ЁВА 33 - Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

¹ Дык пачуй, Ёве, прамову маю і выслухай усе словы мае.

² Вось, я адкрыў вусны свае, і язык мой гаворыць у горле маім.

³ Ад шчырага сэрца мае словы, і чыстую праўду кажуць вусны мае.

⁴ Дух Божы ўчыніў мяне, і подых Усемагутнага ажывіў мяне.

⁵ Калі можаш, адкажы мне, падрыхтуйся перада мною і падыміся.

⁶ Вось жа, я, як і ты, перад Богам, ды з таго ж самага бруду аддзелены і я.

⁷ Так што страх, які я наганяю, хай цябе не палохае, і цяжар мой хай не будзе цяжкі для цябе.

⁸ Тое, што ты сказаў, было ў вушах маіх, і голас слоў тваіх пачуў я:

⁹ “Чысты я, без граху, беззаганны; і няма правіннасці ўва мне.

¹⁰ Паколькі ж Ён знайшоў падставы для скаргаў на мяне, то лічыць мяне Сваім ворагам;

¹¹ ногі мае закаваў у кайданы, пільнуе ўсе шляхі мае”.

¹² Вось, ты ў гэтым несправядлівы, адкажу табе, бо Бог большы за чалавека.

¹³ Чаму ты спрачаешся з Ім, што Ён не адказвае табе на ўсе словы?

¹⁴ Раз кажа Бог і другі раз таго самага не паўтарае.

¹⁵ Праз сон і ў бачанні начным, калі агортвае сон людзей і калі дрэмлюць яны на ложку,

¹⁶ тады адкрывае Ён вушы людзям і ўкладвае Сваё настаўленне,

¹⁷ каб адвярнуць чалавека ад таго, што ён чыніць, і вызваліць яго ад пыхлівасці,

¹⁸ вырываючы душу яго ад магілы і жыццё яго, каб не трапіў ён у яму смерці.

¹⁹ Дакарае яго таксама хваробаю на ложку яго, або болем безупынным у касцях яго.

²⁰ І хлеб агідным становіцца яму ў жыцці яго, і раней прыемная страва — душы яго.

²¹ Цела яго высыхае на вачах, і косці, якіх не было відаць, адкрываюцца.

²² Набліжаецца Ён да знішчэння ў магіле, і жыццё яго — да сядзібы памерлых.

²³ Калі будзе ў яго анёл-звястун, адзін з тысячы, каб абвясціць чалавеку справядлівасць,

²⁴ то злітуецца Бог над ім і скажа: “Вызвалі яго, каб не ішоў ён у магілу, бо Я знайшоў тое, у чым яму можа быць літасць”.

²⁵ Расквітнее цела яго лепш, чым у маладосці, і вернецца ён у дні юнацтва свайго.

²⁶ Ён будзе маліць Бога, і Бог будзе спагадны да яго, і ўбачыць твар яго радасным, і верне чалавеку яго справядлівасць.

²⁷ Спявае ён людзям і кажа: “Я зграшыў і парушыў справядлівасць, але я не адплачана мне.

²⁸ Ён вызваліў душу маю, каб не трапіла ў магілу, але, жывучы, бачыла святло”.

²⁹ Вось, усё гэта робіць Бог два і тры разы з чалавекам,

³⁰ каб адвесці душы іх ад магілы і прасвятліць святлом жывых.

³¹ Зважай, Ёве, і паслухай мяне, і памаўчы, пакуль я гавару.

³² Калі ж маеш, што сказаць, адкажы мне, гавары, бо хачу, каб ты аказаўся справядлівым.

³³ Калі ж не маеш, то паслухай мяне; маўчы, і я навучу цябе мудрасці».