Isaia 38 - Baiboly Katolika

Aretin’i Ezekiasa sy fahasitranany

¹ Tamin’izany andro izany, narary efa ho faty i Ezekiasa. Ary tonga tao aminy i Izaia, zanak’i Amôsa, nanao taminy hoe: «Izao no lazain’i Iaveh: Omeo ny fianakavianao izay didinao, fa ho faty ianao, fa tsy ho velona intsony.»

² Dia nitodika nankany amin’ny rindrina i Ezekiasa, ka nivavaka tamin’i Iaveh; hoy izy:

³ «Iaveh ô, tsarovy fa nandeha teo anatrehanao tamim-pahamarinana sy firaiketam-po aminao aho, ary nanao izay tsara eo imasonao.» Sady nitomany nanao ranomaso havozona i Ezekiasa.

⁴ Dia tonga tamin’i Izaia ny tenin’i Iaveh, nanao hoe:

⁵ «Mandehana lazao amin’i Ezekiasa hoe: ‹Izao no lazain’i Iaveh, Andriamanitr’i Davida, rainao: Reko ny vavakao, hitako ny ranomasonao, ka indro, ampiako dimy ambin’ny folo taona ny andronao.

⁶ Hamonjy anao sy ity tanàna ity amin’ny tanan’ny mpanjakan’i Asiria Aho; ary hiaro ity tanàna ity.

⁷ Ary izao no famantarana omen’i Iaveh ho anao, hahafantaranao fa hotanterahin’i Iaveh izany teny nolazainy izany:

⁸ Indro aho hampihemotra ny aloka hiverina araka ny ambaratonga efa nampidinan’ny masoandro azy, eo amin’ny ambaratongan’i Akaza, dia ambaratonga folo.› » Dia nihemotra ambaratonga folo, teo amin’ny ambaratonga efa nidinany teo, ny masoandro.

Tononkiran’i Ezekiasa

⁹ Zavatra nosoratan’i Ezekiasa, mpanjakan’i Jodà, fony izy narary ka sitrana tamin’ny aretiny:

¹⁰ Hoy aho: «Dia amin’izao andro mbola iadanako izao aho no midina ho any amin’ny vavahadin’ny seoly; ka hanesorana amiko ny taonako sisa!»

¹¹ Hoy aho: «Tsy mba hahita an’i Iaveh intsony aho, tsy hahita an’i Iaveh, eo amin’ny tanin’ny velona; tsy mba hahita ny olombelona intsony aho eo amin’ny mponina any amin’ny fonenana mangina!»

¹² Ny fonenako nesorina, nentina lavitra ahy, tahaka ny lain’ny mpiandry ondry. tahaka ny mpanenona aho manao ny tenon’ny fiainako, fa tapahiny hiala amin’ny fanenomana aho! Hatramin’ny antoandro ka mandra-piavin’ny alina dia hotaperinao ny aiko.

¹³ Tsy niteny tsy nivolana aho, mandra-pahamarain’ny andro. Nanapatapaka ny taolako rehetra toy ny liona izy; hatramin’ny antoandro ka mandra-piavin’ny alina dia hotaperinao ny aiko!

¹⁴ Nikoraraika toy ny vano aman-tsidintsidina aho, nitoloko toy ny voromahailala aho, valalanina ny masoko, mijery any ambony:

¹⁵ Iaveh ô, anaovana an-tery setra aho, anie Ianao no hiantoka ahy. Inona no holazaiko? Nilaza tamiko izy, nahavita izy. Handeha amim-panetren-tena aho, amin’ny taona iainako rehetra, mahatsiaro ny hangidin’ny aiko.

¹⁶ Tompo ô, izany no fiainana, ao amin’izany rehetra izany ny fiainan’ny fanahiko. Mahasitrana ahy Ianao, mampody ny aina amiko;

¹⁷ koa indro manjary fiadanana ho ahy ny mangidy mafy indrindra. Nanesotra ny fanahiko Ianao, teo amin’ny lavaka famoizana; narianao any ivohonao ny fahotako rehetra.

¹⁸ Satria tsy mankalaza anao ny Seoly, ary ny fahafatesana tsy manao hira fiderana Anao; ireo midina any an-davaka, tsy manantena ny fahamarinanao intsony.

¹⁹ Fa ny velona dia ny velona ihany no mankalaza Anao tahaka izao ataoko anio izao; ny ray hampahalala ny zanany ny fahamarinanao.

²⁰ I Iaveh efa nalaky namonjy ahy; isika kosa hitendry hampaneno ny kofehin’ny lokangako amin’ny andro rehetra iainantsika, ao an-tranon’i Iaveh.

²¹ Hoy i Izaia: «Mitondrà ampempan’aviavy iray, dia apetaho amin’ny fery, ary aoka ho sitrana ny mpanjaka.» Ary hoy i Ezekiasa: «Inona no famantarana ahalalako fa hiakatra any amin’ny tranon’i Iaveh aho?»