Лянота агортвае моцным сном, і душа нядбайная галадае.
Лянота кідае ў сон, і нядбайная душа будзе цярпець голад.
Гультайства наганяе дрымоту, і нядбайная душа будзе галадаць.
Той, хто ў працы сваёй млявы і нядбайны, той — брат знішчыцеля.
Гультай хавае руку сваю ў місе і не прысоўвае яе да вуснаў сваіх.
Не любі сон, каб беднасць не апанавала цябе; адкрый вочы свае — і наясіся хлеба.
Гультай кажа: «Леў знадворку, прападу я на сярэдзіне вуліцы».
бо п’яніца і гуляка збяднеюць, а дрымотны апранецца ў лахманы.
«Крыху паспіш, у меру падрэмлеш, крыху рукі зложыш, каб адпачыць,
САДЭ. Аглядае яна сцежкі дому свайго, і не есць яна хлеб свой бяздзейная.
і прыйдзе да цябе беднасць, як падарожны, і галеча, як узброены чалавек.
Вартаўнікі яго — усе сляпыя, нічога не ведаюць. Усе яны нямыя сабакі, што не могуць брахаць, звар’яцелыя, вылежваюцца, любяць падрамаць;
бо ўсё, што выяўляецца, ёсць святло. Таму і сказана: «Устань, які спіш, і паўстань з мёртвых, і будзе свяціць табе Хрыстос».
Дык, калі мы былі ў вас, гэта вам загадвалі: хто не хоча працаваць, хай і не есць.