ယောဘဝတ္တု။ 14 - Garrad Bible1 မိန်း မ မှ ဖွား မြင် သော လူ သည်၊ အ သက် တာ တို၍၊ အ နှောင့် အ ရှက် ပြည့် ဝ လေ ၏။ 2 ပန်း ကဲ့ သို့ ပွင့်၍ ညှိုး နွမ်း လျက်၊ အ ရိပ် ကဲ့ သို့ ရွေ့ သွား၍ မ တည် မ မြဲ ရာ။ 3 ထို သို့ သော သူ ကို ရှု မှတ်၍၊ အ ကျွန်ုပ် နှင့် တ ရား ဆိုင် လို တော် မူ ပါ သ လော။ 4 မ စင် ကြယ် ရာ မှ စင် ကြယ် ရာ ပေါ် ထွက် ပါ စေ။ မ ထွက် နိုင် ချေ။ 5 လူ့ အ သက် တာ ကို ပြ ဋ္ဌာန်း၍၊ လ ရက် အ ပိုင်း အ ခြား ကို သိ လျက်၊ မ လွန် နိုင် သော စည်း ကမ်း ကို သတ် မှတ် တော် မူ သော ကြောင့်၊ 6 သူ ရင်း ငှား ကဲ့ သို့ နေ့ တာ ရက် တာ၌ မွေ့ လျော် ရ စေ ရန်၊ လူ ကို ရှု ကြည့် တော် မ မူ ဘဲ နား နေ ပါ လေ စေ။ 7 သစ် ပင် ကို ခုတ် လှဲ သော် လည်း၊ နောက် တစ် ဖန် အ တက် ပေါက်၍၊ အ ခက် အ လက် မ ပြတ် မ စဲ ဟု မျှော် လင့် ရန် ရှိ သေး၏။ 8 အောက် မြေ၌ အ မြစ် ဟောင်း၍၊ အ ပေါ် မြေ တွင် အ ငုတ် သေ သော် လည်း၊ 9 ရေ ဓာတ် ငွေ့ ကြောင့်၊ ပျိုး ပင် ကဲ့ သို့ အ ဖု ပေါ် လျက်၊ အ ခက် အ လက် များ လည်း ပေါက် လိမ့် ဦး မည်။ 10 လူ သန် စွမ်း မူ ကား၊ သေ၍ လဲ နေ ရ၏။ လူ သည် သေ လွန် ပြီး နောက်၊ အ ဘယ် မှာ နည်း။ 11 အိုင် ရေ ကုန် ခန်း၍၊ ရေ အ ယဉ် သွေ့ ခြောက် သ ကဲ့ သို့၊ လူ သည် အိပ် လဲ၍ မ ထ ရ။ 12 မိုး ကောင်း ကင် မ ပျောက် မ ချင်း၊ နိုး ထ ခြင်း၊ အိပ် ပျက် ခြင်း ကို မ ခံ ရာ၊ 13 အ မျက် တော် မ ပြေ မ ချင်း၊ မ ရ ဏာ့ နိုင် ငံ တွင် အ ကျွန်ုပ် ကို ဖုံး ကွယ်၍၊ ဝှက် ထား တော် မူ ပါ စေ။ သ တိ ရ ပြန် လျက်၊ အ ချိန် ကာ လ ကို ချိန်း ချက် တော် မူ ပါ စေ သော၊ 14 လူ သေ လျှင် ရှင် ဦး မည် လော။ သို့ မှန် ခဲ့ လျှင်၊ ပြေး လွတ် ခွင့် မ ရ မ ချင်း၊ နေ့ ရက် တာ ရှိ သ မျှ အ တွင်း၊ လ မိုင်း သား အ ဖြစ် စောင့် မျှော် ၍၊ 15 ကိုယ် တော် ခေါ် တော် မူ သော အ ခါ၊ အ ကျွန်ုပ် ထူး ပါ မည်။ လက် တော် ဖြင့် ဖန် ဆင်း ရာ ကို၊ တ သ တော် မူ လိမ့် သ တည်း။ 16 ယ ခု မူ ကား၊ အ ကျွန်ုပ် ခြေ လှမ်း များ ကို ရေ တွက်၍၊ ပြစ် မှု ကို စောင့် ကြည့် တော် မူ ပြီ မ ဟုတ် လော။ 17 လွန် ကျူး မှု ကို ကျည် ထောက် တွင် တံ ဆိပ် ဖြင့်လည်း ကောင်း၊ ဒု စ ရိုက် ကို ကော် ဖြင့်လည်း ကောင်း၊ ပိတ် ခတ် တော် မူ လေ ပြီ။ 18 မု ချ ဆို သော်၊ ပြို လဲ သော တောင် ပျက် ပြုန်း လျက်၊ 19 နေ ရာ ရင်း မှ ကျောက် ဆောင် ရွေ့ ရ လျက်၊ ရေ အ ယဉ် ဖြင့် ကျောက် များ ကျေ မွ လျက်၊ လွှမ်း မိုး ခြင်း ဖြင့် မြေ ဆိုင် ရ ပါ သည့် နည်း တူ၊ ကိုယ် တော် သည် လူ၏ မျှော် လင့် ရာ အ ကြောင်း ကို ဖျက် ဆီး တော် မူ၏။ 20 ကာ လ အ စဉ် နိုင် တော် မူ သော ကြောင့်၊ လူ သည် လွန် သွား ရ၏။ မျက် နှာ နေ ကို ဖျက်၍၊ လွှတ် လိုက် တော် မူ၏။ 21 သား တို့ သည် ဂုဏ် အ သ ရေ ရောက် ကြ သော် လည်း၊ သူ မ သိ။ နိမ့် ကျ ကြ သော် လည်း၊ နား မ လည် ချေ။ 22 မု ချ အား ဖြင့်၊ ကိုယ် ခ န္ဓာ သည် နာ ကျင် ခြင်း ကို ခံ ရ၍၊ အ သက် ဝိ ညာဉ် လည်း ညည်း တွား ရ လ တ္တံ့ ဟု မြွက် ဆို လေ၏။ |
Garrad Holy Bible © Bible Society of Myanmar, 1928.
Bible Society of Myanmar