ЁВА 3 - Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года) Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)
ЁВА 3

¹ Потым Ёў расчыніў вусны свае, і наракаў на дзень свой,

² і казаў ён:

³ «Хай згіне дзень, у які я нарадзіўся, і ноч, у якую было сказана: “Пачаўся чалавек”.

⁴ Хай дзень той пераменіцца ў цемру; хай не пытаецца пра яго Бог з вышыні, ды хай не будзе ён асветлены святлом.

⁵ Хай зацемняць яго цемра і засень смерці, хай апануе яго змрок і хай агорнецца ён горыччу.

⁶ Хай тую ноч падхопіць цёмная віхура, хай не дадасца яна сярод дзён года, хай не залічыцца сярод месяцаў.

⁷ Хай тая ноч адасобіцца і не будзе годная хвалы;

⁸ хай наракаюць на яе тыя, што наракаюць на дзень, што гатовыя абудзіць левіятана.

⁹ Хай сцямнеюць зоркі яе світання; хай чакае святла, і не будзе [яго], ды хай не пабачыць яна веек зараніцы,

¹⁰ бо яна не зачыніла ўваходу ўлоння, якое насіла мяне, і не ўхіліла злога ад вачэй маіх.

¹¹ Чаму ж я не памёр ва ўлонні? [Чаму] выйшаўшы з чэрава, не згінуў адразу?

¹² Навошта быў прыняты каленямі? І навошта быў кормлены грудзьмі?

¹³ Цяпер вось маўчаў бы я ў супакоі і адпачываў бы ўва сне сваім

¹⁴ з царамі і ўладарамі зямлі, якія ствараюць сабе дамы магілы;

¹⁵ або з князямі, якія маюць золата і напаўняюць срэбрам дамы свае.

¹⁶ Або хай бы я не існаваў, бы патаемны выкідыш ці тыя, што, пачатыя, не ўбачылі святла.

¹⁷ Там бязбожнікі больш не бунтуюцца, і там спачываюць змарнелыя сілай.

¹⁸ Там былыя вязні ўсе разам без турбот не чуюць крыку наглядчыка.

¹⁹ Там [разам] малы і вялікі, і слуга, вольны ад пана свайго.

²⁰ Навошта беднаму даецца святло і жыццё тым, што жывуць у горычы душы?

²¹ Яны чакаюць смерці, а яна не прыходзіць, і, шукаючы, здабываюць яе больш рупліва, чым скарбы,

²² і радуюцца вельмі, і цешацца з магілы.

²³ [Навошта святло] чалавеку, дарога якога ўтоена і якога Бог акружыў цемраю?

²⁴ Уздыханні мае апярэджваюць хлеб мой, і быццам бурлівыя воды стагнанні мае.

²⁵ Бо страх, якога я баяўся, прыйшоў да мяне, і тое, перад чым я трымцеў, настала.

²⁶ Я не хаваўся, не маўчаў, не адпачываў, але прыйшло да мяне няшчасце».