ကောင်းချီးပေးခြင်းအကြောင်း အခန်းငယ်များ

ဘုရားသခင်ရဲ့ ကောင်းချီးမင်္ဂလာတွေက ကျွန်တော်တို့ဘဝမှာ အမြဲတမ်း အချိန်တန်ရင် ရောက်လာတတ်ပါတယ်။ ဆုတောင်းရင်း တောင့်တနေတဲ့ ကောင်းချီးတွေကို ဘယ်အချိန်ပေးရမလဲဆိုတာ ဘုရားသခင် သိတယ်လေ။ ကျွန်တော်တို့ ဘေးပတ်လည်မှာ ဘုရားသခင်ရဲ့ ကောင်းချီးမင်္ဂလာတွေ အပြည့်ပဲ။ ကျန်းမာရေးကောင်းတယ်၊ နေစရာအိမ်ရှိတယ်၊ စားစရာရှိတယ်၊ စိတ်ကျန်းမာရေးလည်း ကောင်းတယ်၊ ချစ်ခင်စောင့်ရှောက်တဲ့သူတွေ ရှိတယ်၊ အဓိကကတော့ ဘုရားသခင်ကို ကျွန်တော်တို့ဘဝမှာ ရထားတယ်။ အံ့ဩဖွယ်ကယ်တင်ခြင်းဆိုတဲ့ လက်ဆောင်ကိုလည်း ရထားတယ်။ ဒါတွေက တစ်ခါတစ်လေ မသိမသာဖြစ်နေတတ်တဲ့ ကောင်းချီးတွေပါ။ ဒါပေမဲ့ တချို့လူတွေကျတော့ ဒီအရာတွေကို မရကြဘူး။ ဒါကြောင့် ကျေးဇူးတင်တတ်ရမယ်။ မနက်တိုင်း အသစ်ပြန်ဖြစ်တဲ့ ဘုရားသခင်ရဲ့ မဟာကရုဏာတော်ကြောင့် ဝမ်းမြောက်ရမယ်။ ခရစ်တော်ယေရှုအားဖြင့် ဘုန်းအသရေ၌ရှိသော ဘုရားသခင်၏ ကြွယ်ဝခြင်းအတိုင်း ကျွန်တော်တို့လိုအပ်တာမှန်သမျှကို ဘုရားသခင် ဖြည့်ဆည်းပေးပါလိမ့်မယ်။ ဘုရားသခင်က သူ့ရဲ့ နှုတ်ကပတ်တော်မှာ ပြောထားတယ်။ သူ့ဆီကလာတဲ့ ကောင်းချီးက ကျွန်တော်တို့ကို ချမ်းသာစေတယ်၊ ဝမ်းနည်းစရာတွေ မပါဘူးတဲ့။ ကျွန်တော်တို့ ဘာတွေလိုအပ်လဲဆိုတာ ဘုရားသခင်သိတယ်။ သူက ကျွန်တော်တို့ကို ဂရုစိုက်တယ်။ စိတ်ရှည်ရှည်ထားပါ။ မမျှော်လင့်တဲ့အချိန်မှာ ကောင်းချီးတွေ ရောက်လာလိမ့်မယ်။ သင်၏ဘုရားသခင် ထာဝရဘုရားကို ကိုးကွယ်လော့။ သို့ပြုလျှင် ကိုယ်တော်သည် သင်၏မုန့်နှင့်ရေကို ကောင်းချီးပေးတော်မူလိမ့်မည်။ ငါသည် သင်တို့တွင်ရှိသမျှသော အနာရောဂါကို ပယ်ရှားတော်မူမည်။ (ထွက်မြောက်ရာ ၂၃:၂၅) ဘုရားသခင်ကို နာခံတဲ့ဘဝနဲ့နေထိုင်ပါ။ ကောင်းချီးတွေ သင့်ဆီ ရောက်လာပါလိမ့်မယ်။

ကိုယ် တော် က ရိတ် သိမ်း ရန် စ ပါး သည် များ လှ၏။လုပ် သား မူ ကား နည်း လေ စွ။ သို့ ဖြစ်၍ စ ပါး တော် ရှိ ရာ သို့ လုပ် သား တို့ ကို စေ လွှတ် တော် မူ ပါ မည့် အ ကြောင်း စ ပါး ရှင့် ထံ ပ ဌ နာ ပြု ကြ လော့ ဟု တ ပည့် တော် တို့ အား မိန့် တော် မူ၏။

ကြဲ လို သူ့ အား မျို စေ့ နှင့် စား နပ် ရိ က္ခာ ကို မ စ သ နား တော် မူ သော အ ရှင် သည် သင် တို့ စိုက် ပျိုး ရန် မျိုး စေ့ ကို များ ပြား စွာ ပေး သ နား လျက် သင် တို့ ဖြောင့် မတ် ခြင်း အ သီး ကို လည်း တိုး ပွား စေ တော် မူ မည့် အ လျောက်၊

ကိုယ် တော် က ရိတ် သိမ်း ရန် စ ပါး သည် များ လှ၏။

သင်တို့က ယခုလေးလလိုသေး၏။ လွန်မှရိတ်သိမ်းချိန်တိုင်မည်ဟု ဆိုရိုးရှိသည်မဟုတ်လော။ လယ်ယာများကိုမြော်၍ရှုမှတ်ကြလော့။

သို့ ရာ တွင် စေး နည်း စွာ စိုက် ပျိုး သူ သည် စေး နည်း စွာ ရိတ် သိမ်း ခွင့်၊ ရက် ရော စွာ စိုက် ပျိုး သူ သည် ရက် ရော စွာ ရိတ် သိမ်း ခွင့် ရ လိမ့် မည်။

မြေ သည်၊ အ သီး အ နှံ ထွက် စေ၍၊ ငါ တို့ ဘု ရား သ ခင် သည်၊ ငါ တို့ ကို ကောင်း ကြီး ပေး တော် မူ လိမ့် မည်။

အ သီး သီး သော အ ချိန် တွင် ဆည်း ပူး သော သူ သည်၊ သ တိ ပ ညာ ရှိ သော သား၊ ရိတ် သိမ်း ချိန် တွင် အိပ် ကြူး သော သူ ကား၊ အ ရှက် ခွဲ သော သား ဖြစ် ရာ ၏။

စ ပျစ် ခြံ စိုက် ခွင့် ပေး လျက်၊

မု ချ အား ဖြင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်၊ ချမ်း သာ ကို သ နား တော် မူ၍၊ ငါ တို့ နယ် မြေ ပြန့် ပြော လိမ့် မည်။

လုပ် သား မူ ကား နည်း လေ စွ။ သို့ ဖြစ်၍ စ ပါး တော် ရှိ ရာ သို့ လုပ် သား တို့ ကို စေ လွှတ် တော် မူ ပါ မည့် အ ကြောင်း စ ပါး ရှင့် ထံ ပ ဌ နာ ပြု ကြ လော့။

မျက် ရည် ကျ လျက် မျိုး ကြဲ သူ တို့ သည်၊ ကြွေး ကြော် လျက် ရိတ် သိမ်း ရ ကြ ပါ စေ သော။မျိုး စေ့ ၏ ဝန် ကို ငို ကြွေး လျက် ထမ်း သွား သော သူ သည်၊ ကောက် လှိုင်း များ ကို ကြွေး ကြော် လျက် ထမ်း ဝင် ရ ပါ စေ သော။

အို လယ် လုပ် သူ၊ အို ခြံ လုပ် သူ ဖို့၊ လယ် တွင် ရိတ် သိမ်း ရာ ဂျုံ စ ပါး မု ယော စ ပါး ပျက် စီး သည့် ပြင်၊ စ ပျစ် ပင် ကျိုး ယုတ် လျက်၊ သ ဖန်း ပင် ညှိုး ငယ် လျက်၊ သ လဲ၊ စွန် ပ လွံ၊ သစ် သော့ မှ စ သော အ ပင် အ မျိုး မျိုး သွေ့ ခြောက် သည့် အ တွက်၊ ကျိုး ယုတ်၍ အော် ဟစ် ကြ လော့။ လူ သား တို့ ၌ အား ရ ရွှင် လန်း ခြင်း ပ လေ စွ တ ကား။

ငါ့ ထုံး ဖွဲ့ ချက် များ အ တိုင်း လျှောက် လိုက် လျက် ပ ညတ် တော် များ ကို သင် တို့ စောင့် ထိန်း ပြု ကျင့် ကြ လျှင်၊စိတ် တော် စက် ဆုပ် သည် နှင့် ငါ သည် သင် တို့ မြင့် ရာ ဌာ န များ ကို ဖြို ဖျက် ခြင်း၊ နေ မင်း တိုင် များ ကို ခုတ် လှဲ ခြင်း၊ ရုပ် တု အ သေ ကောင် များ အ ပေါ် တွင် သင် တို့ အ သေ ကောင် များ ကို ပစ် ချ ခြင်း ပြု သည့် ပြင်၊မြို့ များ ကို မြို့ ဆိုး ကုန်း၊ သန့် ရှင်း ရာ ဌာ န များ ကို ဖုန်း ဆိုး ကုန်း ဖြစ် စေ သည့် အ လျောက် စိတ် တော် ပြေ ဖွယ် ရ နံ့ ကို ငါ မ ခံ။တစ် ပြည် လုံး ကို ငါ ဆိတ် ညံ ရာ ဖြစ် စေ သ ဖြင့် ချဉ်း ဝင် နေ ထိုင် သော ရန် သူ တို့ ပင် အံ့ အား သင့် ကြ လိမ့် မည်။လူ မျိုး ခြား တို့ တွင် သင် တို့ ကို ကွဲ လွင့် စေ ပြီး နောက် ငါ သည် ဓား တော် ကို ထုတ် သ ဖြင့် မြေ လည်း ဖုန်း ဆိုး ကုန်း၊ မြို့ များ လည်း မြို့ ဆိုး ကုန်း ဖြစ် လိမ့် မည်။ရန် သူ တို့ ပြည် တွင် သင် တို့ နေ ရ ကြ သည့် အ ခါ ဖုန်း ဆိုး ကုန်း ဖြစ် သ မျှ ကာ လ ပတ် လုံး မြေ သည် နား နေ ခွင့် ရ လျက် ထိုက် သင့် ရာ ဥ ပုသ် များ အ တွက် ဆပ် ခံ လှည့် ယူ လိမ့် မည်။သင် တို့ နေ ကြ သည့် အ တွင်း ဥ ပုသ် များ၌ မ ရ သော နား နေ ခွင့် ကို ဖုန်း ဆိုး ကုန်း ဖြစ် သ မျှ ကာ လ ပတ် လုံး ရ လိမ့် မည်။ကျန် ကြွင်း သေး သော သင် တို့ မှာ မူ ရန် သူ တို့ ပြည် တွင် ပင် တွန့် ဆုတ် တတ် သော စိတ် ကို ငါ ပေး သည့် အ လျောက် ဓား ဘေး ကြောင့် ပြေး လေ့ ရှိ သ ကဲ့ သို့ လေ ခတ် သော သစ် ရွက် သံ လိုက် လံ ခြင်း ဖြင့် ပြေး သွား လျက် လိုက် လံ သူ မ ရှိ ဘဲ ကျ ဆုံး ကြ လိမ့် မည်။လိုက် လံ သူ မ ရှိ ဘဲ ဓား ဘေး သင့် သ ကဲ့ သို့ အ ချင်း ချင်း တိုက် လဲ ကြ ရာ ရန် သူ တို့ ရှေ့ ရပ် ခံ နိုင် ခွင့် မ ရှိ သ ဖြင့်၊လူ မျိုး ခြား တို့ တွင် ပျက် စီး ခြင်း၊ ရန် သူ့ ပြည်၌ မျို စား ခြင်း ခံ ရ ကြ မည်။ကျန် သေး သော သူ တို့ မှာ မူ ကိုယ့် ဒု စ ရိုက် ကြောင့် လည်း ကောင်း၊ ဘိုး ဘေး တို့ ဒု စ ရိုက် ကြောင့် လည်း ကောင်း ရန် သူ ပြည် တွင် တိမ် ကော လျက် နေ ကြ သည့် ကာ လ၊ငါ သည် ဥ တု အ လျောက် မိုး ရွာ စေ၍ မြေ လည်း အ သီး အ နှံ ကို ပေး လျက်၊ ခြံ ရှိ အ ပင် များ လည်း အ သီး သီး လျက်၊

သူ တို့ ရိတ် သိမ်း ထား သည် ကို၊ ဆူး စည်း ထဲ မှ မွတ် သိပ် သူ ခိုး စား၍၊ သူ တို့ ဥ စ္စာ ဘ ဏ္ဍာ ကို လည်း ညွှတ် ကွင်း ထောင် ထား လျက် ရှိ၏။

ငါသည်စပျစ်ပင်ဖြစ်၏။ သင်တို့သည်အခက်များဖြစ်ကြ၏။ ငါနှင့်ကင်းက မည်သည်ကိုမျှသင်တို့မတတ်နိုင်။ မည်သူမဆိုငါ၌တည်၍ ငါလည်းထိုသူ၌တည်လျှင် များစွာသီးတတ်၏။

ကောင်း မှု ကို လက် မ လွတ် ဘဲ ပြု ကြ ကုန် အံ့။ အား လျော့ ခြင်း ကင်း လျှင် အ ချိန် စေ့ သော် ငါ တို့ ရိတ် သိမ်း ကြ ရ လိမ့် မည်။

တန် ခိုး ကြီး သော ညာ လက် ရုံး တော် ကို တိုင် တည် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က၊ သင် လုပ် ဆောင် ၍ ရ သော စ ပါး ဆန် နှင့် စ ပျစ် ရည် ကို၊ နိုင်ငံ ခြား သား ဖြစ် သော သင့် ရန် သူ တို့ အား၊ သုံး ဆောင် ခွင့် အပ် ပေး တော့ မည် မ ဟုတ်။ရိတ် သိမ်း သော သူ တို့ ပင်၊ ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ချီး မွမ်း လျက် စား ခွင့်၊ ဆွတ် ခူး သူ တို့ လည်း၊ သန့် ရှင်း သော ငါ့ တံ တိုင်း များ အ တွင်း သုံး သောက် ခွင့် ရ ကြ လိမ့် မည် ဟု သ စ္စာ ထား တော် မူ ပြီ။

ရာ သီ အ လျောက် မိုး ဦး၊ မိုး နှောင်း ကို ရွာ စေ လျက်၊ ရိတ် သိမ်း မြဲ ကာ လ သ တင်း ကို စီ မံ တော် မူ သော၊ ငါ တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ခန့် ညား ကြ ကုန် အံ့ ဟု မ အောက် မေ့ ကြ လေ စွ။

ဂျုံ ရိုင်း မျိုး ကို ကြဲ ဖြန့် သော ရန် သူ မှာ မာရ် နတ် ဖြစ်၏။ ရိတ် သိမ်း ချိန် မှာ ယ ခု ခေတ် ကာ လ အ ဆုံး ဖြစ်၏။ ရိတ် သိမ်း သူ တို့ မှာ လည်း စေ တ မန် တော် များ ဖြစ် ၏။

မြေ ရိုင်း ကို ထွင်၍ ဖြောင့် မတ် ခြင်း ကို ကြဲ လျက်၊ က ရု ဏာ တော် အ လိုက် ရိတ် သိမ်း ကြ လော့။ ဖြောင့် မတ် ခြင်း မိုး ကို၊ ကြွ လာ၍ ရွာ စေ တော် မ မူ မ ချင်း၊ ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ရှာ ဖွေ ရန် အ ချိန် တန် လှ ပြီ။

သ တ္တ မ နှစ် မျိုး ကြဲ ခြင်း၊ သုတ် သင် ခြင်း မ ပြု ဘဲ၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ မြေ ကို နား နေ ရာ ဥ ပုသ် စောင့် စေ ရ မည်။မင်္ဂ လာ နှစ် တိုင် အောင် သူ ရင်း ငှါး၊ ဝင် နေ သူ အ ဖြစ် ဖြင့် သာ သင့် ထံ အ စေ ခံ ပြီး မှ၊သား သ မီး တို့ နှင့် တ ကွ လက် လွတ် ခွင့် ရ၍ ကိုယ် အ မျိုး သား ချင်း ရှိ ရာ သို့ လည်း ကောင်း၊ ဘိုး ဘ ပိုင် မြေ သို့ လည်း ကောင်း ပြန် နေ ရ လိမ့် မည်။အိ ဂျစ် ပြည် မှ ထုတ် ဆောင် ခဲ့ သော ငါ့ ကျွန် များ ဖြစ် ကြ သ ဖြင့် ကျွန် ရောင်း ကျွန် ဝယ် မ ပြု ရ။ကိုယ့် ဘု ရား သ ခင့် ကြောင့် သင် ကြောက် ရွံ့ လျက် အ ကြပ် အ တည်း မ အုပ် ချုပ် ရ။ပိုင် အပ် သော ကျွန် ယောက်ျား ကျွန် မိန်း မ များ မှာ မူ ပတ် ဝန်း ကျင် နေ လူ မျိုး ခြား တို့ အ နက် လည်း ကောင်း၊ သင် တို့ ထံ တည်း ခို သူ လူ မျိုး ခြား တို့ အ နက် လည်း ကောင်း၊နေ ပြည် တွင် ပေါက် ဖွား သော ချင်း တို့ သား သ မီး အ နက် လည်း ကောင်း၊ ကျွန် ယောက်ျား၊ ကျွန် မိန်း မ များ ကို အ ပိုင် ဝယ်၍ သား စဉ် မြေး ဆက် လည်း ကျွန် ပိုင် မြေ အ ဖြစ် ဖြင့် ကာ လ အ စဉ် အ ဆက် ခံ ရ ကြ မည်။ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား ဖြစ် သော ညီ အစ် ကို ချင်း ကို ကား အ ကြပ် အ တည်း မ အုပ် ချုပ် ရ။ဝင် နေ သူ အာ ဂ န္တု တစ် ယောက် သည် ရ တတ် ရာ သူ့ အ နီး နေ ထိုင် သော သင့် ဆွေ မျိုး သား ချင်း တစ် ဦး သည် ဆင်း ရဲ၍ ဝင် နေ သူ အာ ဂ န္တု ထံ သို့ လည်း ကောင်း၊ ချင့် အ မျိုး အ နွယ် ထံ သို့ လည်း ကောင်း ကိုယ် ကို ချ ရောင်း လျှင်၊ညီ အစ် ကို ဖြစ် စေ၊ ဘ ကြီး ဘ ထွေး ဖြစ် စေ၊ ညီ အစ် ကို ဝမ်း ကွဲ ဖြစ် စေ၊ နီး စပ် သူ အ ဆွေ အ မျိုး အ ခြား တစ် ဦး ဦး ဖြစ် စေ ရောင်း သော သူ့ ကို ရွေး နုတ် နိုင် ခွင့် ရှိ၏။ ကိုယ် တိုင် ရ တတ် လျှင် ကိုယ် ကို ရွေး နုတ် နိုင် ခွင့် ရှိ ၏။အ လေ့ ပေါက် စ ပါး ကို ရိတ် သိမ်း ခြင်း၊ လှပ် ထား သော စ ပျစ် ခြံ အ သီး ကို ဆွတ် ခူး ခြင်း မ ပြု ဘဲ၊ မြေ ကို နား နေ ရာ ဥ ပုသ် စောင့် စေ ရ မည်။

စ ပါး၊ စ ပျစ် ရည်၊ ဆီ အ ထူး အ မြတ် မှ စ၍ ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ လှူ သော လက် ဦး လက် ဖျား များ ကို သင့် အား ငါ အပ် နှင်း ပြီ။တစ် ပြည် လုံး တွင် ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ဆက် သွင်း သော အ ဦး မှည့် အ သီး အ နှံ များ သည် သင့် ပိုင် ရာ ဖြစ် သ ဖြင့် အိမ် ထောင်၌ သန့် သူ တိုင်း စား ခွင့် ရှိ ၏။

မည် သူ မျှ ငါ့ ထံ သို့ လက် ချည်း မ ဖူး မ မျှော် ရ။ လယ် လုပ်၍ အ ဦး မှည့် အ သီး အ နှံ ပွဲ တည်း ဟူ သော ရိတ် သိမ်း ပွဲ ကို လည်း ကောင်း၊ လယ် မှ အ သီး အ နှံ သို ထား ရာ ကာ လ၊ နှစ် လည်၊ တ လင်း တက် ပွဲ ကို လည်း ကောင်း ကျင်း ပ ကြ ရ မည်။

သင် တို့ လယ် တွင် စ ပါး ရိတ် သိမ်း ကြ သည့် ကာ လ၊ ကောက် လှိုင်း မေ့ ကျန် လျှင်၊ ပြု လေ ရာ ရာ၌ သင် တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကောင်း ကြီး မင်္ဂ လာ ပေး တော် မူ စေ ခြင်း ငှါ၊ ပြန်၍ မ ယူ ဘဲ ဝင် နေ သူ၊ ဘ သက် ဆိုး၊ မု ဆိုး မ တို့ အ ဖို့ ရှိ စေ။

ဂျုံ စ ပါး ကောက် ရင် ပေါ် ကာ လ ဆိုင် ရာ သိ တင်း ပွဲ ကို လည်း ကောင်း၊ နှစ် လည် တ လင်း တက် ပွဲ ကို လည်း ကောင်း ကျင်း ပ ကြ ရ မည်။

မှည့် လျှင် မှည့် ချင်း ရိတ် သိမ်း ချိန် ရောက် သ ဖြင့် တံ စဉ် ကျော့ တတ် သည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

ကိုယ် တော် သည် လူ မျိုး တော် ကို များ ပြား စေ၍ ဝမ်း မြောက် ဖွယ် အ ကြောင်း ကို လည်း တိုး ပွား စေ တော် မူ သ ဖြင့်၊ ရိတ် သိမ်း ချိန်၌ ပျော် ရွှင် သ ကဲ့ သို့လည်း‌ ကောင်း၊ လက် ရ ဥ စ္စာ ကို ဝေ မျှ သည့် အ ခါ ရွှင် လန်း သ ကဲ့ သို့လည်း‌ ကောင်း၊ ရှေ့ တော် တွင် ဝမ်း မြောက် ကြ ပါ၏။

ဒု စ ရိုက် မျိုး ကို ကြဲ သော သူ သည်၊ အ ပြစ် ကို ရိတ် သိမ်း ရ လျက်၊ ကပ် တိုက် ရာ အ မျက် တော် ဒဏ် သင့် ရောက် လိမ့် မည်။

စ ပါး မှည့် သော ကြောင့်။ တံ စဉ် ကျော့ ကြ လော့။ စ ပျစ် ကျင်း များ လည်း၊ မြောက် မြား သော ဆိုး သွမ်း မှု နှင့် ပြည့် လျှံ သော ကြောင့်။ ဖိ နင်း ကြ လော့။

မြေ ကြီး တည် ရှိ သည့် ကာ လ ပတ် လုံး မျိုး ကြဲ ချိန် နှင့် ရိတ် သိမ်း ချိန်၊ အ အေး နှင့် အ ပူ၊ နွေ ဥ တု နှင့် ဆောင်း ဥ တု၊ နေ့ နှင့် ညဥ့် သည် မ ပြတ် မ စဲ စေ ရ ဟု စိတ် ပြ ဋ္ဌာန်း တော် မူ၏။

ရိတ် သိမ်း ချိန် တွင် မိုး ပွင့် ကြောင့် ချမ်း အေး သ ကဲ့ သို့၊ သ စ္စာ စောင့် သော တ မန် သည်၊ စေ ခိုင်း သော သ ခင်၏ စိတ် ကို အေး ချမ်း စေ တတ်၏။

အို ယု ဒ၊ သင့် အ ပေါ်၌ လည်း၊ သုံ့ ဘမ်း ရာ လူ မျိုး တော် ကို ငါ ပြန် လာ စေ သည့် ကာ လ၊ ရိတ် သိမ်း ချိန် ကို ချိန်း ချက် လေ ပြီ တ ကား။

ရိတ် သိမ်း ချိန် တိုင် အောင် နှစ် မျိုး လုံး အ တူ ကြီး ပွား ကြ စေ။ ထို ကာ လ မှ ဂျုံ ရိုင်း ကို ဦး စွာ နုတ်၍ မီး ရှို့ ရန် စည်း ထား ကြ။ ဂျုံ ကို မူ ကား ငါ့ ကျီ၌ သွင်း ထား ကြ လော့ ဟု ရိတ် သိမ်း သူ တို့ အား ငါ မှာ ထား မည်၊ မြေ ရှင် ပြန် ဆို သည် ဟူ၍ မိန့် တော် မူ ၏။

စေ တ မန် တော် တစ် ပါး လည်း ဗိ မာန် တော် မှ ထွက် လာ လျက် တိမ် တိုက် ထက် ထိုင် နေ သော ပု ဂ္ဂိုလ် အား တံ စဉ် တော် ကို ကျော့ ရိတ် တော် မူ ပါ။ မြေ ကြီး အ သီး အ နှံ မှည့်၍ ရိတ် ချိန် တိုင် ရောက် ပါ ပြီ ဟု ကျယ် သော အ သံ နှင့် ကြွေး ကြော် ရာ၊

ဖျန် ဖြေ သူ တို့ ကြဲ သော အ သင့် အ တင့် မျိုး မှ ဖြောင့် မတ် ခြင်း အ သီး ဖြစ် ထွန်း လိမ့် သ တည်း။

ခြောက် ရက် အ တွင်း လုပ် ကိုင်၍ သ တ္တ မ နေ့ ၌ ငြိမ် ဝပ် စွာ နေ ရ မည်။ လယ် ထွန် ချိန်၊ ရိတ် သိမ်း ချိန်၌ ပင်၊ ထို သို့ နေ ကြ ရ မည်။ဂျုံ စ ပါး ကောက် ရင် ပေါ် ကာ လ ဆိုင် ရာ သိ တင်း ပွဲ ကို လည်း ကောင်း၊ နှစ် လည် တ လင်း တက် ပွဲ ကို လည်း ကောင်း ကျင်း ပ ကြ ရ မည်။

လူ ဆိုး တို့ သည် လုပ် ကိုင် သော် လည်း၊ မှောက် မှား သော အ ခ ကို သာ ရ တတ်၏။ ဖြောင့် မတ် ခြင်း မျိုး စေ့ ကို ကြဲ သော သူ မူ ကား၊ မှန် သော အ ခ ကို ရ တတ်၏။

၄င်း နေ့ တွင် ပင် စည် ကား ပြီး နောက်၊ နံ နက် အ ချိန် အ ဖူး ထွက် သော် လည်း နာ ကျင် ခြင်း ဒု က္ခ နေ့ ရက်၌၊ အ သီး တွေ့ မည် မ ဟုတ် ချေ။

အ ချို့ မူ ကား မြေ ကောင်း ရာ တွင် ကျ၍ အ သီး အ ဆ တစ် ရာ၊ အ ဆ ခြောက် ဆယ်၊ အ ဆ သုံး ဆယ် ထွက်၏။

သင်တို့သည်ငါ့ကိုရွေးချယ်ကြသည်မဟုတ်။ ငါကသာသင်တို့ကိုရွေးချယ်သည့်အလျောက်သွားကြပြီးလျှင် တည်မြဲသောအသီးကိုသီးလျက်၊ ခမည်းတော်ထံ ငါ့နာမ၌တောင်းလျှောက်သမျှကိုရကြစေရန် ငါခန့်ထား၏။

မြေ ထွက် အ သီး အ နှံ မှ စ သော ပြု လေ ရာ ရာ တွင် သင် တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကောင်း ကြီး မင်္ဂ လာ ပေး တော် မူ သည် ကို ထောက်၍၊ ရွေး ချယ် တော် မူ မည့် ဌာ န၌ ပင်၊ သင် တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့၊ ခု နစ် ရက် ပတ် လုံး အား ရ ရွှင် လန်း စွာ ပူ ဇော် ပွဲ ကျင်း ပ ကြ လော့။

သို့ ဖြစ်၍ ညီ အစ် ကို တို့၊ အ ရှင် ဘု ရား ကြွ လာ တော် မူ သည့် တိုင် အောင် စိတ် ရှည် စွာ နေ ကြ လော့။ လယ် ယာ လုပ် သူ သည် မိုး ဦး မိုး နှောင်း တိုင် အောင် စိတ် ရှည် လျက် အ ဖိုး ထိုက် သော မြေ ကွက် ကို စောင့် မျှော် သည် နည်း တူ၊

ငါ သည် စိုက် ပျိုး ခြင်း၊ အာ ပေါ လု သည် ရေ လောင်း ခြင်း ပြု သည် မှန်၏။ ကြီး ပွား ခွင့် မူ ကား ဘု ရား သ ခင် ပေး တော် မူ၏။သို့ ဖြစ်၍ စိုက် ပျိုး သူ၊ ရေ လောင်း သူ၊ ပ ဓာ န မ ဟုတ်။ ကြီး ပွား စေ တော် မူ သော ဘု ရား သ ခင် သာ ပ ဓာ န ဖြစ်၏။စိုက် ပျိုး သူ နှင့် ရေ လောင်း သူ အ တူ အ ညီ ဖြစ် သော် လည်း ကိုယ် စီ အား ထုတ် သည့် အ လျောက် အ ကျိုး ဆက် ခံ ရ လိမ့် မည်။

ကောင်း သော မြေ တွင် ကြဲ ထား သော သူ မူ ကား တ ရား တော် ကို ကြား နာ၍ နား လည် သော ကြောင့် အ သီး သီး သ ဖြင့် အ ဆ တစ် ရာ၊ အ ဆ ခြောက် ဆယ်၊ အ ဆ သုံး ဆယ် ထွက် သော သူ ဖြစ် သ တည်း ဟု ဖွင့် ပြ တော် မူ၏။

လယ် ယာ လုပ် သူ သည် အ သီး အ နှံ ကို ဦး စွာ သုံး ဆောင် သင့်၏။

ကောင်း သော အ ပင် တိုင်း ကောင်း သော အ သီး၊ မ ကောင်း သော အ ပင် တိုင်း မ ကောင်း သော အ သီး ကို သီး တတ်၏။

ကောင်း သော မြေ တွင် ကျ သည့် အ စေ့ မူ ကား၊ ရိုး ဖြောင့် ကောင်း မွန် သော စိတ် နှ လုံး နှင့် တ ရား တော် ကို ကြား နာ စွဲ ကိုင် လျက် တည် ကြည် စွာ အ သီး သီး သူ များ ဖြစ်၏။

ထို ပြည် ၌ ဣ ဇာက် သည် မျိုး စေ့ ကို ကြဲ ၍ တစ် နှစ် ချင်း တွင် အ ဆ တစ် ရာ ရ လေ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား လည်း ကောင်း ကြီး ပေး တော် မူ သ ဖြင့်၊

မိုး ရေ နှင့် မိုး ပွင့် များ သည်၊ ကောင်း ကင် မှ ဆင်း သက် ပြီး လျှင်၊ ကြဲ လို သူ့ အား မျိုး ကို လည်း‌ ကောင်း၊ စား လို သူ့ အား အ စာ ကို လည်း‌ ကောင်း၊ ပေး ရန်၊ လယ် မြေ ကို စို စွတ် လျက် အ ညှောက် အ ဖူး မ ပေါ် စေ ဘဲ၊ မ ပြန် သည့် နည်း တူ၊နှုတ် တော် ထွက် ဗျာ ဒိတ် တော် လည်း အ လို တော် ရှိ ရာ ဖြစ် ထွန်း စေ ၍၊ ခိုင်း စေ သည့် အ တိုင်း အ ထ မ မြောက် ဘဲ၊ ငါ့ ထံ သို့ အ ကျိုး မဲ့ မ ပြန် ရ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

ရှ မာ ရိ တောင် တန်း ပေါ်၌ စ ပျစ် ခြံ စိုက် ပျိုး ခွင့် ရ ဦး မည်။ ငါ တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား စံ ရာ၊ ဇိ အုန် တောင် ပေါ် သို့ တက် သွား ကြ ကုန် အံ့ ဟု၊ ဧ ဖ ရိမ် ခင် တန်း ရှိ ခြံ စောင့် တို့ ကြွေး ကြော် သော နေ့ ရက် ကာ လ ရောက် လ တ္တံ့ သော ကြောင့်၊ စိုက် ပျိုး သူ တို့ သည်၊ စိုက် ပျိုး ၍ သုံး ဆောင် ခွင့် ရ ကြ လိမ့် မည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် ဆို သည့် အ တိုင်း၊ ထယ် ထိုး သူ နှင့် ရိတ် သိမ်း သူ သည် လည်း ကောင်း၊ စ ပျစ် သီး ဖိ နင်း သူ နှင့် မျိုး ကြဲ သူ သည် လည်း ကောင်း၊ ကြား လပ် မ ရှိ သည့် အ လျောက်၊ တောင် ကုန်း ရှိ သ မျှ ပင်၊ အ ရည် ပျော် သ ကဲ့ သို့ စ ပျစ် ရည် ထွက် စီး မည့် နေ့ ရက် ကာ လ ရောက် တော့ မည်။

သင် တို့ ကို မြတ် နိုး၍ များ ပြား အောင် ကောင်း ကြီး မင်္ဂ လာ ပေး တော် မူ သည့် ပြင်၊ သင် တို့ သို့ ပေး သ နား ရန် ဘိုး ဘေး များ အား သ စ္စာ ဆို ခဲ့ သော ပြည် တွင် သား သ မီး တို့ ကိုလည်း ကောင်း၊ မြေ အ သီး အ နှံ၊ ဆန် စ ပါး၊ စ ပျစ် ရည်၊ ဆီ များ ကို လည်း ကောင်း၊ နွား၊ သိုး၊ ဆိတ်၊ သား ငယ် များ ကို လည်း ကောင်း၊ ကောင်း ကြီး မင်္ဂ လာ ပေး တော် မူ ဦး မည်။

စိုက် ပျိုး ခြင်း၊ ရိတ် သိမ်း ခြင်း ကင်း၍ ကျီ ကျ မ ရှိ သော ကျီး များ ကို ဘု ရား သ ခင် ကျွေး မွေး တော် မူ ကြောင်း စဉ်း စား ကြ လော့။ သင် တို့ သည် ငှက် များ ထက် သာ၍ မြတ် သည် တ ကား။

အ ချို့ မူ ကား မြေ ကောင်း ရာ တွင် ကျ၍ ကြီး ပွား တိုး တက် လျက် အ သီး သီး သ ဖြင့် အ ဆ သုံး ဆယ်၊ အ ဆ ခြောက် ဆယ်၊ အ ဆ တစ် ရာ ထွက်၏။

အ ခြား သော ဥ ပ မာ ကို မိန့် တော် မူ သည် မှာ ကောင်း ကင် နိုင် ငံ တော် သည် ဂျုံ ခင်း တွင် မျိုး ကောင်း ကြဲ သော သူ နှင့် တူ၏။လူ တို့ အိပ် နေ ကြ စဉ် ရန် သူ သည် လာ၍ ဂျုံ မျိုး ကြဲ ထား ရာ တွင် ဂျုံ ရိုင်း မျိုး ကို ကြဲ ဖြန့် ထွက် သွား ပြီး လျှင်၊အ ပင် ကြီး ပွား၍ အ နှံ ထွက် သည့် ကာ လ ဂျုံ ရိုင်း လည်း ပေါ် ထွက်၏။ထို အ ခါ ကျွန် တို့ သည် မြေ့ ရှင် ထံ လာ၍ အ ရှင် ကောင်း သော မျိုး ကို ဂျုံ ခင်း တွင် ကြဲ ခဲ့ သည် မ ဟုတ် ပါ လော။ သို့ ဖြစ် လျှင် ဂျုံ ရိုင်း မည် သို့ ပေါက် ပါ သ နည်း ဟု မေး ကြ သော်၊ဤ အ မှု ကား ရန် သူ ပြု သော အ မှု ဖြစ် သည် ဟု ပြန် ဆို ရာ ကျွန် တို့ က သွား၍ ထို အ ပင် များ ကို နုတ် ပစ် စေ ရန် အ လို ရှိ ပါ သ လော ဟု မေး ပြန် ကြ လျှင်၊မ နုတ် ကြ နှင့်။ နုတ် လျှင် ဂျုံ ပင် များ ပါ အ တူ နုတ် မိ ကြ လိမ့် မည်။အ ကြောင်း အ ရာ များ ကို ဥ ပ မာ ဖြင့် မိန့် တော် မူ သည် မှာ မျိုး ကြဲ သူ တစ် ယောက် သည် မျိုး ကြဲ ရန် ထွက် သွား လျက်၊ရိတ် သိမ်း ချိန် တိုင် အောင် နှစ် မျိုး လုံး အ တူ ကြီး ပွား ကြ စေ။ ထို ကာ လ မှ ဂျုံ ရိုင်း ကို ဦး စွာ နုတ်၍ မီး ရှို့ ရန် စည်း ထား ကြ။ ဂျုံ ကို မူ ကား ငါ့ ကျီ၌ သွင်း ထား ကြ လော့ ဟု ရိတ် သိမ်း သူ တို့ အား ငါ မှာ ထား မည်၊ မြေ ရှင် ပြန် ဆို သည် ဟူ၍ မိန့် တော် မူ ၏။

ပေး ကမ်း ကြ လော့။ သင် တို့ လည်း ပေး ကမ်း ခြင်း ကို ခံ ရ ကြ လိမ့် မည်။ ကိုယ် ချိန် ပေး သည့် ပ မာ ဏ အ တိုင်း ခံ ရ သည့် ပြင် သိပ် နှိပ် လှုပ် ခါ ပြည့် လျှံ သော ပ မာ ဏ ကို သင် တို့ ရင် ခွင်၌ အ ထူး ခံ ရ ကြ လ တ္တံ့ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

ရေ ဝင် မြေ အ ရပ် ရပ် တွင် မျိုး ကြဲ ခွင့်၊ နွား မြည်း လွှတ် ထား ခွင့် ရ သော၊ သင် တို့ သည် မင်္ဂ လာ ရှိ ကြ သ တည်း။

အို ဇိ အုန် မြို့ သူ မြို့ သား တို့၊ သင် တို့ ဘု ရား သ ခင် ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကြောင့်၊ အား ရ ရွှင် လန်း ကြ လော့။ ငါ သည် ထိုက် သင့် ရာ မိုး ဦး ကို ပေး သ နား လျက်၊ မိုး ဦး မိုး နှောင်း ကို လည်း တင် ကူး ၍ ကျ ရွာ စေ သ ဖြင့်၊ကောက် နယ် တ လင်း များ သည် ဆန် စ ပါး နှင့် ပြည့် လျက်၊ ဖိ နင်း ရာ ကျင်း များ လည်း၊ ဆီ၊ စ ပျစ် ရည် နှင့် လျှံ လိမ့် မည်။

လယ် ယာ လုပ် သော သူ သည်၊ အ စာ နှင့် ရောင့် ရဲ ရ၏။ အ လ ဟဿ နောက် သို့ လိုက် သွား သော သူ မူ ကား ဉာဏ် နှင့် ကင်း၏။

အ ထိန်း မဲ့ သိုး အုပ် သို့ ကဲ့ သို့ ပင် ပန်း အား လျော့ သော လူ ပ ရိ သတ် တို့ ကို မြင် သ ဖြင့် က ရု ဏာ သက် တော် မူ၍၊ကိုယ် တော် က ရိတ် သိမ်း ရန် စ ပါး သည် များ လှ၏။လုပ် သား မူ ကား နည်း လေ စွ။ သို့ ဖြစ်၍ စ ပါး တော် ရှိ ရာ သို့ လုပ် သား တို့ ကို စေ လွှတ် တော် မူ ပါ မည့် အ ကြောင်း စ ပါး ရှင့် ထံ ပ ဌ နာ ပြု ကြ လော့ ဟု တ ပည့် တော် တို့ အား မိန့် တော် မူ၏။

ရုပ် ခ န္ဓာ အ လို့ ငှာ စိုက် ပျိုး သူ သည် ရုပ် ခ န္ဓာ ဆိုင် ရာ ပုပ် ပျက် ခြင်း ကို၄င်း၊ ဝိ ညာဉ် တော် အ လို့ ငှာ စိုက် ပျိုး သူ သည် ဝိ ညာဉ် တော် မှ ထာ ဝ ရ အ သက် ရှင် ခြင်း ကို၄င်း၊ ရိတ် သိမ်း ရ လိမ့် မည်။

ပျင်း ရိ သော သူ သည်၊ မိုး ဥ တု တွင်၊ လယ် မ ထွန် ဘဲ နေ သ ဖြင့်၊ ရိတ် သိမ်း ရာ ကာ လ၌၊ တောင်း သော် လည်း မ ရ ချေ။

လက် တော် တွင် ဆန် ကော ပါ၍ စ ပါး တော် ကို ကျီ သွင်း ခြင်း၊ အ ဖျင်း ကို မ ငြိမ်း သော မီး နှင့် ကျွမ်း လောင် ခြင်း ပြု လျက် ကောက် နယ် တ လင်း တော် ကို သန့် စင် စေ တော် မူ လိမ့် မည် ဟု ဟော ပြော၏။

အို ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့၊ ထို ကာ လ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်၊ မြစ် ကြီး ရေ အ လျဉ် နှင့် အိ ဂျစ် ချောင်း အ ကြား တွင်၊ အ သီး သ ဖွယ် ရိုက် ခါ ၍ သင် တို့ ကို တစ် ယောက် နောက် တစ် ယောက် ကောက် သိမ်း တော် မူ လိမ့် မည်။

ငါဧကန်အမှန်ဆိုသည်ကား၊ မျိုးစေ့သည် မြေသို့ကျ၍မပျက်လျှင် အစေ့အတိုင်းနေတတ်၏။ ပျက်လျှင်မူကား များစွာသီးတတ်၏။

ခြောက် နှစ် ပတ် လုံး လယ် လုပ်၍ အ သီး အ နှံ ကို သိမ်း ယူ ရ သော် လည်း၊သ တ္တ မ နှစ် တွင် မ လုပ် ဘဲ လှပ် ထား၍ အ မျိုး သား ချင်း ဆင်း ရဲ သူ တို့ စား ကြ ရ မည်။ ကြွင်း သော အ ရာ ကို လည်း မြေ သ တ္တ ဝါ တို့ စား ကြ ရ လိမ့် မည်။ စ ပျစ်၊ သံ လွင် ခြံ များ ကို လည်း ထို နည်း တူ ပြု ရ မည်။

နွား မ ရှိ လျှင်၊ တင်း ကုပ် စင် ကြယ် သည် မှန် သော် လည်း၊ နွား၏ ခွန် အား ကြောင့်၊ စီး ပွား တိုး တက် တတ်၏။

ထို နည်း တူ ယ ခု ခေတ် ကာ လ အ ဆုံး၌ ဖြစ် လိမ့် မည်။ စေ တ မန် တော် တို့ သည် လာ၍ သူ တော် ကောင်း တို့၏ အ လယ် မှ မ သူ တော် တို့ ကို ခွဲ ယူ ပြီး လျှင်၊

၎င်း ပြင် ဥ ပ မာ ဆောင်၍ မိန့် တော် မူ သည် မှာ ဥ ယျာဉ် ရှင် တစ် ဦး သည် ကိုယ့် စ ပျစ် ဥ ယျာဉ်၌ စိုက် ထား သော သ ဖန်း ပင် တွင် အ သီး ရှာ လာ ရောက် သော် မ တွေ့ သ ဖြင့် ဥ ယျာဉ် စောင့် အား၊ကြည့် လော့၊ ဤ သ ဖန်း ပင် တွင် ယ ခု သုံး နှစ် တိုင် တိုင် အ သီး ရှာ ငါ လာ သော် မ တွေ့။ ခုတ် လှဲ လော့။ အ ဘယ် ကြောင့် မြေ ကို အ သုံး မဲ့ ဖြစ် စေ သ နည်း ဟု ဆို သော အ ခါ၊ဥ ယျာဉ် စောင့် က အ ရှင်၊ ယ ခု နှစ် ရှိ ပါ စေ ဦး။ အ ပင် ပတ် လည် တူး ဆွ လျက် မြေ သြ ဇာ လောင်း ပါ မည်။နောင် အ သီး ကောင်း သီး ပါ လိမ့် မည်။ မ သီး လျှင် ခုတ် လှဲ ပါ တော့ ဟူ၍ ပြန် ဆို သည် ဟု မိန့် တော် မူ၏။

ငါ့ ချစ် ဆွေ၏ စ ပျစ် ဥ ယျာဉ် ကို ရည်၍ အ ဆွေ၏ သီ ချင်း ကို မျက် မှောက်၌ သီ ပါ အံ့။ မြေ ဩ ဇာ ရှိ သော ကုန်း ပေါ် တွင်၊ ငါ့ ချစ် ဆွေ ပိုင် ဥ ယျာဉ် ရှိ ရာ၊အ သို့ ဆို သော် စ ပျစ် ဥ ယျာဉ် ခြောက် ပယ် မှ စ ပျစ် ရည် ချိန် ခွက် အ စိပ် မျှ သာ ထွက်၍ မျိုး ဆယ် တင်း ကြဲ မှ တစ် တင်း သာ ထွက် လိမ့် မည် ဟူ၍ တည်း။နံ နက် အ ချိန် ထ ပြီး လျှင် သေ ရည် သေ ရက် ကို လိုက် ရှာ၍၊ ညဉ့် အ ချိန် တိုင် အောင် စ ပျစ် ရည် ယစ် လျက် နေ သူ တို့ သည် အ မင်္ဂ လာ ရှိ ကြ၏။သူ တို့၏ ပွဲ သ ဘင် များ တွင်၊ စောင်း၊ တ ယော၊ ပတ် သာ၊ ပြွေ များ နှင့် စ ပျစ် ရည် ပါ ရှိ လျက်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ အ မှု တော် ကို မ ထောက် မ ထား၊ လက် မှု တော် ကို မ သိ မ မြင် ကြ။ထို့ ကြောင့် ငါ့ လူ မျိုး တော် သည် အ သိ ဉာဏ် ကင်း၍ သိမ်း သွား ခံ ရ ကြ ရာ၊ လူ မြတ် တို့ သည် မွတ် သိပ် လျက်၊ လူ သာ မန် တို့ လည်း ရေ ငတ် ရ ကြ သည့် ပြင်၊မ ရ ဏာ့ နိုင် ငံ သည် ဝမ်း ကျယ် လျက်၊ တိုင်း တာ မ သိ ခံ တွင်း ဟ လျက်၊ ချင်း တို့ ဂုဏ် အ သ ရေ အ လုံး အ ရင်း နှင့် တ ကွ၊ အ သံ ဗ လံ ပြု ခြင်း၊ ရွှင် လန်း ခြင်း များ ပါ ဆင်း ဝင် ရ ကြ၍၊လူ ယုတ် သည် နှိမ့် ချ ခြင်း၊ လူ မြတ် သည် အ သ ရေ ပျက် ခြင်း၊ မော် သော မျက် နှာ လည်း ရှုတ် ချ ခြင်း ခံ ရ ကြ လိမ့် မည်။ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မှာ မူ တ ရား စီ ရင် ခြင်း အား ဖြင့် မြင့် မြတ် သည် ဟူ၍ လည်း‌ ကောင်း၊ သန့် ရှင်း တော် မူ သော ဘုရား သည် ဖြောင့် မတ် ခြင်း အား ဖြင့် သီး သန့် သည် ဟူ၍ လည်း‌ ကောင်း၊ ထင် ရှား စေ တော် မူ ၏။သူ ကြွယ် တို့ နေ ထိုင် ဖူး သော မြို့ ပျက် များ တွင် ဧည့် သည် အာ ဂ န္တု များ ထိန်း ကျောင်း ရ လျက်၊ သိုး သား ငယ် များ လည်း ကိုယ့် စား ကျက် ကဲ့ သို့ ကျက် စား ရ ကြ လ တ္တံ့။ငါ တို့ မြင် ကြ စေ ရန် အ မှု တော် ကို လျင် လျင် ပြီး မြောက် တော် မူ ပါ စေ ဟူ ၍ လည်း‌ ကောင်း သိ ရ စေ ရန် ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး၏ သန့် ရှင်း သော အ ရှင် ပြ ဋ္ဌာန်း တော် မူ ချက် သည် ချဉ်း ကပ် လာ ရောက် ပါ စေ ဟူ၍ လည်း‌ ကောင်း ဆို လျက်၊ မု သာ ဝင် ကြိုး ဖြင့် အ ပြစ်၊ လှည်း ပတ် ကြိုး သ ဖွယ် ဖြင့် ဒု စ ရိုက် များ ကို ဆွဲ ငင် သော သူ တို့ သည် အ မင်္ဂ လာ ရှိ ကြ၏။တူး ဖော် ယူ ပစ် ပြီး လျှင် မြတ် သော စ ပျစ် ပင် များ ကို စိုက် ပျိုး လျက်၊ အ လယ်၌ မြော် စင် ကို ဆောက် လုပ်၍၊ ဖိ နင်း ရန် ကျင်း ကို တူး လေ၏။ အ သီး ကောင်း သီး မည် ဟု အောက် မေ့ သော် လည်း၊ တော သီး သီး လာ ပါ သည် တ ကား။

ငါ က မူ၊ ရိတ် သိမ်း ရာ ကာ လ မ တိုင် မီ၊ သုံး လ ကျော် တွင်၊ မိုး ပိတ် ပင် ခြင်း၊ တစ် မြို့၌ မိုး ရွာ လျက်၊ တစ် မြို့၌ ခေါင် စေ ခြင်း၊ မြေ တစ် ကွက် မိုး ရေ သောက် ၍၊ တစ် ကွက် မ သောက် ရ ဘဲ သွေ့ ခြောက် ခြင်း များ ကို၊ ငါ စီ ရင် သည့် အ လျောက်၊

ယ ခု က စ၍ ကာ လ အ စဉ် မည် သူ မျှ သင် မှ အ သီး မ စား ရ ဟု မိန့် တော် မူ ရာ တ ပည့် တော် တို့ ကြား ကြ ၏။

ဂျုံ မျိုး ကို ကြဲ သော် လည်း၊ ဆူး ပင် ကို သာ ရိတ် သိမ်း ကြ ရ၏။ ညောင်း ညာ အောင် လုပ် ကြ သော် လည်း၊ အ ကျိုး မ ရှိ။ ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ မျက် တော် ရှိန် ကြောင့်၊ နေ ပြည် အ သီး အ နှံ များ ကို ထောက် ၍၊ စိတ် ပျက် ရ ကြ လ တ္တံ့။

တစ် အိမ် မှ တစ် အိမ် သို့ မ ရွှေ့ ပြောင်း ဘဲ ထို အိမ်၌ သာ တည်း ခို လျက် တည် သ မျှ ကို စား သောက် ကြ လော့။ လုပ် သား သည် အ ခ ကို ရ ထိုက်၏။

အ ကျိုး နည်း လေ စွ။ အ သီး ဆွတ် ပြီး သော အ ပင်၊ ကောက် သိမ်း ပြီး စ ပျစ် သ ဖွယ် ဖြစ် သော ငါ၌၊ သုံး ဆောင် ရန် စ ပျစ် ပြွတ် တစ် ခိုင်၊ တပ် မက် ရန် သ ဖန်း သီး တစ် လုံး မျှ မ ရှိ ချေ။

သင့် စ ပါး ဆန် ရေ အ နက်၊ ဆက် ကပ် ရန် မ ဖင့် နွှဲ နှင့်။ အ ဦး ဖွား သော သား တို့ ကို လည်း ငါ့ အား ဆက် ကပ် ရ မည်။

သူ ငယ် သော် လည်း၊ သ ဘော စင် သည် မ စင် သည် ကိုလည်း‌ ကောင်း၊ မှန် သည် မ မှန် သည် ကိုလည်း‌ ကောင်း၊ အ ပြု အ မူ များ ထင် ရှား စေ တတ်၏။

စ ပါး ကို တံ စဉ် ကြော့ သည့် နေ့ က စ၍ ခု နစ် သိ တင်း ထိ ရေ တွက် သော်၊

တစ် ပိဿာ ရ သူ ကား လာ လျက် အ ရှင် ကိုယ် တော် သည် ခဲ့ ယဉ်း သော အ ရှင် ဖြစ်၍ ကိုယ် မ စိုက် ဘဲ လျက် ရိတ် ဖြတ်၊ ကိုယ် မ လှေ့ ဘဲ လျက် ကျီ သွင်း တတ် သည် ကို သိ သည့် အ တိုင်းကျွန် တော် ကြောက် ရွံ့ စွာ သွား၍ အ ရှင့် ရွှေ ကို မြေ၌ မြှုပ် ထား ပါ သည်။ ကြည့် တော် မူ ပါ။ အ ရှင့် ရွှေ ရှိ ပါ သည် ဟု လျှောက် သော်အ ရှင် က အ ချင်း ကျွန် ဆိုး၊ ကျွန် ပျင်း၊ ငါ သည် ကိုယ် မ စိုက် ဘဲ လျက် ရိတ် ဖြတ်၊ ကိုယ် မ လှေ့ ဘဲ လျက် ကျီ သွင်း တတ် သည် ကို သင် သိ လျှင် ငါ့ ရွှေ ကို ရွှေ ပွဲ စား တို့ ထံ အပ် သင့် သည်။

စိုက် ပျိုး ခွင့်၊ ကြဲ ပက် ခွင့်၊ မြေ၌ အ ငုတ် အ မြစ် စွဲ ခွင့် မ ရ ကြ မီ ပင်၊ ဝါ ယော တော် ဖြင့် ညှိုး နွမ်း ခြင်း၊ ဖွဲ ကဲ့ သို့ လေ ပြင်း တိုက် သွား ခြင်း များ ကို၊ ၎င်း တို့ ခံ ရ ကြ ရှာ လေ စွ။

ရိတ်သိမ်းရန် ဝင်းလှပြီတကား။ စိုက်သူနှင့်ရိတ်သူသည် အတူဝမ်းမြောက်ခွင့်ရအံ့သောငှါ၊ ထာဝရအသက်အဖို့ အသီးအနှံစုသွင်းလျက် အခရလေပြီ။ထိုအတိုင်း တစ်ဦးစိုက်ပျိုး၍တစ်ဦးရိတ်သိမ်းသည်ဆိုသောစကားမှာ အမှန်ကျသတည်း။သင်တို့မလုပ်မကိုင်သောအရာကို ရိတ်သိမ်းကြရန်ငါစေလွှတ်လိုက်၏။ သူတစ်ထူးတို့လုပ်ကိုင်ကြပြီ။ ၎င်းတို့လုပ်ငန်းသို့ သင်တို့ဝင်စားရကြသည်ဟုမိန့်တော်မူ၏။

ငါ တို့ ကို ရည်၍ ထို သို့ ဗျာ ဒိတ် ရှိ တော် မူ သ လော။ လယ် ထွန် သူ၊ စ ပါး နယ် သူ တို့ သည် အ ကျိုး ဆက် ကို မျှော် လင့် လျက် လုပ် သင့် သည် ကို ထောက်၍ ငါ တို့ အ တွက် ရေး ထား လေ ပြီ။

ဖွား မြင် ရန် အ ချိန် နှင့် သေ လွန် ရန် အ ချိန်၊ စိုက် ပျိုး ရန် အ ချိန် နှင့် စိုက် ပျိုး ရာ ကို နုတ် ပစ် ရာ အ ချိန်၊ ကွပ် မျက် ရန် အ ချိန် နှင့် ကု သ ရန် အ ချိန်။

ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က၊ ဣ သ ရေ လ အ ကြွင်း အ ကျန် ကို၊ စ ပျစ် သီး သ ဖွယ် ကောက် သင်း ကောက် ကြ လိမ့် မည် ဟူ၍ လည်း‌ ကောင်း၊ အ သီး ဆွတ် သူ ကဲ့ သို့ အ နွယ် များ အ တွင်း၊ သင့် လက် ဖြင့် ထပ် မံ ဆွတ် ဦး လော့ ဟူ ၍ လည်း‌ ကောင်း၊ မိန့် တော် မူ၏။

အ ရှင် က အ ချင်း ကျွန် ဆိုး၊ သင့် နှုတ် ထွက် အ တိုင်း သင့် ကို ငါ စီ ရင် မည်။ ငါ သည် ခဲ ယဉ်း သော သူ ဖြစ်၍ ကိုယ် မ ထား ဘဲ လျက် သိမ်း ယူ၊ ကိုယ် မ စိုက် ဘဲ လျက် ရိတ် ဖြတ် တတ် သည် ကို သင် သိ လျှင်၊ငါ့ ရွှေ ကို ရွှေ ပွဲ စား တို့ ထံ အ ဘယ် ကြောင့် မ အပ် သ နည်း။ အပ် လျှင် အ တိုး နှင့် တ ကွ ငါ ပြန် လာ၍ တောင်း ယူ ရ လေ ပြီ ဟု မိန့် ဆို ပြီး နောက်၊

သင် တို့ လယ် များ ကို ရိတ် သူ တို့ မ ရ သော အ ခ သည် ကြွေး ကြော် သည့် အ လျောက် ရိတ် သိမ်း သူ တို့ ဟစ် သံ များ လည်း ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ နား တော် သို့ ဝင် ရောက် လေ ပြီ တ ကား။

သို့ ဖြစ်၍ ငါ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် ဆို သည် မှာ၊ ဤ အ ရပ် ဒေ သ နှင့် တ ကွ၊ လူ၊ တိ ရ စ္ဆာန်၊ သစ် ပင်၊ မြေ အ သီး အ နှံ များ ပေါ် ၌၊ ငါ၏ အ မျက် ဒေါ သ ရှိန် ကို သွန်း လောင်း ၍၊ မ ငြိမ်း ဘဲ လောင် လိမ့် မည့် အ ကြောင်း၊ မိန့် ဆို သည် ဟူ၍ တည်း။

သင့် ကိုယ် တိုင် မှတ် ရန် သက် သေ လ က္ခ ဏာ ကား ဤ နှစ် တွင် အ လေ့ ပေါက် မြေ ထွက် ကိုလည်း‌ ကောင်း၊ ဒု တိ ယ နှစ် တွင် ကောက် အိုင်း ကို လည်း‌ ကောင်း၊ စား ရ လျက်၊ တ တိ ယ နှစ် တွင် မျိုး ကြဲ ရိတ် သိမ်း ခွင့်၊ စ ပျစ် ပင် စိုက် ပျိုး ခွင့် ရ၍၊ အ သီး အ နှံ ကို စား ရ ကြ လိမ့် မည်။

နွမ်း ပါး သူ့ ကို သ နား မ စ သူ သည်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ချေး ငှား ရာ ရောက် သ ဖြင့်၊ ပြု ခဲ့ ဖူး သော ကျေး ဇူး ကို၊ ဆပ် ပေး တော် မူ လိမ့် မည်။

မည် သူ မ ဆို ခ ရစ် တော့် တ ပည့် ဖြစ် သည် ကို ထောက်၍ သင် တို့ အား ရေ တစ် ခွက် မျှ တိုက် လျှင် အ ကျိုး မ ရ ဘဲ အ လျှင်း မ ရှိ ရ။ ငါ အ မှန် ဆို ၏။

ကောင်း ကင် နိုင် ငံ တော် သည် လယ် တွင် မြုပ် ထား သော ဘ ဏ္ဍာ နှင့် တူ၏။ လူ တစ် ယောက် တွေ့ သော် မြုပ် မြဲ မြုပ် ထား ခဲ့ ပြီး လျှင် ဝမ်း မြောက် စွာ သွား၍ ရှိ သ မျှ ကို ရောင်း ချ လျက် ထို လယ် ကို ဝယ် ယူ လေ၏။

နေ ပြည်၌၊ တောင် ထိပ် အ ထိ စ ပါး ပေါ များ ၍၊ လေ ဗ နုန် တော ကဲ့ သို့ အ သီး အ နှံ လှုပ် ရှား လျက်၊ ကောက် ပဲ နှင့် အ မျှ မြို့ သူ မြို့ သား တို့ ပွင့် လန်း ကြ ပါ စေ သော။

ယ ခု မူ ကား ငွေ အိတ် ရှိ သူ ယူ စေ။ လွယ် အိတ် ကို လည်း ယူ စေ။ ဓား မ ရှိ သူ သည် ခြုံ ထည် ကို ရောင်း ချ၍ ဝယ် စေ။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ကျီ သွင်း ရာ မှ စ သော ပြု လေ ရာ ရာ၌ မင်္ဂ လာ ကို စီ မံ လျက် သင် တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပေး သ နား သော ပြည် တွင် ကောင်း ကြီး ပေး တော် မူ လ တ္တံ့။

မည် သည့် အ ရာ က အ ကျိုး ရှိ မည် ကိုလည်း‌ ကောင်း၊ နှစ် နည်း‌ လုံး‌ ပင်‌ အညီ အ မျှ အ ကျိုး ရှိ မည် ကို လည်း‌ ကောင်း မ သိ သည် ဖြစ်၍၊ နံ နက် အ ချိန် မျိုး ကြဲ လျက်၊ ညဉ့် ဦး အ ချိန် တိုင် လက် မ ချ နှင့်။

အ သို့ ဆို သော် ကောင်း ကင် နိုင် ငံ တော် သည် စ ပျစ် ဥ ယျာဉ် တွင် လုပ် ကိုင် စေ ရန် နံ နက် စော စော လုပ် သား ငှား သွား သော မြေ့ ရှင် နှင့် တူ၏။အ ဦး ဆုံး လုပ် သူ တို့ လာ ကြ သော် ပို မို ရ လိမ့် မည် ထင် မှတ် သော် လည်း ငွေ တစ် ကျပ် စီ သာ ရ ကြ၏။ထို သူ တို့ သည် ညည်း ညူ၍ ဤ နောက် ဆုံး လုပ် သူ တို့ သည် တစ် နာ ရီ မျှ သာ လုပ် ကိုင် ကြ ပါ လျက် တစ် နေ့ လုံး အ လုပ် ဝန် ကို ထမ်း ရွက်၍ နေ ပူ စပ် ခါး ခံ သော ကျွန် တော် တို့ နှင့် အ ညီ အ မျှ ထား ပါ သည် တ ကား ဟု မြေ့ ရှင် အား ဆို ကြ သော်၊အ ဆွေ ငါ သည် သင်၌ မ တ ရား ပြု သည် မ ဟုတ်။ ငွေ တစ် ကျပ် နှင့် သ ဘော တူ ငှား ခဲ့ သည် မ ဟုတ် လော၊ကိုယ့် ငွေ ကို ခံ ယူ ထွက် သွား လော့။ သင့် အား ပေး သည့် နည်း တူ ဤ နောက် ဆုံး လုပ် သူ့ အား လည်း ငါ ပေး လို၏။ကိုယ် ပိုင် ပ စ္စည်း ကို ငါ ပြု လို ရာ မ ပြု အပ် သ လော။ ငါ သ ဘော ကောင်း ၍ သင် မျက် မုန်း ကြိုး ရ သ လော ဟု တစ် ယောက် ယောက် အား ပြန် ဆို၏။ထို ကြောင့် နောက် ဆုံး ကျ သူ တို့ သည် အ ဦး ဆုံး ကျ လိမ့် မည်။ အ ဦး ဆုံး ကျ သူ တို့ လည်း နောက် ဆုံး ကျ လိမ့် မည် ဟု မိန့် တော် မူ၏။

တောင် သူ သည် မျိုး ကြဲ ရ ခြင်း ငှာ မြေ ကို ဆွ ခြင်း၊ ထယ် ထိုး ခြင်း၊ ထွန် ယက် ခြင်း များ ကို အ စဉ် မ ပြတ် ပြု လေ့ ရှိ သ လော။လယ် မျက် နှာ ပြင် ကို ညီ ညွတ် စေ ပြီး လျှင်၊ စ မုန် မျိုး၊ ဇီ ယာ မျိုး ပက် ကြဲ ခြင်း၊ အ ငန်း ငန်း၌ ဂျုံ မျိုး၊ ကန့် သတ် ရာ မု ယော မျိုး၊ လယ်စွန်၌ ပြောင်း မျိုး စိုက် ခြင်း များ ကို ပြု လုပ် လေ့ ရှိ သည် မ ဟုတ် လော။

တစ် နှစ် လျှင် သုံး ကြိမ် ငါ့ ရှေ့ ပူ ဇော် ပွဲ ကျင်း ပ ကြ ရ မည်။သင် တို့ သည် အ ဗိ​ဗ ခေါ် လ၌ အိ ဂျစ် ပြည် မှ ထွက် လာ ရ သည် နှင့် အ ညီ ထို လ တွင် အ ခါ သ မ ယ၌ တ ဆေး မဲ့ မုန့် ပွဲ ကို ကျင်း ပ၍ ငါ မိန့် မှာ ခဲ့ သည့် အ တိုင်း ခု နစ် ရက် ပတ် လုံး တ ဆေး မဲ့ မုန့် ကို သာ စား ကြ ရ မည်။မည် သူ မျှ ငါ့ ထံ သို့ လက် ချည်း မ ဖူး မ မျှော် ရ။ လယ် လုပ်၍ အ ဦး မှည့် အ သီး အ နှံ ပွဲ တည်း ဟူ သော ရိတ် သိမ်း ပွဲ ကို လည်း ကောင်း၊ လယ် မှ အ သီး အ နှံ သို ထား ရာ ကာ လ၊ နှစ် လည်၊ တ လင်း တက် ပွဲ ကို လည်း ကောင်း ကျင်း ပ ကြ ရ မည်။

သင် တို့ နေ ပြည် သို့ ရောက်၍ သီး စား ပင် အ မျိုး မျိုး ကို စိုက် ပြီး နောက် သုံး နှစ် ပတ် လုံး လှီး ဖြတ် ခြင်း မင်္ဂ လာ မ ခံ သေး သ ဖွယ် မှတ် လျက် အ သီး ကို မ စား ကြ ရ။လေး နှစ် မြောက် သော် သီး သ မျှ သော အ သီး သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား သြ ဘာ ဆက် ရာ အ ဖြစ် သီး သန့် လိမ့် မည်။ငါး နှစ် မြောက် မူ ကား သီး သော အ သီး သည် သင် တို့ ပိုင် ပင် ထွက် ဖြစ် ထိုက် သည့် အ လျောက် စား ခွင့် ရ ကြ မည်။ ငါ သည် သင် တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပေ တည်း။

စ ပျစ် ခြံ စိုက် ခွင့် ပေး လျက်၊သိုး နွား တိ ရ စ္ဆာန် မ လျော့ စေ ဘဲ၊ လူ အ လွန် ပွား များ လေ အောင်၊ ထို သူ တို့ ကို ကောင်း ကြီး ပေး တော် မူ ၏။

ဘုရားသခင်ထံဆုတောင်းပါ။