102 ကျမ်းစာထဲက နားလည်ရခက်တဲ့ အခန်းငယ်များ

တစ်ခါတစ်လေ ဘုရားသခင်ရဲ့ နှုတ်ကပတ်တော်တွေကို ကျွန်တော်တို့ နားမလည်နိုင်တဲ့အခါတွေ ရှိပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ စိတ်တွေက အကန့်အသတ်ရှိတာကိုး။ ဒါပေမယ့် ဘုရားသခင်ရဲ့ နှုတ်ကပတ်တော်တွေက အင်မတန် အစွမ်းထက်ပြီး ကျွန်တော်တို့ ဘဝအတွက် အရေးပါပါတယ်။

နှုတ်ကပတ်တော်ကို အချိန်ပေးပြီး ဖတ်ရှုလေ့လာဖို့ အရမ်းအရေးကြီးပါတယ်။ အဲဒီလိုလုပ်ခြင်းအားဖြင့် သင့်ရဲ့စိတ်ကို အသစ်ပြုပြင်နိုင်ပြီး ဘုရားသခင်က သင့်အတွက်ရော၊ သင့်ပတ်ဝန်းကျင်က လူတွေအတွက်ပါ ဘာတွေ ပြင်ဆင်ထားတယ်ဆိုတာကို ပိုပြီး နားလည်လာပါလိမ့်မယ်။

ကောင်းကင်ဘုံမှဆင်းလာသောလူသားမှတစ်ပါး မည်သူမျှကောင်းကင်ဘုံသို့ တက်ဖူးသည်မဟုတ်။

သူ တောင်း စား သေ လွန် ရာ အာ ဗြ ဟံ၏ ရင် ခွင် သို့ စေ တ မန် တော် တို့ ပို့ ဆောင် ကြ၏။ သူ ဌေး လည်း သေ လွန် ရာ သင်္ဂြိုလ် ခံ ရ၏။

အ ဘယ့် ကြောင့် ဆို သော်၊ သူ ရှင် တို့ သည် သေ ကြ ရ မည် ကို သိ၏။ သူ သေ တို့ မူ ကား၊ မည် သည် ကို မျှ မ သိ။ အ ကျိုး အ ပြစ် ကို လည်း မ ခံ ရ။ သူ တို့ ကို မေ့ လျော့ တတ် ကြ၏။

အို အ ဘ အာ ဗြ ဟံ၊ အ ကျွန်ုပ် အား သ နား၍ လာ ဇ ရု သည် လက် ဖျား ကို ရေ နှစ် ခဲ့ ပြီး လျှင် အ ကျွန်ုပ် လျှာ အေး အောင် ဆွတ် ရန် စေ လွှတ် ပါ။ ဤ မီး လျှံ တွင် ပူ ပြင်း စွာ ခံ နေ ရ ပါ ပြီ ဟု အော် ဟစ် လျှောက် ထား သည့် ကာ လ၊

ဘု ရား သ ခင့် ဝိ ညာဉ် တော် ဆိုင် ရာ များ ကို ဝိ ညာဉ် အား ဖြင့် သာ စီ စစ် သိ မြင် ခွင့် ရှိ သော ကြောင့် ပြ က တေ့ လူ သည် လက် မ ခံ၊ မ သိ မ မြင် နိုင် ဘဲ အ မိုက် ဟု ထင် မှတ် တတ်၏။

မြေ မျက် နှာ ပေါ် မှာ လူ ဦး ရေ တိုး ပွား စ ရှိ ၍ သ မီး များ ကို လည်း ရ ကြ သော ကာ လ၊

နော ဧ သည် ရှေ မ၊ ဟာ မ၊ ယာ ဖက် တည်း ဟူ သော သား သုံး ယောက် တို့ ကို ရ လေ ၏။

ထို အ ခါ မြေ သား တို့ သည် ဘု ရား သ ခင့် ရှေ့ တော် မှာ ပျက် ယွင်း လျက် ရှိ ကြ၍ မြေ ကြီး သည် ကြမ်း ကြုတ် မှု နှင့် ပြည့်၀ လေ ၏။

သ တ္တ ဝါ အ ပေါင်း တို့ သည် မြေ ကြီး ပေါ် မှာ အ ကျင့် အ ကြံ ပျက် ယွင်း ကြ သော ကြောင့် ဘု ရား သ ခင် သည် မြေ ကြီး ကို ရှု ကြည့် သော အခါ ပျက် ယွင်း လျက် ရှိ သည် ကို သိ မြင် တော် မူ၏။

ထို အ ခါ ဘု ရား သ ခင် သည် နော ဧ အား မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ သ တ္တ ဝါ အ ပေါင်း တို့၏ အ ဆုံး ကို ငါ ပြ ဋ္ဌာန်း ပြီ။ သူ တို့ ကြောင့် မြေ ကြီး သည် ကြမ်း ကြုတ် မှု နှင့် ပြည့်၀၍ အ ကယ် စင် စစ် မြေ ကြီး နှင့် တ ကွ သူ တို့ ကို ငါ ဖျက် ဆီး မည်။

ထင်း ရူး သား ဖြင့် သင်္ဘော ကို တည် လုပ် လော့။ အ ခန်း များ ကို ဖွဲ့ ၍ လုပ် လော့။ အ တွင်း၊ အ ပြင် ကို လည်း က တ္တ ရာ စေး နှင့် ထေး လော့။

သင်္ဘော လုပ် ရ မည့် စ နစ် ကား အ လျား အ တောင် သုံး ရာ၊ အ နံ အ တောင် ငါး ဆယ်၊ အ မြင့် အ တောင် သုံး ဆယ် ရှိ စေ ရ မည်။

သင်္ဘော အ ပေါ် ပတ် လည် ၌ တစ် တောင် ကျယ် သော လေ သာ ပေါက် ကို လုပ် ရ မည်။ သင်္ဘော နံ ဘေး ၌ လည်း တံ ခါး ကို လုပ် လျက် အောက် ထပ်၊ အ လယ် ထပ်၊ အ ပေါ် ထပ် ဟူ၍ သုံး ထပ် လည်း ရှိ စေ ရ မည်။

ကောင်း ကင် အောက် မှ သ ဇီ၀ သက် ရှိ သ တ္တ ဝါ တ ကာ တို့ ကို ဖျက် ဆီး ခြင်း ငှါ မြေ ကြီး ပေါ် မှာ ရေ လွှမ်း မိုး သည့် ဘေး ကို ငါ မု ချ သင့် စေ သ ဖြင့် မြေ ကြီး ပေါ် ရှိ သ မျှ သည် သေ ရ ကြ မည်။

သင် နှင့် မူ ကား ငါ ပ ဋိ ညာဉ် ဖွဲ့ ထား မည်။ သင် နှင့် တ ကွ သား၊ မ ယား၊ ချွေး မ တို့ သည် သင်္ဘော တွင်း သို့ ဝင် ကြ ရ မည်။

သက် ရှိ သ တ္တ ဝါ အ မျိုး မျိုး ထဲ မှ အ ထီး အ မ အ စုံ ကို သင် နှင့် အ တူ အ သက် ချမ်း သာ စေ ခြင်း ငှါ သင်္ဘော တွင်း သို့ သွင်း ထား ရ မည်။

ကောင်း ကင် သား တို့ သည် လူ့ သ မီး များ အ ဆင်း လှ သည် ကို မြင်၍ စိတ် တိုင်း ကျ ရာ ရွေး ချယ် စုံ ဖက် ကြ ၏။

လေ သ တ္တ ဝါ အ မျိုး အ လိုက်၊ သား ယဥ် သား ရဲ အ မျိုး အ လိုက်၊ မြေ ပေါ် မှာ တွား တတ် သော တိ ရ စ္ဆာန် အ ပေါင်း အ မျိုး အ လိုက်၊ အ သီး အ သီး တစ် စုံ စီ အ သက် ချမ်း သာ စေ ခြင်း ငှါ သင့် ထံ သို့ လာ ကြ ရ မည်။

ကိုယ့် အ ဖို့၊ တိ ရ စ္ဆာန် တို့ အ ဖို့၊ စား အပ် သော အ စာ အ မျိုး မျိုး ကို ယူ ၍ သို ထား ရ မည် ဟု၊

ဘု ရား သ ခင် မိန့် မှာ တော် မူ သ မျှ အ တိုင်း နော ဧ ပြု လေ ၏။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား က လည်း လူ တို့ သည် အ သွေး အ သား မျှ သာ ဖြစ် သ ဖြင့် ငါ့ ၀ိ ညာဥ် သည် လူ တွင် အ စဥ် ကိန်း အောင်း မည် မ ဟုတ်။ လူ့ အ သက် တန်း ကား၊ အ နှစ် တ ရာ့ နှစ် ဆယ် ဖြစ် စေ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

ထို ကာ လ၌ မြေ ကြီး ပေါ် မှာ ကိုယ် ကြီး မြင့် သူ များ ရှိ ကြ၏။ ၎င်း နောက်၌ လည်း လူ့ သ မီး များ နှင့် ကောင်း ကင် သား တို့ ချဥ်း ကပ် ၍ ရ သော သား တို့ သည် ရှေး ကာ လ တွင် အ စွမ်း ကောင်း သော သူ၊ ကျော် စော သော သူ များ ဖြစ် ကြ ကုန် ၏။

အ သို့ ဆို သော်၊ သင့် ဘု ရား သ ခင် ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မ ရှု စိတ် သော ဘု ရား၊ ငါ့ ကို မုန်း ထား သော သူ တို့ အ မျိုး အ စဉ် တ တိ ယ စ တု တ္ထ အ ဆက် တိုင် အောင် ဘိုး ဘေး တို့ ပြစ် မှု ကို သား မြေး မြစ် တို့ အ ပေါ် တင်၍ စီ ရင် သော ဘု ရား၊

ထို ပ ညာ ကို ယ ခု ကာ လ မင်း တစ် ပါး မျှ မ သိ။ အ ကယ်၍ သိ ခဲ့ လျှင် ဘုန်း ကြီး တော် မူ သော အ ရှင် ကို ကား မ တင် ဘဲ နေ ကြ လေ ပြီ။

စား မြှုံ့ ပြန် သော အ ကောင်၊ ခွာ ကွဲ သော အ ကောင် တို့ အ နက် မ စား အပ် သော အ ကောင် မျိုး မှာ၊ ကု လား အုပ် သည် စား မြှုံ့ ပြန် သော် လည်း ခွာ မ ကွဲ သော ကြောင့် သင် တို့ အ ဖို့ မ သန့်။

စား မိ သော သူ မူ ကား၊ အ၀တ် ဖွပ် လျှော် ၍ ညဉ့် ဦး တိုင် မ သန့် လျက် နေ ရ မည်။ ဆောင် သွား သော သူ လည်း အ ဝတ် ဖွပ် လျှော် ၍ ညဉ့် ဦး တိုင် မ သန့် လျက် နေ ရ မည်။

မြေ ရှိ ပေါ များ သော သ တ္တ ဝါ ယုတ် ဟူ သ မျှ သည် စက် ဆုပ် ဖွယ် ဖြစ် သည့် အ တိုင်း မ စား အပ်။

အ ပါ ဒ က၊ စ တု ပါ ဒ က၊ ဗ ဟု ပါ ဒ က၊ မြေ ရှိ ပေါ များ သော သ တ္တ ဝါ ယုတ် ဟူ သ မျှ ပင် စက် ဆုပ် ဖွယ် ဖြစ် သည့် အ လျောက် မ စား အပ်။

ထို သ တ္တ ဝါ စု တစ် ကောင် ကောင် ဖြင့် ကိုယ် ကို စက် ဆုပ် ဖွယ် မ ဖြစ် စေ ရ။ မ သန့် ရာ ရောက် အောင် ကိုယ် ကို မ ညစ် ညူး စေ ရ။

ငါ သည် သင် တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖြစ် လျက် သန့် ရှင်း သည် နှင့် အ ညီ ကိုယ် ကို သီး သန့် ထား လျက် သန့် ရှင်း စေ ကြ လော့။ မြေ ရှိ ပေါ များ သော သ တ္တ ဝါ စု တစ် ကောင် ကောင် ဖြင့် ကိုယ် ကို မ ညစ် ညူး စေ ရ။

ငါ သည် သင် တို့ ဘု ရား သ ခင် ဖြစ် ခြင်း ငှါ အိ ဂျစ် ပြည် မှ သင် တို့ ကို ထုတ် ဆောင် ခဲ့ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖြစ် လျက် သန့် ရှင်း သည် နှင့် အ ညီ သင် တို့ လည်း သန့် ရှင်း ကြ ရ မည်။

မ သန့် သော အ ရာ၊ သန့် သော အ ရာ၊ စား အပ် သော သ တ္တ ဝါ၊ မ စား အပ် သော သ တ္တ ဝါ များ ကို ပိုင်း ခြား ကြ ရန်၊ သား ယဉ် သား ရဲ၊ အ တောင် ရှိ သ တ္တ ဝါ၊ ရေ၌ နေ လျက် လှုပ် ရှား သော သ တ္တ ဝါ၊ မြေ ရှိ ပေါ များ သော သ တ္တ ဝါ စု တိုင်း ဆိုင် ရာ တ ရား ကား ထို သို့ တည်း ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

ခွေး တူ ဝက် တူ သည် စား မြှုံ့ ပြန် သော် လည်း ခွါ မ ကွဲ သော ကြောင့် မ သန့်။

ယုန် သည် စား မြှုံ့ ပြန် သော် လည်း ခွါ မ ကွဲ သော ကြောင့် မ သန့်။

ဝက် သည် ခွါ ကွဲ ပြား သော် လည်း စား မြှုံ့ မ ပြန် သော ကြောင့် မ သန့်။

သင် တို့ အ ဖို့ မ သန့် သည့် အ လျောက် အ သား ကို မ စား ရ။ အ သေ ကောင် ကို လည်း မ ထိ ကြ ရ။

မော ရှေ တောင်း ပန် သော် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က၊ မြွေ ရုပ် ကို လုပ်၍ တိုင် ပေါ် မှာ တင် ထား လော့။ အ ကိုက် ခံ ရ သူ တိုင်း ရှု ကြည့် က အ သက် ချမ်း သာ ရ လိမ့် မည် ဟု မိန့် တော် မူ သည့် အ လျောက်၊

မော ရှေ သည် ကြေး မြွေ ရုပ် ကို လုပ် ၍ တိုင် ပေါ် မှာ တင် ထား သည့် ကာ လ မြွေ ကိုက် မိ သူ မည် သူ မ ဆို ကြေး မြွေ ရုပ် ကို မျှော် ကြည့် လျှင် အ သက် ချမ်း သာ ရ ၏။

သင် တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဗျာ ဒိတ် တော် သံ ကို နား မ ထောင်၊ ယ နေ့ ငါ ဆင့် ဆို သ မျှ သော မိန့် မှာ ထုံး ဖွဲ့ တော် မူ ချက် များ ကို မ စောင့် ရှောက် မ လိုက် နာ ကြ လျှင်၊ ထက် ကြပ် သင့် ရောက် လ တ္တံ့ သော အ မင်္ဂ လာ များ ကား၊

မြို့ တွင်း မြို့ ပြင် အ နှံ့ အ ပြား၌၊ အ မင်္ဂ လာ ရှိ လိမ့် သ တည်း။

တင်း တောင်း၊ အိုး ခွက် များ၌ အ မင်္ဂ လာ ရှိ လိမ့် သ တည်း။

သား သ မီး တို့ မှ စ၍၊ မြေ အ သီး အ နှံ နှင့် နွား၊ သိုး၊ ဆိတ်၊ သား ငယ် များ၌ အ မင်္ဂ လာ ရှိ လိမ့် သ တည်း။

ချီ ဝင် ခြင်း၊ ချီ ထွက် ခြင်း၌ အ မင်္ဂ လာ ရှိ လိမ့် သ တည်း။

သင် တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဗျာ ဒိတ် တော် သံ ကို ထို သို့ နာ ခံ ကြ လျှင်၊ ထက် ကြပ် သက် ရောက် လ တ္တံ့ သော မင်္ဂ လာ များ ကား

ကိုယ် တော် ကို စွန့် ပယ် လျက် ဆိုး သွမ်း စွာ ပြု ကျင့် ကြ သည် ကို ထောက်၍၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်၊ သင် တို့ အ ဆော တ လျင် ပျက် စီး ပ ပျောက် ကြ သည့် တိုင် အောင် ပြု မူ ကြံ စည် ရာ ရာ၌ ကျိန် စာ ထိ ခြင်း၊ ဆုံး ရှုံး ခြင်း၊ နှိပ် ကွပ် ခြင်း များ ကို သင့် ရောက် စေ သည့် ပြင်၊

ဝင် ရောက် ပိုင် ယူ သော ပြည် နယ် မှ ကုန် ခန်း သည့် တိုင် အောင်၊ ရော ဂ န္တ ရ ကပ် စွဲ မြဲ စေ တော် မူ လ တ္တံ့။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဒဏ် ခတ် တော် မူ သ ဖြင့် အ ဆုတ် နာ၊ ဖျား နာ၊ ဒ ဟ တေ ဇော နာ၊ ကျောက် နာ များ နှင့် ဒု ဗ္ဘိ က္ခ န္တ ရ ကပ်၊ ဟ ဝါ ယော ကပ်၊ ပု လု ဝ က ကပ် များ သည် သင် တို့ မ ပျက် မ ချင်း ထက် ကြပ် ရောက် လ တ္တံ့။

သင် တို့ ဦး ခေါင်း ထက် ရှိ မိုး ပြင် သည် ကြေး ကဲ့ သို့လည်း ကောင်း၊ အောက် ရှိ မြေ ပြင် သည် သံ ကဲ့ သို့လည်း ကောင်း၊ ဖြစ် လျက်၊

ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် တို့ ပြည် တွင် မိုး ရေ ကို မြူ မုန့် ဖြစ် ပြန် စေ တော် မူ၍ သင် တို့ မ ပျက် မ ချင်း ကောင်း ကင် မှ ရွာ ကျ လ တ္တံ့။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား စီရင် တော် မူ သည့် အ တိုင်း၊

တစ် လမ်း တည်း ချီ သွား သော သင် တို့ သည် ရန် သူ တို့ ရှေ့ ရှုံး သ ဖြင့် လမ်း ခု နစ် သွယ် ဆုတ် ပြေး လျက်၊ မြေ ပေါ် ရှိ တိုင်း နိုင် ငံ အ ရပ် ရပ် တွင် ထိတ် လန့် ဖွယ် အ ကြောင်း ဖြစ် ကြ လ တ္တံ့။

မောင်း နှင် သူ ကင်း လျက်၊ လေ သ တ္တ ဝါ၊ မြေ သ တ္တ ဝါ အ မျိုး မျိုး သည် သင် တို့ အ လောင်း များ ကို ကိုက် စား ကြ လ တ္တံ့။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ကု သ၍ မ ရ သော၊ အိ ဂျစ် အ နာ ဆိုး၊ ဘင် နာ၊ ယား နာ၊ ဒက် နာ များ ဖြင့် လည်း ကောင်း၊

ရူး သွပ် နာ၊ ဉာဏ် စ က္ခု ကွယ် နာ စိတ် တွေ ဝေ နာ များ ဖြင့်လည်း ကောင်း၊ ဒဏ် ခတ် တော် မူ သည် နှင့်

သင် တို့ သည် မှောင် အ တိ၌ စမ်း ယမ်း ရ သော မျက် မ မြင် တို့ နည်း တူ၊ မွန်း တည့် အ ချိန် စမ်း ယမ်း လျက် အ ကြံ ထ မြောက် ခြင်း ကင်း လျက်၊ ကယ် မ သူ မ ရှိ ဘဲ တစ် သက် ပတ် လုံး အ ညှဉ်း အ ပန်း အ လု အ ယက် ကို သာ ခံ ရ ကြ လ တ္တံ့။

မြို့ တွင်း မြို့ ပြင် အ နှံ့ အ ပြား၌၊ မင်္ဂ လာ ရှိ လိမ့် သ တည်း။

မိန်း မ ကို မှန်း ထား သော် လည်း၊ ပေါင်း သင်း ခွင့် ကိုလည်း ကောင်း၊ တိုက် အိမ် ကို တည် ဆောက် သော် လည်း၊ နေ ထိုင် ခွင့် ကိုလည်း ကောင်း၊ စ ပျစ် ခြံ ကို စိုက် ပျိုး သော် လည်း၊ သုံး စား ခွင့် ကိုလည်း ကောင်း၊ ရ ကြ မည် မ ဟုတ်။

ကိုယ် ပိုင် နွား ကို ရှေ့ တွင် သတ် လျက်၊ စား ခွင့် ကိုလည်း ကောင်း၊ ကိုယ် ပိုင် မြည်း ကို မျက် မြင် လု လျက်၊ ပြန် ယူ ခွင့် ကိုလည်း ကောင်း၊ လုပ် ကြ မည် မ ဟုတ်။ ကယ် မ သူ မ ရှိ ဘဲ၊ သိုး ဆိတ် များ လည်း ရန် သူ တို့ လက် တွင်း သို့ ရောက် ကြ လ တ္တံ့။

သင် တို့ သား သ မီး များ သည် လူ မျိုး ခြား လက် တွင်း သို့ ရောက် ကြ ရာ၊ နေ့ စဉ် မ ပြတ် လွမ်း ဆွတ် မျှော် ကြည့်၍ သင် တို့ မျက် စိ အား ကုန် သော် လည်း လက် ရုံး ရည် မ ရှိ ချေ။

မြေ အ သီး အ နှံ နှင့် ချွေး နှဲ စာ ဟူ သ မျှ ကို သင် တို့ မ သိ ဘူး သော လူ မျိုး ခြား စား မျို ကြ သည့် အ ခိုက်၊ သင် တို့ သည် တစ် သက် ပတ် လုံး အ ညှဉ်း အ ပန်း အ နှိပ် အ စက် ခံ ရ လျက်၊

ဒိ ဋ္ဌ ရှု မြင် ရ သော ထို အ ခြင်း အ ရာ များ အ တွက် ရူး သွပ် ကြ လ တ္တံ့။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် တို့ ဒူး နှင့် ခြေ သ လုံး များ ပြင်၊ ခြေ ဖ ဝါး မှ ဦး ထိပ် တိုင် အောင်၊ ကု သ၍ မ ရ သော အ နာ ဆိုး ဘေး ကို သင့် စေ တော် မူ လ တ္တံ့။

မြှောက် ကြ မည့် မင်း နှင့် တ ကွ သင် တို့ ကို ဘိုး ဘေး မှ စ၍ သင် တို့ ကိုယ် တိုင် မ သိ ဘူး သော လူ မျိုး ခြား လက် တွင်း သို့၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရောက် စေ တော် မူ မည့် အ လျောက်၊ ကျောက်၊ သစ် သား ဖြင့် လုပ် သော အ ခြား ဘု ရား များ ကို ဝတ် ပြု ရ မည့် သင် တို့ သည်

ထာ ဝ ရ ဘု ရား သိမ်း သွား တော် မူ ရာ လူ အ မျိုး မျိုး တို့ တွင် အံ့ အား သင့် ရာ၊ ပုံ ခိုင်း ရာ ပြောင် လှောင် ရာ ဖြစ် ကြ လ တ္တံ့။

လယ် တွင် မျိုး အ များ အ ပြား ကျ သော် လည်း၊ ကျိုင်း ကောင် ဖျက် သော ကြောင့်၊ အ နည်း ငယ် သာ ကျီ သွင်း ခွင့် ကိုလည်း ကောင်း၊

စ ပျစ် ခြံ များ ကို စိုက် ပျိုး ပြု စု သော် လည်း၊ ပိုး စား သော ကြောင့်၊ အ သီး ဆွတ် ခွင့်၊

သား သ မီး တို့ မှ စ၍၊ မြေ အ သီး အ နှံ နှင့် နွား၊ သိုး၊ ဆိတ်၊ ပေါက် ဘွား သော သား ငယ် များ၌ မင်္ဂ လာ ရှိ လိမ့် သ တည်း။

အ ရည် သောက် ခွင့် ကိုလည်း ကောင်း၊ ပြည် နယ် အ နှံ အ ပြား တွင် သံ လွင် ပင် ပေါ များ သော် လည်း၊ သီး ကင်း ကြွေ ကျ သော ကြောင့်၊ ဆီ လိမ်း ခွင့် ကိုလည်း ကောင်း၊

သား သ မီး များ ကို မွေး ဖွား သော် လည်း၊ သုံ့ ဘမ်း ပါ သွား သော ကြောင့်၊ အ တူ နေ ခွင့် ကိုလည်း ကောင်း၊ ရ ကြ မည် မ ဟုတ်။

ကိုယ် ပိုင် သစ် ပင် အ မျိုး မျိုး နှင့် မြေ အ သီး အ နှံ သည် ကျိုင်း စာ ဖြစ် လ တ္တံ့။

သင် တို့ ဘောင်၌ ရှိ သော ဝင် နေ သူ တို့ သည်၊ သင် တို့ ထံ ချေး ယူ ခြင်း ကင်း လျက် ချေး ငှါး ရ သည့် အ လျောက်၊ အ စဉ် တ စိုက် ဦး ခေါင်း အ ဖြစ် ရောက် အောင် တိုး တက် ရာ တွင် သင် တို့ မှာ မူ၊ အ မြီး အ ဖြစ် ရောက် အောင်၊ သြ ဇာ လျော့၍ ဆုတ် ယုတ် ကြ လ တ္တံ့။

သင် တို့ သည် ကိုယ့် ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဗျာ ဒိတ် တော် သံ ကို နား မ ထောင်၊ မိန့် မှာ တော် မူ ခဲ့ သော ထုံး ဖွဲ့ ချက် နှင့် ပ ညတ် တော် များ ကို မ စောင့် ရှောက် ကြ သော်၊ ထို သို့ သော အ မင်္ဂ လာ ဟူ သ မျှ သည်၊ သင် တို့ ပ ပျောက် သည့် တိုင် အောင်၊ ထက် ကြပ် လိုက် မှီ သင့် ရောက် မည့် ပြင်၊

သင် တို့ မှ စ၍ မျိုး စဉ် နွယ် ဆက် အ ပေါ် တွင် သက် သေ နိ မိတ် လ က္ခ ဏာ အ ဖြစ် တည် လိမ့် သ တည်း။

စည်း စိမ် ချမ်း သာ ကြွယ် ဝ လျက် ပင်၊ သင် တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ အ မှု တော် ကို စိတ် စေ တ နာ နှင့် အား ရ ရွှင် လန်း စွာ မ ဆောင် ရွက် သော ကြောင့်၊

သံ ထမ်း ပိုး တင် သည့် အ တိုင်း၊ သင် တို့ ကို ပယ် ရှား တော် မ မူ မ ချင်း၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား စေ လွှတ် တော် မူ မည့် ရန် သူ တို့ အ မှု ကို မွတ် သိပ် ရေ ငတ် လျက်၊ အ ဝတ် မှ စ သော အ ရာ ရာ မဲ့ လျက် ထမ်း ရ ကြ လ တ္တံ့။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် တို့ နား မ လည် သည့် ဘာ သာ စ ကား သုံး သော လူ မျိုး၊ အို သူ ပျို သူ တို့ ကို ညှာ တာ စာ နာ ခြင်း ကင်း လျက် ရက် စက် စွာ မျက် နှာ ထား သော လူ မျိုး ကို ဝေး ကွာ ရာ မြေ ကြီး စွန်း မှ၊ လင်း ယုန် သုတ် သည့် နည်း တူ၊ ချီ လာ စေ တော် မူ မည့် အ လျောက် သင် တို့ ကို ပယ် ရှား ဖျက် ဆီး သည့် တိုင် အောင်၊

တင်း တောင်း၊ အိုး ခွက် များ၌ မင်္ဂ လာ ရှိ လိမ့် သ တည်း။

ဆန် စ ပါး၊ စ ပျစ် ရည်၊ ဆီ မှ စ၍၊ နွား၊ သိုး၊ ဆိတ်၊ သား ငယ် များ ကို မ ချန် ဘဲ၊ သား ယဉ် များ နှင့် တ ကွ၊ မြေ အ သီး အ နှံ ကို စား မျို ကြ လ တ္တံ့။

သင် တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ၀ ရ ဘု ရား ပေး သ နား တော် မူ သော ပြည် တစ် ဝှမ်း လုံး အ တွင်း၊ သင် တို့ ခို လှုံ ရာ ခံ တပ် မြို့ ရိုး မြင့် များ မ ပြို မ ချင်း၊ မြို့ ရှိ သ မျှ ကို ရန် သူ တို့ ဝန်း ဝိုင်း ပိတ် ဆို့ ကြ သ ဖြင့်၊

ကျပ် တည်း ကျဉ်း မြောင်း စွာ ဝန်း ဝိုင်း ကြ သည့် ကာ လ၊ သင် တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပေး တော် မူ သော၊ ကိုယ့် ရင် သွေး ဖြစ် သူ သား သ မီး တို့၏ အ သား ကို ပင် သင် တို့ စား ရ ကြ လ တ္တံ့။

သင် တို့ မြို့ ဟူ သ မျှ ကို ကျပ် တည်း ကျဉ်း မြောင်း စွာ ရန် သူ တို့ ဝန်း ဝိုင်း ကြ သည့် ကာ လ၊ သင် တို့ အ နက် နူး ညံ့ သိမ် မွေ့ လှ သော သူ ပင်၊ အ စာ ကုန် ခန်း သော ကြောင့် ကိုယ် တိုင် စား အံ့ သော သား သ မီး တို့၏ အ သား ကို ညီ အစ် ကို၊ သိမ်း ပိုက် သော မ ယား၊ ကျန် သေး သော သား သ မီး တို့ အား မ ဝေ မျှ ရက် ဘဲ တွန့် တို လ တ္တံ့။

သိမ် မွေ့ နူး ညံ့ သ ဖြင့် မြေ ပေါ် သို့ ခြေ မ ချ ဝံ့ သူ၊ နူး ညံ့ သိမ် မွေ့ သော မိန်း မ လည်း၊ သိမ်း ပိုက် သော ယောက်ျား၊ သား၊ သ မီး တို့ အား တွန့် တို လျက်၊

သင် တို့ မြို့ ဟူ သ မျှ ကို ကျပ် တည်း ကျဉ်း မြောင်း စွာ ရန် သူ တို့ ဝန်း ဝိုင်း ကြ သည့် ကာ လ၊ အ စာ မဲ့ သော ကြောင့် ကိုယ် ဖွား သော သူ ငယ် နှင့် ကျ သော အ ချင်း ကို လျှို့ တ ဝှက် စား လိမ့် သ တည်း။

သင် တို့ သည်၊ ဤ ကျမ်း တွင် ပါ ရှိ သော ပ ညတ် တ ရား ချက် ဟူ သ မျှ ကို မ စောင့် ရှောက်၊ မ လိုက် နာ ဘဲ၊ သင် တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဟူ သော ဘုန်း ကြီး၍ ကြောက် မက် ဖွယ် နာ မ တော် ကို မ ခန့် ညား ကြ လျှင်၊

ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် တို့ မှ စ၍ အ ဆက် အ နွယ်၌၊ ထူး ဆန်း ကြီး မား သော ဘေး များ နှင့် ရော ဂါ ဆိုး များ ကို ကြာ မြင့် စွာ စွဲ မြဲ စေ လျက်၊

ချီ ဝင် ခြင်း၊ ချီ ထွက် ခြင်း၌ မင်္ဂ လာ ရှိ လိမ့် သ တည်း။

အိ ဂျစ် ပြည်၌ သင် တို့ ကြောက် ရွံ့ ခဲ့ သော အ နာ ရော ဂါ အ မျိုး မျိုး ကို၊ သင့် ရောက် စွဲ ကပ် စေ တော် မူ ဦး မည်။

ဤ ပ ည တ္တိ ကျမ်း တွင် မ ပါ သော ရော ဂါ နှင့် ဘေး အ မျိုး မျိုး ကို လည်း သင် တို့ ပ ပျောက် သည့် တိုင် အောင်၊ သင့် ရောက် စေ တော် မူ မည့် အ လျောက်၊

ကောင်း ကင် ကြယ် လုံး နှင့် အ မျှ များ ပြား ဘူး သော သင် တို့ သည် ကိုယ် ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဗျာ ဒိတ် တော် သံ ကို နား မ ထောင် သည့် အ တွက်၊ ဦး ရေ အ နည်း ငယ် သာ ကြွင်း ကျန် ကြ လ တ္တံ့။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် တို့၌ ရွှင် လန်း စွာ ကျေး ဇူး ပြု၍ များ ပြား စေ တော် မူ ခဲ့ သည့် နည်း တူ ရွှင် လန်း စွာ ဖျက် ဆီး ပယ် ရှား တော် မူ မည် ဖြစ် သော ကြောင့် ဝင် ရောက် ပိုင် ယူ သော ပြည် နယ် မှ ဆွဲ နုတ် ခံ ရ ကြ သော သင် တို့ ကို

မြေ ကြီး တစ် စွန်း မှ တစ် စွန်း တိုင် အောင် လူ အ မျိုး မျိုး တို့ တွင် ကွဲ လွင့် စေ တော် မူ သည့် အ လျောက်၊ ဘိုး ဘေး မှ စ၍ သင် တို့ ကိုယ် တိုင် မ သိ ဘူး သော၊ ကျောက် သစ် သား ဖြင့် လုပ် ပြီး အ ခြား ဘု ရား များ ကို ဝတ် ပြု ရ ကြ လ တ္တံ့။

ထို လူ မျိုး ခြား တို့ တွင် သက် သာ ခွင့်၊ နား နေ ခွင့် ကင်း လျက်၊ နှ လုံး တုန် လှုပ် ခြင်း၊ မျက် စိ အား ကုန် ခြင်း၊ စိတ် အား လျော့ ခြင်း များ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား စီ ရင် တော် မူ သည့် အ တိုင်း၊

ကိုယ့် ရှေ့၌ ကိုယ့် အ သက် တွဲ လွဲ နေ ရာ တွင် ရှင် မည် ဟု မ ထင် ဘဲ၊ နေ့ ညဉ့် မ ဟူ ကြောက် ရွံ့ လျက် နေ ရ စဉ်၊

စိတ် ထိတ် လန့် ရာ ကိုလည်း ကောင်း၊ ဒိ ဋ္ဌ ရှု မြင် ရာ ကို လည်း ကောင်း၊ ထောက် ၍ နံ နက် အ ခါ၊ ညဉ့် အ ချိန် ရောက် ပါ စေ သော။ ညဉ့် အ ခါ၊ နံ နက် အ ချိန် ရောက် ပါ စေ သော ဟု ဆို ရ ကြ လ တ္တံ့။

အိ ဂျစ် ပြည် ကို သင် တို့ မြင် ရ ကြ တော့ မည် မ ဟုတ် ဟု ငါ ဆို ခဲ့ သော် လည်း သင်္ဘော များ ဖြင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပြန် သွား စေ တော် မူ မည့် အ လျောက်၊ ကျွန် ယောက်ျား၊ ကျွန် မိန်း မ အ ဖြစ်၊ ရန် သူ တို့ အား ကိုယ် ကို ရောင်း မည် ပြု ကြ ရာ၊ ဝယ် သူ မ ရှိ ချေ ဟု မော ရှေ ဆင့် ဆို လေ၏။

ယေ ရှု က သင် တို့ သည် ကျမ်း စာ ကိုလည်း ကောင်း၊ ဘု ရား သ ခင့် တန် ခိုး တော် ကိုလည်း ကောင်း၊ မ သိ သ ဖြင့် မှောက် မှား ကြ၏။ ရှင် ပြန် ထ မြောက် ရာ ကာ လ တွင်

ယေ ရှု က သင် တို့ သည် ကျမ်း စာ ကို လည်း ကောင်း၊ ဘု ရား သ ခင့် တန် ခိုး တော် ကို လည်း ကောင်း မ သိ သ ဖြင့် မှောက် မှား ကြ သည် မ ဟုတ် လော။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ယေ ဖ သ သ စ္စာ ဆို သည် မှာ အ မ္မုန် အ မျိုး သား တို့ ကို အ ကျွန်ုပ် လက် တွင်း သို့ ကိုယ် တော် အပ် နှင်း တော် မူ ပါ လျှင်၊

အ မ္မုန် အ မျိုး သား တို့ နှင့် စစ် ငြိမ်း၍ ပြန် ရောက် သော အ ခါ အ ကြင် သူ သည် အ ကျွန်ုပ် အိမ် တံ ခါး တွင်း မှ ကြို ဆို ရန် ထွက် လာ အံ့။ ထို သူ သည် ကိုယ် တော် ပိုင် ဖြစ် ပါ၍ မီး ရှို့ ရာ သ က္ကာ အ ဖြစ် ဆက် ကပ် ပါ အံ့ ဟု ဆို ပြီး မှ

ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် မှာ အိ ဂျစ် ပြည် မှ ထွက် လာ သော လမ်း ခ ရီး တွင် ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး အား အာ မ လက် လူ မျိုး ပြု သော ကန့် ကွက် မှု ကို ယ ခု ငါ ဆပ် ပေး တော့ မည် ဖြစ်၍

ရှော လု မင်း က၊ အ ကျွန်ုပ် သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ အ မိန့် တော် ကို လိုက် နာ ခဲ့ ပါ ပြီ။ စေ လွှတ် တော် မူ ရာ လမ်း တွင် လိုက်၍ အာ မ လက် ဘု ရင် အာ ဂတ် မင်း ကို သိမ်း ယူ လျက်၊ ပြည် သူ ပြည် သား တို့ ကို မြေ လှန် ခဲ့ ပါ ပြီ။

ဗိုလ် ထု မူ ကား၊ ကိုယ် တော့် ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ဂိ လ ဂါ လ မြို့ တွင် ပူ ဇော် ရန် မြေ လှန် အပ် သော လက် ရ ဥစ္စာ အ ကောင်း အ မြတ် အ နက် သိုး၊ နွား များ ကို ဆောင် ခဲ့ ကြ ပါ ပြီ ဟု ပြန် လျှောက် ၏။

ရှ မွေ လ က လည်း၊ အ မိန့် တော် အ တိုင်း လိုက် နာ ခြင်း ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား နှစ် သက် တော် မူ သည့် နည်း တူ မီး ရှို့ ရာ သ က္ကာ မှ စ၍ သ က္ကာ အ မျိုး မျိုး ကို နှစ် သက် တော် မူ သ လော။ လိုက် နာ ခြင်း သည် ပူ ဇော် ခြင်း ထက်လည်း ကောင်း၊ နား ထောင် ခြင်း သည် သိုး ထီး ဆီ ဥ ထက် လည်း ကောင်း မြတ် လှ ၏။

လွန် ဆန် မှု သည် နတ် ဟော ခြင်း ပြစ် မှု နှင့် လည်း ကောင်း၊ မ ခန့် ညား မှု သည် ရုပ် တု ကိုး ကွယ် ခြင်း ပြစ် မှု နှင့် လည်း ကောင်း၊ တူ မျှ ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ အ မိန့် တော် ကို သင် ပယ် သော ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား လည်း သင့် ကို ဘု ရင့် အ ဖြစ် မှ ပယ် တော် မူ ပြီ ဟု ဆို ရာ အ ကျွန်ုပ် ပြစ် မှား မိ ပါ ပြီ။

ဗိုလ် ထု ကို လန့်၍ သူ တို့ စ ကား ကို လိုက် နာ သည့် အား ဖြင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ပ ညတ် တော် ကို လည်း ကောင်း၊ ကိုယ် တော့် အ မိန့် ကို လည်း ကောင်း ကျူး လွန် မိ ပါ ပြီ။

အ ပြစ် ကို ချမ်း သာ ပေး တော် မူ ပါ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ရှိ ခိုး ခွင့် ရ စေ ရန် အ ကျွန်ုပ် နှင့် အ တူ ပြန် လှည့် တော် မူ ပါ ဟု ရှော လု မင်း လျှောက် ထား သော် ရှ မွေ လ က သင် နှင့် ငါ မ ပြန်။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ အ မိန့် တော် ကို သင် ပယ် သော ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား လည်း သင့် ကို ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး၏ ဘု ရင် အ ဖြစ် မှ ပယ် တော် မူ ပြီ ဟု ဆို ပြီး လျှင်

သွား အံ့ သော ငှါ လှည့် စဉ်၊ ရှော လု မင်း သည် ဝတ် လုံ မြိတ် ကို ကိုင် ဆွဲ သ ဖြင့် စုတ် ပြတ် သော အ ခါ

ရှ မွေ လ က၊ ယ နေ့ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဣ သ ရေ လ တိုင်း နိုင် ငံ ကို သင် မှ ဆုတ် ဖြတ်၍ သင့် ထက် မြတ် သော သူ တ ထူး အား လွှဲ အပ် တော် မူ လေ ပြီ။

ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး၏ တန် ခိုး ရှင် ကား က တိ တော် ပျက် ခြင်း၊ ပြောင်း လဲ ခြင်း များ ကို ပြု တော် မူ မည် မ ဟုတ်။ ကိုယ် တော် သည် ပြောင်း လဲ ရန် လူ ဖြစ် တော် မူ သည် မ ဟုတ် ဟု ဆို ၏။

ထို လူ မျိုး ကို သွား ရောက် လုပ် ကြံ လော့။ မည် သည့် အ ရာ ကို မျှ မ ချန် မ လှပ် ဘဲ မြေ လှန် လျက် ယောက်ျား၊ မိန်း မ၊ နို့ ညှာ၊ နို့ စို့ မှ စ၍ နွား၊ သိုး၊ ဆိတ်၊ ကု လား အုပ်၊ မြည်း များ ကို သုတ် သင် လော့ ဟူ သော အ မိန့် တော် ကို ရှော လု မင်း အား ဆင့် ဆို သည့် အ တိုင်း

ထိုအလင်းသည် မှောင်မိုက်၌ထွန်းလင်းရာ မှောင်မိုက်သည်မခံမယူ။

နာ ခုန်၏ တ လင်း သို့ ရောက် သော် နွား တိုက် လဲ သည် နှင့် သြ ဇ သည် ဘု ရား သ ခင့် သေ တ္တာ တော် ကို ကိုင် ဆွဲ မိ သော ကြောင့်

ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ မျက် တော် ထား၍ မှောက် မှား ခြင်း အ တွက် ခတ် တော် မူ သော ဘု ရား သ ခင့် ဒဏ် ချက် ဖြင့် သေ တ္တာ တော် အ နီး၌ ပင် သြ ဇာ သေ လေ ၏။

ယေရှုက ငါပြုရာကိုယခုသင်မသိသော်လည်း နောင်နားလည်လိမ့်မည်ဟု ပြန်၍မိန့်တော်မူ၏။

ထို သို့ ပြော ဆို လျက် သွား မြဲ သွား ကြ စဉ်၊ မီး လျှံ ဖြင့် ပြီး သော မြင်း နှင့် ယဉ် များ ပေါ် လာ လျက် နှစ် ပါး ကို ခွဲ ခွာ၍ လေ ဘွေ အား ဖြင့် ကောင်း ကင် သို့ ဧ လိ ယ တက် ရ သည် ကို ဧ လိ ရှဲ မြင် လျှင်

သင့် သူ ငယ် များ ကို ကိုင် လျက်၊ ကျောက် ပေါ် မှာ ဆောင့် သတ် သူ သည် မင်္ဂ လာ ရှိ ပါ စေ သော။

ကိုယ့် လက် ဖြင့် ဘေး လွတ် ခွင့် ကို ဘု ရား သ ခင် သ နား တော် မူ ကြောင်း ဆွေ မျိုး သား ချင်း တို့ နား လည် ကြ မည် ဟု မော ရှေ အောက် မေ့ သော် လည်း နား မ လည် ကြ သည် နှင့်၊

မိုက် မဲ သော သူ နှင့် မ တူ စေ ရန်၊ သူ၏ မိုက် မဲ ခြင်း အ လျောက် မ တုံ့ ပြန် နှင့်။

မိုက် မဲ သော သူ သည်၊ ကိုယ်၌ ဉာဏ် ရှိ သည် ဟု မ ထင် စေ ရန်၊ သူ၏ မိုက် မဲ ခြင်း အ လျောက် တုံ့ ပြန် လော့။

အ ဘယ့် ကြောင့် ဆို သော်၊ လူ သား တို့ နှင့် တိ ရ စ္ဆာန် တို့ အ ဖြစ် အ ပျက် ချင်း တူ လျက်၊ နှစ် မျိုး လုံး၌ တစ် ရပ် တည်း ဖြစ် ပျက် သည် နှင့် အ ညီ၊ တစ် မျိုး သေ က တစ် မျိုး သေ တတ်၏။ အား လုံး ပင် သက် ဇီ ဝ တစ် မျို တည်း ရှိ ကြ၍၊ လူ သည် တိ ရ စ္ဆာန် ထက် မ မြတ် ချေ။ အ ရာ ခပ် သိမ်း သည် အ န တ္တ ဖြစ်၏။

ဖွား မြင် ရန် အ ချိန် နှင့် သေ လွန် ရန် အ ချိန်၊ စိုက် ပျိုး ရန် အ ချိန် နှင့် စိုက် ပျိုး ရာ ကို နုတ် ပစ် ရာ အ ချိန်၊ ကွပ် မျက် ရန် အ ချိန် နှင့် ကု သ ရန် အ ချိန်။

အား လုံး တို့ သည် မြေ မှုန့် ဖြစ်၍၊ မြေ မှုန့် သို့ ပြန် သွား ရ သ ဖြင့်၊ တစ် နေ ရာ တည်း ရောက် ကြ ရ၏။

ဩ ဇိ မင်း ကွယ် လွန် သော နှစ် တွင် အ ရှင် ဘု ရား သည် မွန် မြတ် ကြီး မြင့် သော ပ လ္လင် ထက် စံ တော် မူ သည် ကို ငါ မြင် ရ သည် မှာ၊ အ ဝတ် တော့် အ မြိတ် သည် ဘုံ ဗိ မာန် တော် အ စွန်း သို့ ရောက် လျက် ရှိ ၏။

ဤ လူ မျိုး သည် မျက် စိ နှင့် မြင် ခွင့် နား နှင့် ကြား ခွင့်၊ စိတ် နှ လုံး နှင့် နား လည် ခွင့် ရ လျက်၊ ချမ်း သာ ရ ရန် ပြန် လာ ခွင့် မ ရှိ စေ ခြင်း ငှာ စိတ် နှ လုံး ကို ထိုင်း မှိုင်း စေ၍ နား ကို လေး စေ သည့် ပြင်၊ မျက် စိ ကို လည်း ဖုံး အုပ် လော့ ဟု မိန့် တော် မူ သော်၊

ငါ တို့ လွန် ကျူး မှု များ ကြောင့် ထိ ရှ ခြင်း၊ ငါ တို့ ဒု စ ရိုက် များ ကြောင့် နှိပ် ကွပ် ခြင်း ခံ ရ၍၊ ငါ တို့ ချမ်း သာ ရာ ချမ်း သာ ကြောင်း အ ဆုံး အ မ သင့် ရောက် သည် နှင့် သူ ဒဏ် ချက် များ ကြောင့် ငါ တို့ သက် သာ ရ ကြ ၏။

ငါ့ အ ပေါ် တွင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ လက် တော် တည် လျက် ရှိ ရာ၊ ဝိ ညာဉ် တော် အား ဖြင့် ငါ့ ကို ချီ ဆောင် လျက်၊ အ ရိုး များ နှင့် ပြည့် သော မြေ ပြင် အ လယ် တွင် ချ ထား ပြီး လျှင်၊ ဝိုင်း သွား စေ တော် မူ သော်၊

မှာ တော် မူ သည့် အ တိုင်း ငါ ဟော ပြော ရာ၊ လေ ဝင် သော ထို သူ တို့ သည် အ သက် ရှင်၍၊ အ လွန် မြောက် မြား သော အ လုံး အ ရင်း အ ဖြစ်၊ ခြေ စုံ ရပ် နေ ကြ ၏။

တစ် ဖန် ကိုယ် တော် က၊ အ ချင်း လူ့ သား၊ ဤ အ ရိုး များ ကား၊ ငါ တို့ သည် အ ရိုး သွေ့ ခြောက်၍၊ စောင့် မြော် ရာ အ ကြောင်း ပျက် လျက်၊ တိမ် ကော ခဲ့ လေ စွ ဟု၊ ဆို တတ် သော ဣ သ ရေ လ တစ် မျိုး လုံး ဖြစ် သည် ကို ထောက် ၍၊ သင် ဟော ပြော ဆင့် ဆို ရ မည် မှာ၊

အို ငါ့ လူ မျိုး တော်၊ ငါ သည် သင် တို့ သင်္ချိုင်း များ ကို ဖွင့် လျက် ထွက် လာ စေ ပြီး လျှင်၊ ဣ သ ရေ လ ပြည် သို့ ပို့ ဆောင် မည်။

အို ငါ့ လူ မျိုး တော် ထို သို့ သင်္ချိုင်း များ ကို ဖွင့် လျက်၊ ထွက် လာ စေ သော ငါ သည်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖြစ် ကြောင်း သင် တို့ သိ ရ ကြ လ တ္တံ့။

ဝိ ညာဉ် တော် ကို လည်း ငါ သွင်း ၍၊ သင် တို့ ကို ရှင် ပြန် စေ ပြီး လျှင်၊ ပြည် ရင်း တွင် ထား သ ဖြင့်၊ ငါ ထာ ဝ ရ ဘုရား မိန့် ဆို လျက် စီ ရင် သည် ကို၊ သင် တို့ သိ ရ ကြ လ တ္တံ့ ဟု အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ကြောင်း၊ ဆင့် ဆို လော့ ဟူ ၍ တည်း။

လွန် ကျူး မှု ကို ကန့် သတ်၍ အ ပြစ် ကို တံ ဆိပ် ခတ် ပိတ် လျက် ဒု စ ရိုက် ဖြေ ရှင်း ခြင်း ငှာ လည်း ကောင်း၊ ထာ ဝ ရ ဖြောင့် မတ် ခြင်း ကို သွင်း၍ ရူ ပါ ရုံ နှင့် ဗျာ ဒိတ် တော် များ ကို တံ ဆိတ် ခတ် ပိတ် လျက် အ ထူး သန့် ရှင်း သော ဌာ န ကို ဘိ သိက် သွန်း စေ ခြင်း ငှာ လည်း ကောင်း၊ သင်၏ လူ မျိုး နှင့် သန့် ရှင်း သော မြို့ အ ဖို့ သိ တင်း ခု နစ် ဆယ် ဟု ပြ ဋ္ဌာန်း တော် မူ လေ ပြီ။

ယေ ရု ရှ လင် မြို့ ကို တစ် ဖန် တည် ထောင် ပြု စု စေ ခြင်း ငှာ အ မိန့် တော် ထုတ် သည့် နေ့ မှ စ၍ ဘိ သိက် တော် ခံ မင်း ပေါ် ထွန်း သည့် တိုင် အောင် ခု နစ် သိ တင်း ကြာ လိမ့် မည်။ ခြောက် ဆယ့် နှစ် သိ တင်း အ တွင်း နှောက် ရှက် ခံ ရ သည့် ကာ လ တွင် လမ်း မ လမ်း ကြား များ နှင့် တစ် ဖန် တည် ထောင် လိမ့် မည်။

ဘိ သိက် တော် ခံ မင်း သည် ထို ခြောက် ဆယ့် နှစ် သိ တင်း လွန် ပြီး မှ မည် သည် ကို မျှ မ ပိုင် ဘဲ ပယ် ရှား ရာ ခံ ရ၍ နောက် ပေါ် လ တ္တံ့ သော မင်း၏ လူ မျိုး သည် မြို့ တော် ကို လည်း ကောင်း၊ သန့် ရှင်း ရာ ဌာ န ကို လည်း ကောင်း ဖြို ဖျက် ကြ ပြီး လျှင် ၎င်း မင်း သည် ရှောင် တ ခင် ဘေး ဖြင့် ဆုံး လိမ့် မည်။ ဆိတ် ညံ ရာ ဖြစ် ရ မည် ဟု ပြ ဋ္ဌာန်း တော် မူ ပြီး ဖြစ် သော ကြောင့် ဆုံး ခန်း သည် တိုင် အောင် စစ် မှု များ ပြား လိမ့် မည်။

တစ် သိ တင်း တွင် လူ အ များ တို့ နှင့် ခိုင် ခံ့ သော ပ ဋိ ညာဉ် ဖွဲ့ လျက် ထို သိ တင်း၏ တစ် ဝက် ကြာ၊ ပူ ဇော် သ က္ကာ ကို ပြတ် စဲ စေ လိမ့် မည်။ ဆိတ် ညံ ရာ ဖြစ် စေ သော မင်း အ ပေါ် တွင် ပြ ဋ္ဌာန်း တော် မူ သ မျှ ကို အ ဆုံး သတ် သွန်း လောင်း သည့် တိုင် အောင် ဆိတ် ညံ စေ မည့် သူ သည် ရွံ ရှာ ဖွယ် အ တောင် ဖြင့် လာ ရောက်၍ နေ လိမ့် မည် ကို သိ မှတ် နား လည် လော့ ဟု သွန် သင် ကြား ပြော လေ ၏။

ဗျာ ဒိတ် တော် ပေး ဦး အ ခါ ကာ လ ၌၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က၊ ပြည် တော် သည်၊ ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား နှင့် ခွာ လျက် မှား ယွင်း ခဲ့ ပြီး ဖြစ် သော ကြောင့်၊ မှား ယွင်း ခြင်း ဆိုင် ရာ မိန်း မ ကို သွား ၍ အိမ် ထောင် ဘက် ပြု ပြီး လျှင်၊ သား သ မီး များ ကို ရ လော့ ဟု၊ ဟော ရှေ အား မိန့် တော် မူ သည့် အ တိုင်း၊

ဟော ရှေ သွား ၍ ဒိ ဗ လိမ့် သ မီး ဂေါ မာ နှင့် အိမ် ထောင် ဘက် ပြု လေ၏။ ထို မိန်း မ သ န္ဓေ ရ၍၊ သား ယောက်ျား ကို ဖွား မြင် သော်၊

မြို့ သား တို့ မ လန့် ဘဲ၊ တံ ပိုး မှုတ် ခြင်း၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား စီ ရင် တော် မ မူ ဘဲ၊ မြို့၌ ဘေး သင့် ခြင်း များ ရှိ မည် လော။

အ ချင်း လူ၊ ပြု ထိုက် သော ကောင်း မှု ကို၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖော် ပြ တော် မူ ခဲ့ ပြီ။ တ ရား စောင့် ခြင်း၊ ကျေး ဇူး ပြု ခြင်း၊ ကိုယ့် ဘု ရား သခင် နှင့် အ တူ စိတ် နှိမ့် ချ စွာ သွား လာ ခြင်း များ မှ တစ်ပါး၊ မည် သို့ အ လို ရှိ တော် မူ သေး သ နည်း။

အို ဓား တော်၊ ငါ၏ အ ထိန်း အ ကျောင်း၊ ငါ့ လုပ် ဖော် ဆောင် ဘက် ဖြစ် သူ့ ကို ရွယ် လျက် နိုး ထ လော့။ သိုး ဆိတ် တို့ ကွဲ လွင့် စေ ရန် အ ထိန်း အ ကျောင်း ကို သတ် လော့။ ငါ လည်း၊ သား ငယ် တို့ အ ပေါ် တွင်၊ လက် တော် တင် ဖိ မည် ဟု၊ ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ၏။

ပြည် လုံး နှံ့ သုံး စု တွင်၊ နှစ် စု ကွယ် ပျောက် ဆုံး ပါး လျက်၊ တစ် စု ကျန် လိမ့် မည် ဟူ၍ လည်း ကောင်း၊

ငါ သည် ထို တစ် စု ကို မီး တွင် ချ ၍၊ ငွေ ကို ချွတ် သ ကဲ့ သို့ ချွတ် လျက်၊ ရွှေ ကို လှော် သ ကဲ့ သို့ လှော် သ ဖြင့်၊ နာ မ တော် အား ပ ဌ နာ ပြု သော ထို သူ တို့ ကို နား ညောင်း၍၊ ငါ့ လူ မျိုး တော် ဟု ခေါ် တွင် မည့် အ လျောက်၊ သူ တို့ က လည်း၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ့ ဘု ရား သခင် ပေ တည်း ဟု ဝန် ခံ ကြ ရ လ တ္တံ့ ဟူ ၍ လည်း ကောင်း၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။

သို့ ဖြစ်၍ ညာ မျက် စိ က သင့် ကို တိုက် လဲ စေ လျှင် ထုတ် ပစ် လော့။ အင်္ဂါ တစ် ခု ချို့၍ တစ် ကိုယ် လုံး င ရဲ သို့ မ ကျ လျှင် တော် သေး ၏။

ညာ လက် တိုက် လဲ စေ လျှင် ဖြတ် ပစ် လော့။ အင်္ဂါ တစ် ခု ချို့၍ တစ် ကိုယ် လုံး င ရဲ သို့ မ ကျ လျှင် တော် သေး၏။

ဤ မြေ ကြီး ပေါ် တွင် ရန် ငြိမ်း ခြင်း ကို စေ လွှတ် ရန် ငါ ရောက် လာ သည် ဟု မ အောက် မေ့ ကြ နှင့်။ ရန် ငြိမ်း ခြင်း ကို မ ဟုတ် ဓား ဘေး သင့် စေ ရန် ရောက် လာ၏။

သား သည် ဖ ခင် ကို လည်း ကောင်း၊ သ မီး သည် မိ ခင် ကိုလည်း ကောင်း၊ ချွေး မ သည် ယော က္ခ မ မိန်း မ သူ ကိုလည်း ကောင်း၊ ဆန့် ကျင် ဘက် ပြု စေ သည့် ပြင်။

အိမ် ထောင် သား တို့ လည်း အ ချင်း ချင်း ရန် မူ စေ ရန် ငါ ရောက် လာ ပြီ။

ထို ကြောင့် လက် က ဖြစ် စေ၊ ခြေ က ဖြစ် စေ၊ သင့် ကို တိုက် လဲ စေ လျှင် ဖြတ် ပစ် လော။ ခြေ လက် အ စုံ အ လင် နှင့် ထာ ဝ ရ မီး ထဲ သို့ ပစ် ချ ခံ ရ သည် ထက် ခြေ လက် ချို့ တဲ့ လျက် အ သက် ရှင် ရာ သို့ ဝင် ရ သော် ကောင်း သေး ၏။

မျက် စိ က တိုက် လဲ စေ လျှင် ထုတ် ပစ် လော။ မျက် စိ နှစ် လုံး ပါ လျက် င ရဲ မီး ထဲ သို့ ပစ် ချ ခံ ရ သည် ထက် မျက် စိ တစ် လုံး နှင့် အ သက် ရှင် ရာ သို့ ဝင် ရ သော် ကောင်း သေး ၏။

တစ် နည်း သူ ဌေး သူ ကြွယ် သည် ဘု ရား သ ခင့် နိုင် ငံ တော် သို့ ဝင် ရန် ထက် ကု လား အုပ် သည် အပ် န ဖား ကို လျှို ရန် လွယ် ကူ သည် ငါ ဆို၏ ဟု မိန့် တော် မူ သော်၊

မွန်း လွဲ သုံး နာ ရီ ခန့် တွင် ယေ ရှု က အ ကျွန်ုပ် ဘု ရား သ ခင်၊ အ ကျွန်ုပ် ဘု ရား သ ခင်၊ အ ကျွန်ုပ် ကို အ ဘယ် ကြောင့် စွန့် ထား တော် မူ သ နည်း ဟု ဆို လို သော ဧ လိ၊ ဧ လိ၊ လာ မာ ရှ ဗတ် ခ သာ နိ ဟူ၍ ကျယ် သော အ သံ နှင့် ဟစ် တော် မူ ရာ။

ကိုယ် တော် က ဘု ရား သ ခင့် နိုင် ငံ တော် နှင့် စပ် လျဉ်း သည့် နက် နဲ ရာ ကို သင် တို့ ရ ရှိ သည် မှန်၏။ ပြင် ပ လူ တို့ မူ ကား ကြည့် လျက် ပင် သိ မြင် ခြင်း၊ ကြား လျက် ပင် နား လည် ခြင်း ကင်း၍ အ ပြစ် ပြေ လွတ် ခြင်း ရ ရန် ပြန် လာ ခွင့် မ ရှိ စေ အံ့ သော ငှါ ဥ ပ မာ များ ဖြင့် သာ သွန် သင် ခံ ရ ကြ သည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

ကိုယ် တော် က မည် သူ မ ဆို ငါ့ ထံ ရောက် လာ၍ မိ ဘ၊ သား၊ မ ယား၊ ညီ အစ် ကို မောင် နှ မ များ နှင့် ကိုယ့် အ သက် ကို မ မုန်း လျှင် ငါ့ တ ပည့် မ ဖြစ် နိုင်။

အို ရှိ မုန်၊ ရှိ မုန်၊ စာ တန် သည် ဆန် ခါ နှင့် ချ သ ကဲ့ သို့ သင် တို့ ကို ချ ခွင့် ပန်၍ ရ လေ ပြီ။

သို့ ရာ တွင် ယုံ ကြည် ခြင်း မ ပျက် ကွက် စေ ရန် သင့် အ ဖို့ ငါ တောင်း လျှောက်၏။ သင် လည်း စိတ် ပြောင်း လဲ သော် ညီ အစ် ကို ချင်း တို့ ကို အား ပေး လော့ ဟု မိန့် တော် မူ၏။

ယေရှုက ငါဧကန်အမှန်ဆိုသည်ကား၊ သင်တို့သည်လူ့သား၏အသားကိုမစား၊ အသွေးကိုမသောက်လျှင် အသက်ရရှိပြီမဟုတ်။

ငါ့အသားကိုစား၍ ငါ့အသွေးကိုသောက်သောသူသည် ထာဝရအသက်ကိုရပြီ။ ထိုသူ့ကိုလည်းနောက်ဆုံးနေ့တွင် ငါရှင်ပြန်ထမြောက်စေမည်။

ငါ့အသားသည် မှန်သောစားဖွယ်၊ ငါ့အသွေးလည်း မှန်သောသောက်ဖွယ်ဖြစ်၏။

ငါ့အသားကိုစား၍ ငါ့အသွေးကိုသောက်သောသူသည် ငါ၌တည်၏။ ထိုသူ၌လည်း ငါတည်၏။

အသက်ရှင်တော်မူသောခမည်းတော်သည် ငါ့ကိုစေလွှတ်တော်မူ၍ ခမည်းတော်ကြောင့် ငါအသက်ရှင်သည့်နည်းတူ ငါ့ကိုစားသောသူသည် ငါ့ကြောင့်အသက်ရှင်လိမ့်မည်။

ကောင်းကင်ဘုံထဲမှဆင်းသက်သောအစာမှာ ဘိုးဘေးတို့စားပြီးလျှင်သေရကြသည့်နည်းတူမဟုတ်။ ယခုအစာကိုစားသောသူသည် ကာလအစဉ်အသက်ရှင်လိမ့်မည်ဟု၊

အာ န နိ ဆို သူ မူ ကား၊ မ ယား ရှ ဖိ ရေ သ ဘော တူ လျက် မြေ ပိုင် ကို ရောင်း ချ၍ ရ ငွေ အ နက် ထိမ် ချန် ခဲ့ ပြီး လျှင် အ ချို့ အ ဝက် ကို ယူ လာ လျက် တ မန် တော် တို့ ခြေ ရင်း တွင် ပုံ ထား ရာ၊

ပေ တ ရု ခြေ ရင်း တွင် ထို မိန်း မ လဲ သေ လေ၏။ ထို မိန်း မ သေ ပြီး သည် ကို လူ ငယ် တို့ ဝင် ရောက် တွေ့ မြင်၍ ထမ်း သွား ပြီး လျှင် လင် နှင့် ယှဉ် လျက် သင်္ဂြိုဟ် ကြ၏။

အ သင်း တော် တစ် သင်း လုံး မှ စ၍ ကြား သိ သူ ခပ် သိမ်း တို့ လည်း ကြီး စွာ သော ကြောက် ရွံ့ ခြင်း ဖြစ် ကြ သ တည်း။

ထို အ တိုင်း ပင် ယာ ကုပ် ကို မေ တ္တာ ရှိ သော် လည်း၊ ဧ သော ကို မေ တ္တာ မဲ့ လျက် ငါ နေ ခဲ့ သည် ဟု ကျမ်း ချက် ရှိ သေး သ တည်း။

ရှေ့ တော် တွင် လူ သ တ္တ ဝါ တစ် ဦး မျှ ကိုယ် ကို ဂုဏ် တင် ခွင့် မ ရ စေ မည့် အ ကြံ တော် နှင့် ဘု ရား သ ခင် သည် ပ ညာ ရှိ တို့ ကို အ ရှက် ခွဲ ရန် ဤ လော က တွင် မိုက် မဲ ရာ များ ကို ရွေး ချယ် ခြင်း၊ အား ကြီး သူ တို့ ကို အ ရှက် ခွဲ ရန် ဤ လော က တွင် အား နည်း ရာ များ ကို ရွေး ချယ် ခြင်း၊ ထွန်း ကား ရာ များ ကို အ ကျိုး မဲ့ စေ ရန် ဤ လော က တွင် မ ရှိ သ ဘွယ် ညံ့ သော အ ရာ၊ မ ရေ ရ သော အ ရာ များ ကို ရွေး ချယ် ခြင်း ပြု တော် မူ ၏။

ကိုယ် ခ န္ဓာ တော် ကို ပိုင်း ခြား သိ မြင် ခြင်း မ ရှိ ဘဲ စား သောက် သော သူ သည် တ ရား စီ ရင် ခံ ရ ခြင်း ကို စား သောက် ရာ ရောက် သော ကြောင့်၊

သင် တို့ ကို မှောက် လှန် သူ တို့ သည် ဆုံး မ ခြင်း ကို လည်း ခံ ကြ ပါ စေ သော။

ငါ တို့ တိုက် လှန် ရ သည် မှာ အ သွေး အ သား ဖြစ် သူ တို့ နှင့် မ ဟုတ်။ နတ် မင်း များ၊ အာ ဏာ ရှင် များ၊ ဤ မှောင် မိုက်၏ ဧ က ရာဇ် များ၊ ကောင်း ကင် နတ် ဆိုး များ နှင့် တိုက် လှန် ရ ကြ သည် ဖြစ်၍၊

အ သို့ ဆို သော် ခ ရစ် တော် ကို ယုံ ကြည် ခွင့် သာ မ ဟုတ်။ ငါ၌ မြင် ရ ဖူး သည့်၊ ယ ခု လည်း ကြား ရ သည့် တိုက် လှန် ခြင်း မျိုး ကို တွေ ကြုံ လျက် ခ ရစ် တော် အ တွက် ကြောင့် ဒု က္ခ ခံ ခွင့် ကို သင် တို့ အား ပေး သ နား တော် မူ လေ ပြီ။

ဦး ထိပ် တော် ကို မ စွဲ မ ကိုင် ဘဲ ကိုယ့် ရူ ပါ ရုံ ကို စွဲ လမ်း လျက် ရုပ် ခ န္ဓာ သ ဘော ဖြင့် အ ကျိုး မဲ့ ဝင့် ဝါ သူ မည် သူ မ ဆို စေ တ မန် တော် များ ကို နှိမ့် ချ စွာ ကိုး ကွယ် ခြင်း နှင့် စပ်၍ ကိုယ့် သ ဘော အ တိုင်း မ သွေး ဆောင် စေ နှင့်။ ဆို ခဲ့ သည့် ဦး ထိပ် တော် မှ တစ် ခန္ဓာ လုံး သည် ဆက် သွယ် ခြင်း၊ စေ့ စပ် ခြင်း များ ဖြင့် အား ပြည့် ဖွဲ့ စည်း လျက် ဘု ရား သ ခင် စီ မံ တော် မူ သည့် အ တိုင်း တိုး ပွား ခွင့် ရ၏။

အ ရာ ရာ ကို စံ ချ လျက် အ ကောင်း ကို စွဲ ကိုင်၍၊

သို့ ရာ တွင် ယုံ ကြည် ခြင်း၊ ချစ် ခြင်း၊ သန့် ရှင်း ခြင်း၊ ဣ န္ဒြေ စောင့် ခြင်း များ၌ တည် နေ ကြ လျှင်၊ သား ဖွား မှု ဖြင့် ကယ် တင် ရာ ရောက် လိမ့် မည်။

ဘု ရား သ ခင့် ဗျာ ဒိတ် တော် ကျမ်း ဂန် ရှိ သ မျှ သည် ဘု ရား သ ခင့် လူ ယုံ တော် စုံ လင်၍ ကောင်း မှု အ မျိုး မျိုး အ ဖို့ အ သင့် ရှိ စေ အံ့ သော ငှါ သင် ကြား ခြင်း၊ အ ပြစ် ဖော် ပြ ခြင်း၊ ပဲ့ ပြင် ခြင်း၊ ဖြောင့် မတ် အောင် ဆုံး မ ခြင်း များ၌ အ ကျိုး ရှိ၏။

အ လင်း တော် ပွင့် ခွင့်၊ ကောင်း ကင် ဆု ကျေး ဇူး တော် ကို မြည်း စမ်း ခွင့်၊ သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် ကို ဆက် ဆံ ခွင့်၊

ဘု ရား သ ခင် တ ရား တော် မြတ် နှင့် နောင် ဘ ဝ ဆိုင် ရာ တန် ခိုး များ ကို မြည်း စမ်း ခွင့် ရ ပြီး နောက်၊

ဖောက် ပြန် သူ တို့ မှာ ဘု ရား သ ခင့် သား တော် ကို ကိုယ် တိုင် ကား တင် ပြန် လျက် ထုတ် ပြ လျက် နေ သော ကြောင့် နောင် တ ရ အံ့ သော ငှာ တစ် ဖန် အ သစ် ပြု ပြင် နိုင် ရန် မ ရှိ ချေ။

ထို ကြောင့် လူ သည် ယုံ ကြည် ခြင်း အား ဖြင့် သာ မ ဟုတ်။ ကိုယ် ကျင့် အား ဖြင့် ဖြောင့် မတ် ရာ ရောက် သည် ကို သင် တို့ သိ မြင် နိုင် ကြ ၏။

နော ဧ လက် ထက် သင်္ဘော တည် စဉ် စိတ် တော် ရှည် စွာ ဘု ရား သ ခင် စောင့် ဆိုင်း တော် မူ သည့် ကာ လ နား မ ထောင်၍ အ ကျဉ်း ချ ထား သော နာမ် ဝိ ညာဉ် တို့ ထံ ထို နာမ် ခ န္ဓာ၌ ကြွ သွား ဟော ပြော တော် မူ၏။ ထို သင်္ဘော အား ဖြင့် အ နည်း ငယ် သော သူ လူ ပေါင်း ရှစ် ယောက် တို့ သည် ရေ ဘေး မှ ကယ် ဆယ် ခံ ရ ကြ သော ပုံ စံ အ တိုင်း

မည် သူ မ ဆို ညီ အစ် ကို ချင်း သည် သေ ဒဏ် မ ထိုက် သော အ ပြစ် ပြု မိ သည် ကို သိ မြင် လျှင် တောင်း လျှောက် စေ။ သေ ဒဏ် မ ထိုက် သူ တို့ ကို အ သက် ရ စေ တော် မူ လိမ့် မည်။ သေ ဒဏ် ထိုက် သော အ ပြစ် ရှိ၏။ ထို အ ပြစ် နှင့် စပ်၍ တောင်း လျှောက် ရ မည် ငါ မ ဆို။

သင့် အ ကျင့် အ ကြံ များ ကိုလည်း ကောင်း၊ သင် သည် အေး လည်း မ အေး၊ ပူ လည်း မ ပူ သည် ကိုလည်း ကောင်း ငါ သိ၏။ အ အေး ဖြစ် စေ၊ အ ပူ ဖြစ် စေ၊ ငါ အ လို ရှိ၏။

ထို သို့ မ ပူ မ အေး၊ နွေး ရုံ မျှ ရှိ သော ကြောင့် သင့် ကို ငါ့ ခံ တွင်း မှ ထွေး တော့ မည်။

ဤ လော က တည် သည့် ကာ လ က၊ ကွပ် မျက် ခံ ခဲ့ ပြီး သိုး ငယ် တော်၏ အ သက် စာ ရင်း တွင် အ မည် မ သွင်း ဘဲ မြေ ကြီး ပေါ် မှာ နေ ထိုင် သ မျှ တို့ သည် ထို သား ရဲ ကို ရှိ ခိုး ကြ လိမ့် မည်။

အ ထောင် အ သောင်း သော သူ တို့ အ ပေါ် က ရု ဏာ တ ရား ကို ရှေး ရှု တော် မူ ထ သော မ တ ရား ပြု ခြင်း၊ လွန် ကျူး ခြင်း၊ ပြစ် မှား ခြင်း များ ကို ဖြေ လွှတ် သော် လည်း အ ပြစ် ကင်း သည် ဟု မှတ် တော် မ မူ ထ သော၊ တ တိ ယ၊ စ တု တ္ထ အ ဆက် တိုင် အောင်၊ ဘိုး ဘေး တို့ ပြစ် မှု ကို သား မြေး မြစ် တို့ အ ပေါ် တင်၍ စီ ရင် တော် မူ သော ဘု ရား ဟု ကြော် ငြာ တော် မူ ၏။

အ ကယ်၍ လူ တစ် ဦး ၌၊ မိ ဘ တို့ ဆုံး မ သော် လည်း၊ မ နာ ခံ၊ မ နာ ယူ၊ ခဲ ယဉ်း တော် လှန် သော သား ရှိ လျှင်၊

မိ ဘ တို့ သည်၊ ထို သား ကို မြို့ ရွာ လူ ကြီး တို့ ရှိ ရာ တံ ခါး ဝ အ နီး သို့ ဆွဲ ငင် ခေါ် ဆောင် လျက်၊

လူ ကြီး၊ တ ရား သူ ကြီး တို့ ထွက် လာ၍ လူ သေ ပတ် ဝန်း ကျင် ရှိ မြို့ များ အ ထိ တိုင်း တာ ကြ ရ သည် နှင့် အ ညီ၊

ကျွန် တော် တို့ သား သည်၊ မိ ဘ စ ကား ကို နား မ ထောင် ဘဲ၊ ခဲ ယဉ်း တော် လှန် သူ၊ အ သောက် အ စား လွန် ကြူး သူ ဖြစ် ပါ သည် ဟု လျောက် ဆို ကြ သည့် အ တိုင်း

မြို့ ရွာ နေ ယော က်ျား အ ပေါင်း တို့ သည် ခဲ ပစ် သတ် ဒဏ် ခတ် ကြ စေ။ သို့ မှ သင် တို့ ဘောင် တွင် ရှိ သော ဆိုး သွမ်း ခြင်း ကို ကျွမ်း လောင် ရာ ရောက် သ ဖြင့်၊ ဣ သ ရေ လ တစ် မျိုး လုံး ကြား သိ ကြောက် ရွံ့ ကြ လိမ့် မည်။

မ နာ မ ယူ ကြ သော ကြောင့် ထို ဧည့် သည် သည် ကိုယ့် အ ပျော် မ ယား ကို ကိုင် ဆွဲ ထုတ် ပေး သ ဖြင့် ရက် စက် ကြမ်း ကြုတ် စွာ တ ညဉ့် လုံး ပြု ပြီး နောက် မိုး သောက် မှ လွှတ် လိုက် ကြ၏။

ထို အ ချိန် တွင် မိန်း မ ပြန် ရောက်၍ ကိုယ့် သ ခင့် အိမ် တံ ခါး ရှေ့ မှာ လဲ လျက် မိုး လင်း သည့် တိုင် အောင် နေ လေ၏။

သူ့ သ ခင် လည်း နံ နက် အ ချိန် ထ လျက် ခ ရီး သွား ခြင်း ငှါ အိမ် တံ ခါး ကို ဖွင့်၍ ထွက် သော်၊ မ ယား သည် တံ ခါး ခုံ ကို လက် တင်၍ လဲ လျက် နေ သည် ကို မြင် လျှင်၊

ထ လော့ သွား ကြ ကုန် အံ့ ဟု ဆို သော် လည်း ပြန် ဆို ခြင်း မ ရှိ သော ကြောင့် မြည်း ပေါ် တွင် သူ့ ကို တင် လျက် ကိုယ့် ဌာ န အ ရောက် ခ ရီး နှင် လေ၏။

ကိုယ့် အိမ့် အ တွင်း ဝင် လျက် ဓား ကို ဆွဲ၍ မ ယား၏ အ လောင်း ကို ဆယ့် နှစ် ပိုင်း ပိုင်း ဖြတ် ပြီး လျှင်၊ ဣ သ ရေ လ ပြည် တစ် ဝှမ်း လုံး သို့ ပေး ဝေ လိုက် သ ဖြင့်

လင် ထ၍ ငယ် သား တစ် ယောက် နှင့် မြည်း နှစ် စီး ပါ ဖျောင်း ဖျ ပြော ဆို ပြန် သိမ်း ရန် လိုက် သွား ရောက် ရှိ သော်၊ အ ဖ အိမ် သို့ မ ယား ခေါ် သွင်း သ ဖြင့် အ ဖ မြင် လျှင် မြင် ချင်း ဝမ်း မြောက် စွာ လက် ခံ လေ ၏။

သိ မြင် သူ အ ပေါင်း တို့ က၊ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ သည် အိ ဂျစ် ပြည် မှ ထွက် လာ ခဲ့ သည့် နေ့ မှ စ၍ ယ နေ့ တိုင် အောင် ဤ သို့ သော အ မှု ကို တစ် ကြိမ် တစ် ခါ မျှ မ မြင် မ ဖြစ် စ ဘူး သော ကြောင့် နှ လုံး သွင်း ခြင်း၊ ကြံ စည် ခြင်း ပြု၍ တိုင် ပင် ကြ ဦး လော့ ဟု ပြော ဆို ကြ၏။

ဒါ ဝိဒ် မင်း သည် ည နေ ချမ်း အ ချိန် သ လွန် မှ ထ ပြီး လျှင် နန်း တော် အ မိုး ပြင် တွင် စ င်္ကြံ လျှောက် ခိုက်၊ ရှု ချင် ဖွယ် အ ဆင်း လှ သော မိန်းမ တစ် ယောက် ရေ ချိုး လျက် နေ သည် ကို မြင်၍

အ ကယ်၍ ဘု ရင် မင်း က စစ် တိုက် ရာ တွင် မြို့ အ နီး သို့ အ ဘယ် ကြောင့် ချဉ်း ကပ် ကြ သ နည်း။ မြို့ ရိုး ပေါ် က ပစ် လွှတ် မည် ကို မ သိ ကြ သ လော။

ယေ ရု ဗ္ဗေ ရှက် သား အ ဘိ မ လက် ကို လုပ် ကြံ သူ ကား မည် သူ နည်း။ မိန်း မ တစ် ယောက် သည် ကျောက် ကျည် ပွေ့ နှင့် မြို့ ရိုး ပေါ် မှ ပစ် ချ သ ဖြင့် သေ ဗက် မြို့ ပြင် တွင် သေ ရ သည် မ ဟုတ် လော။ မြို့ ရိုး အ နီး သို့ အ ဘယ် ကြောင့် ချဉ်း ကပ် ကြ သ နည်း ဟု အ မျက် ထွက်၍ မိန့် တော် မူ လျှင် သင် က၊ ကိုယ် တော့် ကျွန် ဟိ တ္တိ လူ မျိုး ဥရိ ယ သေ ပါ ပြီ ဟူ၍ တင် လျှောက် လော့ ဟု မှာ လိုက် သည့် အ တိုင်း

ခြေ လျင် လည်း ဒါ ဝိဒ် မင်း ထံ လာ ရောက် လျှောက် ကြား သည် မှာ

ရန် သူ တို့ သည် စစ် ရေး သာ လျက် စစ် မြေ ပြင် တိုင် အောင် လိုက် လံ ကြ ရာ မြို့ တံ ခါး တိုင် အောင် ကျွန် တော် မျိုး တို့ ပြန် လှန် တိုက် ခိုက် ကြ ပါ ပြီ။

လေး သ မား တို့ သည် မြို့ ရိုး ပေါ် က ကျွန် တော် မျိုး တို့ ကို ပစ် သ ဖြင့် ဘု ရင် မင်း၏ ဗိုလ် မှူး အ ချို့ တို့ နှင့် တ ကွ ကိုယ် တော့် ကျွန် ဟိ တ္တိ လူ မျိုး ဥရိ ယ လည်း ကျ ဆုံး ပါ ပြီ ဟု တင် လျှောက် လျှင်

ဒါ ဝိဒ် မင်း က၊ ယွာ ဘ အား ပြန် ကြား ရ မည် မှာ ဤ အ မှု ကြောင့် စိတ် မ ပျက် နှင့်။ စစ် ပွဲ တွင် မည် သူ မ ဆို ဓား စာ ဖြစ် တတ် ကြ၏။ မြို့ ကို အ ပြင်း အ ထန် တိုက် ခိုက်၍ ဖြို လှဲ လော့ ဟူ သော အ မိန့် တော် နှင့် ယွာ ဘ ကို အား ပေး လော့ ဟု မှာ လိုက် ပြန်၏။

ဥရိ ယ ကျ ဆုံး ကြောင်း မ ယား ကြား သိ သော အ ခါ လင် ကြောင့် ငို ကြွေး မြည် တမ်း ခြင်း ကို ပြု လေ၏။

ထို သို့ ငို ကြွေး မြည် တမ်း ခြင်း ကိ စ္စ ပြီး မှ ဒါ ဝိဒ် မင်း သည် ထို မိန်း မ ကို နန်း တော် သို့ ခေါ် စေ၍ မိ ဖု ရား မြှောက် ရာ သား ယောက်ျား ကို မီး ရှူး မြင် လေ၏။ ဒါ ဝိဒ် မင်း ပြု သော အ မှု ကား ထာ ဝ ရ ဘု ရား မျက် မှောက် တော်၌ ဆိုး သွမ်း သော အ မှု ဖြစ် သ တည်း။

မည် သူ ဖြစ် ကြောင်း စုံ စမ်း စေ ရာ ဧ လျံ့ သ မီး၊ ဟိ တ္တိ လူ မျိုး ဥရိ ယ၏ မ ယား၊ ဗာ သ ရှေ ဘ ဖြစ် ပါ သည် ဟု တင် လျှောက် သော်

အ ထံ တော် သို့ ခေါင် သွင်း၍ မ သန့် ခြင်း ရပ် စဲ သော ထို မိန်း မ ကို ခြေ တော် တင် လေ၏။ ထို မိန်း မ သည် အိမ် သို့ ပြန် ရောက် ပြီး နောက်

သ န္ဓေ တည် သည် ကို ထောက်၍ ကျွန် မ၌ သ န္ဓေ ရှိ ပါ ပြီ ဟု ဒါ ဝိဒ် မင်း ထံ လျှောက် ကြား လိုက် ရာ

ထို နောက် ပြည် တန် ဆာ မ နှစ် ယောက် တို့ သည် ရှေ့ တော် သို့ လာ ရောက် ခ စား လျက်

တစ် ယောက် က၊ အို အ ရှင် ဘု ရား၊ ကျွန် မ နှင့် ဤ မိန်း မ သည် တစ် အိမ် တည်း နေ ကြ ရာ ကျွန် မ သည် သား ဖွား ပါ ၏။

သုံး ရက် လွန် သော် ဤ မိန်း မ လည်း သား ဖွား ပါ၏။ ကျွန် မ တို့ နှစ် ယောက် မှ တစ် ပါး အိမ် ၌ ဧည့် သည် မ ရှိ ပါ။

ညဉ့် အ ခါ ဤ မိန်း မ ဖိ မိ ၍ သူ့ သား ငယ် သေ လျှင်

ထို ကာ လ မ တိုင် မ ချင်း၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ နာ မ တော် အ ဖို့ ဗိ မာန် တော် မ တည် သေး သည် ဖြစ်၍ လူ မျိုး တော် သည် မြင့် ရာ ဌာ န များ တွင် ပူ ဇော် လေ့ ရှိ ကြ ၏။

သန်း ခေါင်း ယံ တွင် ကျွန် မ အိပ် ပျော် ခိုက် ကျွန် မ သား ငယ် ကို ထ လာ ခိုး ယူ လျက် ကိုယ့် ရင် ခွင် ၌ သိပ် ထား ပါ ၏။ သူ့ သား သေ ကို ကား ကျွန် မ ရင် ခွင် ၌ ထား လာ ပါ ၏။

နံ နက် အ ချိန် သား ငယ် ကို နို့ တိုက် ရန် ကျွန် မ ထ သော အ ခါ ထို သား ငယ် သေ ကြောင်း သိ ရ ပါ ၏။ အ သေ အ ချာ ကြည့် ရှု ရာ ကျွန် မ ဖွား မြင် သော သား မ ဟုတ် ပါ ဟု တင် လျှောက် ၏။

တစ် ယောက် သော မိန်း မ က မ ဟုတ် ပါ။ အ ရှင် သည် ငါ့ သား၊ အ သေ မှာ သင့် သား ဖြစ် သည် ဟု ငြင်း ဆို ရာ လျှောက် ရင်း မိန်း မ က ထို သို့ မ ဟုတ်။ အ သေ သင့် သား အ ရှင် ငါ့ သား ဟု ဆို ၍ ရှေ့ တော် ၌ ငြင်း ခုံ ကြ လျှင်၊

တစ် ယောက် က၊ အ ရှင် ငါ့ သား၊ အ သေ သင့် သား ဖြစ် ကြောင်း တစ် ယောက် က လည်း၊ ထို သို့ မ ဟုတ်။ အ သေ သင့် သား၊

အ ရှင် ငါ့ သား ဖြစ် ကြောင်း ဆို ကြ သည့် အ မှု မှာ ဓား ယူ ခဲ့ ဟု ဘု ရင် မင်း မိန့် ဆို သည့် အ တိုင်း ရှေ့ တော် သို့ ဓား ရောက် သော်၊

ရှင် သော သူ ငယ် ကို ထက် ဝက် ခွဲ လျက် တစ် ယောက် တစ် ခြမ်း စီ ရ ယူ စေ ဟူ ၍ ဘု ရင် မင်း စီ ရင် သော အ ခါ

ရှင် သော သူ ငယ်၏ အ မိ ရင်း သည် သား ကို ကြင် နာ သ ဖြင့် အို အ ရှင် ဘု ရား၊ ရှင် သော သူ ငယ် ကို မ သတ် ဘဲ ဤ မိန်း မ အား အပ် လိုက် တော် မူ ပါ ဟု လျှောက်၏။ တစ် ယောက် က ငါ ပိုင်၊ သင် ပိုင် မ ဖြစ် စေ ရန်

ခွဲ ဝေ ပါ စေ ဟု ဆို လျှင် ရှင် သော သူ ငယ် ကို မ သတ် ဘဲ လျှောက် ရင်း မိန်း မ ရ ယူ စေ။ သူ သည် အ မိ ရင်း မှန် သည် ဟု ဘု ရင် မင်း မိန့် ဆို ၏။

ထို သို့ ဘု ရင် မင်း စီ ရင် ဆုံး ဖြတ် ချက် ကို ဣ သ ရေ လ တစ် မျိုး လုံး ကြား သိ သော အ ခါ တ ရား စီ ရင် ရန် ဘုရား သ ခင့် ထံ မှ ပညာ တော် ရ ရှိ ကြောင်း မှတ် ကျုံး လျက် ဘု ရင် မင်း ကို ခန့် ညား ကြ ကုန် ၏။

ထို မြို့ မှ ဗေ သ လ မြို့ သို့ သွား စဉ် တွင် လု လင် ငယ် တို့ သည် မြို့ တွင်း မှ ထွက်၍ ဟေ့ ဦး ပြည်း။ သွား လော့။

ဟေ့ ဦး ပြည်း။ သွား လော့ ဟု ပြောင် လှောင် ကြ ရာ ဧ လိ ရှဲ လှည့် ကြည့် လျက် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ နာ မ တော် ကို တိုင် တည်၍ ဓိ ဌာန် လျှင် တော နက် မှ ဝံ မ နှစ် ကောင် ထွက် လာ သ ဖြင့်၊ လု လင် လေး ကျိပ် နှစ် ယောက် တို့ ကို ဆွဲ ဖြတ် လေ၏။

မိန်း မ မှ ဖွား မြင် သော လူ သည်၊ အ သက် တာ တို၍၊ အ နှောင့် အ ရှက် ပြည့် ဝ လေ ၏။

လူ သန် စွမ်း မူ ကား၊ သေ၍ လဲ နေ ရ၏။ လူ သည် သေ လွန် ပြီး နောက်၊ အ ဘယ် မှာ နည်း။

အိုင် ရေ ကုန် ခန်း၍၊ ရေ အ ယဉ် သွေ့ ခြောက် သ ကဲ့ သို့၊ လူ သည် အိပ် လဲ၍ မ ထ ရ။

မိုး ကောင်း ကင် မ ပျောက် မ ချင်း၊ နိုး ထ ခြင်း၊ အိပ် ပျက် ခြင်း ကို မ ခံ ရာ၊

အ မျက် တော် မ ပြေ မ ချင်း၊ မ ရ ဏာ့ နိုင် ငံ တွင် အ ကျွန်ုပ် ကို ဖုံး ကွယ်၍၊ ဝှက် ထား တော် မူ ပါ စေ။ သ တိ ရ ပြန် လျက်၊ အ ချိန် ကာ လ ကို ချိန်း ချက် တော် မူ ပါ စေ သော၊

လူ သေ လျှင် ရှင် ဦး မည် လော။ သို့ မှန် ခဲ့ လျှင်၊ ပြေး လွတ် ခွင့် မ ရ မ ချင်း၊ နေ့ ရက် တာ ရှိ သ မျှ အ တွင်း၊ လ မိုင်း သား အ ဖြစ် စောင့် မျှော် ၍၊

ကိုယ် တော် ခေါ် တော် မူ သော အ ခါ၊ အ ကျွန်ုပ် ထူး ပါ မည်။ လက် တော် ဖြင့် ဖန် ဆင်း ရာ ကို၊ တ သ တော် မူ လိမ့် သ တည်း။

ယ ခု မူ ကား၊ အ ကျွန်ုပ် ခြေ လှမ်း များ ကို ရေ တွက်၍၊ ပြစ် မှု ကို စောင့် ကြည့် တော် မူ ပြီ မ ဟုတ် လော။

လွန် ကျူး မှု ကို ကျည် ထောက် တွင် တံ ဆိပ် ဖြင့်လည်း ကောင်း၊ ဒု စ ရိုက် ကို ကော် ဖြင့်လည်း ကောင်း၊ ပိတ် ခတ် တော် မူ လေ ပြီ။

မု ချ ဆို သော်၊ ပြို လဲ သော တောင် ပျက် ပြုန်း လျက်၊

နေ ရာ ရင်း မှ ကျောက် ဆောင် ရွေ့ ရ လျက်၊ ရေ အ ယဉ် ဖြင့် ကျောက် များ ကျေ မွ လျက်၊ လွှမ်း မိုး ခြင်း ဖြင့် မြေ ဆိုင် ရ ပါ သည့် နည်း တူ၊ ကိုယ် တော် သည် လူ၏ မျှော် လင့် ရာ အ ကြောင်း ကို ဖျက် ဆီး တော် မူ၏။

ပန်း ကဲ့ သို့ ပွင့်၍ ညှိုး နွမ်း လျက်၊ အ ရိပ် ကဲ့ သို့ ရွေ့ သွား၍ မ တည် မ မြဲ ရာ။

လူ ဆိုး တို့ သည် အ မိ ဝမ်း ထဲ က ပင် စိမ်း ကား လျက်၊ မု သာ သုံး သူ တို့ သည်၊ ဖွား က တည်း က ပင် လမ်း လွဲ လျက် နေ ကြ ၏။

ထို အ တိုင်း အ ကျွန်ုပ် သည် စိတ် ပူ ဆွေး လျက်၊ ကျောက် ကပ် နာ ကျင် ရာ၊

ရှေ့ တော် ၌ မိုက် မဲ သူ၊ ပ ညာ မဲ့ သူ၊ တိ ရ စ္ဆာန် သ ဘော ရှိ သူ ဖြစ် သော် လည်း၊

ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ်၏ ကျောက် ကပ် ကို ပင် ပြု ပြင်၍၊ အ မိ ဝမ်း ထဲ တွင် အ ကျွန်ုပ် ကို စေ့ စပ် တော် မူ ခဲ့ ပါ ၏။

အ မှု အ ရာ တော် များ သည် အံ့ ဩ ဖွယ် ဖြစ် သည့် အ လျောက်၊ အ ကျွန်ုပ် သည် ကြောက် မက် အံ့ ဩ ဖွယ် ရာ ဖြစ် ကြောင်း၊ စိတ် ဖြင့် သေ ချာ စွာ သိ လျက်၊ ကျေး ဇူး တော် ကို ချီး မွမ်း ပါ မည်။

ဉာဏ် ပ ညာ သည် အ ထွဋ် အ မြတ် ဖြစ် သ ဖြင့်၊ ဆည်း ပူး လော့။ ဆည်း ပူ အပ် သ မျှ တွင်၊ ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန် ကို အ ထူး ဆည်း ပူး လော့။

အ န တ္တ၊ အ န တ္တ၊ အ န တ္တ၊ အ ရာ ခပ် သိမ်း သည်။ အ န တ္တ တည်း ဟု၊ အာ စ ရိ ယ က ကြား ပြော လေ၏။

လူ သည် နေ အောက် တွင် ကြိုး ပန်း စွာ လုပ် ကိုင် သ မျှ၌၊ မည် သည့် အ ကျိုး ရှိ သ နည်း။

ငါ တို့ ကြား ရ သော သ တင်း ကို ယုံ ကြည် သူ၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ လက် ရုံး တော် ကို မြင် ရ သူ မည် သူ နည်း။

ပူ ဆွေး စေ သော် လည်း၊ လူ သား တို့၌ နှိပ် စက် ညှင်း ပန်း သော စိတ် မ ရှိ သည့် အ လျောက်၊ က ရု ဏာ တော် မြောက် မြား သည် နှင့် အ မျှ သ နား တော် မူ လိမ့် မည်။

လွန် ကျူး မှု ကို ကန့် သတ်၍ အ ပြစ် ကို တံ ဆိပ် ခတ် ပိတ် လျက် ဒု စ ရိုက် ဖြေ ရှင်း ခြင်း ငှာ လည်း ကောင်း၊ ထာ ဝ ရ ဖြောင့် မတ် ခြင်း ကို သွင်း၍ ရူ ပါ ရုံ နှင့် ဗျာ ဒိတ် တော် များ ကို တံ ဆိတ် ခတ် ပိတ် လျက် အ ထူး သန့် ရှင်း သော ဌာ န ကို ဘိ သိက် သွန်း စေ ခြင်း ငှာ လည်း ကောင်း၊ သင်၏ လူ မျိုး နှင့် သန့် ရှင်း သော မြို့ အ ဖို့ သိ တင်း ခု နစ် ဆယ် ဟု ပြ ဋ္ဌာန်း တော် မူ လေ ပြီ။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ နေ့ ရက် တော် ကို စောင့် မျှော် သော သင် တို့ သည်၊ အ မင်္ဂ လာ ရှိ ကြ၏။ အ လင်း မ ဟုတ်၊ မှောင် မိုက် သော ထို နေ့ ရက် တော် ကို စောင့် မျှော် သည် ကား၊ မည် သည့် အ ကျိုး နည်း။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ နေ့ ရက် တော် သည်၊ ခြင်္သေ့ လက် မှ ပြေး ရာ၊ ဝံ နှင့် တွေ့ သ ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း၊ ခို ဝင် သော အိမ် နံ ရံ ကို လက် မှီ ရာ၊ မြွေ ဆိုး ထိတ် သ ကဲ့ သို့လည်း ကောင်း၊ အ လင်း မဲ့ မှောင် မိုက်၊ တောက် ထိန် မဲ့ မှောင် အ တိ ဖြစ် မည် မ ဟုတ် လော။

က ညာ ဖြစ် သော ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သည်၊ နောင် မ ထ နိုင် အောင် ကျ လဲ ပြီ။ ထူ မ သူ ကင်း လျက်၊ ကျ ရာ အ ရပ်၌ လဲ နေ သည် ဟူ၍ တည်း။

သူ ဌေး တစ် ဦး သည် က မ္ပ လာ နီ နှင့် ပိတ် ချော ကို ဝတ် ဆင် လျက် နေ့ စဉ် ပျော် မွေ့ စွာ နေ ထိုင် ရာ အ နာ များ စွာ ပေါက် သော၊

သူ ဌေး ခေါ်၍ သင့် အ ကြောင်း ငါ ကြား ရ သည် ကား အ သို့ နည်း။ ဘ ဏ္ဍာ စိုး ရာ ထူး နှင့် ဆိုင် သော ငွေ စာ ရင်း ကို ရှင်း ပြ လော့။ ဆက် လက်၍ ဘ ဏ္ဍာ စိုး မ လုပ် ရ ဟု ဆို၏။

လာ ဇ ရု ခေါ် သူ တောင်း စား တစ် ယောက် သည် ထို သူ ဌေး စား ပွဲ မှ ကျ သည့် အ ကြွင်း အ ကျန် ကို စား လို၍ ဝင်း တံ ခါး အ နီး ချ ထား လေ့ ရှိ ကြ သော် ခွေး တို့ ပင် လာ၍ အ နာ များ ကို လျက် ရှာ ကြ၏။

သူ တောင်း စား သေ လွန် ရာ အာ ဗြ ဟံ၏ ရင် ခွင် သို့ စေ တ မန် တော် တို့ ပို့ ဆောင် ကြ၏။ သူ ဌေး လည်း သေ လွန် ရာ သင်္ဂြိုလ် ခံ ရ၏။

သူ ဌေး သည် မ ရ ဏာ့ နိုင် ငံ တွင် ပြင်း ပြ စွာ ခံ နေ ရ သ ဖြင့် မြော် ကြည့် လျှင် အာ ဗြ ဟံ ကို လည်း ကောင်း၊ ရင် ခွင် ရှိ လာ ဇ ရု ကို လည်း ကောင်း အ ဝေး က မြင် သော်၊

အို အ ဘ အာ ဗြ ဟံ၊ အ ကျွန်ုပ် အား သ နား၍ လာ ဇ ရု သည် လက် ဖျား ကို ရေ နှစ် ခဲ့ ပြီး လျှင် အ ကျွန်ုပ် လျှာ အေး အောင် ဆွတ် ရန် စေ လွှတ် ပါ။ ဤ မီး လျှံ တွင် ပူ ပြင်း စွာ ခံ နေ ရ ပါ ပြီ ဟု အော် ဟစ် လျှောက် ထား သည့် ကာ လ၊

အာ ဗြ ဟံ က ငါ့ သား၊ သင် အ သက် ရှင် စဉ် ကိုယ် ပိုင် ကောင်း သော အ ရာ များ ကို ခံ စား ခဲ့ ရ ပြီ။ လာ ဇ ရု မူ ကား၊ မ ကောင်း သော အ ရာ များ ကို ခံ စား ခဲ့ ရ ကြောင်း သ တိ ရ လော့။ ယ ခု မှာ ဤ အ ရပ် တွင် သူ၌ ချမ်း သာ ၏။ သင်၌ ပူ ပြင်း စွာ ခံ ရ၏။

ထို မှ တစ် ပါး ဤ နေ ရာ မှ သင် တို့ ထံ ကူး လို သူ တို့ မ ကူး နိုင် စေ ရန် လည်း ကောင်း၊ ထို နေ ရာ မှ ငါ တို့ ထံ ကူး လို သူ တို့ မ ကူး နိုင် စေ ရန် လည်း ကောင်း၊ ငါ တို့ နှင့် သင် တို့ ကြား တွင် ချောက် ကြီး တည် လျက် ရှိ သည် ဟု ပြန် ဆို၏။

သူ ဌေး က လည်း သို့ ဖြစ် လျှင် အ ဘ၊ ဤ ဒု က္ခ ခံ နေ ရာ သို့ ညီ အစ် ကို ငါး ယောက် တို့ မ ရောက် ကြ စေ ရန် သက် သေ အ ဖြစ် အ ကျွန်ုပ် ဘ ခင့် အိမ် သို့ လာ ဇ ရု ကို စေ လွှတ် ပါ။ တောင်း ပန် ပါ သည် ဟု လျှောက် သော်၊

အာ ဗြ ဟံ က သူ တို့၌ မော ရှေ နှင့် ပ ရော ဖက် တို့ ကျမ်း ရှိ၏။ ထို ကျမ်း များ ကို နာ ယူ ကြ စေ ဟု ပြန် ဆို သည့် ကာ လ၊

ထို အ ခါ ဘ ဏ္ဍာ စိုး သည် ရာ ထူး ကို ငါ့ အ ရှင် ချ မည် ဖြစ်၍ မည် သို့ ငါ ပြု ရ အံ့ နည်း။ တူး ဆွ ရန် မ စွမ်း၊ တောင်း စား ရန် လည်း ရှက်၏။

မ ဟုတ် ပါ အ ဘ အာ ဗြ ဟံ၊ သူ သေ တို့ အ ထဲ မှ တစ် ယောက် ယောက် သွား လျှင် နောင် တ ရ ကြ ပါ လိမ့် မည် ဟု လျှောက် ရာ၊

အာ ဗြ ဟံ က မော ရှေ နှင့် ပ ရော ဖက် တို့ ကျမ်း များ ကို မ နာ ယူ က သူ သေ တို့ အ ထဲ မှ တစ် ယောက် ယောက် ရှင် ပြန် ထ မြောက် သော် လည်း သ ဘော ကျ ကြ မည် မ ဟုတ် ဟူ ၍ ပြန် ဆို သည် ဟု မိန့် တော် မူ၏။

ဘုရားသခင်သည် သားတော်ကိုယုံကြည်သူတိုင်းမပျက်စီးဘဲ ထာဝရအသက်ရစေခြင်းငှာ၊ ဧကပုတ္တသားတော်ကိုအပ်ပေးသည့်တိုင်အောင် ဤလောကသားတို့အား မေတ္တာသက်တော်မူ၏။

သားတော်ကို ဤလောကသို့ဘုရားသခင်စေလွှတ်တော်မူသည်မှာ၊ ဤလောကသား တို့ကိုစီရင်ဆုံးဖြတ်စေရန်မဟုတ်။ ကယ်တင်တော်မူစေရန်တည်း။

ကိုယ်တော်ကိုယုံကြည်သောသူသည် စီရင်ဆုံးဖြတ်ခြင်းကိုမခံရ။ မယုံကြည်သူမူကား၊ ဘုရားသခင့်ဧကပုတ္တသားတော်၏နာမကိုမယုံကြည်သောကြောင့် စီရင်ဆုံးဖြတ်ခြင်းကိုခံရပြီးဖြစ်၏။

ကိုယ် တော် သည် မြေ မျက် နှာ ပြင် ပေါ် တွင် နေ ထိုင် ကြ စေ ရန် တစ် ဇာ တိ တည်း ဖြင့် လူ အ မျိုး မျိုး ကို ဖန် ဆင်း၍ ခေတ် ကာ လ များ နှင့် တ ကွ နေ ပြည် နယ် နိ မိတ် များ ကို စီ မံ မှတ် သား တော် မူ သည် မှာ၊

အ ဘ တူ ထို သား တို့ မ ဖွား သေး ဘဲ အ ဆိုး အ ကောင်း ကို မျှ မ ပြု ရ သေး မီ ပင် ကိုယ် ကျင့် ကြောင့် မ ဟုတ်၊ ခေါ် ထား တော် မူ သော အ ရှင် ကြောင့် သာ ရွေး ကောက် တော် မူ ခြင်း အ လျောက် ဖြစ် သော ဘု ရား သ ခင့် အ ကြံ တော် တည် စေ ခြင်း ငှါ၊

သား ကြီး သည် သား ငယ့် ထံ ကျွန် ခံ ရ လိမ့် မည် ဟု ရေ ဗ က္က အား ဗျာ ဒိတ် တော် ရှိ ၏။

ထို အ တိုင်း ပင် ယာ ကုပ် ကို မေ တ္တာ ရှိ သော် လည်း၊ ဧ သော ကို မေ တ္တာ မဲ့ လျက် ငါ နေ ခဲ့ သည် ဟု ကျမ်း ချက် ရှိ သေး သ တည်း။

ဘု ရား သ ခင်၏ ကြွယ် ဝ သော ဉာဏ် ပ ညာ နှင့် အ သိ ပ ညာ တော် သည် အ လွန် နက် နဲ လျက် စီ ရင် တော် မူ ချက် များ ကို ရှာ ဖွေ ၍ မ ရ။ နည်း လမ်း တော် များ ကို လည်း နှိုက်၍ မ မီ နိုင် ပါ တ ကား။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဉာဏ် တော် ကို သိ ကျွမ်း သူ၊ ကိုယ် တော့် တိုင် ပင် သူ ကား မည် သူ နည်း။

တုံ့ ပြန် တော် မူ ရ စေ ခြင်း ငှါ မည် သူ ဆက် သ နှင့် ဖူး သ နည်း။

အ ရာ ခပ် သိမ်း သည် ကိုယ် တော် မှ၊ ကိုယ် တော် ဖြင့်၊ ကိုယ် တော့် အ ဖို့ ဖြစ်၏။ က မ္ဘာ အ ဆက် ဆက် ဘုန်း တော် ကြီး ပါ စေ သ တည်း။ အာ မင်။

ကျမ်း ချက် အ ရ ဘု ရား သ ခင် ကို ချစ် ကြည် မြတ် နိုး သူ တို့ အ ဖို့ ပြင် ဆင် တော် မူ သော အ ရာ၊ လူ့ မျက် စိ ဖြင့် မ မြင်၊ နား ဖြင့် မ ကြား၊ စိတ် ဖြင့် မ ထင် စ ဘူး သော အ ရာ များ ဖြစ် သော် လည်း၊

မ ရှင် ပြန် လျှင် သေ သူ တို့ အ တွက် ဗ တ္တိ ဇံ မင်္ဂ လာ ခံ သူ တို့ သည် မည် သို့ ပြု ကြ သ နည်း။ သူ သေ တို့ ရှင် ပြန် ထ မြောက် ခြင်း အ လျှင်း မ ရှိ က သူ သေ တို့ အ တွက် ဗ တ္တိ ဇံ မင်္ဂ လာ ကို အ ဘယ် ကြောင့် ခံ ကြ သ နည်း။

သင် တို့ ရှိ သ မျှ သည် ခ ရစ် တော် ယေ ရှု၌ တစ် ကိုယ် တည်း ဖြစ် သည့် အ လျောက် ယု ဒ လူ မျိုး နှင့် လူ မျိုး ခြား အ ဖြစ် အ နေ၊ ကျွန် နှင့် လူ လွတ် အ ဖြစ် အ နေ၊ ယောက်ျား နှင့် မိန်း မ အ ဖြစ် အ နေ မ ရှိ ရာ။

ထို အ ကြံ တော် နှင့် ကိုယ် တော် သည် စေ တ နာ သ ဘော တော် အ လျောက် မြတ် နိုး တော် မူ သော၊ သား တော် အား ဖြင့် သ နား တော် မူ သော ကျေး ဇူး တော်၏ ဘုန်း တော် ကို ချီး မွမ်း ကြ စေ ခြင်း ငှါ ယေ ရှု ခ ရစ် အား ဖြင့် ကိုယ် တော်၏ သား အ ဖြစ် ငါ တို့ ကို မေ တ္တာ တော်၌ တင် ရင် မှတ် သား လျက် ရှေ့ တော် တွင် သန့် ရှင်း စင် ကြယ် ရာ ရောက် ကြ စေ ခြင်း ငှါ ဤ လော က မ တည် မီ ရွေး ကောက် တော် မူ လေ ပြီ။

မု ချ အား ဖြင့် ငါ့ အ ရှင် ခ ရစ် တော် ယေ ရှု နှင့် ကျွမ်း ဝင် ခွင့် အ ထူး အ မြတ် ကို ထောက်၍ အ ရာ ခပ် သိမ်း ကို အ ရှုံး ဖြစ် သည် ဟု ငါ မှတ် ယူ ၏။ ပ ညတ် တ ရား နှင့် ဆိုင် ရာ ကိုယ် ဖြောင့် မတ် ခြင်း မ ရှိ ဘဲ ခ ရစ် တော် ကို ယုံ ကြည် အား ကိုး ခြင်း ကြောင့် ဘု ရား သ ခင် သ နား တော် မူ သော ဖြောင့် မတ် ခြင်း ကို ရ၍ ခ ရစ် တော် ကို ပိုင် လျက် ကိုယ် တော်၌ တည် နေ ခွင့် ရ အံ့ သော ငှာ ငါ သည် ကိုယ် တော့် အ တွက် အ ရာ ခပ် သိမ်း အ ရှုံး ခံ၍ အ မှိုက် မျှ သာ မှတ် ယူ ၏။

အ သို့ ဆို သော် ဂုဏ် ဟူ သ မျှ သည် ကိုယ် တော်၌ ကိန်း ဝပ် စေ ရန် လည်း ကောင်း၊

ကော လော သဲ မြို့ ရှိ သီး သန့် ထား တော် မူ သူ၊ ခ ရစ် တော်၌ သ စ္စာ ရှိ သော ညီ အစ် ကို တို့ ထံ ရေး လိုက် သည် မှာ ငါ တို့ အ ဘ ဘု ရား သ ခင့် အ ထံ တော် မှ ကျေး ဇူး တော် နှင့် ငြိမ် သက် ခြင်း သည် သင် တို့၌ တည် ရှိ ပါ စေ သော။

ကား တိုင် တော်၌ သွန်း သော အ သွေး တော် ကြောင့် ရန် ငြိမ်း စေ ပြီး လျှင် မြေ ကြီး အ ရာ၊ ကောင်း ကင် အ ရာ ခပ် သိမ်း ကို သား တော် ဖြင့် မိ သ ဟာ ယ ဖွဲ့ စေ ရန် လည်း ကောင်း၊ ဘု ရား သ ခင် စေ တ နာ ရှိ တော် မူ ၏။

ငြိမ် သက် သည်၊ လုံ ခြုံ သည် ဟု ဆို လျက် နေ ကြ စဉ် ပင် သား ဖွား သော မိန်း မ၌ ဝေ ဒ နာ သင့် ရောက် သည့် နည်း တူ လွတ် ခွင့် မ ရှိ ဘဲ ပျက် စီး ခြင်း ဘေး ရုတ် တ ရက် သင့် ရောက် မည်။

ဘု ရား တ ရား ကြည် ညို ခြင်း ဖြစ် စေ သော နက် နဲ ရာ ကား၊ ကြီး မြတ် ကြောင်း ဝန် ခံ ထိုက် သည့် ပြင် ရုပ် ခ န္ဓာ၌ ဖော် ပြ ခြင်း၊ နံ ခ န္ဓာ၌ ဖြောင့် မတ် ကြောင်း ထင် ရှား ခြင်း၊ စေ တ မန် တော် တို့ ရှေ့ ထင် ပေါ် ခြင်း၊ လူ အ မျိုး မျိုး တို့ တွင် ကြေ ငြာ ခြင်း၊ ဤ လော က၌ ယုံ ကြည် ကြ ခြင်း၊ ဘုန်း တော် နှင့် တ ကွ ချီ ဆောင် ခြင်း များ ကို ခံ တော် မူ သော အ ရှင် တည်း။

သ မ္မာ တ ရား တော် ကို မှန် ကန် စွာ ပိုင် ခြား လျက် ရှက် ကြောက် ရန် အ ကြောင်း မ ရှိ သော အ မှု တော် ဆောင်၊ စံ တော် မီ သူ အ ဖြစ်၊ ဘု ရား သ ခင့် ရှေ့ တော် တွင် ကိုယ် ကို ဆက် သ ရန် လုံ့ လ ထုတ် လော့။

သ ဘော ခက် မာ သူ၊ စည်း ကမ်း လွတ် ပြော ဆို သူ၊ လိမ် လည် သူ တို့ သည် လှီး ဖြတ် ခြင်း မင်္ဂ လာ ခံ သူ တို့ တွင် အ ထူး သ ဖြင့် များ ပြား ၍၊

အ မြတ် အ စွန်း တပ် မက် သော သ ဘော နှင့် မ သင့် မ လျော် သင် ကြား လျက် အ များ တို့ ကို အိမ် ထောင် ပါ မှောက် မှား စေ သည့် အ တိုင်း ပိတ် ပင် ခံ ရ ကြ၏။

မည် သူ မ ဆို တ ရား တော် အ လုံး စုံ ကို စောင့် ရှောက် ရာ ပ ညတ် တစ် ချက် မှောက် မှား လျှင် ပ ညတ် ရှိ သ မျှ နှင့် စပ်၍ ပြစ် ဒဏ် ခံ ထိုက် ၏။

သင် တို့ မူ ကား မှောင် မိုက် ထဲ မှ အံ့ ဖွယ် သော အ လင်း တော် ထဲ သို့ ခေါ် ခဲ့ တော် မူ သော အ ရှင်၏ ဘုန်း တော် ကို ဖော် ပြ စေ ခြင်း ငှာ ရွေး ချယ် သော လူ မျိုး တော် ပ ရော ဟိတ် နိုင် ငံ တော် သီး သန့်၍ ပိုင် ဆိုင် တော် မူ ရာ လူ မျိုး တော် ဖြစ် လျက်

အ ပြစ် မ ရှိ ဟု ငါ တို့ ဆို လျှင် ဟုတ် မှန် ခြင်း ကင်း လျက် ကိုယ် ကို လှည့် စား ကြ ၏။

အောင် မြင် သူ သည် ထို သို့ ဝတ် လုံ ဖြူ ဆင် ရ လိမ့် မည်။ သူ့ အ မည် ကို လည်း အ သက် စာ ရင်း မှ ငါ ချေ ဖျက် မည် မ ဟုတ် ဘဲ ငါ့ ခ မည်း တော် နှင့် စေ တ မန် တော် တို့ ရှေ့ ဝန် ခံ မည်။

တစ် ဖန် ဖြူ ဆွတ် သော မ ဟာ ရာ ဇ ပ လ္လင် ကို လည်း ကောင်း၊ ထို ပ လ္လင့် အ ထက် စံ တော် မူ သော အ ရှင့် မျက် မှောက် မှ၊ မိုး မြေ ရှောင် ပြေး ကွယ် ပျောက် သည် ကိုလည်း ကောင်း ငါ မြင် ရ ၏။

ထို ပ လ္လင် တော့် ရှေ့ တွင် သူ သေ အ ယုတ် အ မြတ် တို့ ရပ် နေ ကြ ရ။ မှတ် ပုံ စာ ရင်း များ ကို ဖွင့် ထား သည့် ပြင် အ သက် ဆိုင် ရာ အ ခြား စာ ရင်း ကို လည်း ဖွင့် ထား ပြီး လျှင် သူ သေ တို့ သည် စာ ရင်း မှတ် ပုံ ပါ အ ကျင့် အ ကြံ များ အ လျောက် စီ ရင် ဆုံး ဖြတ် ခံ ရ ကြ သည် ကို ငါ မြင် ရ ၏။

သ မု ဒ္ဒ ရာ သည် ပါ ရှိ သော သူ သေ တို့ ကို လည်း ကောင်း၊ သေ မင်း နှင့် မ ရ ဏာ တို့ သည် ပါ ရှိ သော သူ သေ တို့ ကို လည်း ကောင်း၊ အပ် ရ ကြ သ ဖြင့် အ ကျင့် အ ကြံ များ အ လျောက် လူ တိုင်း စီ ရင် ဆုံး ဖြတ် ခံ ရ ပြီး နောက်၊

သေ မင်း နှင့် မ ရ ဏာ ကို မီး အိုင် ထဲ သို့ ပစ် ချ လိုက်၏။ ထို မီး အိုင် ကား ဒု တိ ယ သေ ခြင်း တည်း။

အ သက် စာ ရင်း တွင် အ မည် မ သွင်း သူ တိုင်း ကို လည်း မီး အိုင် ထဲ သို့ ပစ် ချ လိုက်၏။

အ ခြင်း အ ရာ ဟောင်း များ လွင့် သွား ပြီ ဖြစ် သော ကြောင့် သေ ခြင်း မှ စ၍ မြည် တမ်း ခြင်း၊ ဟစ် ကြွေး ခြင်း၊ နာ ကျင် ခြင်း ရှိ ရ တော့ မည် မ ဟုတ် ဟု မြွက် ဆို သည် ကို ငါ ကြား ရ ၏။

ဤ ကျမ်း ပါ ပ ရော ဖက် ဆင့် ချက် များ ကို ကြား နာ သူ တိုင်း အား ငါ သက် သေ ခံ သည် ကား၊ မည် သူ မ ဆို ထပ် ဆင့် ထည့် သွင်း လျှင် ဤ ကျမ်း ပါ ဘေး များ ကို ထို သူ့ အ ပေါ် တွင် ဘု ရား သ ခင် ထပ် ဆင့် တော် မူ လိမ့် မည်။

ဤ ပ ရော ဖက် ကျမ်း ချက် များ မှ မည် သူ မ ဆို နုတ် ပယ် လျှင် ဤ ကျမ်း ပါ အ သက် ပင် နှင့် သန့် ရှင်း သော မြို့ တော် တွင် ထို သူ့ ဝေ ပုံ ကို ဘု ရား သ ခင် နုတ် ပယ် တော် မူ လိမ့် မည်။

ဘုရားသခင်ထံဆုတောင်းပါ။