Выслухай, Божа, маленне маё, зваж на малітву маю.
Пачуй, Божа, галашэньне маё, зваж на малітву маю!
Толькі ў Богу душа мая суцяшаецца; ад Яго выратаваньне маё.
Калі дух мой ува мне марнее, Ты ведаеш маю дарогу. На дарозе, па якой я іду, крадком схавалі пятлю на мяне.
І ўстрывожыўся ўва мне дух мой, здранцвела ўнутры мяне сэрца маё.
Маленне Давіда. Выслухай, Госпадзе, апраўданне маё, зваж на маленне маё. Прыхілі вуха Тваё да малітвы маёй з вуснаў неліслівых.
і з-пад рукі Саўла. Сказаў ён так: «Люблю Цябе, Госпадзе, магутнасць мая.
Сыны чужыя саслабелі, дрыжаць у сховішчах сваіх.
Бо схавае Ён мяне ў ліхі дзень у палатцы Сваёй. Скрые Ён мяне ў патаемнасці шатра Свайго, на скале Ён узвысіў мяне.
Чакаючы, дачакаўся я Госпада, і Ён схіліўся да мяне.
Чаму ты смутная, душа мая, і чаго трывожышся ўва мне? Май надзею ў Богу, бо я ўсё роўна буду вызнаваць Яго: «Збаўленне аблічча майго» і «Бог мой».
Пакутуе ўва мне маё сэрца, і смяротны жах напаў на мяне.
Толькі ў Богу спачні, душа мая, бо ад Яго — збаўленне маё.
Толькі ў Богу спачывае душа мая, бо ад Яго — цярплівасць мая.
У дзень бяды маёй шукаў я Бога, рукі мае ўначы працягнуты і не стамляюцца. Не захацела суцешыцца душа мая;
І будзе чалавек, як сховішча ад ветру ды прыпынак перад бурай, як ручаі водаў на засохлай зямлі або засень вялікай скалы на сухой зямлі.
О няшчасны, бурамі кіданы і без аніякай пацехі! Вось, Я пакладу каменні твае на карбункулах; пакладу падмуркі твае на сапфірах;
І стаўся пот Яго, як кроплі крыві, што сцякае на зямлю.
І там, калі будзеш шукаць Госпада, Бога твайго, знойдзеш Яго, калі толькі будзеш шукаць Яго ўсім сэрцам і ўсёю душою сваёй.