Filéamón 1 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta) Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)
Filéamón 1

¹ Pól, príosúnach ar son Íosa Críost, agus Timóteus ár mbráthair, chum Filéamóin, cara ionmhain agus cómh‐oibridhe linn,

² agus chum Apfia, ár siur, agus chum Archippuis ár gcómh‐shaighdiúir, agus chum na h‐eaglaise atá id’ thigh:

³ Grása chugaibh agus síothcháin ó Dhia ár nAthair agus ó’n Tighearna Íosa Críost.

⁴ Do‐bheirim buidheachas lem’ Dhia, ag cuimhneamh i gcómhnaidhe ort im’ urnaighthibh,

⁵ toisc gur clos dom an creideamh atá agat do’n Tighearna Íosa, agus do ghrádh do na naomhaibh go léir;

⁶ ag guidhe go mbéadh an creideamh ’n‐a bhfuil tú i gcómhar leo éifeachtach ar son Chríost chum a bhfuil de mhaitheas ionnainn do chur i n‐umhail go h‐iomlán.

⁷ Óir ba mhór an t‐adhbhar áthais agus sóláis dom do ghrádh‐sa a bhráthair, toisc gur tógadh croidheacha na naomh tríot.

⁸ Ar an adhbhar sin, gidh go bhfuil gach dánaidheacht agam i gCríost chum an nidh is cuibhe d’órdú dhuit,

⁹ is é is fearr liom impidhe do dhéanamh ort, ar son an ghrádha, agus gur mise Pól atá im’ shean‐fhear, agus im’ phríosúnach anois ar son Íosa Críost:

¹⁰ atáim ag déanamh impidhe ort ar son mo mhic do gheineas im’ chuibhreachaibh, Onésimus,

¹¹ do bhí gan tairbhe dhuit tamall ó shoin, acht atá tairbheach dúinne araon anois.

¹² Tá sé féin curtha agam ar ais chugat, agus gur ab é mo chroidhe istigh féin é.

¹³ Ba mhian liom a chongbháil agam féin chum go ndéanfadh sé seirbhís dom it’ ionad‐sa i gcuibhreachaibh an tsoiscéil:

¹⁴ acht níor mhaith liom rud ar bith do dhéanamh gan fios d’aigne bheith agam; chum nach ndéanfá do dheagh‐ghníomh ded’ aimhdheoin, acht ded’ dheoin féin.

¹⁵ Óir dob’ fhéidir gurbh amhlaidh do bhí sé scartha leat ar feadh tréimhse chum go mbéadh sé agat go deo;

¹⁶ ní mar sheirbhíseach feasta, acht mar dhuine is mó ’ná seirbhíseach, mar bhráthair ionmhain, ionmhain liom‐sa, go mórmhór, acht gur mó is annsa leat‐sa é san bhfeoil agus san Tighearna.

¹⁷ Mar sin de, már áirmheann tú mise mar chomrádaidhe, glac chugat é mar ghlacfá mé féin.

¹⁸ Agus má tá éagcóir ar bith déanta aige ort, nó má dhligheann sé éinnidh dhuit, cuir síos i gcoinnibh mo chunntais‐se é;

¹⁹ mise Pól atá g‐á scríobhadh lem’ láimh féin, íocad‐sa as: gan a chur i gcuimhin duit go ndlighir‐se d’anam féin dom.

²⁰ Mar sin, a bhráthair, cuir fá’n gcomaoin seo mé san Tighearna: tabhair suaimhneas dom i gCríost.

²¹ Toisc muinighin bheith agam as d’umhlacht is eadh atáim ag scríobhadh chugat, agus a fhios agam go ndéanfair thar mar deirim.

²² Acht, ar an am céadna ullmhuigh lóistín dom: óir atá súil agam go mbronnfar mé oraibh de bhárr bhur n‐urnaighthe.

²³ Beannuigheann Epafras, cómh‐phríosúnach liom i nÍosa Críost, duit; mar aon le

²⁴ Marcus, Aristarchus, Démas agus Lúcás, cómh‐oibridhthe liom.

²⁵ Go raibh grása ár dTighearna Íosa Críost ag bhur spiorad. Amen.