ВЫСЛОЎІ 22 - Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

¹ Лепш імя добрае, чым вялікае багацце, лепш ласка добрая, чым срэбра і золата.

² Сустракаюцца багаты і бедны: абодвух іх Творца — Госпад.

³ Разважлівы бачыць ліха і хаваецца; легкаверныя ідуць туды, і ім чыніцца шкода.

⁴ Узнагарода пакорлівасці — страх Госпадаў, багацце і слава, і жыццё.

⁵ Калючкі і пасткі на дарозе нясталага; а хто вартаўнік душы сваёй — далёка адыходзіць ад іх.

⁶ Настаўляй юнака ў пачатку дарогі яго; нават калі састарэе, ён не сыдзе з яе.

⁷ Багаты распараджаецца беднымі; а хто прымае пазычанае — раб таго, хто пазычае.

⁸ Хто сее несправядлівасць, той збярэ ліха, і розга гневу яго скончыцца.

⁹ Будзе дабраславёны той, хто мае добрае вока, бо з хлеба свайго дае беднаму.

¹⁰ Прагані насмешніка — і знікне разам з ім сварка; спыняцца спрэчкі і ганьба.

¹¹ Хто любіць чысціню сэрца, той будзе мець сябрам цара з-за ласкі вуснаў сваіх.

¹² Вочы Госпадавы берагуць веды, а словы несправядлівага скідваюць.

¹³ Гультай кажа: «Леў знадворку, прападу я на сярэдзіне вуліцы».

¹⁴ Глыбокая яма — вусны жонкі чужой; на каго загневаецца Госпад, той упадзе ў іх.

¹⁵ У сэрцы юнака змяшчаецца бязглуздасць, і розга настаўлення прагоніць яе.

¹⁶ Ты прыгнятаеш беднага? Сам ён павялічыць сваё багацце. Ты дарыш багацейшаму? Сам збяднееш.

¹⁷ Нахілі вуха сваё і слухай словы мудрых; а сэрца сваё прыкладзі да маіх ведаў,

¹⁸ бо будуць яны вельмі прыгожыя, калі зберажэш іх у чэраве тваім, і разальюцца яны на вуснах тваіх.

¹⁹ Каб была ў Госпадзе надзея твая, я гавару табе сёння аб гэтым.

²⁰ Ці не апісваў я табе гэта заўчора ў намерах і ведах,

²¹ каб паказаць табе трываласць слоў праўды, каб адказаў ты таму, хто паслаў цябе?

²² Не чыні гвалту беднаму, таму што ён бедны, і не зневажай таго, хто жыве ў галечы,

²³ бо Госпад будзе разбіраць справу іх і пазбавіць Ён жыцця рабаўнікоў.

²⁴ Не будзь сябрам чалавеку гняўліваму і не хадзі з чалавекам нястрыманым,

²⁵ каб выпадкова не навучыцца сцежкам яго і не атрымаць спакусы для душы сваёй.

²⁶ Не будзь з тымі, што даюць сваю заруку і што прапануюць сябе паручыцелямі за даўгі.

²⁷ Бо калі не маеш адкуль пакрываць [доўг], то ў чым прычына таго, каб узялі ложак твой з-пад цябе?

²⁸ Не перанось межы старадаўнія, якія вызначылі бацькі твае.

²⁹ Бачыш чалавека, руплівага ў сваёй справе: будзе ён стаяць перад царамі, а не перад людзьмі простымі.