ဘုရားသခင်ရဲ့ လက်ရာတွေကို ကြည့်လိုက်တဲ့အခါ၊ ဖန်ဆင်းတော်မူခြင်းရဲ့ အံ့ဩဖွယ်ကောင်းပြီး စနစ်ကျန်းမှုကို တွေ့ရတယ်။ ကျွန်တော်တို့လည်း အဲဒီကြီးကျယ်မှုနဲ့ ပြီးပြည့်စုံမှုကို အံ့ဩမိတယ်။ ရှေးနှစ်ပေါင်းများစွာကတည်းက လူသားတွေက ဒီစကြာဝဠာကြီးရဲ့ ရည်ရွယ်ချက်ကို နားလည်ဖို့ ကြိုးစားခဲ့ကြတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျမ်းစာကတော့ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ အတွေးအမြင်တွေကို ကြွယ်ဝစေမယ့် ထူးခြားတဲ့အမြင်တစ်ခုကို ပေးတယ်။
ကမ္ဘာဦးကျမ်းရဲ့ အစပိုင်းမှာ ဘုရားသခင်က ကောင်းကင်နဲ့ မြေကြီး၊ သက်ရှိသက်မဲ့အားလုံးကို ဖန်ဆင်းတော်မူတယ်လို့ ဖော်ပြထားတယ်။ “အရ princípio မှာ ဘုရားသခင်သည် ကောင်းကင်နှင့် မြေကြီးကို ဖန်ဆင်းတော်မူ၏” (ကမ္ဘာဦး ၁:၁)။ ဒီရိုးရှင်းပေမယ့် နက်နဲ့တဲ့ စကားလုံးတွေက ဖန်ဆင်းခြင်းအားလုံးရဲ့ မူလအစက ဘုရားသခင်ဖြစ်တယ်ဆိုတာကို ဖော်ပြတယ်။ ဒီစကြာဝဠာကြီးကို အမြင့်မြတ်ဆုံးဖန်ဆင်းရှင်က ဖန်ဆင်းပြီး စီစဉ်ပေးထားတာပါ။
ကျမ်းစာက ကျွန်တော်တို့ကို မမြင်ရတဲ့အရာတွေကို ကြည့်ဖို့နဲ့ ဖန်ဆင်းခြင်းရဲ့ အနှစ်သာရကို စဉ်းစားဖို့ ဖိတ်ခေါ်ပါတယ်။ ဆာလံ ၁၉:၁ မှာ “ကောင်းကင်တို့သည် ဘုရားသခင်၏ ဘုန်းတော်ကို ကြေညာ၏။ မိုးကောင်းကင်ကား လက်တော်၏ အလုပ်တော်ကို ပြ၏” လို့ ဖော်ပြထားတယ်။ ဒီမှာ စကြာဝဠာကြီးက ဘုရားသခင်ရဲ့ ကြီးကျယ်မှုကို သက်သေခံနေရုံတင်မကဘူး၊ ဘုရားသခင်ရဲ့ ရှိရှိခြင်းနဲ့ တန်ခိုးတော်ကိုလည်း ကျွန်တော်တို့ဆီ ပြသနေတယ်ဆိုတာကို တွေ့ရတယ်။
စကြာဝဠာကြီးက ဘုရားသခင်ရဲ့ ကြီးကျယ်မှုကို ဖန်ဆင်းခြင်းမှာ ထင်ဟပ်နေတာကို ကျွန်တော်တို့ စဉ်းစားမိစေတယ်။ ကျွန်တော်တို့ နေထိုင်တဲ့ ဒီလောကကြီးက ဖန်ဆင်းရှင်ရဲ့ မေတ္တာတော်၊ တန်ခိုးတော်နဲ့ ဉာဏ်ပညာတော်ကို သက်သေခံနေတယ်ဆိုတာကို နားလည်စေတယ်။
ယုံ ကြည် ခြင်း အား ဖြင့် ငါ တို့ သည် ဘု ရား သ ခင့် အ မိန့် တော် အ တိုင်း လော က ဓာတ် များ ပေါ် ရ လျက် မျက် မှောက် ရှိ ရာ များ ဖြစ် ပွား ခဲ့ ကြောင်း နား လည် ရ ကြ၏။
သင် တို့ သည်၊ မိုး မြေ ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ထံ တော် မှ၊ မင်္ဂ လာ ခံ ရ ကြ ပါ စေ သော။
အို အ ကျွန်ုပ် တို့ အ ရှင်၊ အ ကျွန်ုပ် တို့ ဘု ရား သ ခင်၊ ကိုယ် တော် ဖန် ဆင်း တော် မူ သည့် အ လျောက် အ ရာ ခပ် သိမ်း သည် အ လို တော် ကြောင့် ဖြစ် ပွား၍ တည် ရှိ သ ဖြင့် ဘုန်း တော်၊ ဂုဏ် တော်၊ တန် ခိုး တော် များ ကို ပိုင် ထိုက် တော် မူ ပါ သည် ဟု ဩ ဘာ ဆက် ကြ သ တည်း။
ဘု ရား သ ခင်၏ ဘုန်း တော် ကို မိုး ကောင်း ကင် ထုတ် ဖော် လျက်၊ လက် မှု တော် ကို မိုး ပိ တာန် ပြ သ ၏။
မိုး မြေ ရှင် မြင့် မြတ် သော ဘု ရား သ ခင် သည် အာ ဗြံ အား ကောင်း ကြီး ပေး တော် မူ ပါ စေ သော။
အ သ နား တော် ခံ သည် မှာ ခေ ရု ဗ တို့ အ ထက် စံ တော် မူ သော ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် တစ် ဆူ တည်း သာ လျှင် မိုး မြေ ကို ဖန် ဆင်း၍ မြေ တစ် ပြင် လုံး ရှိ တိုင်း နိုင် ငံ ဟူ သ မျှ ကို ပိုင် တော် မူ သော ဘု ရား ဖြစ် ပါ၏။
ဝမ်း တွင်း က ပင် သင့် ကို ပြု ပြင် ၍ ရွေး နုတ် တော် မူ သော အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ ငါ သည် မိုး ကောင်း ကင် ကို၊ တစ် ပါး တည်း ကြက် ခြင်း၊ မြေ ပ ထ ဝီ ကို၊ တစ် ဆူ တည်း ဖြန့် ခြင်း မှ စ ၍ အ ရာ ခပ် သိမ်း ကို စီ ရင် တော် မူ ထ သော၊
နတ် ဘု ရင် များ၊ နတ် မင်း များ၊ အုပ် စိုး ရှင် များ၊ အာ ဏာ ရှင် များ မှ စ၍ ကောင်း ကင် နှင့် မြေ ကြီး ရှိ ရူ ပ၊ အ ရူ ပ အ ရာ ခပ် သိမ်း ကို ကိုယ် တော်၌၊ ကိုယ် တော် ဖြင့်၊ ကိုယ် တော့် အ ဖို့ ဖန် ဆင်း၍ ထား တော် မူ၏။
လ ဟာ အ ထက် မြောက် မျက် နှာ ကို ကြက် တော် မူ လျက်၊ အ တွယ် မ ရှိ ဘဲ မြေ ကြီး ကို ဆွဲ ထား တော် မူ၏။
ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က၊ နေ့ ညဉ့် နှင့် ဆိုင် ရာ ပ ဋိ ညာဉ် တော် မ တည် လျှင်လည်း ကောင်း၊ မိုး မြေ၏ ဓ မ္မ တာ တ ရား ကို ငါ မ စီ မံ လျှင်လည်း ကောင်း၊
မိုး ကောင်း ကင် ကို အ မိန့် တော် အား ဖြင့်လည်း ကောင်း၊ က မ္ဘာ့ တန် ဆာ ရှိ သ မျှ ကို နှုတ် တော် ထွက် သက် အား ဖြင့် လည်း ကောင်း၊ ထာဝ ရ ဘု ရား ဖန် ဆင်း တော် မူ ၏။
ထို အ ခါ၌ ယေ ရှု က အို မိုး မြေ့ ရှင် အ ဘ ခ မည်း တော်၊ ဤ အ ရာ များ ကို ပ ညာ ရှိ နှင့် ဥာဏ် ကောင်း သူ တို့ အား ဝှက် ထား လျက် သူ ငယ် တို့ အား ဖွင့် ပြ တော် မူ သော ကြောင့် ကျေး ဇူး တော် ကြီး လှ ပါ၏။
အရာခပ်သိမ်းသည် ကိုယ်တော်အားဖြင့်ပေါ်လာ၏။ ကိုယ်တော်နှင့်ကင်း၍ ပေါ်လာသောအရာ တစ်စုံတစ်ခုမျှမရှိချေ။
ဆန့် တန်း သော လက် ရုံး တော် အား ဖြင့်၊ မိုး မြေ ကို ဖန် ဆင်း ၍၊ အ လုံး စုံ ကို တတ် နိုင် တော် မူ ထ သော၊
ကိုယ် တော် သာ လျှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖြစ် တော် မူ လျက်၊ ကောင်း ကင် ဘ ဝဂ် နှင့် တ ကွ၊ မိုး၊ မြေ၊ ရေ မှ စ သော ရှိ ရှိ သ မျှ ကို ဖန် ဆင်း စောင့် ရှောက် တော် မူ ပါ၏။ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ တို့ လည်း၊ ကိုယ် တော် ကို ရှိ ခိုး ကြ ပါ ၏။
ငါ သည် မြေ ပ ထ ဝီ ကို ပြု ပြင်၍ မြေ ပေါ် တွင် လူ ကို ဖန် ဆင်း လေ ပြီ။ မိုး ကောင်း ကင် ကို ကိုယ့် လက် ဖြင့် ကြက်၍၊ က မ္ဘာ့ တန် ဆာ ရှိ သ မျှ ကို စီ မံ ပြီး ဖြစ် သည် နှင့် အ ညီ၊
နာ ခံ ကြ ဦး။ တောင် များ ကို ပြု ပြင် တော် မူ ထ သော၊ လေ ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ ထ သော၊ ပြ ဋ္ဌာန်း တော် မူ ချက် ကို လူ တို့ အား ဖော် ပြ တော် မူ ထ သော၊ နေ အ ရုဏ် ကို မှောင် စေ တော် မူ ထ သော၊ မြေ ပ ထ ဝီ ရှိ မြင့် မြတ် ရာ များ ၌ စက် တော် ဖြန့် တော် မူ သော အ ရှင်၏ နာမ တော် ကား၊ ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သ ခင် ပေ တည်း။
ကိုယ် တော် သည် တန် ခိုး တော် အား ဖြင့် မြေ ပ ထ ဝီ ကို ဖန် ဆင်း၍၊ ဉာဏ် ပ ညာ တော် အား ဖြင့် လော က ကို တည် လျက်၊ ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန် တော် အား ဖြင့် မိုး ကောင်း ကင် ကို ကြက် တော် မူ လေ ပြီ။
မြေ ပ ထ ဝီ ကို ငါ တည် သော အ ခါ၊ သင် ဘယ် မှာ ရှိ သည် ကိုလည်း ကောင်း၊ အ လုံး အ ဝန်း ကို မည် သူ စီ ရင် လျက် တိုင်း တာ ကြိုး ဆွဲ ခဲ့ သည် ကိုလည်း ကောင်း၊ သင်၌ ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန် ရှိ၍ သိ လျှင်၊ ဖော် ပြ လော့။
ကျီး အ သား ငယ် တို့ သည် အ စာ မဲ့ လှည့် လည် လျက်၊ ငါ ဘု ရား ထံ အော် သော အ ခါ၊ အ မဲ ကို မည် သူ စီ ရင် သ နည်း။
မိုး သောက် ကြယ် များ သည်၊ တစ် ပြိုင် နက် ကြွေး ကြော် လျက်၊ ကောင်း ကင် သား အ ပေါင်း တို့ လည်း၊ ဥ ဒါန်း ကျူး ရင့် ကြ စဉ်၊ မည် သည့် အ ပေါ် တွင် အ မြစ် အ ခြေ ကို ချ၍၊ ထောင့် စွန်း ကျောက် ကို လည်း မည် သူ ထား သ နည်း။
လက် တော် နှင့် စီ ရင် တော် မူ သည့် ကောင်း ကင် ကို လည်း ကောင်း၊ စီ မံ ထား တော် မူ သည့် လ နှင့် ကြယ် နက္ခတ် များ ကို လည်း ကောင်း၊ အ ကျွန်ုပ် ဆင် ခြင် သော်၊
လူ သည် မည် သို့ သော သူ ဖြစ် ၍၊ ကိုယ် တော် အ ရေး ယူ တော် မူ ရ ပါ သ နည်း။ လူ့ သား သည် မည် သို့ သော သူ ဖြစ်၍ ကြည့် ရှု တော် မူ ရ ပါ သ နည်း။
မိုး ကောင်း ကင် ကို ဖန် ဆင်း၍ ကြက် တော် မူ ထ သော၊ မြေ ပ ထ ဝီ နှင့် ပေါ် ပေါက် သ မျှ ကို ဖြန့် ခင်း တော် မူ ထ သော၊ မြေ ပေါ် ရှိ လူ သ တ္တ ဝါ တို့ အား အ သက် ကို လည်း ကောင်း၊ သွား လာ တတ် သ မျှ တို့ အား ဇီ ဝ ကို လည်း ကောင်း၊ ပေး တော် မူ သော ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် ကား၊
မြေ ပ ထ ဝီ ကို၊ မည် သည့် မျှ ကာ လ မျှ မ လှုပ် ရှား နိုင် သော အ မြစ် ပေါ် တွင်၊ တည် တော် မူ ပါ ၏။
အ ထက် သို့ မော် ကြည့် ကြ လော့။ မြင် ရ သ မျှ ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ သော အ ရှင် ကား၊ မည် သူ နည်း။ ခွန် အား ကြီး လျက် တန် ခိုး နှင့် ပြည့် စုံ တော် မူ သည့် အ လျောက်၊ အ လုံး အ ရင်း ကို အ ရေ အ တွက် အား ဖြင့် ထုတ် ဖော် တော် မူ၍၊ တစ် လုံး မျှ မ မှိန် ရ အောင် အ သီး အ သီး ကို အ မည် ဖြင့် ခေါ် တော် မူ သော အ ရှင် ပေ တည်း။
ဘု ရား သ ခင် က လည်း နေ့ နှင့် ညဉ့် ကို ပိုင်း ခြား စေ ခြင်း ငှါ မိုး ကောင်း ကင် ပိ တာန် ၌ အ လင်း အိမ် များ တည် သ ဖြင့်၊
နိ မိတ် လ က္ခ ဏာ၊ ဥ တု ရာ သီ၊ နှစ်၊ လ၊ နေ့ ရက် များ ကို သတ် မှတ် ရန် ဖြစ် လျက်၊ မြေ ကြီး လင်း စေ ရန် မိုး ကောင်း ကင် ပိ တာန် ၌ အ လင်း အိမ် ဖြစ် စေ ဟု အ မိန့် တော် ရှိ သည့် အ တိုင်း ဖြစ် လေ ၏။
ထို သို့ ဘု ရား သ ခင် သည် အ လင်း အိမ် ကြီး နှစ် လုံး တည်း ဟူ သော နေ့ ကို အုပ် စိုး ရန် အ ကြီး တစ် လုံး၊ ညဉ့် ကို အုပ် စိုး ရန် အ ငယ် တစ် လုံး နှင့် တ ကွ ကြယ် န က္ခတ် များ ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ ပြီး လျှင်၊
မြေ ကြီး လင်း စေ ခြင်း ငှါ လည်း ကောင်း၊ နေ့ နှင့် ညဉ့် ကို အုပ် စိုး စေ ခြင်း ငှါ လည်း ကောင်း၊ အ လင်း နှင့် မှောင် မိုက် ကို ပိုင်း ခြား စေ ခြင်း ငှါ လည်း ကောင်း၊ မိုး ကောင်း ကင် ပိ တာန် ၌ ဘု ရား သ ခင် တည် ထား ၍ ထို အ မှု အ ရာ ကောင်း သည် ကို ရှု မြင် တော် မူ ၏။
က ရု ဏာ တော် သည် ကာ လ အ စဉ် တည်၍၊ ဉာဏ် တော် အား ဖြင့် မိုး ကောင်း ကင် ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ ထ သော၊
က ရု ဏာ တော် သည် ကာ လ အ စဉ် တည်၍၊ သ မု ဒ္ဒ ရာ ပေါ် မှာ မြေ ကြီး ကို ဖြန့် တော် မူ ထ သော၊
က ရု ဏာ တော် သည် ကာ လ အ စဉ် တည်၍၊ အ လင်း အိမ် ကြီး များ ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ ထ သော၊
က ရု ဏာ တော် သည် ကာ လ အ စဉ် တည်၍၊ နေ့ ကို အုပ် စိုး ရန် နေ ကို လည်း ကောင်း၊
က ရု ဏာ တော် သည် ကာ လ အ စဉ် တည်၍၊ ညဉ့် ကို အုပ် စိုး ရန် လ နှင့် ကြယ် န က္ခတ် ကိုလည်း ကောင်း၊ ဖန် ဆင်း တော် မူ ထ သော၊
မြေ ကြီး နှင့် ရှိ ရှိ သ မျှ မှ စ၍ ဘ ဝဂ် အ ထိ ကောင်း ကင် အ ထပ် ထပ် ကို၊ သင် တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပိုင် တော် မူ လျက် ပင်၊
အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ မိုး ကောင်း ကင် က၊ အံ့ ဖွယ် ရာ အ မှု တော် များ ကို လည်း ကောင်း၊ သန့် ရှင်း သူ ၏ ပ ရိ သတ် တို့ ရှေ့ သ စ္စာ တော် ကို လည်း ကောင်း၊ ချီး မွမ်း ရ ပါ ၏။
ကျ တ္တီ ကာ နှင့် အဿ ဝ နီ ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ ထ သော၊ သေ ခြင်း အ ရိပ် ကို နံ နက် အ လင်း ဖြစ် စေ၍၊ နေ့ ကို လည်း ညဉ့် မိုက် မှောင် ဖြစ် စေ တော် မူ ထ သော၊ သ မု ဒ္ဒ ရာ ရေ ကို မိန့် ခေါ် လျက်၊ မြေ မျက် နှာ ပြင် တွင် သွန် တော် မူ ထ သော၊
က ရု ဏာ တော် သည် ကာ လ အ စဉ် တည်၍၊ ဉာဏ် တော် အား ဖြင့် မိုး ကောင်း ကင် ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ ထ သော၊
ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဉာဏ် ပ ညာ တော် အား ဖြင့် မြေ ပ ထ ဝီ ကို တည် စေ၍၊ ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန် တော် အား ဖြင့်၊ မိုး ကောင်း ကင် ကို မြဲ စေ တော် မူ ပြီ။
သို့ ပြု လျှင်၊ ပ ညတ် တ ရား သည် အ သက် ရှည် သော နှစ် ပေါင်း ကို လည်း ကောင်း၊ ငြိမ် သက် ခြင်း ကို လည်း ကောင်း၊ သင် ၌ ထပ် ဆင့် တိုး ပွား စေ မည်။
အ သိ ပ ညာ တော် အား ဖြင့်၊ ရေ ထု များ ကို ပေါက် ထွက် စေ လျက်၊ မိုး ကောင်း ကင် မှ လည်း၊ နှင်း ကို ကျ စေ တော် မူ၏။
ငါ သည် လက် တော် ဖြင့် မြေ ပ ထ ဝီ ကို တည် ထောင် လေ ပြီ။ ညာ လက် တော် ဖြင့် မိုး ကောင်း ကင် ကို ကြက် လေ ပြီ။ မိန့် တော် မူ ကာ မျှ ဖြင့် တစ် ပြိုင် နက် တည် ရ၏။
နေ နှင့် လ တို့၊ ချီး မွမ်း ကြ လော့။ ထွန်း တောက် သော ကြယ် အ ပေါင်း တို့၊ ချီး မွမ်း ကြ လော့။
ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဉာဏ် ပ ညာ တော် အား ဖြင့် မြေ ပ ထ ဝီ ကို တည် စေ၍၊ ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန် တော် အား ဖြင့်၊ မိုး ကောင်း ကင် ကို မြဲ စေ တော် မူ ပြီ။
မိုး ကောင်း ကင် ကို ကိုယ် တော် တစ် ပါး တည်း ကြက်၍၊ သ မု ဒ္ဒ ရာ လှိုင်း တံ ပိုး ပေါ် တွင် စက် တော် ဖြန့် လေ၏။
မိုး ကောင်း ကင် နှင့် မြေ ပ ထ ဝီ သည်၊ ကိုယ် တော် ပိုင် ဖြစ် ပါ၍၊ ဤ လော က နှင့် ကြွယ် ဝ ပြည့် စုံ သ မျှ ကို တည် ထား ခြင်း၊
ကောင်း ကင် သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား စံ ရာ ကောင်း ကင် ဖြစ်၏။ မြေ ပ ထ ဝီ ကို မူ ကား၊ လူ့ သား တို့ အား သ နား တော် မူ ပြီ။
ထို သား တော် သည် ဘုန်း တော်၏ ရောင် ခြည် အ တ္တ တော်၏ ပုံ သ ဏ္ဌာန် ဖြစ် လျက် တန် ခိုး တော့် ဆိုင် ရာ အ မိန့် တော် ဖြင့် အ ရာ ခပ် သိမ်း ကို ထမ်း လျက် ငါ တို့ အ ပြစ် များ ကို သန့် စေ ပြီး လျှင် ဘ ဝဂ် ရှိ ဘုန်း တန် ခိုး တော် ရှင်၏ ယာ ဘက် တော်၌ စံ တော် မူ ရာ၊
ကိုယ် တော် သည် ရှေး ကာ လ၌ မြေ ပ ထ ဝီ ကို တည် ထောင် တော် မူ လျက်၊ မိုး ကောင်း ကင် လည်း၊ လက် တော် နှင့် ဖန် ဆင်း တော် မူ ရာ ဖြစ် ပါ ၏။
ထို အ ရာ များ သည်၊ ပျက် စီး ရ ပါ လိမ့် မည်။ ကိုယ် တော် မူ ကား၊ အ မြဲ တည် တော် မူ ပါ မည်။ ထို အ ရာ ရှိ သ မျှ သည်၊ အ ဝတ် ကဲ့ သို့ နွမ်း ရိ၍၊ အ ဝတ် ကဲ့ သို့ လဲ တော် မူ လိုက် သ ဖြင့်၊ ပြောင်း လဲ ခြင်း ခံ ရ ပါ လိမ့် မည်။
ကိုယ် တော် မူ ကား၊ မ ပြောင်း မ လဲ၊ နှစ် တာ တော် လည်း၊ အ ဆုံး မ ရှိ ပါ။
နှံ ကောင် သ ဖွယ် လူ တို့ ထိုင် ရာ မြေ ပ ထ ဝီ အ ထက်၊ မိုး ပိ တာန် ပေါ် စံ နေ တော် မူ ထ သော၊ ပိတ် ချော ကဲ့ သို့ မိုး ကောင်း ကင် ကို ကြက်၍၊ နေ ရာ တဲ ရှင် ကဲ့ သို့ ဖြန့် တော် မူ သော အ ရှင် ပေ တည်း။
ဖန် ဆင်း ထား သော အ ရာ များ ကို ထောက် ရှု သ ဖြင့် နိ စ္စ တန် ခိုး တော် နှင့် ဘု ရား အ ဖြစ် တော် တည်း ဟူ သော ကွယ် ဝှက် ရာ များ ကို ဤ လော က ဖန် ဆင်း သည် က စ၍ ထင် ရှား ပြီး ဖြစ် သော ကြောင့် ဘု ရား သ ခင် ကို သိ လျက် ပင် ဘု ရား အ နေ နှင့် ဘုန်း တော် ကျေး ဇူး တော် ကို မ ချီး မွမ်း ဘဲ အ ဝိ ဇ္ဇာ စိတ်၌ မှောင် ကျ သည့် တိုင် အောင် အ ချည်း နှီး တွေး ဆ ဆင် ခြင် ကြ သော ထို သူ တို့ သည် ထု ချေ ရန် မ ရှိ။
အ မှု အ ရာ ခပ် သိမ်း ကို အ ခါ သ မ ယ အ လိုက်၊ တင့် တယ် စွာ ဖန် ဆင်း တော် မူ သည့် ပြင်၊ လူ တို့ သည် ဘု ရား သ ခင် ပြု ပြင် တော် မူ ရာ ကို၊ အ စ က အ ဆုံး တိုင် အောင် ရှာ၍ မ တွေ့ လျက် ပင်၊ နိ စ္စ အ ရာ ကို စိတ်၌ စွဲ လမ်း စေ တော် မူ ၏။
နေ နှင့် လ တို့၊ ချီး မွမ်း ကြ လော့။ ထွန်း တောက် သော ကြယ် အ ပေါင်း တို့၊ ချီး မွမ်း ကြ လော့။
ကောင်း ကင် အ ထပ် ထပ် နှင့် မိုး ကောင်း ကင် အ ထက် ရှိ ရေ များ တို့၊ ချီး မွမ်း ကြ လော့။
ထို အ ရာ များ ကို အ မိန့် တော် နှင့် ဖန် ဆင်း တော် မူ သော ကြောင့်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ နာ မ တော် ကို ချီး မွမ်း ကြ စေ။
ဤ မြေ ကြီး နှင့် ကြွယ် ဝ ပြည် စုံ သ မျှ၊ လော က နှင့် နေ ထိုင် သ မျှ တို့ သည်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပိုင် တော် မူ ရာ ဖြစ် ၏။
ထို ဘုန်း ကြီး တော် မူ သော ဘု ရင် ကား၊ မည် သူ ပါ နည်း။ ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ပင် လျှင်၊ ဘုန်း ကြီး တော် မူ သော ဘု ရင် ပေ တည်း။
ကိုယ် တော် သည်၊ သ မု ဒ္ဒ ရာ ပေါ်၌ အ မြစ် ချ၍၊ ရေ အ လျဉ် များ ပေါ် တွင် တည် တော် မူ ပြီ။
ကိုယ် တော် သည် အ ရာ ခပ် သိမ်း အ ရင် ဖြစ် တော် မူ၏။ အ ရာ ခပ် သိမ်း လည်း ကိုယ် တော် ကြောင့် တည် မြဲ၏။
မြေ ကြီး ထက် မိုး ကောင်း ကင် မြင့် သည် နှင့် အ မျှ၊ ငါ၏ နည်း လမ်း သည် သင် တို့ နည်း လမ်း ထက် လည်း ကောင်း၊ ငါ၏ အ ကြံ အ စည် သည် သင် တို့ အ ကြံ အ စည် ထက် လည်း ကောင်း၊ မြင့် မြတ်၏။
တောင် များ မ ပေါ်၊ မြေ ပ ထ ဝီ နှင့် လော က ကို ဖြစ် ပွား စေ တော် မ မူ မီ၊ ရှေး ကာ လ က နောင် ကာ လ တိုင် အောင်၊ ဘု ရား သ ခင် ပေတည်း။
ကြည့် ပါ လော့။ ထို အ ကြောင်း အ ရာ များ ကား၊ နည်း လမ်း တော်၏ အ ကာ မျှ သာ တည်း။ ကိုယ် တော့် အ ကြောင်း သ တင်း သိုး သိုး သန့် သန့် ကြား ရ ကြ၏။ တန် ခိုး တော် ဆိုင် ရာ မိုး ချုန်း သံ ကို ကား၊ မည် သူ နား လည် နိုင် သ နည်း ဟု မြွက် ဆို၏။
ဘုန်း တန် ခိုး အာ နု ဘော် တော် ကို လည်း ကောင်း၊ အံ့ ဖွယ် ရာ အ မှု တော် များ ကိုလည်း ကောင်း၊ အ ကျွန်ုပ် စဉ်း စား ဆင် ခြင် လျက်၊
ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် စိုး စံ၍ အာ နု ဘော် နှင့် ဆင် ယင် တော် မူ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ထို သို့ ဆင် ယင် လျက်၊ ခွန် အား နှင့် ပတ် စည်း တော် မူ၏။ ဤ လော က လည်း မ လှုပ် မ ရှား ရ ဘဲ၊ တည် လျက် ရှိ၏။
အိမ် တိုင်း ကို တစ် ယောက် ယောက် ဆောက် ရ၏။ အ ရာ ခပ် သိမ်း ကို တည် ဆောက် တော် မူ သော အ ရှင် ကား ဘု ရား သ ခင် ပေ တည်း။
လူ မျိုး ခြား တို့ ၏ ဘု ရား ဟူ သ မျှ သည် အ တု မျှ သာ ဖြစ် ကြ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မူ ကား၊ မိုး ကောင်း ကင် ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ ၏၊
ကြည့် လော့။ မိုး မြေ သစ် ကို ငါ ဖန် ဆင်း၍၊ အ ထက် အ ခြင်း အ ရာ များ ကို နှ လုံး သွင်း လျက် သ တိ ရ ကြ တော့ မည် မ ဟုတ်။
အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ မှု တော် များ လှ ပါ ၍၊ ရှိ ရှိ သ မျှ ကို ဉာဏ် တော် ဖြင့် ဖန် ဆင်း တော် မူ သည့် အ လျောက်၊ ပိုင် ရာ တော် များ နှင့် မြေ ပ ထ ဝီ ကြွယ် ဝ ပြည့် စုံ ပါ သည် တ ကား။
မ ရေ တွက် နိုင် အောင် တွား တတ် သည့် သား ငါး အ စ ရှိ သော တိ ရ စ္ဆာန် ကြီး ငယ် များ နေ ရာ၊
သ မု ဒ္ဒ ရာ ကို လက် ဆွန်း ဖြင့် ခြင် ခြင်း၊ မိုး ပြင် ကို လက် သန်း ထွာ ဖြင့် တိုင်း ခြင်း၊ မြေ မုန့် ကို တင်း ဖြင့် ခြင် ခြင်း များ ပြု သည့် ပြင်၊ တောင် များ ကို ရာ ဆူ နှင့်လည်း ကောင်း၊ ကုန်း များ ကို ချိန် ခွင် နှင့်လည်း ကောင်း၊ ချိန် စက် သော သူ ကား မည် သူ နည်း။
ဘု ရား သ ခင် သည် ကောင်း ကင် ဘ ဝဂ် ဝယ် ရှိ တော် မူ သည် မ ဟုတ် လော။ ကြယ် များ၏ အ ထွဋ် အ ထိပ် မြင့် လှ သည် ကို ကြည့် လော။
ဟာ လေ လု ယ၊ ကောင်း ကင် ဘုံ မှ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ချီး မွမ်း ကြ လော့။ ဘ ဝဂ် ပေါ် မှ ချီး မွမ်း ကြ လော့။
တွား တတ် သော တိ ရ စ္ဆာန် နှင့် ပျံ တတ် သော ငှက် မှ စ၍၊
မြေ ကြီး ရှင် ဘုရင် တို့ နှင့် ပြည် သူ ပြည် သား ရှိ သ မျှ၊ မြေ ကြီး ပေါ် ရှိ မှူး မတ် တို့ နှင့် တ ရား မင်း ရှိ သ မျှ၊
လူ ပျို နှင့် အ ပျို တို့၊ သူ အို နှင့်၊ သူ ငယ် ရှိ သ မျှ တို့၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ချီး မွမ်း ကြ လော့။
နာ မ တော် တစ် ပါး တည်း သာ လျှင် မြင့် မြတ် လျက်၊ ဘုန်း တော် သည် မြေ ကြီး နှင့် ကောင်း ကင် ထက် ကြီး မြတ် သော ကြောင့်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နာ မ တော် ကို ချီး မွမ်း ကြ စေ။
အ ပါး တော် ၌ ရှိ နေ ရ သော လူ မျိုး၊ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား ဖြစ် သူ၊ ကိုယ် တော် ကို ကြည် ညို သူ အ ပေါင်း တို့ ၏ သ ဒ္ဓိ တင် ရာ ဖြစ် သော ဦး ချို ကို၊ ချီး မြင့် တော် မူ ၏။ ဟာ လေ လု ယ။
စေ တ မန် တော် အ ပေါင်း တို့၊ ချီး မွမ်း ကြ လော့။ ဗိုလ် ခြေ တော် အ ပေါင်း တို့၊ ချီး မွမ်း ကြ လော့။
နေ နှင့် လ တို့၊ ချီး မွမ်း ကြ လော့။ ထွန်း တောက် သော ကြယ် အ ပေါင်း တို့၊ ချီး မွမ်း ကြ လော့။
ကောင်း ကင် အ ထပ် ထပ် နှင့် မိုး ကောင်း ကင် အ ထက် ရှိ ရေ များ တို့၊ ချီး မွမ်း ကြ လော့။
ထို အ ရာ များ ကို အ မိန့် တော် နှင့် ဖန် ဆင်း တော် မူ သော ကြောင့်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ နာ မ တော် ကို ချီး မွမ်း ကြ စေ။
ကာ လ အ စဉ် အ ဆက် တည် မြဲ စေ တော် မူ လျက်၊ မ ပျက် ရ သော ဓ မ္မ တာ တ ရား ကို စီ ရင် တော် မူ ပြီ။
လူ မျိုး ခြား တို့၏ ဘု ရား ဟူ သ မျှ သည်၊ အ တု မျှ သာ ဖြစ် ကြ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မူ ကား၊ မိုး ကောင်း ကင် ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ ၏။
ငါ တို့ အ ဖို့ မူ ကား ရှိ ရှိ သ မျှ၏ မူ လ ရင်း ငါ တို့ ပန်း တုံး တိုင် သ ဖွယ် တည် တော် မူ သည့် ခ မည်း တော် တည်း ဟူ သော ဘု ရား တစ် ဆူ တည်း နှင့် ငါ တို့ မှ စ၍ ရှိ ရှိ သ မျှ ကို ဖြစ် စေ တော် မူ သည့် ယေ ရှု ခ ရစ် တည်း ဟူ သော အ ရှင် တစ် ပါး တည်း သာ ရှိ တော် မူ သ တည်း။
ကိုယ် တော် သည် တန် ခိုး တော် အား ဖြင့် မြေ ပ ထ ဝီ ကို ဖန် ဆင်း၍၊ ဉာဏ် ပ ညာ တော် အား ဖြင့် လော က ကို တည် လျက်၊ ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန် တော် အား ဖြင့် မိုး ကောင်း ကင် ကို ကြက် တော် မူ လေ ပြီ။
အ သံ တော် ကို လွှင့် သော အ ခါ၊ အာ ကာ သ ကောင်း ကင်၌ ရေ ဟုန်း ခြင်း၊ မြေ ကြီး အ စွန်း အ ဖျား များ မှ မိုး သား တက် ခြင်း၊ မိုး ရွာ စေ ရန် လျှပ် စစ် ပြက် ခြင်း၊ လှောင် တိုက် တော် များ မှ လေ ပြင်း ထွက် ခြင်း များ ကို၊ စီ မံ တော် မူ သည့် အ လျောက်၊
လော က၌ နေ ထိုင် သူ ရှိ သ မျှ တို့ သည် အ ရေး ယူ တော် မ မူ ဖွယ် ရာ ဖြစ် လျက် ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ တို့ တွင် လည်း ကောင်း၊ လော က၌ နေ ထိုင် သူ တို့ တွင် လည်း ကောင်း စီ ရင် ပြု ပြင် တော် မူ၏။ မည် သို့ ပြု သ နည်း ဟု ဆို လျက် လက် ရုံး တော် ကို ဆီး ကာ နိုင် သူ မ ရှိ။
တစ် ဖန် မိုး မြေ ဟောင်း လွင့် သွား ပြီး သည့် အ လျောက် သ မု ဒ္ဒ ရာ မ ရှိ သော မိုး မြေ သစ် ကို ငါ မြင် ရ ၏။
နေ့ နှင့် ညဉ့် သည် ပိုင် ရာ တော် ဖြစ် သည့် အ လျောက်၊ လ မင်း နှင့် နေ မင်း ကို တည် ၍၊
မြေ ကြီး၏ နယ် နိ မိတ် ရှိ သ မျှ ကို လည်း ကောင်း၊ နွေ ဥ တု နှင့် ဆောင်း ဥ တု ကို လည်း ကောင်း၊ စီ ရင် တော် မူ ပြီ။
အ သို့ ဆို သော်၊ ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မိုး၊ မြေ၊ ရေ နှင့် ပါ ရှိ သ မျှ ကို ခြောက် ရက် တွင် ဖန် ဆင်း ပြီ၊ သ တ္တ မ နေ့၌ ငြိမ် ဝပ် စွာ နေ သည် ဖြစ်၍ ဥ ပုသ် နေ့ ကို ကောင်း ကြီး ပေး လျက် သီး သန့် ထား တော် မူ ၏။
အ သို့ ဆို သော်၊ ဘု ရား သ ခင် ဖြစ် တော် မူ သည့် အ လျောက်၊ မိုး ကောင်း ကင် ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ ထ သော၊ မြေ ပ ထ ဝီ ကို လည်း စီ ရင် ပြု ပြင် တော် မူ ထ သော၊ လ ဟာ သက် သက် မ ဟုတ်၊ နေ ထိုင် ရာ အ ဖြစ် ဖြင့် ဖန် ဆင်း ပြု ပြင်၍ တည် စေ တော် မူ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ ငါ သာ လျှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖြစ်၏။
ဘု ရား သ ခင် သည် ဖန် ဆင်း တော် မူ သ မျှ ကို ကြည့် ရှု လျှင် အ လွန် ကောင်း စွ ဟု သိ မြင် တော် မူ ၏။ ဆ ဌ မ ရက် တည်း ဟူ သော ညဉ့် နှင့် နေ့ ဖြစ် လေ ၏။
အ ချင်း ယော ဘ၊ ဤ စ ကား ကို နား ထောင်၍၊ ဘု ရား သ ခင်၏ အံ့ ဖွယ် မှု များ ကို ဆင် ခြင် လျက် နေ ပါ လော့။
ထို အ မှု များ အ ပေါ် တွင် ဘု ရား သ ခင် မိန့် မှာ၍၊ မိုး တိမ် မှ လျှပ် စစ် ထွန်း တောက် စေ တော် မူ သည့် နည်း ကို သင် သိ သ လော။
တောင် လေ အား ဖြင့် မြေ ကြီး ဆိတ် ငြိမ် သော အ ခါ၊ အ ဝတ် နွေး ခြင်း ကို ခံ ရ သော သင် သည်၊ အ သိ ပ ညာ နှင့် စုံ လင် သော အ ရှင်၏ အံ့ ဖွယ် သ ရဲ တော် တည်း ဟူ သော မိုး သား နှင့် ညီ ညွတ် ခြင်း အ မှု ကို၊ နား လည် သ လော။
ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် မှာ၊ မိုး ကောင်း ကင် သည် ငါ့ ပ လ္လင်၊ မြေ ကြီး သည် ငါ့ ခြေ တင် ရာ ဖြစ် သည် နှင့်၊ မည် သို့ သော ဗိ မာန် ကို ငါ့ အ ဖို့ တည် ဆောက် ကြ မည် နည်း။ မည် သို့ သော နေ ရာ၌ ငါ ကိန်း ဝပ် ရာ ကို ဖြစ် စေ ကြ မည် နည်း။
ယေ ရု ရှ လင် မြို့ ကို စုံ မက် သူ ရှိ သ မျှ တို့၊ ၎င်း မြို့ နှင့် အ တူ ဝမ်း မြောက် ခြင်း၊ ၎င်း မြို့ ကြောင့် ရွှင် လန်း ခြင်း ရှိ ကြ လော့။ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ အ တွက် ညည်း တွား သူ ရှိ သ မျှ တို့၊ ထို မြို့၏ နှစ် သိမ့် ခြင်း သား မြတ် ကို စို့၍ ရောင့် ရဲ ခွင့်၊ စည်း စိမ် ခံ စား ခြင်း ရင် နို့ သောက်၍၊ မွေ့ လျော် ခွင့် ရ ကြ ရန် ထို မြို့ နှင့် အ တူ အား ရ ရွှင် လန်း ကြ လော့။
အ သို့ ဆို သော် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ ချောင်း သ ဖွယ် ချမ်း သာ ကို လည်း ကောင်း၊ ပြည့် လျှံ သော မြစ် သ ဖွယ် လူ မျိုး ခြား တို့ ၏ စည်း စိမ် ကို လည်း ကောင်း၊ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ ရောက် ငါ စီး သွယ် စေ သ ဖြင့်၊ သင် တို့ သည် နို့ သက် ခံ လျက် ခါး ထစ် ချီ ခြင်း၊ ပေါင် ပေါ် တွင် မွေး မြူ ခြင်း ကို ခံ ရ ကြ လိမ့် မည်။
အ မိ သည် သား ကို နှစ် သိမ့် စေ သည့် နည်း တူ၊ သင် တို့ ကို ငါ နှစ် သိမ့် စေ သ ဖြင့်၊ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ တွင်း ၌ ပင် နှစ် သိမ့် ခွင့် ရ ကြ လ တ္တံ့ ဟု မိန့် တော် မူ၏။
ထို သို့ တွေ့ မြင် သည့် ကာ လ၊ သင် တို့ သည် နှ လုံး ကြည် လျက်၊ ပျိုး ပင် ကဲ့ သို့ အ ရိုး သန် မာ လျက်၊ နေ ကြ လိမ့် မည်။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ လက် ရုံး တော် သည်၊ ကိုယ် တော်၏ ကျွန် တို့ အား ထင် ရှား ၍၊ ရန် သူ တော် တို့ အ ပေါ် တွင် အ မျက် တော် ပွား လိမ့် မည်။
ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဒေါ သ အ ရှိန် အား ဖြင့် အ မျက် တော် ကိုလည်း ကောင်း၊ မီး လျှံ အား ဖြင့် အ ဆုံး အ မ တော် ကို လည်း ကောင်း၊ စီ ရင် ခြင်း ငှာ၊ လေ ဗွေ သ ဖွယ် စစ် ရ ထား တော် များ ပါ၊ မီး ရှိန် နှင့် တ ကွ ကြွ လာ တော် မူ လိမ့် မည်။
ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မီး နှင့် လည်း ကောင်း၊ ဓား တော် နှင့်လည်း ကောင်း၊ လူ သ တ္တ ဝါ အ ပေါင်း တို့ ကို တ ရား တွေ့ သ ဖြင့်၊ ကွပ် မျက် တော် မူ သော သူ တို့ ကား များ ပြား ကြ လိမ့် မည်။
ထာ ဝ ရ ဘု ရား က၊ ဝက် ကြွက် မှ စ၍၊ စက် ဆုပ် ဖွယ် အ သား ကို စား လျက်၊ အ လယ် တွင် ရပ် သူ အ လိုက်၊ မြို့ မ ဝင် မီ ကိုယ် ကို သီး သန့် စင် ကြယ် စေ သော သူ တို့၏ အ ပြု အ ကျင့် အ ကြံ အ စည် များ သည်၊ တစ် ပြိုင် နက် ကုန် ဆုံး ပျက် စီး လိမ့် မည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။
ငါ သည် ဘာ သာ စ ကား အ မျိုး မျိုး ပြော ဆို သော လူ မျိုး ဟူ သ ရွေ့ တို့ ကို စု ရုံး ရန် ကြွ လာ သ ဖြင့်၊ သူ တို့ ဝင် ရောက် ၍၊ ဘုန်း တော် ကို ဖူး မြင် ရ ကြ လိမ့် မည်။
ထို သူ တို့ ရှေ့ နိ မိတ် တန် ခိုး ပြ ပြီး နောက်၊ ငါ့ သ တင်း ကို မ ကြား၊ ဘုန်း တော် ကို လည်း မ ဖူး ဘူး သော အ ဝေး ရှိ ကျွန်း ကြီး ကျွန်း ငယ် နှင့် တ ကွ၊ တာ ရှု အ မျိုး၊ တု ဗ လ အ မျိုး၊ ဂ ရိတ် အ မျိုး၊ လေး တတ် သော ပု လ နှင့် လု ဒ အ မျိုး တည်း ဟူ သော လူ မျိုး ခြား တို့ ထံ၊ ဘေး ဒဏ် လွတ် သူ တို့ ကို ငါ စေ လွှတ် သည် နှင့်၊ လူ အ မျိုး မျိုး တို့ အား ဘုန်း တော် ကို ကြေ ငြာ ကြ ပြီး လျှင်၊
ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ မိန့် အ တိုင်း ဤ အ ရာ ခပ် သိမ်း သည်၊ ငါ့ လက် ဖြင့် ဖန် ဆင်း သည့် အ လျောက် ဖြစ် ပွား လေ ပြီ။ ငါ ထောက် ထား မည့် သူ ကား ငါ၏ ဗျာ ဒိတ် တော် ကြောင့် တုန် လှုပ်၍၊ စိတ် ကြေ ကွဲ လျက် ဆင်း ရဲ သူ ပင် တည်း။
အ ရာ ခပ် သိမ်း၏ အ ကြောင်း ရင်း နှင့် ပန်း တုံး တိုင် ဖြစ် သော ဘု ရား သ ခင် သည် အ များ သော သား တို့ ကို ဘုန်း ဝင် စား စေ တော် မူ သည် တွင် သူ တို့ ကယ် တင် ပိုင် ရှင် ကို ဒု က္ခ များ ဖြင့် စုံ လင် စေ တော် မူ သည် မှာ သင့် လျော် ပေ၏။
ဖြောင့် မတ် တော် မူ ခြင်း အ ကြောင်း မိုး ကောင်း ကင် ကြော် ငြာ၍၊ ဘုန်း တော် ကို လူ အ မျိုး မျိုး တို့ ဖူး မြင် ရ ကြ ပြီ။
လူ အ မျိုး မျိုး ကို ရေ ပုံး မှ ကျ သော အ စက် ကဲ့ သို့လည်း ကောင်း၊ ရာ ဆူ၌ ကပ် သော မြူ ကဲ့ သို့လည်း ကောင်း၊ မှတ်၍ ကျွန်း ကြီး ကျွန်း ငယ် များ ကို အ ဏု မြူ ကဲ့ သို့ မြှောက် လွင့် တော် မူ၏။
အို ငါ့ အ သက် ဝိ ညာဉ်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ဩ ဘာ ဆက် လော့။ အ ကျွန်ုပ် ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် သည် ကြီး မြတ် လှ ၍၊ ဘုန်း အာ နု ဘော် နှင့် ဆင် ယင် တော် မူ ပါ ၏။
ချိုင့် များ ထဲ သို့ လွှတ် ၍၊ တောင် ကြား များ တွင် စီး စေ တော် မူ သော စမ်း ရေ ကို၊
တော တိ ရ စ္ဆာန် အ ပေါင်း တို့ သောက် ခွင့်၊ မြည်း ရိုင်း များ အ ငတ် ပြေ ခွင့် ရ လျက်၊ လေ သ တ္တ ဝါ တို့ သည် အ နီး တွင် နေ ရာ ကျ ၍၊
သစ် ခက် သစ် လက် များ တွင် ကြွေး ကြော် ကြ ၏။
တောင် များ ကို အ ထက် ကြက် သ ရေ ခန်း များ မှ ရေ သွန်း တော် မူ ရာ၊ မြေ ပ ထ ဝီ သည် စီ ရင် တော် မူ ရာ အ ကျိုး နှင့် ရောင့် ရဲ လျက် ရှိ ပါ ၏။
တိ ရ စ္ဆာန် များ ဖို့ မြက် ပင် ကို လည်း ကောင်း၊ လူ တို့ အ လုပ် အ ကိုင် ဖြင့် ကောက် ပင် ကို လည်း ကောင်း၊ ပေါက် စေ တော် မူ သည့် အ တိုင်း၊
လူ တို့ စိတ် ရွှင် လန်း စေ သော စ ပျစ် ရည်၊ မျက် နှာ ပြောင် စေ သော ဆီ၊ အား ဖြည့် တင်း သော ခဲ ဖွယ် များ သည်၊ မြေ ကြီး ထဲ က ပေါ် ရ ၏။
ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ သစ် ပင် စိုက် ထား တော် မူ သော လေ ဗ နုန် သစ် က တိုး ပင် များ သည်၊ ရောင့် ရဲ လျက် ရှိ ကြ ၏။
ထို အ ပင် များ ၌ ငှက် များ သည် အ သိုက် ကို လည်း ကောင်း၊ ထင်း ရူး ပင် များ ၌ ငှက် ကျား များ သည် သိုက် မြုံ ကို လည်း ကောင်း၊ လုပ် လျက်၊
မြင့် သော တောင် တန်း သည်၊ တောင် ဆိတ် များ အ ဖို့၊ ကျောက် တောင် များ လည်း၊ ခွေး တူ ဝက် တူ များ အ ဖို့၊ မှီ ခို ရာ ဖြစ် ၏။
ရာ သီ များ အ ဖို့ လ ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ ၍၊ နေ လည်း ဝင် ချိန် ကို သိ ၏။
အ ဝတ် သ ဖွယ် အ လင်း ကို ခြုံ ၍၊ ပိ တာန် သ ဖွယ် မိုး ကောင်း ကင် ကို ကြက် တော် မူ ပါ ၏။
ဝိ ညာဉ် တော် ကို လွှတ် သော်၊ ဖန် ဆင်း ခြင်း ခံ ရ ၍၊ မြေ မျက် နှာ ပြင် သည်၊ အ သစ် ဖြစ် ရ ပြန် ပါ ၏။
အိုအဘ၊ ဤလောကမတည်မီချစ်သည့်အတိုင်းအကျွန်ုပ်အားသနားတော်မူသောဘုန်းကို ကြည့်မြင်ကြစေရန်၊ အကျွန်ုပ်နှင့်အတူ စံရာတွင်အပ်ပေးတော်မူသောသူတို့ရှိစေလိုပါ၏။
မိုး ကောင်း ကင် ကို တည် စေ၍၊ သ မု ဒ္ဒ ရာ မျက် နှာ ပြင် အ ဝန်း ကို သတ် မှတ် တော် မူ သော အ ခါ၊
အ ထက် မိုး ကောင်း ကင် ကို ခိုင် ခံ့ စေ လျက်၊ ရေ ထု ရေ ပေါက် အား ကြီး စေ တော် မူ သော ကာ လ၊
ရေ သည် အ မိန့် တော် ကို မ ကျူး လွန် ရ အောင် ပင် လယ် ကို ပိုင်း ခြား၍၊ မြေ ပ ထ ဝီ အ ခြေ အ မြစ် ကို လည်း စီ မံ တော် မူ သော အ ခါ၊ ငါ ရှိ ခဲ့ ပြီ။
ထို သူ တို့ သည် ဘု ရား သ ခင် အ မိန့် တော် အ တိုင်း ရှေး မ ဆွ က မိုး ကောင်း ကင် တည် သည် ကို လည်း ကောင်း၊ ရေ ထဲ က ရေ အား ဖြင့် မြေ ပ ထ ဝီ ဖြစ် ပွား သည် ကို လည်း ကောင်း၊ ရေ ဘေး သင့်၍ ထို ကာ လ ရှိ လော က ပျက် စီး သည် ကို လည်း ကောင်း တ မင် မေ့ လျော့ ကြ၏။
အ လင်း နှင့် အ မိုက် စပ် မိ ရာ တိုင် အောင်၊ သ မု ဒ္ဒ ရာ မျက် နှာ ပြင် အ ဝန်း ကို သတ် မှတ် တော် မူ လေ ပြီ။
တောင် များ ကို အ ထက် ကြက် သ ရေ ခန်း များ မှ ရေ သွန်း တော် မူ ရာ၊ မြေ ပ ထ ဝီ သည် စီ ရင် တော် မူ ရာ အ ကျိုး နှင့် ရောင့် ရဲ လျက် ရှိ ပါ ၏။
တိ ရ စ္ဆာန် များ ဖို့ မြက် ပင် ကို လည်း ကောင်း၊ လူ တို့ အ လုပ် အ ကိုင် ဖြင့် ကောက် ပင် ကို လည်း ကောင်း၊ ပေါက် စေ တော် မူ သည့် အ တိုင်း၊
အ ချင်း မိုး ကောင်း ကင် အ ထက် မှ ယို ကျ လော့။ မိုး တိမ် များ လည်း တ ရား တော် ကို ချ ရွာ စေ။ မြေ ပ ထ ဝီ သည် ပွင့် ဟ၍ ချမ်း သာ နှင့် ဖြောင့် မတ် ခြင်း များ ကို ဖြစ် ပွား ပေါ် ပေါက် ကြ စေ။ ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ထို သို့ သော အ ရာ ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ ပြီ ဟူ၍ တည်း။
သင် မ သိ သ လော။ ကြား လည်း မ ကြား သ လော။ ယေ ဟော ဝါ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သ ခင် ဖြစ် သည့် အ လျောက်၊ မြေ ကြီး စွန်း တိုင် အောင် ဖန် ဆင်း တော် မူ သော အ ရှင် ပေ တည်း။ ကိုယ် တော် သည် ပင် ပန်း မော ဟိုက် ရာ ရောက် တော် မူ သည် မ ဟုတ်။ ဉာဏ် တော် ကို လည်း စူး စမ်း၍ မ သိ နိုင် ကြ။
ကျွန် တော် ရင်း ပ ရော ဖက် တို့ အား ဖော် ပြ တော် မူ သည် နှင့် အ ညီ ဘု ရား သ ခင့် နက် နဲ ရာ သည် သ တ္တ မ စေ တ မန် တော် တံ ပိုး မှုတ် မည့် နေ့ ရက် ကာ လ တွင် မ နှောင့် မ နှေး ပြီး စီး မည် ဟု က မ္ဘာ အ ဆက် ဆက် အ သက် ရှင် တော် မူ ထ သော၊ မိုး မြေ၊ ရေ နှင့် ပါ ရှိ သ မျှ ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ သော အ ရှင် အား တိုင် တည်၍ သ စ္စာ ဆို ပြီး နောက် ငါ ကြား ခဲ့ ရာ ကောင်း ကင် အ သံ က၊
ကိုယ် တော် သည်၊ စူး စမ်း၍ မ မီ နိုင် သော တန် ခိုး များ ကိုလည်း ကောင်း၊ ရေ တွက်၍ မ ကုန် နိုင် သော အံ့ ဖွယ် ရာ များ ကိုလည်း ကောင်း၊ စီ ရင် တော် မူ၏။
အ မှု အ ရာ တော် များ သည် အံ့ ဩ ဖွယ် ဖြစ် သည့် အ လျောက်၊ အ ကျွန်ုပ် သည် ကြောက် မက် အံ့ ဩ ဖွယ် ရာ ဖြစ် ကြောင်း၊ စိတ် ဖြင့် သေ ချာ စွာ သိ လျက်၊ ကျေး ဇူး တော် ကို ချီး မွမ်း ပါ မည်။
အ ရာ ခပ် သိမ်း ကို၊ ဆိုင် ရာ အ ဖို့ အ လို့ ငှာလည်း ကောင်း၊ လူ ဆိုး ကို ပင်၊ ဒဏ် ခံ ရ သော အ ဖို့ အ လို့ ငှာလည်း ကောင်း၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖန် ဆင်း တော် မူ ၏။
ဦး ခေါင်း များ အ ထက် ပိ တာန့် အ ပေါ်၌၊ ကျောက် ပြာ အ ဆင်း ရှိ သော ရာ ဇ ပ လ္လင် အ သွင်၊ ထို ပ လ္လင် အ သွင် ထက်၊ လူ့ သဏ္ဌာန် နှင့် တူ သော အ သွင် တစ် ပါး ရှိ၏။
ထို အ သွင်၏ ခါး သဏ္ဌာန် အ ထက်၊ အ တွင်း အ ပြင် ၌ ပ ယင်း ရောင် မီး သဏ္ဌာန် ကို လည်း ကောင်း၊ ခါး သဏ္ဌာန် အောက် မီး သဏ္ဌာန် ကို လည်း ကောင်း ငါ မြင် ရ ၍၊ ပတ် လည်၌ လည်း ရောင် ခြည် လွှတ် တော် မူ ၏။
ပတ် လည် ရှိ ရောင် ခြည် သဏ္ဌာန် သည်၊ မိုး ရွာ သည့် နေ့၌ မိုး တိမ် ပါ သော သက် တံ့ နှင့် တူ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဘုန်း တော့် အ သွင် သဏ္ဌာန် ကား ထို သို့ တည်း။
က ရု ဏာ တော် သည် ကာ လ အ စဉ် တည်၍၊ အ လင်း အိမ် ကြီး များ ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ ထ သော၊
က ရု ဏာ တော် သည် ကာ လ အ စဉ် တည်၍၊ နေ့ ကို အုပ် စိုး ရန် နေ ကို လည်း ကောင်း၊
က ရု ဏာ တော် သည် ကာ လ အ စဉ် တည်၍၊ ညဉ့် ကို အုပ် စိုး ရန် လ နှင့် ကြယ် န က္ခတ် ကိုလည်း ကောင်း၊ ဖန် ဆင်း တော် မူ ထ သော၊
သ တိ ပ ညာ ရှိ သူ တို့ သည် မိုဃ်း ပိ တာန်၏ အ ရောင် ကဲ့ သို့၎င်း၊ လူ အ များ တို့ ကို ဖြောင့် မတ် ရာ ရောက် စေ သူ တို့ လည်း၊ ကြယ် န က္ခတ် များ ကဲ့ သို့၎င်း၊ ကာ လ အ စဉ် ထွန်း လင်း ကြ လိမ့် မည်။
အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ဘု ရား ဟူ သ မျှ တို့ တွင် ကိုယ် တော် နှင့် မည် သည့် ဘု ရား တူ ပါ သ နည်း။ သန့် ရှင်း ခြင်း ကြောင့် ဘုန်း ကြီး တော် မူ ထ သော ချီး မွမ်း ထိုက် ခြင်း ကြောင့် ကြောက် မက် ဖွယ် ဖြစ် တော် မူ ထ သော၊ အံ့ ဖွယ် ရာ များ ကို ပြု တော် မူ သော ကိုယ် တော် နှင့် မည် သည့် ဘု ရား တူ ပါ သ နည်း။
ခု နစ် စဉ်၊ အဿ ဝ နီ၊ ကြ တ္တိ ကာ မှ စ သော၊ တောင် မျက် နှာ တိုက် ခန်း များ ကို ဖန် ဆင်း လျက်၊
ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဘုန်း တော် သည် ကာ လ အ စဉ် တည် ၍၊ ကိုယ် တော် သည် အ မှု အ ရာ တော် များ ၌ ရွှင် လန်း တော် မူ ပါ စေ။
မြေ ပ ထ ဝီ ကို ကြည့် ရှု တော် မူ သော်၊ တုန် လှုပ် ရ၏။ တောင် များ ကို တို့ တော် မူ သော်၊ မီး ခိုး ထွက် ရ ၏။
မြေ ပ ထ ဝီ ကို မြဲ မြံ စေ တော် မူ၍၊ တည် နေ သည့် အ တိုင်း၊ သ စ္စာ တော် လည်း လူ မျိုး အ ဆက် ဆက် တည် မြဲ ပါ ၏။
အ ရာ ခပ် သိမ်း သည် ကိုယ် တော်၏ အ သုံး တော် ခံ ဖြစ်၍၊ ဆုံး ဖြတ် တော် မူ ချက် များ လည်း၊ ယ နေ့ တိုင် တည် မြဲ ပါ ၏။
ထို သို့ ဘု ရား သ ခင် သည် ပုံ သ ဏ္ဌာန် တော် နှင့် အ ညီ လူ ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ၏။ ဘု ရား သ ခင်၏ ပုံ သ ဏ္ဌာန် တော် နှင့် အ ညီ လူ ကို ဖန် ဆင်း၍ ယောက်ျား နှင့် မိန်း မ ကို ဖြစ် စေ တော် မူ ၏။
ငါ တို့ အ ရှင် ဘု ရား သည် မြင့် မြတ်၍ တန် ခိုး တော် ကြီး လျက်၊ အ န န္တ ဉာဏ် တော် နှင့် ပြည့် စုံ တော် မူ၏။
ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ အ မှု တော် များ သည် ကြီး မြတ်၍၊ နှစ် သက် သူ တို့ စီ စစ် လိုက် ရှာ ရန် ဖြစ်၏။
အ မှု တော် သည်၊ ဘုန်း အာ နု ဘော် နှင့် ပြည့် စုံ၍၊ ဖြောင့် မတ် တော် မူ ခြင်း လည်း၊ ကာ လ အ စဉ် တည်၏။
မြက် ညှိုး လျက်၊ ပန်း နွမ်း လျက် ရှိ တတ်၏။ ငါ တို့ ဘု ရား သ ခင့် နှုတ် က ပတ် တော် ကား၊ က မ္ဘာ အ ဆက် ဆက် တည် လ တ္တံ့ ဟူ၍ တည်း။
မြေ ပ ထ ဝီ ထောက် တိုင် များ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပိုင်၍ လော က ဓာတ် ကို တင် ထား တော် မူ ပြီး သည့် နှင့် အ ညီ ဆင်း ရဲ သူ တို့ ကို မြေ မုန့် ထဲ က ချီး မြှင့် လျက် နွမ်း ပါး သူ တို့ ကို အ မှိုက် ပုံ ထဲ က တင် မြှောက် ပြီး လျှင် မှူး မတ် တို့ နှင့် အ တူ နေ ရာ ချ သ ဖြင့် ဘုန်း ကြီး သော ပ လ္လင် တော် ကို ဆက် ခံ စေ တော် မူ၏။
သေ ခြင်း နှင့် ရှင် ခြင်း သော် လည်း ကောင်း၊ စေ တ မန် တော် နှင့် နတ် မင်း များ သော် လည်း ကောင်း၊ ပ စ္စု ပ္ပန် နှင့် အ နာဂတ် အ ရာ များ သော် လည်း ကောင်း၊ တန် ခိုး ရှင် များ သော် လည်း ကောင်း၊ ဘ ဝဂ် နှင့် အ ဝီ စိ သော် လည်း ကောင်း၊
ဖန် ဆင်း ထား သော အ ရာ မည် သည် မ ဆို ငါ တို့ ကို အ ရှင် ခ ရစ် တော် ယေ ရှု၌ ရှိ သော ဘု ရား သ ခင်၏ မေ တ္တာ တော် မှ မ ကွာ စေ နိုင် ဟူ၍ ငါ စိတ် ချ သ တည်း။
ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို စောင့် စား သူ တို့ ကား၊ အား တိုး သ ဖြင့် ရွှေ လင်း တ ကဲ့ သို့ ပျံ တက် ခွင့်၊ မ ပင် မ ပန်း လျင် မြန် ခွင့်၊ မ မော မ ဟိုက် သွား လာ ခွင့် ရ ကြ လိမ့် သ တည်း။