Біблія онлайн

Аб'явы


Усю біблію Стары Запавет Новы Запавет




ПСАЛТЫР 56:1 - Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

Кіраўніку хору. Паводле «Галубка далёкіх тэрэбінітаў». Давідаў. Міктам. Калі яго філістынцы затрымалі ў Геце.

Глядзіце раздзел

Біблія (пераклад А.Бокуна)

Кіраўніку хору: на лад “Галубка бязмоўная ў мясьцінах далёкіх”. Залатая песьня Давіда, калі яго ў Гаце схапілі Філістынцы.

Глядзіце раздзел

Біблія (пераклад В. Сёмухі)

Кіроўцу хору. Не загубі. Залатая псальма Давіда, калі ён уцёк ад Саўла ў пячору.

Глядзіце раздзел



ПСАЛТЫР 56:1
25 Крыжаваныя спасылкі  

Расступілася зямля і праглынула Датана і пакрыла зборышча Абірама.


адразу праглынулі б яны нас жывымі, калі б разгарэлася іх абурэнне на нас,


Ён пабіў Егіпет у першародных яго, бо Яго міласэрнасць вечная.


Ён скінуў фараона і сілу яго ў мора, бо Яго міласэрнасць вечная.


і ў міласэрнасці Тваёй расцярушы Ты непрыяцеляў маіх; і выгубі ўсіх, што прыгнятаюць душу маю, бо я слуга Твой.


Міктам Давіда. Захавай мяне, Божа, бо я на Цябе спадзяюся.


Хай дасягне рука Твая ўсіх непрыяцеляў Тваіх, хай дасягне правіца Твая ўсіх ненавіснікаў Тваіх.


Калі набліжаюцца да мяне зламыснікі, каб жэрці цела маё; тыя, што прыгнятаюць мяне, і ворагі мае, — дык яны самі саслабеюць і паваляцца.


І не пакінуў Ты мяне ў руках непрыяцеля; на прасторным месцы паставіў ногі мае.


Хай не думаюць у сваіх сэрцах: «Ага! Гэтага і хацелі мы!» Хай не кажуць: «Добра, [гэта] нам па душы», хай не кажуць: «Праглынулі мы яго!»


Кіраўніку хору. Паводле «Не руйнуй». Давідаў. Міктам.


Кіраўніку хору. Паводле «Не руйнуй». Давідаў. Міктам. Калі Саўл паслаў мужоў, каб сцерагчы дом і забіць яго.


Цвярдыня мая, на Цябе зважаю, бо Ты, Божа, — абарона мая.


Кіраўніку хору. Паводле «Лілея закону». Міктам. Давідаў. Дзеля павучання.


праглынём іх, як пекла: тых, што жывуць, і здаровых, як тых, што сыходзяць у магілу;


Раскрылі на цябе вусны свае ўсе твае ворагі; свісталі, скрыгаталі зубамі ды казалі: «Праглынулі мы, вось жа ёсць дзень, якога мы чакалі: дасягнулі яго, бачым».


Спустошыў Госпад, не пашкадаваў усе выганы Якуба; разваліў у гневе Сваім умацаванні дачкі Юды; скінуў на зямлю і спаганіў валадарства і князёў яго.


Госпад стаўся як вораг, праглынуў Ізраэля, праглынуў усе пабудовы яго, знішчыў вежы яго ды памножыў у дачкі Юды боль і смутак.


Праглынуты Ізраэль, і цяпер між народамі стаўся ён, як нячыстая пасудзіна.


А калі ўжо гэтае знішчальнае прыадзенецца ў незнішчальнасць, і смяротнае гэтае прыадзенецца ў несмяротнасць, тады збудуцца напісаныя словы: «Паглынута смерць перамогаю.


Але загневаліся на яго князі філістынскія і казалі яму: «Хай вернецца гэты чалавек і сядзіць на сваім месцы, дзе пасадзіў ты яго, і хай не ідзе з намі ў бой, каб не стаўся ён нашым ворагам, калі пачнём біцца. Бо якім чынам інакш мог бы ён вярнуць ласку валадара свайго, калі не галовамі гэтых людзей?