စနေနေ့ကို ထာဝရဘုရားရဲ့ သန့်ရှင်းတဲ့နေ့အဖြစ် သတ်မှတ်ထားတယ်ဆိုတာ သိတယ်မဟုတ်လား။ ဘိုးဘေးတွေကို မောရှေကတစ်ဆင့် ပညတ်တော်ပေးခဲ့တဲ့နေ့။ ဟေဗြဲဘာသာစကားနဲ့ "ရှာဘတ်" လို့ခေါ်ပြီး "အနားယူခြင်း" လို့ အဓိပ္ပာယ်ရတယ်။ သမ္မာကျမ်းစာမှာ နာမည်နဲ့တကွ ဖော်ပြထားတဲ့ တစ်ခုတည်းသော နေ့လည်းဖြစ်တယ်။
မဿဲ ၁၂:၈ မှာ ယေရှုက စနေနေ့ရဲ့ အရှင်ဖြစ်တယ်လို့ ကြေငြာခဲ့တယ်။ "လူသားသည် စနေနေ့၏ အရှင် ဖြစ်၏" လို့ ပြောခဲ့တယ် မဟုတ်လား။ ဘုရားသခင်ရဲ့ သားတော်ကိုယ်တိုင်က ဒီလိုပြောခဲ့တာ။
ယေရှုက စနေနေ့မှာ ဗေသက်စတာ ရေကန်မှာ လက်ပြတ်နေတဲ့လူကို ကုသပေးခဲ့တယ်။ ဂျူးတွေက စနေနေ့မှာ အလုပ်လုပ်တယ်ဆိုပြီး ယေရှုကို သတ်ဖို့ကြိုးစားခဲ့ကြတယ်။ ဒါပေမယ့် ယေရှုက "ငါ့အဘသည် အခုတိုင်အောင် အလုပ်လုပ်တော်မူ၏။ ငါလည်း အလုပ်လုပ်၏" (ယောဟန် ၅:၁၆-၁၇) လို့ မိန့်တော်မူခဲ့တယ်။ သူတို့အတွက် လူတွေထက် ဘာသာရေးထုံးတမ်းစဉ်လာတွေက ပိုအရေးကြီးနေခဲ့တယ်။
အဲဒီအချိန်တုန်းကလည်း အခုခေတ်လိုပဲ စနေနေ့ရဲ့ အနားယူခြင်းရဲ့ အဓိပ္ပာယ်ကို မေ့လျော့နေကြတယ်။ တကယ့်အဓိပ္ပာယ်က ကိုယ့်ရဲ့လမ်းစဉ်တွေကို ပြန်ဆန်းစစ်ဖို့၊ မိသားစုနဲ့အတူ ဘုရားသခင့် နှုတ်ကပတ်တော်ကို ဆင်ခြင်ဖို့၊ ကောင်းချီးတွေအတွက် ကျေးဇူးတင်ဖို့ပဲ။
ဘုရားသခင်က သူ့ရဲ့ ပညတ်တွေကို နှုတ်ကပဲ လိုက်နာပြီး နှလုံးသားနဲ့ ဝေးနေတာမျိုး မလိုလားဘူး။ တစ်နေ့တည်းကို လိုက်နာတာမဟုတ်ဘဲ နေ့တိုင်း ဘုရားသခင့်အလိုတော်နဲ့အညီ နေထိုင်မှ ငရဲဘုံဆိုတဲ့ ထာဝရပြစ်ဒဏ်က လွတ်မြောက်နိုင်မယ်။
ခရစ်တော်ဟာ ငါတို့ရဲ့ အစဉ်အမြဲ အနားယူရာပဲ။ သူ့မှာပဲ ငြိမ်သက်ခြင်းကို ရနိုင်တယ်။ (ဟေဗြဲ ၄:၃) မှာ "ထို့ကြောင့် ငါသည် အမျက်ထွက်၍ သူတို့သည် ငါ့အနားယူရာအရပ်သို့ မရောက်ရကြ” ဟု ငါပြောဆိုခဲ့ပြီ" လို့ ရေးထားတယ်။ ယုံကြည်သူတွေကတော့ ဒီအနားယူရာကို ရောက်ရှိကြပြီ။
သင် တို့ အ ဖို့ ဥ ပုသ် နေ့ သီး သန့် ထား သော ကြောင့် စောင့် ကြ ရ မည်။ ရှုတ် ချ သူ မည် သည် ကား၊ မု ချ သေ ဒဏ် ခံ စေ။ ထို နေ့၌ အ မှု အ ရေး ကို လုပ် ဆောင် သူ တိုင်း အ မျိုး ဘောင် မှ ပယ် ရှား ခံ ရ မည်။ခြောက် ရက် အ တွင်း လုပ် ဆောင် ရ သော် လည်း သ တ္တ မ နေ့ သည်၊ ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ သီး သန့် ၍ နား နေ ရာ ဥ ပုသ် နေ့ ဖြစ် သ ဖြင့် ထို ဥ ပုသ် နေ့၌ အ မှု အ ရေး ကို လုပ် ဆောင် သူ မည် သည် ကား၊မု ချ သေ ဒဏ် ခံ စေ။ သို့ ဖြစ်၍ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ သည် အ စဉ် အ ဆက် မ ပြတ် ထာ ဝ ရ ပ ဋိ ညာဉ် ဖြစ် စေ ခြင်း ငှါ ဥပုသ် နေ့ ကို စောင့် ရှောက် ကြ ရ မည်။ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မိုး မြေ ကို ခြောက် ရက် နှင့် ဖန် ဆင်း ပြီး မှ သ တ္တ မ နေ့၌ ငြိမ် ဝပ် သက် သာ စွာ နေ သ ဖြင့် ငါ နှင့် ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ ကြား တွင် ထာ ဝ ရ သက် သေ လ က္ခ ဏာ ဖြစ် လိမ့် မည် ဟု မော ရှေ အား မိန့် တော် မူ ၏။
သ တ္တ မ နေ့ ရက် ရောက် လျှင် ဘု ရား သ ခင် သည် ယ မန် ဖန် ဆင်း ခဲ့ သော အ မှု ကို လက် စ သတ် တော် မူ၍ အ မှု အ ရာ ရှိ သ မျှ ကို ဖန် ဆင်း ပြီး မှ ထို သ တ္တ မ နေ့ ၌ ငြိမ် ဝပ် စွာ နေ တော် မူ ၏။ထို သို့ လူ သည် သား ယဉ် သား ရဲ နှင့် လေ သ တ္တ ဝါ အ ပေါင်း တို့ ကို အ မည် မှည့် လေ ၏။ သို့ သော် လည်း လူ့ အ ဖို့ တော် သော အ ထောက် အ မ မ ရ မ ရှိ သေး။ထို အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သ ခင် သည် လူ ကို အိပ် မော ကျ စေ တော် မူ ၍ အိပ် ပျော် စဉ်၊ နံ ရိုး တစ် ချောင်း ကို ထုတ် ပြီး လျှင် ထို အ ရိုး အ စား အ သား ကို စေ့ စပ် စေ တော် မူ ၏။ထာ ဝ ရ ဘု ရား သ ခင် သည် လူ ထဲ မှ ထုတ် သော နံ ရိုး ဖြင့် လူ မိန်း မ ကို ဖန် ဆင်း ၍ လူ ရှိ ရာ သို့ ဆောင် ခဲ့ တော် မူ ၏။လူ က လည်း ယ ခု မှ ဤ သူ သည် ငါ့ အ ရိုး ၏ အ ရိုး၊ ငါ့ အ သား ၏ အ သား ဖြစ် ၏။ လူ ယောက်ျား ထဲ မှ ထုတ် သော ကြောင့် လူ မိန်း မ ဟူ ၍ ခေါ်ဝေါ် အပ် သည် ဟု ဆို လေ ၏။ထို အ ကြောင်း ကြောင့် ယောက်ျား သည် မိ ဘ ထံ မှ ထွက် ခွာ ၍ မ ယား နှင့် စုံ ဖက် သ ဖြင့် ထို သူ တို့ သည် တစ် သား တည်း ဖြစ် ရ လိမ့် မည်။ထို သူ လင် မ ယား နှစ် ဦး တို့ သည် အ ဝတ် အ ချည်း စည်း နေ ရ သော် လည်း ရှက် ကြောက် ခြင်း နှင့် ကင်း လွတ် ကြ ၏။ဘု ရား သ ခင် သည် အ မှု အ ရာ ရှိ သ မျှ ကို ဖန် ဆင်း ပြု ပြင် ပြီး မှ သ တ္တ မ နေ့ ရက် ၌ ငြိမ် ၀ပ် စွာ နေ တော် မူ သော ကြောင့် ထို နေ့ ရက် ကို ကောင်း ကြီး ပေး ၍ သီး သန့် ထား တော် မူ ၏။
ခြောက် ရက် အ တွင်း အ လုပ် လုပ် ၍ သ တ္တ မ နေ့ ၌ သင် တို့ နွား မြည်း များ နား နေ ခွင့် ရ လျက်၊ ငယ် သား များ၊ ဝင် နေ သူ များ လည်း သက် သာ ရ ကြ စေ ရန် ငြိမ် ဝပ် စွာ နေ ကြ လော့။
သင့် ဘု ရား သ ခင် ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် မှာ သည့် အ တိုင်း၊ ဥ ပုသ် နေ့ ကို သီး သန့်၍ စောင့် ရှောက် လော့။ခြောက် ရက် အ တွင်း ကိုယ့် အ မှု အ ရေး ရှိ သ မျှ ကို လုပ် ဆောင် ရ သော် လည်း၊သ တ္တ မ နေ့ သည်၊ သင့် ဘု ရား သ ခင် ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ ဥ ပုသ် နေ့ ဖြစ် သ ဖြင့်၊ သင် မှ စ၍၊ သား၊ သ မီး၊ ကျွန် ယောက်ျား၊ ကျွန် မိန်း မ၊ နွား၊ မြည်း မှ စ သော တိ ရ စ္ဆာန်၊ တံ ခါး အ တွင်း ဝင် နေ သူ ပါ၊ မည် သည့် အ မှု အ ရေး ကို မျှ မ လုပ် မ ဆောင် ရ သ ကဲ့ သို့ နား နေ ခွင့် ရ ကြ လိမ့် မည်။အိ ဂျစ် ပြည် တွင် ကျွန် ခံ ရ သော သင့် ကို သင့် ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အား ကြီး သော လက် ရုံး တော် ဆန့် တန်း ၍ ထုတ် ဆောင် တော် မူ ခဲ့ ကြောင်း အောက် မေ့ ရ မည်။ ထို အ ကြောင်း ကြောင့် သင့် ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဥ ပုသ် နေ့ ကို စောင့် ရှောက် ရန် မိန့် မှာ တော် မူ ခဲ့ သ တည်း။
သင် သည် ငါ သီး သန့် ထား သော ဥ ပုသ် နေ့ တွင် ကိုယ့် အ မှု အ ရေး ကို မ ဆောင် ရွက် ဘဲ၊ ခြေ လှမ်း ဖယ် လျက်၊ ဥပုသ် နေ့ ကို မွေ့ လျော် ရာ အ ကြောင်း ဟူ ၍ လည်း ကောင်း၊ ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သီး သန့် ထား သော နေ့ ကို လေး မြတ် ဖွယ် အ ကြောင်း ဟူ၍ လည်း ကောင်း၊ ဝန် ခံ သည် နှင့် ကိုယ့် အ လေ့ အ လာ၊ အ ပြော အ ဆို၊ အ မှု အ ရေး များ ကို မ ပြု မ ကျင့် ဘဲ၊ ရို သေ လေး မြတ် လျှင်၊ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၌ မွေ့ လျော် ခွင့် ရ လိမ့် မည်။ ငါ လည်း နှုတ် မြွက် သော ဗျာ ဒိတ် နှင့် အ ညီ၊ နေ ပြည် ရှိ မြင့် မြတ် ရာ အ ရပ် များ၌ စီး နင်း ခွင့်၊ သင့် အ ဘ ယာ ကုပ် ၏ ပိုင် ရာ ကို သုံး ဆောင် ခွင့် ပေး လိမ့် မည်။
ကြီး ပွား တော် မူ ရာ နာ ဇ ရက် မြို့ သို့ ရောက် သော် အ လေ့ တော် အ တိုင်း ဓ မ္မာ ရုံ အ တွင်း ဥပုသ် နေ့၌ ကြွ ဝင်၍ ဖတ် ရွတ် ရန် ထ တော် မူ သည့် ကာ လ၊
လူ့ အ တွက် ဥ ပုသ် နေ့ ဖြစ် သည်။ ဥ ပုသ် နေ့ အ တွက် လူ ဖြစ် သည် မ ဟုတ်။လူ့ သား သည် ဥ ပုသ် နေ့၏ အ ရှင် ဖြစ် သည် ဟူ၍ လည်း ကောင်း မိန့် တော် မူ ၏။
ငါ သည်၊ သင် တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပေ တည်း။ ငါ၏ ထုံး ဖွဲ့ ချက်၊ ဆုံး ဖြတ် ချက် များ အ တိုင်း၊ လိုက် လျှောက် စောင့် ထိန်း ပြု ကျင့် လျက်၊ငါ သို့ ရောက် သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဗျာ ဒိတ် တော် ကား၊ငါ သည် သင် တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖြစ် ကြောင်း သိ ခွင့် ရ ကြ အံ့ သော ငှာ၊ ငါ နှင့် သင် တို့ ကြား တွင် သက် သေ လ က္ခ ဏာ ဖြစ် လ တ္တံ့ သော ဥ ပုသ် နေ့ တော် ကို သီး သန့် စောင့် ရှောက် ကြ လော့ ဟု မိန့် ဆို သော်၊ သား မြေး တို့ လည်း၊ ပြု ကျင့် သူ တိုင်း၊
လူ သည် သိုး ထက် မြတ် သည် မ ဟုတ် လော။ ထို့ ကြောင့် ဥ ပုသ် နေ့ တွင် အ ကောင်း ကို ပြု အပ် သည် ဟု မိန့် ဆို ပြီး နောက်။
ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဥ ပုသ် နေ့ ကို သင် တို့ အား ပေး သ နား တော် မူ ပြီး ဖြစ်၍ ဆ ဌ မ နေ့ တွင် နှစ် ရက် စာ ပေး တော် မူ သည် ကို မှတ် ကြ လော့။ သ တ္တ မ နေ့၌ လူ အ သီး အ သီး နေ ရင်း နေ ရာ မှ မ ထွက် မ သွား ဘဲ၊ ၎င်း အ ရပ် တွင် သာ နေ လေ စေ ဟု မော ရှေ အား မိန့် တော် မူ သည့် အ တိုင်း၊အိ ဂျစ် ပြည်၌ ဟင်း အိုး အ နီး ထိုင် လျက် ဝ စွာ စား ရ စဉ် အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ လက် တော် ဖြင့် ငါ တို့ သေ ခဲ့ လျှင် ကောင်း လေ စွ။ ဤ ခပ် သိမ်း သော အ စု အ ရုံး ကို မွတ် သိပ်၍ သေ စေ ရန် သဲ တော အ ရပ် သို့ သင် တို့ ဆောင် ခဲ့ ပြီ တ ကား ဟု ဆို ကြ သော်၊ထို လူ မျိုး သည် သ တ္တ မ နေ့၌ နား နေ ကြ ၏။
ဥ ပုသ် နေ့ မှ စ၍ သီး သန့် သော နေ့ များ တွင် တိုင်း ရင်း သား တို့ ရောင်း လာ သော စ ပါး ကုန် ပ စ္စည်း ကုန် များ ကို မ ဝယ် မ ယူ ခြင်း၊ သ တ္တ မ နှစ် တွင် လယ် ယာ လှပ် ထား၍၊ ကြွေး မ တောင်း မ ယူ ခြင်း များ ကို ပြု ပါ မည် ဟု အ ဓိ ဋ္ဌာန် သ စ္စာ ဆို ကြ ကုန်၏။
ထို့ ကြောင့် စား သောက် မှု နှင့် စပ်၍ ဖြစ် စေ၊ ပွဲ နေ့၊ လ ဆန်း နေ့၊ ဥ ပုသ် နေ့ အ မှု နှင့် စပ်၍ ဖြစ် စေ၊ သင် တို့ ကို မည် သူ မျှ မ စီ ရင်၊ မ ဆုံး ဖြတ် စေ နှင့်။ထို အ ရာ များ သည် ပေါ် လ တ္တံ့ သော အ ရာ များ၏ အ ရိပ် မျှ ဖြစ်၏။ ပြ က တေ့ ကား ခ ရစ် တော် နှင့် ဆိုင် သ တည်း။
ဥ ပုသ် နေ့ ကို မ ဖျက် ဘဲ စောင့် ခြင်း၊ ဒု စ ရိုက် မ ပြု မိ စေ ရန် လက် ကို ချုပ် တည်း ခြင်း ပြု ကျင့် သော သူ၊ စွဲ မြဲ သော လူ့ သား သည် မင်္ဂ လာ ရှိ၏။ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို မှီ ဝဲ သော လူ မျိုး ခြား ကား၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ့ ကို လူ မျိုး တော် နှင့် ခွဲ ခြား စေ လိမ့် မည် ဟူ၍ လည်း ကောင်း၊ မိန်း မ စိုး က လည်း၊ ငါ သည် သွေ့ ခြောက် သော အ ပင် ဖြစ် သည် ဟူ၍ လည်း ကောင်း မ ဆို ရ။ငါ၏ ဥ ပုသ် နေ့ ကို စောင့် လျက်၊ နှစ် သက် တော် မူ ရာ များ ကို ရွေး ချယ်၍၊ ပ ဋိ ညာဉ် တော် ကို စွဲ မြဲ သော မိန်း မ စိုး တို့ နှင့် စပ် လျဉ်း၍ ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဗျာ ဒိတ် တော် ရှိ သည် မှာ၊ သား သ မီး ထက် မြတ် သော သ ညာ က မ္ဗည်း ကို၊ငါ့ ဗိ မာန်၊ ငါ့ တံ တိုင်း အ တွင်း တွင်၊ ထို သူ တို့ အား ပေး၍၊ မ ပြတ် မ စဲ နိုင် သော နိ ယ မ အ မည် ဖြင့် မှည့် လိမ့် မည်။ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ကျွန် အ ဖြစ် ဖြင့်၊ နာ မ တော် ကို ကြည် ညို လျက်၊ အ မှု တော် ကို ဆောင် ရွက် ခွင့် ရ စေ ရန်၊ ငါ၌ မှီ ဝဲ၍၊ ဥ ပုသ် နေ့ ကို မ ဖျက် ဘဲ စောင့် လျက်၊ ပ ဋိ ညာဉ် တော် ကို စွဲ မြဲ သော လူ မျိုး ခြား ရှိ သ မျှ တို့ ကို လည်း၊သန့် ရှင်း သော ငါ့ တောင် တော် သို့ ခေါ် ဆောင် သည့် ပြင်၊ ငါ့ ဗိ မာန် တော် ကို လူ အ မျိုး မျိုး တို့ ဆု တောင်း ပ ဌ နာ ပြု ရာ ဗိ မာန် ဟု သ မုတ် အံ့ သည် နှင့် အ ညီ၊ ထို ဗိ မာန် တော် တွင် ရွှင် လန်း ခွင့် ပေး လျက်၊ သူ တို့ မီး ရှို့ ရာ သ က္ကာ မှ စ၍ ယဇ် အ မျိုး မျိုး ကို၊ ငါ့ ပ လ္လင် တော် ပေါ် တွင် လက် ခံ လိမ့် မည်။
ထို ကြောင့် ဆို ခဲ့ သော မ လိုက် နာ ခြင်း ပုံ စံ အ တိုင်း တစ် ယောက် ယောက် က ပြို လဲ မည် စိုး၍ ထို ငြိမ် ဝပ် ရာ ချမ်း သာ ကို ဝင် စား ခြင်း ငှာ လုံ့ လ ထုတ် ကြ ကုန် အံ့။
ဤ လော က တည် သည် က စ၍ ယ ခု တိုင် မ ဖြစ် စ ဘူး နောင်၌ လည်း မ ဖြစ် လ တ္တံ သော ဆင်း ရဲ ဒု က္ခ ကြီး ရောက် အံ့ သော ကြောင့် ဆောင်း ရာ သီ တွင် သော် လည်း ကောင်း၊ ဥ ပုသ် နေ့ တွင် သော် လည်း ကောင်း၊ သင် တို့ မ ပြေး ရ စေ ခြင်း ငှာ တောင်း လျှောက် ကြ လော့။
ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကျေး ဇူး တော် ကို ချီး မွမ်း၍၊ မြင့် မြတ် သော ဘု ရား၏ နာ မ တော် ကို ကျူး ဧ ခြင်း ငှာ လည်း ကောင်း၊ တ ယော နှင့် တ ကွ၊ ကြိုး ဆယ် ပင် တူ ရိ ယာ၊ စောင်း များ ကို ကြည် နူး စွာ တီး၍၊ နံ နက် အ ချိန် ကျေး ဇူး တော် ကို၊ ညဉ့် အ ချိန် သ စ္စာ တော် ကို ဖော် ပြ ခြင်း ငှာ လည်း ကောင်း၊ သင့် မြတ် ၏။အ ကျွန်ုပ် မှာ မူ၊ စိုင် ချို ကဲ့ သို့ ဦး ချို ရှည် မြင့် ခြင်း၊ ဆီ သစ် နှင့် လိမ်း ကျံ ခြင်း ခံ ရ လျက်၊ရန် သူ တို့ ကို စ က္ခု ဖြင့် စီး ကြည့်၍၊ တစ် ဘက် ၌ ထ ကြွ သော လူ ဆိုး တို့ အ ကြောင်း၊ သော တ ဖြင့် ကြား ရ ပါ ပြီ။သူ တော် ကောင်း တို့ သည်၊ စွန် ပ လွံ ပင် ကဲ့ သို့ ပွင့် လန်း လျက်၊ လေ ဗ နုန် သစ် က တိုး ပင် ကဲ့ သို့ ကြီး ပွား လျက်၊ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဗိ မာန် တော် တွင် ကောက် စိုက် ရာ၊ ငါ တို့ ဘု ရား သ ခင့် တံ တိုင်း တော် များ အ တွင်း ပွင့် လန်း၍၊ အ သက် ကြီး သော ကာ လ ၌၊စည် ပင် စိမ်း လန်း လျက် အ သီး သီး သ ဖြင့်၊ငါ့ ကျောက် တောင် ဖြစ် သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖြောင့် မတ်၍၊ အ ဓ မ္မ နှင့် ကင်း တော် မူ ကြောင်း၊ ဖော် ပြ ခွင့် ရ ကြ လိမ့် သ တည်း။
ဓ မ္မာ ရုံ တစ် ဆောင် တွင် ဥ ပုသ် နေ့၌ ဒေ သ နာ ပေး တော် မူ စဉ်၊တစ် ဆယ့် ရှစ် နှစ် တိုင် အား လျော့ စေ သော နတ် ပူး၍ ဖြောင့် ဖြောင့် မ ရပ် နိုင် ဘဲ ခါး ကုန်း သူ မိန်း မ တစ် ယောက် ရှိ သ ဖြင့်၊ယေ ရှု မြင် သော် ခေါ် တော် မူ၍ အ ချင်း မိန်း မ၊အား လျော့ ခြင်း မှ သင် လွတ် ကင်း ပြီ ဟု ဆို လျက် လက် တင် တော် မူ လျှင် မူ ချင်း ထို မိန်း မ သည် ခါး ဖြောင့်၍ ဘု ရား သ ခင့် ဘုန်း တော် ကို ချီး မြှောက် လေ၏။ဥ ပုသ် နေ့ တွင် လူ နာ ကို ယေ ရှု ကျန်း မာ စေ တော် မူ သော ကြောင့် ဓ မ္မာ ရုံ အုပ် သည် အ မျက် ထွက် လျက် လူ ပ ရိ သတ် အား လုပ် ဆောင် အပ် သော ခြောက် ရက် ရှိ သည် ဖြစ်၍ ဥ ပုသ် နေ့ တွင် မ ဟုတ်။ ထို ခြောက် ရက် အ တွင်း အ ကု အ သ ခံ ရန် လာ ကြ ဟု ဆို သော်၊အ ရှင် ဘု ရား က အ ချင်း သီ လ ကြောင် တို့၊ ဥ ပုသ် နေ့ တွင် သင် တို့ အ သီး သီး သည် ကိုယ် နွား မြည်း ကို တင်း ကုပ် မှ ဖြည်၍ ရေ တိုက် ရန် ငင် သွား တတ် ကြ သည် မ ဟုတ် လော။သို့ နှင့် အ ညီ တစ် ဆယ့် ရှစ် နှစ် တိုင် စာ တန် ချည် နှောင် ထား သော အာ ဗြ ဟံ့ သ မီး ဖြစ် သူ ဤ မိန်း မ ကို ဥ ပုသ် နေ့ တွင် ဖြည်၍ မ လွှတ် သင့် လော ဟု မိန့် တော် မူ သော်၊တစ် ဘက် ရှိ သူ အ ပေါင်း တို့ အ ရှက် ကွဲ ကြ၏။ လူ ပ ရိ သတ် ရှိ သ မျှ မှာ မူ ကိုယ် တော် ပြု တော် မူ သော ချီး မွမ်း ထိုက် ရာ ခပ် သိမ်း ကြောင့် ဝမ်း မြောက် ကြ သ တည်း။
နောက် တစ် ဖန် ဓ မ္မာ ရုံ သို့ ဝင် တော် မူ ပြန် သော်၊ လက် တစ် ဘက် သေ ခြောက် လျက် နေ သော လူ တစ် ယောက် ရှိ သ ဖြင့်၊နတ် ဆိုး များ လည်း ကိုယ် တော် ကို မြင် သော် ပျပ် ဝပ်၍ ကိုယ် တော် သည် ဘု ရား သ ခင့် သား တော် တည်း ဟု ဟစ် ကြ သ ဖြင့်၊အ ကြောင်း တော် ကို မ ကြား မ ပြော ကြ စေ ရန် ကြပ် တည်း စွာ မှာ ထား တော် မူ ၏။ထို နောက် တောင် ပေါ် သို့ တက် ကြွ ပြီး လျှင် အ လို တော် ရှိ သူ တို့ ကို ခေါ် တော် မူ သည့် အ တိုင်း အ ထံ တော် သို့ လာ ရောက် ကြ သော်၊တစ် ဆယ့် နှစ် ပါး သော သူ တို့ ကို အ ပါး တော် တွင် ရှိ နေ စေ ခြင်း ငှါ လည်း ကောင်း၊နတ် များ ကို နှင် ထုတ် ခွင့် အာ ဏာ နှင့် ဟော ပြော ရန် စေ လွှတ် တော် မူ အံ့ သော ငှါ လည်း ကောင်း ခန့် ထား တော် မူ သည် မှာ၊ပေ တ ရု အ မည် သစ် ဖြင့် သ မုတ် တော် မူ သော ရှိ မုန်၊မိုး ကြိုး သား များ ဟု ဆို လို သော ဗော နေ ရ ဂက် အ မည် သစ် ဖြင့် သ မုတ် တော် မူ သော ဇေ ဗေ ဒဲ့ သား ညီ အစ် ကို ဖြစ် သူ ယာ ကုပ် နှင့် ယော ဟန်။အ န္ဒြေ၊ ဖိ လိ ပ္ပု၊ ဗာ သော လ မဲ၊ မဿဲ၊ သော မ၊ အာ လ ဖဲ့ သား ယာ ကုပ်၊ သ ဒ္ဒဲ။ ဝံ သာ နု ရှိ မုန် နှင့်ကိုယ် တော် ကို ပို့ အပ် သော ယု ဒ ဣ ရှ ကာ ရုတ် တို့ တည်း။ကိုယ် တော် ကို အ ပြစ် စွဲ ဆို လို၍ ဥ ပုသ် နေ့ တွင် ထို သူ နာ ကို ကျန်း မာ စေ တော် မူ မည် မ မူ မည် စောင့် ကြည့် လျက် နေ ကြ သည့် ကာ လ၊ ကိုယ် တော် က လက် သေ ခြောက် သူ့ အား၊အိမ် တစ် အိမ် သို့ ဝင် တော် မူ သော် သုံး ဆောင် ခွင့် မ ရ နိုင် အောင် လူ ပ ရိတ် သတ် စု လာ ကြ ပြန် ရာ ဆွေ တော် မျိုး တော် တို့ ကြား၍ရူး သွပ် ပြီ ဟု ဆို လျက် ကိုယ် တော် ကို ဖမ်း ဆီး ရန် ထွက် လာ ကြ ၏။ယေ ရု ရှ လင် မြို့ မှ ရောက် လာ သော ကျမ်း တတ် ဆ ရာ တို့ က လည်း၊ ဗေ လ ဇေ ဗု လ နတ် ကပ် သည်။ ထို နတ် မင်း ကို မှီ ပြီး လျှင် နတ် များ ကို နှင် ထုတ် သည် ဟု ဆို ကြ သော်၊ထို သူ တို့ ကို ခေါ် တော် မူ၍ စာ တန် သည် စာ တန် ကို မည် သို့ နှင် ထုတ် နိုင် သ နည်း။နိုင် ငံ သည် အ တွင်း၌ ကွဲ ပြား လျှင် မ တည် နိုင်။အိမ် ထောင် လည်း အ တွင်း၌ ကွဲ ပြား လျှင် တည် နိုင် မည် မ ဟုတ်။ထို နည်း တူ စာ တန် သည် ကိုယ် ကို ရန် ဘက် ပြု၍ ကွဲ ပြား လျှင် မ တည် မ နေ နိုင်။ ဆုံး ခန်း တိုင် ရောက် ရ၏။ခွန် အား ကြီး သူ့ ကို ဦး စွာ မ ချည် နှောင် ဘဲ သူ့ အိမ် အ တွင်း ဝင်၍ ပ စ္စည်း များ ကို မည် သူ မျှ မ လု ယူ နိုင်။ ချည် နှောင် ပြီး မှ သာ ထို အိမ် ကို လု ယက် နိုင် လိမ့် မည် ဟု ဥ ပ မာ ဆောင်၍ မိန့် တော် မူ ၏။၎င်း ပြင် နတ် ဆိုး ကပ် ကြောင်း ဆို ကြ သည် ကို ထောက်၍ ကိုယ် တော် က ပြစ် မှု အ မျိုး မျိုး နှင့် ပြော မိ သော ပုတ် ခတ် မှု အ မျိုး မျိုး အ တွက် လူ့ သား တို့ ပြေ လွတ် ခွင့် ရ ရှိ သော် လည်း မည် သူ မ ဆို သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် ကို ပုတ် ခတ် မိ လျှင် ကာ လ အ စဉ် ပြေ လွတ် ခွင့် မ ရ ဘဲ ထာ ဝ ရ အ ပြစ် သင့် လေ ပြီ။ ငါ အ မှန် ဆို သည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။အ လယ် သို့ ထ ခဲ့ လော့ ဟု မိန့် တော် မူ ပြီး လျှင်၊ထို နောက် မယ် တော် နှင့် ညီ တော် တို့ သည် လာ၍ ပြင် က ရပ် လျက် ကိုယ် တော် ကို ခေါ် စေ ကြ ရာ၊ပတ် လည် တွင် ထိုင် နေ သူ ပ ရိတ် သတ် တို့ က ကြည့် တော် မူ ပါ၊ မယ် တော် နှင့် ညီ တော် တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို ရှာ၍ ပြင် မှာ ရှိ ပါ သည် ဟု လျှောက် ကြ သည့် ကာ လ၊ငါ့ အ မိ ငါ့ ညီ တို့ ကား မည် သူ နည်း ဟု မေး တော် မူ လျက်၊ပတ် လည် တွင် ထိုင် နေ သူ တို့ ကို လှည့် ကြည့် တော် မူ ပြီး လျှင် ကြည့် လော့၊ ဤ သူ တို့ ကား ငါ့ အ မိ၊ ငါ့ ညီ တို့ တည်း။မည် သူ မ ဆို ဘု ရား သ ခင့် အ လို တော် ကို ဆောင် ရွက် လျှင် ထို သူ သည် ငါ့ ညီ၊ ငါ့ နှ မ၊ ငါ့ အ မိ ဖြစ် သည် ဟု ပြန်၍ မိန့် တော် မူ၏။ထို သူ တို့ အား ဥ ပုသ် နေ့ တွင် အ ကောင်း ကို ပြု အပ် သ လော။ အ ဆိုး ကို ပြု အပ် သ လော။ အ သက် ကို ကယ် အပ် သ လော။ သတ် အပ် သ လော ဟု မေး တော် မူ ရာ ဆိတ် ဆိတ် နေ ကြ၏။ထို ကာ လ သူ တို့ စိတ် နှ လုံး ခဲ ယဉ်း ခြင်း ကြောင့် ဝမ်း နည်း၍ အ မျက် တော် ထွက် လျက် သူ တို့ ကို လှည့် ကြည့် ပြီး လျှင် လက် ဆန့် လော ဟု သူ နာ အား မိန့် တော် မူ သော် ဆန့် လိုက် သ ဖြင့် သန် စွမ်း ပြန် လေ၏။ဖာ ရိ ရှဲ တို့ သည် ချက် ခြင်း ထွက် သွား ပြီး နောက် မည် သို့ ဖျက် ဆီး ရ မည် အ ကြောင်း ဟေ ရုဒ် မင်း ဘက် တော် သား တို့ နှင့် တိုင် ပင် ကြံ စည် ကြ၏။
သူ တို့ မူ ကား ပေ ရ ဂေ မြို့ မှ ပိ သိ ဒိ နယ်၊ အ န္တိ အုတ် မြို့ ရောက် ဖြတ် သွား၍ ဥ ပုသ် နေ့ တွင် ဓ မ္မာ ရုံ သို့ ဝင် လျက် ထိုင် နေ ကြ ရာ၊
ထို ကာ လ ဥ ပုသ် နေ့ တွင် ယေ ရှု သည် လယ် ကွက် များ ကို ဖြတ် ကြွ တော် မူ စဉ် တ ပည့် တော် တို့ ဆာ မွတ် သ ဖြင့် စ ပါး နှံ များ ကို ဆွတ် ခူး သုံး ဆောင် ကြ ရာ၊လက် တစ် ဖက် သေ ခြောက် လျက် နေ သော လူ တစ် ယောက် ရှိ သ ဖြင့် ကိုယ် တော် ကို အ ပြစ် စွဲ ဆို လို၍ သူ တို့ က ဥ ပုသ် နေ့ တွင် သူ နာ ကို ကျန်း မာ စေ အပ် သ လော ဟု မေး မြန်း ကြ သည့် ကာ လကိုယ် တော် က သင် တို့ တွင် သိုး တစ် ကောင် ရှိ၍ ဥ ပုသ် နေ့၌ တွင်း ထဲ သို့ ကျ သွား လျှင် မ ဆွဲ မ တင် ဘဲ နေ မည့် သူ တစ် ဦး တစ် ယောက် ရှိ သ လော။လူ သည် သိုး ထက် မြတ် သည် မ ဟုတ် လော။ ထို့ ကြောင့် ဥ ပုသ် နေ့ တွင် အ ကောင်း ကို ပြု အပ် သည် ဟု မိန့် ဆို ပြီး နောက်။လက် ဆန့် လော့ ဟု သူ နာ အား မိန့် တော် မူ သော် ဆန့် လိုက် သ ဖြင့် တစ် ဖက် ကဲ့ သို့ သန် စွမ်း ပြန် လေ၏။ဖာ ရိ ရှဲ တို့ သည် ထွက် သွား ပြီး လျှင် မည် သို့ ဖျက် ဆီး ရ မည့် အ ကြောင်း တိုင် ပင် ကြံ စည် ကြ သည် ကို၊ယေ ရှု သိ၍ ထို အ ရပ် မှ ထွက် ကြွ တော် မူ၏။ လူ အ များ တို့ လိုက် သွား ကြ ရာ သူ နာ ရှိ သ မျှ ကို ကျန်း မာ စေ လျက်၊ကိုယ် တော့် အ ကြောင်း ကို မ ကြား မ ပြော ကြ စေ ရန် မှာ ထား တော် မူ၏။ထို သို့ မှာ တော် မူ သည် မှာ ပ ရော ဖက် ဟေ ရှာ ယ ဖြင့် ရောက် သော ဗျာ ဒိတ် တော် အ တိုင်း ပြည့် စုံ စေ ခြင်း ငှာ တည်း။ဗျာ ဒိတ် တော် ကား ငါ မြတ် နိုး လျက် နှစ် သက် သူ ငါ ရွေး ချယ် သော ကျွန် ရင်း ပေ တည်း။ ငါ့ ဝိ ညာဉ် တော် ကို သူ့ အ ပေါ် တွင် တင် မည့် အ လျောက် ထို သူ သည် လူ မျိုး ခြား တို့ အား တ ရား တော် ကို ကြား ပြော လိမ့် မည်။ငြင်း ခုံ မည်၊ ဟစ် ကြော် မည်၊ လမ်း၌ လွှင့် သံ ကြား စေ မည် မ ဟုတ်။ဖာ ရိ ရှဲ တို့ မြင်၍ ဆ ရာ့ တ ပည့် တို့ သည် ဥ ပုသ် နေ့ တွင် မ အပ် သော အ မှု ကို ပြု ကြ ပါ သည် တ ကား ဟု ဆို ကြ သော်။
ခြောက် ရက် အ တွင်း လုပ် ဆောင် ရ သော် လည်း သ တ္တ မ နေ့ သည်၊ ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ သီး သန့် ၍ နား နေ ရာ ဥ ပုသ် နေ့ ဖြစ် သ ဖြင့် ထို ဥ ပုသ် နေ့၌ အ မှု အ ရေး ကို လုပ် ဆောင် သူ မည် သည် ကား၊
သ တ္တ မ နေ့ သည်၊ သင့် ဘု ရား သ ခင် ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ ဥ ပုသ် နေ့ ဖြစ် သ ဖြင့်၊ သင် မှ စ၍၊ သား၊ သ မီး၊ ကျွန် ယောက်ျား၊ ကျွန် မိန်း မ၊ နွား၊ မြည်း မှ စ သော တိ ရ စ္ဆာန်၊ တံ ခါး အ တွင်း ဝင် နေ သူ ပါ၊ မည် သည့် အ မှု အ ရေး ကို မျှ မ လုပ် မ ဆောင် ရ သ ကဲ့ သို့ နား နေ ခွင့် ရ ကြ လိမ့် မည်။
၎င်း ပြင်၊ လူ သ တ္တ ဝါ အ ပေါင်း တို့ သည်၊ လ ဆန်း နေ့၊ ဥ ပုသ် နေ့ အ စဉ် အ တိုင်း၊ ငါ့ ရှေ့ တွင် ပျပ် ဝပ် ရှိ ခိုး ရန် လာ ရောက် ကြ လိမ့် မည်။
ထို ကာ လ၊ ဥ ပုသ် နေ့၌ စ ပျစ် သီး ဖိ နင်း ခြင်း၊ ကောင်း လှိုင်း သွင်း ခြင်း၊ မြည်း ဝန် တင် ခြင်း များ ပြင်၊ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ တွင်း သို့ စ ပျစ် သီး၊ စ ပျစ် ရည်၊ သ ဖန်း သီး မှ စ၍၊ အ မျိုး မျိုး ဆောင် သွင်း ကြ သော ယု ဒ လူ မျိုး တို့ ကို ငါ မြင် သော ကြောင့်၊ စား ဖွယ် သောက် ရာ ရောင်း ချ သော နေ့ တွင် ပင် ငါ သ တိ ပေး ၏။ယေ ရု ရှ လင် မြို့ နေ တု ရု မြို့ သား တို့ လည်း၊ ငါး စ သည် များ ကို ယေ ရု ရှ လင် မြို့ သို့ သွင်း၍ ယု ဒ အ မျိုး သား တို့ ထံ ဥ ပုသ် နေ့၌ ရောင်း ချ သည့် အ တွက်၊ယု ဒ မှူး မတ် တို့ အား၊ ဥ ပုသ် နေ့ ကို ဖျက်၍ သင် တို့ ပြု သော ပြစ် မှု ကား၊ အ သို့ နည်း။ဘိုး ဘေး တို့ လည်း ထို သို့ ပြု သ ဖြင့်၊ ခံ ခဲ့ ရ သော ဘေး ဒု က္ခ အ မျိုး မျိုး ကို၊ ငါ တို့ ၌ လည်း ကောင်း၊ ဤ မြို့ ၌ လည်း ကောင်း၊ ငါ တို့ ဘု ရား သ ခင် သင့် ရောက် စေ တော် မူ သည် မ ဟုတ် လော။ သင် တို့ သည် ဥ ပုသ် နေ့ ကို ဖျက် သော ကြောင့်၊ အ မျက် တော် ဒဏ် လွန် ကဲ သင့် ရောက် လေ စွ တ ကား ဟု၊ ငါ အ ပြစ် တင် ပြီး မှ၊အ ဖိတ် နေ့ နေ ရောင် ကွယ် သည် မှ ဥ ပုသ် နေ့ ကုန် သည့် တိုင် အောင်၊ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ တံ ခါး များ ပိတ် ထား ရ မည် ဟု စီ ရင်၍၊ ဥပုသ် နေ့၌ မြို့ တွင်း သို့ ကုန် စည် မ သွင်း စေ ရန်၊ ငါ့ ငယ် သား အ ချို့ ကို တံ ခါး စောင့် ခန့် ထား ရ၏။သို့ ဖြစ်၍၊ ကုန် သည်၊ စျေး သည် တို့ သည်၊ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ ပြင် မှာ ပင် တစ် ကြိမ် နှစ် ကြိမ် ဆိုင် ခင်း ကြ သ ဖြင့်၊ငါ က၊ မြို့ ရိုး ပတ် လည် တွင် အ ဘယ့် ကြောင့် ဆိုင် ခင်း ကြ သ နည်း။ နောက် တစ် ဖန် ခင်း လျှင်၊ ရိုက် ဒဏ် စီ ရင် မည် ဟု၊ သ တိ ပေး သည် က စ၍၊ ဥပုသ် နေ့ တွင် မ လာ ကြ ချေ။လေ ဝိ ဂိုဏ်း သား တို့ အား လည်း၊ ကိုယ် ကို သန့် ရှင်း စေ ပြီး လျှင်၊ ဥပုသ် နေ့ ကို သီး သန့် စိမ့် သော ငှာ၊ တံ ခါး စောင့် သွား ကြ ရ မည် ဟု ငါ စီ မံ၏။ အို အ ကျွန်ုပ် ဘု ရား သ ခင်၊ ဤ အ မှု ကို လည်း ထောက်၍ အ ကျွန်ုပ် အား သ တိ ရ လျက်၊ မ ဟာ က ရု ဏာ တော် အ လျောက် သ နား တော် မူ ပါ။
ခြောက် ရက် အ တွင်း လုပ် ဆောင် ရ သော် လည်း သ တ္တ မ နေ့ သည် သင် တို့ အ ဖို့ သီး သန့် ထား သော နေ့၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ နား နေ ရ သော ဥ ပုသ် နေ့ ဖြစ် သ ဖြင့် ထို နေ့၌ အ မှု အ ရေး ကို လုပ် ဆောင် သူ တိုင်း သေ ဒဏ် ခံ ရ မည်။
သ တ္တ မ နေ့ ရက် ရောက် လျှင် ဘု ရား သ ခင် သည် ယ မန် ဖန် ဆင်း ခဲ့ သော အ မှု ကို လက် စ သတ် တော် မူ၍ အ မှု အ ရာ ရှိ သ မျှ ကို ဖန် ဆင်း ပြီး မှ ထို သ တ္တ မ နေ့ ၌ ငြိမ် ဝပ် စွာ နေ တော် မူ ၏။
ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ စောင့် ရှောက် ရ သော ထာ ဝ ရ ပ ဋိ ညာဉ် ဖြစ် သည် နှင့် အ ညီ ဥ ပုသ် နေ့ အ စဉ် အ တိုင်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ ခင်း ကျင်း စေ။
ခြောက် ရက် ပတ် လုံး တ ဆေး မဲ့ မုန့် ကို သာ စား ပြီး မှ၊ သ တ္တ မ နေ့ တွင် အ မှု အ ရေး ကို မ လုပ် ဆောင် ဘဲ သင် တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ အ စု အ ရုံး ကြီး ကို ပြု ကြ လော့။
ဥ ပုသ် နေ့ တွင် လယ် ကွက် များ ကို ဖြတ် ကြွ တော် မူ စဉ် တ ပည့် တော် တို့ သည် စ ပါး နှံ များ ကို ဆွတ် ခူး လျက် သွား ကြ ရာ၊ဖာ ရိ ရှဲ တို့ က ထို သူ တို့ သည် ဥ ပုသ် နေ့ တွင် မ အပ် သော အ မှု ကို အ ဘယ် ကြောင့် ပြု ကြ ပါ သ နည်း ဟု မေး ကြ သော်၊ကိုယ် တော် က ဒါ ဝိဒ် မင်း သည် နောက် ပါ တို့ နှင့် တ ကွ အ စာ မဲ့၍ ဆာ မွတ် သော အ ခါ၊ပ ရော ဟိတ် မင်း အ ဗျာ သာ့ လက် ထက် ဘု ရား သ ခင့် စံ ရာ တော် သို့ ဝင် ပြီး လျှင် ပ ရော ဟိတ် တို့ သာ စား အပ် သော ရှေ့ တော် တင် မုန့် ကို သုံး ဆောင်၍ နောက် ပါ တို့ အား လည်း ပေး ကြောင်း သင် တို့ မ ဖတ် ဘူး ကြ လော ဟူ၍ လည်း ကောင်း၊
ဥ ပုသ် နေ့ သန်း လွဲ ခု နစ် ရက် တွင် ပ ဌ မ နေ့ အ ရုဏ် တက် ချိန် မာ ဂ ဒ လ မာ ရိ နှင့် အ ခြား သော မာ ရိ တို့ သည် သင်္ချိုင်း တော် ကို ကြည့် ရှု ရန် လာ ကြ ရာ ပြင်း ထန် စွာ င လျင် လှုပ် သည့် ပြင်
အံ့ ဖွယ် ရာ အ မှု တော် များ ကို အ ထိမ်း အ မှတ် ဖြစ် စေ လျက်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၌ ကျေး ဇူး ပြု သော သ ဘော၊ သ နား သော သ ဘော ရှိ တော် မူ ၏။
အ ကျွန်ုပ် စိတ် ရွှင် လန်း ရာ အ ကြောင်း ဖြစ် သော သက် သေ ခံ တော် မူ ချက် များ ကို၊ ကာ လ အ စဉ် ပိုင် ရာ အ ဖြစ် ခံ ယူ ပါ ပြီ။
ညှဉ်း ပန်း ခံ ရ သူ တို့ အ ဖို့ တ ရား သ ဖြင့် ဆုံး ဖြတ် လျက်၊ ဆာ မွတ် သူ တို့ ကို ကျွေး မွေး လျက်၊ အ ကျဉ်း ခံ ရ သူ တို့ ကို လွှတ် တော် မူ ၏။
ငါ တို့ ကြား ရ သော သ တင်း ကို ယုံ ကြည် သူ၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ လက် ရုံး တော် ကို မြင် ရ သူ မည် သူ နည်း။
ငြိမ် ဝပ် ရာ ချမ်း သာ တော် ကို မ ဝင် စား ရ ဟု မည် သူ တို့ အား ဓိ ဋ္ဌာန် တော် မူ သ နည်း။ မ လိုက် နာ သူ တို့ မ ဟုတ် လော။ထို သူ တို့ သည် မ ယုံ ကြည် ခြင်း ကြောင့် မ ဝင် စား နိုင် သည် ကို ငါ တို့ သိ မြင် ကြ၏။
ပင် ပန်း သူ ဝန် လေး သူ အ ပေါင်း တို့၊ ငါ့ ထံ လာ ကြ လော့။ ငါ သည် ချမ်း သာ စေ မည်။ငါ့ ထမ်း ပိုး ကို ထမ်း၍ ငါ့ ထံ မှ သင် ကြ လော့။ ငါ သည် သိမ် မွေ့ နှိမ့် ချ သော စိတ် ရှိ၏။ အ သက် ဝိ ညာဉ် ချမ်း သာ ရာ ကို လည်း သင် တို့ တွေ့ ကြ လိမ့် မည်။ကိုယ် တော် သည် ကြွ လာ ရ မည့် အ ရှင် လော။ အ ခြား မျှော် လင့် ရ ဦး မည် လော့ ဟု မေး လျှောက် စေ သည့် အ တိုင်းငါ့ ထမ်း ပိုး သည် ထမ်း လွယ် လျက် ငါ့ ဝန် လည်း ပေါ့ သည် ဟူ၍ မိန့် တော် မူ၏။
သင် သည်၊ ငါ သီး သန့် ရာ များ ကို မ ထီ လေး စား ပြု လျက်၊ ဥ ပုသ် နေ့ တော် ကို လည်း ရှုတ် ချ လေ ပြီ။
ဥ ပုသ် နေ့ တွင် သုံး ဆောင် ရန် ဖာ ရိ ရှဲ ဂိုဏ်း လူ ကြီး တစ် ဦး အိမ် သို့ ကြွ ဝင် တော် မူ သော် ကိုယ် တော် ကို စောင့် ကြည့် လျက် နေ ကြ စဉ်၊အ ဖိတ် ခံ ရ သည့် အ ခါ အ နိမ့် ဆုံး သော နေ ရာ သို့ သွား၍ ထိုင် နေ လော့။ ဖိတ် သူ လာ သော် အ ဆွေ မြင့် မြတ် သော နေ ရာ သို့ တက် ပါ ဟု ဆို သ ဖြင့် အ တူ စား ပွဲ ထိုင် ဘက် တို့ ရှေ့ ဂုဏ် အ သ ရေ ရ လိမ့် မည်။အ သို့ ဆို သော် ကိုယ် ကို ချီး မြှောက် သူ တိုင်း နှိမ့် ချ ခံ ရ လိမ့် မည်။ နှိမ့် ချ သူ မူ ကား ချီး မြှောက် ခံ ရ လိမ့် မည် ဟု မိန့် တော် မူ၏။ပင့် ခေါ် သူ့ အား လည်း ကိုယ် တော် က သင် သည် နံ နက် ဖြစ် စေ၊ ညဉ့် ဖြစ် စေ၊ စား သောက် ပွဲ ကျင်း ပ သည့် ကာ လ ကိုယ့် အ ဆွေ ခင် ပွန်း ညီ အစ် ကို အ မျိုး သား ချင်း တို့ နှင့် ကြွယ် ဝ သူ အိမ် နီး ချင်း တို့ ကို မ ဖိတ် နှင့်။ ဖိတ် လျှင် ထို သူ တို့ သည် သင့် ကို တုံ့ ပြန် ဖိတ် ခေါ် လျက် ကျေး ဇူး ဆပ် ကောင်း ဆပ် ကြ လိမ့် မည်။စား သောက် ပွဲ ကျင်း ပ သော အ ခါ ဆင်း ရဲ သူ၊ အင်္ဂါ ပျက် သူ၊ ခြေ ဆွံ့ သူ၊ မျက် မ မြင် သူ တို့ ကို ခေါ် လော့။ထို သူ တို့ ကျေး ဇူး မ ဆပ် နိုင် သည့် အ တွက် သူ တော် ကောင်း တို့ ရှင် ပြန် ထ မြောက် ရာ ကာ လ တွင် ကျေး ဇူး ဆပ် ခြင်း ကို ခံ ရ မည့် သင်၌ မင်္ဂ လာ ရှိ လ တ္တံ့ ဟု မိန့် တော် မူ၏။ထို စ ကား များ ကို ကြား သော စား ပွဲ တော် ထိုင် ဘက် တစ် ယောက် က ဘု ရား သ ခင့် နိုင် ငံ တော် တွင် သုံး ဆောင် ရ မည့် သူ၌ မင်္ဂ လာ ရှိ ပေ သည် ဟု ဆို သော်၊ကိုယ် တော် က လူ တစ် ဦး သည် ခမ်း နား သော စား သောက် ပွဲ ကျင်း ပ ရာ လူ များ စွာ ဖိတ် ထား သ ဖြင့် အ ချိန် ရောက် သော် ကြွ ကြ ပါ။အ သင့် ရှိ ပါ ပြီ ဟု ဖိတ် ထား သူ တို့ အား ပြော ရန် ကျွန် ကို လွှတ် သည့် ကာ လ၊ရှိ သ မျှ တို့ အ ညီ အ ညွတ် ခွင့် ပန် ကြ ရာ တစ် ယောက် က ကျွန် တော် သည် ဝယ် ပြီး လယ် ကို အ ကြည့် သွား ရ မည် ဖြစ် သော ကြောင့် ခွင့် လွှတ် ရန် တောင်း ပန် ပါ သည် ဟူ၍ လည်း ကောင်း၊တစ် ယောက် က ကျွန် တော် သည် ဝယ် ပြီး နွား ငါး ရှဉ်း ကို အ စမ်း အ သပ် သွား မည် ဖြစ် သော ကြောင့် ခွင့် လွှတ် ရန် တောင်း ပန် ပါ သည် ဟူ၍ လည်း ကောင်း၊ရှေ့ တော် တွင် ဖျဉ်း နာ စွဲ သူ တစ် ယောက် ရှိ ရာ၊တစ် ယောက် က ကျွန် တော် သည် အိမ် ထောင် ပြု သော ကြောင့် မ လာ နိုင် ပါ ဟူ၍ လည်း ကောင်း ငြင်း ဆို ကြ ၏။ထို စ ကား များ ကို ကျွန် ပြန် ရောက်၍ လျှောက် ထား သည့် ကာ လ ပွဲ ရှင် သည် အ မျက် ထွက်၍ ကျွန် အား မြို့ တွင်း ရှိ လမ်း မ လမ်း မြှောင် များ သို့ အ မြန် သွား ပြီ လျှင် ဆင်း ရဲ သူ၊ အင်္ဂါ ပျက် သူ၊ မျက် မ မြင် သူ၊ ခြေ ဆွံ့ သူ တို့ ကို ဆောင် ခဲ့ ဟု ဆို သည့် အ တိုင်း ကျွန် က အ ရှင်၊အ မိန့် အ ရ ပြု ရ ပါ ပြီ။ သို့ ရာ တွင် နေ ရာ လပ် ရှိ ပါ သေး သည် ဟု လျှောက် သော်၊အ ရှင် က မြို့ ပြင် လမ်း များ သို့ သွား၍ ငါ့ မ ဏ္ဍပ် ပြည့် စေ ခြင်း ငှာ အ နိုင့် အ ထက် သွင်း လော့။ငါ ဆို သည် ကား ငါ့ စား သောက် ပွဲ ကို အ ထက် ဖိတ် ထား သူ တစ် ယောက် မျှ ဝင် မြည်း ရ မည် မ ဟုတ် ဟူ၍ ပြန် ဆို သည် ဟု မိန့် တော် မူ၏။ထို အ ခါ လှည့် တော် မူ လျက် လိုက် လာ သော လူ ပ ရိ သတ် ကြီး အား၊ကိုယ် တော် က မည် သူ မ ဆို ငါ့ ထံ ရောက် လာ၍ မိ ဘ၊ သား၊ မ ယား၊ ညီ အစ် ကို မောင် နှ မ များ နှင့် ကိုယ့် အ သက် ကို မ မုန်း လျှင် ငါ့ တ ပည့် မ ဖြစ် နိုင်။မည် သူ မ ဆို ကိုယ့် ကား တိုင် ကိုယ် ထမ်း၍ ငါ့ နောက် မ လိုက် လျှင် ငါ့ တ ပည့် မ ဖြစ် နိုင်။သင် တို့ တွင် တစ် ယောက် ယောက် သည် မြော် စင် ကို ဆောက် လို သော် ဦး စွာ ထိုင်၍ ကုန် ဝင် ရန် တွက် လျက် အ ပြီး သတ် အောင် လောက် သည် မ လောက် သည် ကို မ စစ် ဘဲ မည် သူ ဆောက် အံ့ နည်း။မ လောက် လျှင် တိုက် မြစ် ချ ပြီး မှ အ ပြီး မ သတ် နိုင် သ ဖြင့်၊ကျမ်း တတ် နှင့် ဖာ ရိ ရှဲ တို့ အား ကိုယ် တော် က ဥ ပုသ် နေ့ တွင် လူ နာ ကို ကျန်း မာ စေ အပ် သ လော၊ မ အပ် သ လော ဟု မေး တော် မူ သော် ဆိတ် ဆိတ် နေ ကြ၏။ကြည့် မြင် သူ တို့ က ဤ သူ အ စ ပြု သော် လည်း အ ပြီး သတ် အောင် မ ဆောက် နိုင် ဟု ကဲ့ ရဲ့ ကြ လိမ့် မည်။တစ် နည်း ဘု ရင် တစ် ပါး သည် နှစ် သောင်း တပ် နှင့် တက် လာ သော ဘု ရင် တစ် ပါး ကို စစ် ပြိုင် ရန် ချီ ထွက် သော် သောင်း တပ် နှင့် ဆီး ဆို့ နိုင် မည် မ နိုင် မည် ကို ဦး စွာ ထိုင်၍ မ တိုင် ပင် ဘဲ မည် သည့် ဘု ရင် ချီ အံ့ နည်း။မ ဆီး ဆို့ နိုင် လျှင် ရန် သူ တော် ဝေး သေး သည့် ကာ လ ရာ ဇ သံ လွှတ်၍ ပြေ ငြိမ်း ခွင့် တောင်း ပန် လိမ့် မည်။ထို နည်း တူ သင် တို့ တွင် မည် သူ မ ဆို ရှိ သ မျှ ကို မ စွန့် လျှင် ငါ့ တ ပည့် မ ဖြစ် နိုင်။ဆား ကား ကောင်း သည် မှန် သော် လည်း အ ငံ ကုန် လျှင် အ ဘယ် အ ရာ ဖြင့် ငံ စေ ကြ မည် နည်း။ထို ဆား သည် မြေ အ ဖို့ မ ကောင်း၊ မြေ သြ ဇာ ဖို့ လည်း မ ကောင်း၊ ပြင် သို့ ပစ် လိုက် တတ် ကြ၏။ ကြား နာ ရန် နား ရှိ သူ ကြား နာ စေ ဟု မိန့် တော် မူ၏။ထို ကာ လ လူ နာ ကို ခေါ်၍ ကျန်း မာ စေ လျက် လွှတ် လိုက် တော် မူ ပြီး နောက် ထို သူ တို့ အား ကိုယ် တော် က၊သင် တို့ တွင် ဥ ပုသ် နေ့၌ ရေ တွင်း ထဲ သို့ သား ဖြစ် စေ၊ နွား ဖြစ် စေ ကျ သွား လျှင် ချက် ခြင်း မ ဆွဲ မ တင် ဘဲ နေ မည့် သူ ရှိ သ လော ဟု မေး တော် မူ သော် သူ တို့ မ ဖြေ မ ဆို နိုင် ကြ။
တော တွင် မုန့် တွေ့ မည် မ ဟုတ်။ ခြောက် ရက် ပတ် လုံး ကောက် ယူ ကြ မည်။ သ တ္တ မ နေ့ တွင် ဥ ပုသ် နေ့ ဖြစ်၍ ရ ရှိ လိမ့် မည် မ ဟုတ် ဟု ဆို လျက် ပင်၊အ ချို့ တို့ သည် သ တ္တ မ နေ့ တွင် ကောက် ယူ ရန် ထွက်၍ ရှာ သော် လည်း မ တွေ့ ကြ။ထာ ဝ ရ ဘု ရား က လည်း၊ ငါ့ မိန့် မှာ ချက်၊ ဥ ပ ဒေ ချက် များ ကို မည် မျှ ကြာ မ စောင့် ရှောက် ဘဲ ငြင်း ဆို ကြ အံ့ နည်း။ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဥ ပုသ် နေ့ ကို သင် တို့ အား ပေး သ နား တော် မူ ပြီး ဖြစ်၍ ဆ ဌ မ နေ့ တွင် နှစ် ရက် စာ ပေး တော် မူ သည် ကို မှတ် ကြ လော့။ သ တ္တ မ နေ့၌ လူ အ သီး အ သီး နေ ရင်း နေ ရာ မှ မ ထွက် မ သွား ဘဲ၊ ၎င်း အ ရပ် တွင် သာ နေ လေ စေ ဟု မော ရှေ အား မိန့် တော် မူ သည့် အ တိုင်း၊အိ ဂျစ် ပြည်၌ ဟင်း အိုး အ နီး ထိုင် လျက် ဝ စွာ စား ရ စဉ် အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ လက် တော် ဖြင့် ငါ တို့ သေ ခဲ့ လျှင် ကောင်း လေ စွ။ ဤ ခပ် သိမ်း သော အ စု အ ရုံး ကို မွတ် သိပ်၍ သေ စေ ရန် သဲ တော အ ရပ် သို့ သင် တို့ ဆောင် ခဲ့ ပြီ တ ကား ဟု ဆို ကြ သော်၊ထို လူ မျိုး သည် သ တ္တ မ နေ့၌ နား နေ ကြ ၏။
အ သို့ ဆို သော်၊ ငါ တို့ ကို သိမ်း သွား သူ တို့ က၊ ဂါ ထာ စီ ကုံး ကို လည်း ကောင်း၊ ညှင်း ပန်း သူ တို့ က၊ ဇိ အုန် မြို့ ဆိုင် ရာ ပီ တိ သီ ချင်း ကို လည်း ကောင်း၊ အ ဆို ခိုင်း ကြ သည် တ ကား။
ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၌ မွေ့ လျော် ခွင့် ရ လိမ့် မည်။ ငါ လည်း နှုတ် မြွက် သော ဗျာ ဒိတ် နှင့် အ ညီ၊ နေ ပြည် ရှိ မြင့် မြတ် ရာ အ ရပ် များ၌ စီး နင်း ခွင့်၊ သင့် အ ဘ ယာ ကုပ် ၏ ပိုင် ရာ ကို သုံး ဆောင် ခွင့် ပေး လိမ့် မည်။
တိုက် တည် ဆောက် သူ တို့ ပယ် ထား သော ကျောက် သည်၊ ထောင့် စွန်း ကျောက် ဖြစ် လာ ၏။ထို အ မှု အ ရာ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ တော် မှ ဖြစ်၍၊ ငါ တို့ မျက် မှောက် တွင် အံ့ ဩ ဖွယ် ဖြစ် ၏။ထာ ဝ ရ ဘု ရား စီ ရင် တော် မူ သော ဤ နေ့ ရက် တွင် ဝမ်း မြောက် ရွှင် လန်း ကြ မည်။
အ သို့ ဆို သော် ရှေး ကာ လ က စ၍ မြို့ ရွာ ခပ် သိမ်း ရှိ ဓ မ္မာ ရုံ များ တွင် မော ရှေ၏ ပ ည တ္တိ ကျမ်း ကို ဥ ပုသ် နေ့ တိုင်း ဖတ် ရွတ် ဟော ပြော သူ များ ရှိ သည် ဟု ပြော ဆို၏။
ဗိ မာန် တော်၌ ဥ ပုသ် နေ့ တွင် ပ ရော ဟိတ် တို့ သည် ဥ ပုသ် ဖျက် ကြ သော် လည်း အ ပြစ် ကင်း ကြောင်း ပ ည တ္တိ ကျမ်း၌ မ ဖတ် ဘူး ကြ လော့။မည် သူ မ ဆို ကောင်း ကင် ဘုံ စံ ငါ့ ခ မည်း တော်၏ အ လို တော် ကို ဆောင် ရွက် လျှင် ထို သူ သည် ငါ့ ညီ၊ ငါ့ နှ မ၊ ငါ့ အ မိ ဖြစ် သည် ဟု ပြန် ၍ မိန့် တော် မူ ၏။ငါ ဆို သည် ကား ဗိ မာန် တော် ထက် ကြီး မြတ် သော သူ သည် ဤ နေ ရာ တွင် ရှိ၏။
သင် တို့ အ ဖို့ ဥ ပုသ် နေ့ သီး သန့် ထား သော ကြောင့် စောင့် ကြ ရ မည်။ ရှုတ် ချ သူ မည် သည် ကား၊ မု ချ သေ ဒဏ် ခံ စေ။ ထို နေ့၌ အ မှု အ ရေး ကို လုပ် ဆောင် သူ တိုင်း အ မျိုး ဘောင် မှ ပယ် ရှား ခံ ရ မည်။
ငါ တို့ တစ် ဖက် ဆန့် ကျင် လျက် ဓ မ္မ သတ် နှင့် ပြည့် သော စာ ချုပ် ကို ပယ် ဖျက် နုတ် ယူ ပြီး လျှင် ကား တိုင် တော်၌ ရိုက် ထား တော် မူ ရာ၊
ဘု ရား သ ခင် သည် ဖန် ဆင်း တော် မူ သ မျှ ကို ကြည့် ရှု လျှင် အ လွန် ကောင်း စွ ဟု သိ မြင် တော် မူ ၏။ ဆ ဌ မ ရက် တည်း ဟူ သော ညဉ့် နှင့် နေ့ ဖြစ် လေ ၏။
စိမ်း လန်း သော စား ကျက် များ၌ ငါ့ ကို ဝပ် နေ စေ၍၊ ငြိမ် သက် ရာ မြစ် ရေ ချောင်း ရေ များ အ နီး ဆောင် သွား တော် မူ၏။
ဘု ရား သ ခင် သည် လက် မှု တော် ရှိ သ မျှ ပြီး စီး၍ ငြိမ် ဝပ် စွာ နေ တော် မူ သည် ဟု သ တ္တ မ နေ့ ကို ရည် သော ကျမ်း တစ် ချက် ရှိ သည့် ပြင်၊
လူ တို့ မှာ မူ၊ လုပ် ဆောင် ရန် ထွက် သွား လျက်၊ ည နေ တိုင် အောင် ကြိုး စား အား ထုတ် ရ ပါ ၏။
မြောက် မျက် နှာ နှင့် တောင် မျက် နှာ ကို ဖန် ဆင်း ခြင်း ပြု တော် မူ သည့် အ လျောက်၊ တာ ဗော် နှင့် ဟေ ရ မုန် တောင် သည် နာ မ တော် ကြောင့် ကြွေး ကြော် ကြ ပါ၏။
ဥ ပုသ် နေ့ ကျ ရောက် သည့် ကာ လ ဓ မ္မာ ရုံ တွင် ဒေ သ နာ ပေး တော် မူ ရာ ကြား နာ သူ အ များ အံ့ သြ ကြ လျက် ဤ သူ သည် ထို အ ရာ များ ကို မည် သို့ ရ သ နည်း။ သူ ရ သော ဉာဏ် ပ ညာ နှင့် လက် ဖြင့် ပြု သော အ မှု ကြီး များ မှာ မည် သို့ နည်း။
စက် ဆုပ် ရာ ရ နံ့ သ ဖွယ် အ ချည်း နှီး သော ပူ ဇော် သ က္ကာ ကို ထပ် မံ၍ မ ဆောင် ခဲ့ ကြ နှင့်။ လ ဆန်း နေ့၊ ဥ ပုသ် နေ့ များ နှင့်၊ အ စု အ ရုံး မျှ စု ရုံး ခြင်း၊ အ ဓ မ္မ ပါ သော စည်း ဝေး ခြင်း များ ကို ငါ မ ခံ နိုင်။
အိ ဂျစ် ပြည်၊ ဇော န လွင် ပြင် တွင်၊ ဘိုး ဘေး တို့ မျက် မှောက်၌ အံ့ ဖွယ် ရာ များ ကို ပြု နှင့် တော် မူ ရာ၊ပင် လယ် ကို ခွဲ လျက်၊ ရေ များ ကို စု ပုံ၍ ဖြတ် သွား စေ ခြင်း၊နေ့ အ ခါ၌ တိမ် တိုက် ဖြင့် လည်း ကောင်း၊ ညဉ့် ရှိ သ မျှ မီး အ လင်း ဖြင့် လည်း ကောင်း၊ လမ်း ပြ ခြင်း၊ သဲ က န္တာ ရ ၌ ကျောက် တောင် များ ကို ခွဲ ၍၊
ခြောက် ရက် အ တွင်း လုပ် ကိုင်၍ သ တ္တ မ နေ့ ၌ ငြိမ် ဝပ် စွာ နေ ရ မည်။ လယ် ထွန် ချိန်၊ ရိတ် သိမ်း ချိန်၌ ပင်၊ ထို သို့ နေ ကြ ရ မည်။
ငါ သည် သင် တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖြစ် ကြောင်း သိ ခွင့် ရ ကြ အံ့ သော ငှာ၊ ငါ နှင့် သင် တို့ ကြား တွင် သက် သေ လ က္ခ ဏာ ဖြစ် လ တ္တံ့ သော ဥ ပုသ် နေ့ တော် ကို သီး သန့် စောင့် ရှောက် ကြ လော့ ဟု မိန့် ဆို သော်၊ သား မြေး တို့ လည်း၊ ပြု ကျင့် သူ တိုင်း၊
ဂါ လိ လဲ နယ် က ပေ ရ နောင် မြို့ သို့ ရောက်၍ ဥ ပုသ် နေ့ တွင် ဒေ သ နာ ပေး တော် မူ စဉ်၊အာ ဏာ ဒေ သ နာ ပေး သော ကြောင့် အံ့ သြ ကြ ၏။
ဓ မ္မာ ရုံ တွင် ဒေ သ နာ ပေး တော် မူ သော် မြို့ သူ မြို့ သား တို့ အံ့ သြ ကြ လျက် ဤ သူ သည် ဤ မျှ သော ဉာဏ် ပ ညာ နှင့် အ မှု ကြီး များ ကို မည် သို့ ရ သ နည်း။
ပေါ လု သည် ဓ လေ့ အ တိုင်း ထို သူ တို့ ထံ ဝင် လျက် ဥ ပုသ် သုံး သိ တင်း ကျမ်း ကို ဆွေး နွေး ရာ၊
သူ တော် ကောင်း၏ စိတ် ဝိ ညာဉ် ကို၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မွတ် သိပ် စေ တော် မ မူ။ လူ ဆိုး တို့၏ အ လို ရှိ ရာ ကို ကား၊ ပယ် ပ တော် မူ ၏။
ခြောက် နှစ် ပတ် လုံး လယ် လုပ်၍ အ သီး အ နှံ ကို သိမ်း ယူ ရ သော် လည်း၊သ တ္တ မ နှစ် တွင် မ လုပ် ဘဲ လှပ် ထား၍ အ မျိုး သား ချင်း ဆင်း ရဲ သူ တို့ စား ကြ ရ မည်။ ကြွင်း သော အ ရာ ကို လည်း မြေ သ တ္တ ဝါ တို့ စား ကြ ရ လိမ့် မည်။ စ ပျစ်၊ သံ လွင် ခြံ များ ကို လည်း ထို နည်း တူ ပြု ရ မည်။
သင့် အ မျိုး အ နွယ် သည်၊ ရှေး ကာ လ လူ အ စဉ် အ ဆက် မြို့ ဆိုး ကုန်း အ မြစ် အ ခြေ ပေါ် တွင်၊ ပြု စု တည် ဆောက် သ ဖြင့် မြို့ ရိုး ပေါက် ဖာ သူ နေ ထိုင် ရာ လမ်း များ ပြု ပြင် သူ ဟု သ မုတ် ခြင်း ကို၊ သင် ခံ ရ လိမ့် မည်။
ငါ့ အ သက် ဝိ ညာဉ် ကို အား ဖြည့် လျက်၊ နာ မ တော် အ တွက် လမ်း ဖြောင့် များ၌ ဆောင် ယူ တော် မူ၏။
ခ ရစ် တော် ပေး တော် မူ သော လွတ် ခွင့် ရ သူ ဖြစ် သည် နှင့် အ ညီ၊ ကျွန် ထမ်း ပိုး အောက် ပြန် မ လျိုး ဘဲ တည် ကြည် စွာ နေ ကြ လော့။
ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဥ ပုသ် နေ့ ကို သင် တို့ အား ပေး သ နား တော် မူ ပြီး ဖြစ်၍ ဆ ဌ မ နေ့ တွင် နှစ် ရက် စာ ပေး တော် မူ သည် ကို မှတ် ကြ လော့။ သ တ္တ မ နေ့၌ လူ အ သီး အ သီး နေ ရင်း နေ ရာ မှ မ ထွက် မ သွား ဘဲ၊ ၎င်း အ ရပ် တွင် သာ နေ လေ စေ ဟု မော ရှေ အား မိန့် တော် မူ သည့် အ တိုင်း၊
ယေ ရု ရှ လင် မြို့၌ ရန် ငြိမ်း ခြင်း၊ သင့် ကို စုံ မက် သော သူ တို့၌ ချမ်း သာ ခြင်း၊ သင့် မြို့ ရိုး အ တွင်း ရန် ငြိမ်း ခြင်း၊ သင့် ဘုံ ဗိ မာန် များ ၌ ချမ်း သာ ခြင်း ရှိ ပါ စေ သော ဟု တောင်း လျှောက် ကြ လော့။သင်၌ ရန် ငြိမ်း ခြင်း ရှိ ပါ စေ သော ဟု၊ ညီ အစ် ကို တို့ နှင့် အ ပေါင်း အ ဖော် တို့ အ တွက်၊ ငါ မေ တ္တာ ပို့ လျက်၊ငါ တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဗိ မာန် တော် အ တွက်၊ သင့် ကောင်း ကျိုး ကို ရှာ ကြံ ပါ မည်။
ထို့ ကြောင့် စား သောက် မှု နှင့် စပ်၍ ဖြစ် စေ၊ ပွဲ နေ့၊ လ ဆန်း နေ့၊ ဥ ပုသ် နေ့ အ မှု နှင့် စပ်၍ ဖြစ် စေ၊ သင် တို့ ကို မည် သူ မျှ မ စီ ရင်၊ မ ဆုံး ဖြတ် စေ နှင့်။
ကိုယ် တော် က သင် တို့ လည်း ကိုယ့် ရှေး ထုံး နည်း အ တွက် နှင့် ဘု ရား သ ခင့် ပ ညတ် တော် ကို အ ဘယ် ကြောင့် လွန် ကျူး ကြ သ နည်း။
သင် တို့ လယ် တွင် စ ပါး ရိတ် သိမ်း ကြ သည့် ကာ လ၊ ကောက် လှိုင်း မေ့ ကျန် လျှင်၊ ပြု လေ ရာ ရာ၌ သင် တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကောင်း ကြီး မင်္ဂ လာ ပေး တော် မူ စေ ခြင်း ငှါ၊ ပြန်၍ မ ယူ ဘဲ ဝင် နေ သူ၊ ဘ သက် ဆိုး၊ မု ဆိုး မ တို့ အ ဖို့ ရှိ စေ။
လက် တော် ကို ဖွင့် လျက်၊ ဇိ ဝ ရှိ အ ပေါင်း တို့ ကို ကျေး ဇူး တော် နှင့် ရောင့် ရဲ စေ တော် မူ၏။
အ သို့ ဆို သော်၊ ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မိုး၊ မြေ၊ ရေ နှင့် ပါ ရှိ သ မျှ ကို ခြောက် ရက် တွင် ဖန် ဆင်း ပြီ၊ သ တ္တ မ နေ့၌ ငြိမ် ဝပ် စွာ နေ သည် ဖြစ်၍ ဥ ပုသ် နေ့ ကို ကောင်း ကြီး ပေး လျက် သီး သန့် ထား တော် မူ ၏။
ငါ၏ ဥ ပုသ် နေ့ ကို စောင့် လျက်၊ နှစ် သက် တော် မူ ရာ များ ကို ရွေး ချယ်၍၊ ပ ဋိ ညာဉ် တော် ကို စွဲ မြဲ သော မိန်း မ စိုး တို့ နှင့် စပ် လျဉ်း၍ ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဗျာ ဒိတ် တော် ရှိ သည် မှာ၊ သား သ မီး ထက် မြတ် သော သ ညာ က မ္ဗည်း ကို၊ငါ့ ဗိ မာန်၊ ငါ့ တံ တိုင်း အ တွင်း တွင်၊ ထို သူ တို့ အား ပေး၍၊ မ ပြတ် မ စဲ နိုင် သော နိ ယ မ အ မည် ဖြင့် မှည့် လိမ့် မည်။
အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကြွေး ကြော် သံ ကို သိ ကျွမ်း သော လူ မျိုး သည် မင်္ဂ လာ ရှိ ပါ၏။ မျက် နှာ တော် ရောင် ခြည် ၌ သွား လာ ခွင့်၊
တစ် ဦး တစ် ယောက် သည် တစ် နေ့ ထက် တစ် နေ့ မြတ် သည် ဟု မှတ် အံ့။ တစ် ဦး တစ် ယောက် သည် နေ့ တိုင်း အ မြတ် တူ သည် ဟု မှတ် အံ့။ အ သီး အ သီး ကိုယ့် စိတ် လုံး လုံး ချ စေ။နေ့ ကို ထောက် သူ သည် အ ရှင် ဘု ရား အ ဖို့ ထောက် သည့် အ လျောက် စား သူ သည် ဘု ရား သ ခင့် ကျေး ဇူး တော် ကို ချီး မွမ်း သည် နှင့် အ ရှင် ဘု ရား အ ဖို့ စား၏။ မ စား သူ လည်း အ ရှင် ဘု ရား အ ဖို့ ရှောင် လျက် ဘု ရား သ ခင့် ကျေး ဇူး တော် ကို ချီး မွမ်း၏။
ငါ လာ သည့် ကာ လ အ လှူ ငွေ ကောက် ခံ ခြင်း မ ရှိ ရ ခြင်း ငှာ ခု နစ် ရက် တွင် ပ ထ မ နေ့ တိုင်း အ သီး အ သီး ချမ်း သာ သည့် အ လျောက် သီး ခြား ဆည်း ပူး ကြ လော့။
အ သို့ နည်း။ သင် တို့ သည် ဥ ပုသ် နေ့၊ လ ဆန်း နေ့၊ ပွဲ ချိန်၊ မင်္ဂ လာ နှစ် များ ကို စောင့် ရှောက် ကြ သ ဖြင့်၊
ထို အ ချိန် သည် အ ဖိတ် နေ့ ကုန် လု၍ ဥ ပုသ် နေ့ ရောက် အံ့ ဆဲ ဖြစ် သ တည်း။ဂါ လိ လဲ နယ် မှ ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ လာ သော တ ပည့် တော် မ တို့ လည်း လိုက် ပို့၍ သင်္ချိုင်း ဂူ တော် ကိုလည်း ကောင်း၊ အ လောင်း တော် သွင်း သည် ကိုလည်း ကောင်း ကြည့် မှတ် ပြီး လျှင် နံ့ သာ ပေါင်း နံ့ သာ ဆီ များ ကို ပြန် သွား ပြင် ဆင် ကြ ၏။
ဥ ပုသ် နေ့ တိုင်း လည်း ယု ဒ လူ မျိုး၊ ဂ ရိတ် လူ မျိုး တို့ သ ဘော ကျ စေ ရန် ဓ မ္မာ ရုံ တွင် ဆွေး နွေး ဟော ပြော လေ ၏။
ဘု ရား သ ခင် ဖန် ဆင်း တော် မူ သော အ စာ မျိုး စုံ ကို ကျေး ဇူး တော် ချီး မွမ်း လျက် သုံး ဆောင် ထိုက် သည့် အ လျောက် ဘု ရား သ ခင့် ဗျာ ဒိတ် တော် အ ရ လျှောက် တောင်း ချက် ဖြင့် သန့် ရာ ရောက် ပြီး ဖြစ်၍ မ ပယ် အပ်။
ငါ သ ဘော ကျ သော အ စာ ရှောင် ခြင်း ကား၊ မ တ ရား သော အ နှောင် အ ဖွဲ့ များ ကို ဖြည် ခြင်း၊ ထမ်း ပိုး ကြိုး များ ကို ဖြုတ် ခြင်း၊ နှိပ် စက် ခံ ရ သူ တို့ ကို အ လွတ် ထား ခြင်း၊ ထမ်း ပိုး ရှိ သ မျှ ကို ချိုး ဖြတ် ခြင်း ဖြစ် သည် မ ဟုတ် လော။မွတ် သိပ် သူ့ ကို အ စာ ကျွေး ခြင်း၊ နေ ရာ မဲ့ ဆင်း ရဲ သူ့ ကို ကိုယ့် အိမ် သို့ ဆောင် သွင်း ခြင်း၊ တွေ့ ကြုံ သော အ ဝတ် မဲ့ သူ ကို ခြုံ လွှမ်း ခြင်း၊ ညာ တ ကာ တို့ မှ မ လွှဲ မ ရှောင် ခြင်း ဖြစ် သည် မ ဟုတ် လော။
မော ရှေ သည် ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား အ ပေါင်း ပ ရိ သတ် ကို စု ရုံး စေ ၍ သင် တို့ လိုက် နာ ရန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် မှာ တော် မူ သော ပ ညတ် များ မှာ၊သင် တို့ အ နက် သု ခ မိန် ရှိ သ မျှ သည် လာ ပြီး လျှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် မှာ တော် မူ သ မျှ အ တိုင်း၊စံ ရာ တော်၊ ၎င်း ဆိုင် ရာ တဲ၊ အ မိုး၊ ချိတ် များ၊ ဘောင် ခွေ များ၊ ကန့် လန့် ကျင် များ၊ တိုင် များ၊ အောက် ခံ ခုံ များ ကို လည်း ကောင်း၊သေ တ္တာ တော် နှင့် ထမ်း ပိုး များ ကို လည်း ကောင်း၊ အ ပြစ် ဖြေ ရာ ပ လ္လင် တော် နှင့် ကာ ရန် ကန့် လန့် ကာ ကို လည်း ကောင်း၊စား ပွဲ တော်၊ ထမ်း ပိုး၊ ကိ ရိ ယာ တန် ဆာ ရှိ သ မျှ နှင့်၊ ရှေ့ တော် တင် မုန့် ကို လည်း ကောင်း၊မီး ခုံ တော် နှင့် ကိ ရိ ယာ တန် ဆာ၊ မီး ခွက်၊ မီး ပူ ဇော် ရန် ဆီ ကို လည်း ကောင်း၊နံ့ သာ ပေါင်း တင် ရှို့ ရာ ပ လ္လင် တော် နှင့် ထမ်း ပို များ ကို လည်း ကောင်း၊ ဘိ သိက် သွန်း ရန် ဆီ ကို လည်း ကောင်း၊ တင် ရှို့ ရန် အ သင်း အ ထုံ ကို လည်း ကောင်း၊ စံ ရာ တော် မုတ် ဝ ပိတ် ရန် ကန့် လန့် ကာ ကို လည်း ကောင်း၊မီး ရှို့ ပူ ဇော် ရာ ပ လ္လင် တော် နှင့် ကြေး ရာ ဇ မတ်၊ ထမ်း ပိုး၊ အ သုံး အ ဆောင် ရှိ သ မျှ ကို လည်း ကောင်း၊အင် တုံ နှင့် အောက် ခြေ ကို လည်း ကောင်း၊ တံ တိုင်း တင်း တိမ် ရံ နှင့် ဆိုင် ရာ တိုင်၊ အောက် ခံ ခုံ၊ တံ တိုင်း တံ ခါး ဖြစ် ရန်၊ကန့် လန့် ကာ ကို လည်း ကောင်း၊ စံ ရာ တော့် ကြက် ဆူး၊ တံ တိုင်း ကြက် ဆူး နှင့် ကြိုး များ ကို လည်း ကောင်း၊သန့် ရှင်း ရာ ဌာ န၌ အ မှု တော် ဆောင် ရွက် ရန် ဖွတ် မြီး ထိုး အ ဝတ်၊ ပ ရော ဟိတ် အ ဖြစ် ဆောင် ရွက် ကြ စေ ရန် ပ ရော ဟိတ် အာ ရုန့် အ ဖို့ သန့် ရှင်း သော သင်္ကန်း စုံ နှင့် သား တို့ သင်္ကန်း ကို လည်း ကောင်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် မှာ သမျှ အ တိုင်း လုပ် ကြ စေ ဟု ဆင့် ဆို ၏။ခြောက် ရက် အ တွင်း လုပ် ဆောင် ရ သော် လည်း သ တ္တ မ နေ့ သည် သင် တို့ အ ဖို့ သီး သန့် ထား သော နေ့၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ နား နေ ရ သော ဥ ပုသ် နေ့ ဖြစ် သ ဖြင့် ထို နေ့၌ အ မှု အ ရေး ကို လုပ် ဆောင် သူ တိုင်း သေ ဒဏ် ခံ ရ မည်။ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား အ ပေါင်း ပ ရိ သတ် သည် မော ရှေ ထံ မှ ထွက် သွား ကြ ပြီး လျှင်၊စိတ် နှ လုံး နှိုး ဆော် သူ၊ စိတ် စေ တ နာ ထက် သန် သူ အ ပေါင်း တို့ ပြန် လာ၍ တွေ့ ဆုံ ရာ တဲ တော် အ မှု အ ရေး ရှိ သ မျှ အ ဖို့ လည်း ကောင်း၊ သန့် ရှင်း သော သင်္ကန်း စုံ အ ဖို့ လည်း ကောင်း၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ မြှောက် ဆက် လှူ ဒါန်း ကြ ၏။ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ရွှေ ကို ဦး တိုက် လှူ ဒါန်း သော သူ အ ပေါင်း တို့ နှင့် တ ကွ၊ စိတ် စေ တ နာ ရှိ သော ယောက်ျား မိန်း မ တို့ လာ၍ ရွှေ တန် ဆာ သက် သက် ဖြစ် သော နှာ ကွင်း၊ နား တောင်း၊ လက် စွပ်၊ လည် ဆွဲ များ ကို ဆက် ကပ် ကြ ၏။အ ပြာ အ မောင်း အ နီ ချည်၊ လျှော် ချည်၊ ဆိတ် မွေး၊ အ နီ ဆိုး သော သိုး ရေ၊ ဖျံ ရေ များ ကို ပိုင် သော သူ တိုင်း ဆက် ကပ် ၏။ငွေ ကြေး ကို မြှောက် ဆက် လှူ ဒါန်း သော သူ တိုင်း ပင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား အ လှူ ကို ဆက် ကပ်၏။ အ မှု တော် ကို ဆောင် ရွက် ရန် တော် လျော် သော ရှား သား ကို ပိုင် သူ တိုင်း လည်း ဆက် ကပ် ၏။နှ လုံး ရည် ကောင်း သော မိန်း မ အ ပေါင်း တို့ သည် ကိုယ် တိုင် ငင် ဝင့် ပြီး လျှင် အ ပြာ အ မောင်း အ နီ ချည်၊ လျှော် ချည် တည်း ဟူ သော ငင် ဝင့် သ မျှ ကို ဆက် ကပ် ကြ၏။နှ လုံး ရည် ထက် သန် သော မိန်း မ အ ပေါင်း တို့ လည်း ဆိတ် မွေး ကို ငင် ဝင့် ကြ ၏။အ ကြီး အ ကဲ တို့ လည်း ကိုယ် ဝတ်၊ ရင် လွှမ်း များ ကို ချယ် စီ ရန်၊ မ ဟူ ရာ ကျောက် နှင့် ကျောက် မျက်၊မီး ပူ ဇော် ရန် ဘိ သိက် သွန်း ရန် အ ဖို့ လည်း ကောင်း၊ တင် ရှို့ ရာ အ သင်း အ ထုံ အ ဖို့ လည်း ကောင်း ဆီ နှင့် နံ့ သာ ပေါင်း များ ကို ဆက် ကပ် ကြ ၏။မော ရှေ ဖြင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် မှာ တော် မူ ခဲ့ သည် နှင့် အ ညီ လုပ် ရ မည့် အ ရာ ခပ် သိမ်း အ ဖို့ လှူ ရန် ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ တွင် စိတ် စေ တ နာ ထက် သန် သော ယောက်ျား မိန်း မ အ ပေါင်း တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ စေ တ နာ အ လျောက် လှူ ကြ၏။သင် တို့ နေ အိမ် များ တွင် ဥ ပုသ် နေ့၌ မီး မ မွေး ရ ဟု ဆင့် ဆို ၏။
အို ငါ့ အ သက် ဝိ ညာဉ်၊ ငြိမ်း ချမ်း ရာ သို့ ပြန် လော့။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင့် ကို ကြွယ် ဝ စွာ သ နား ၍၊
ကိုယ် တော် က ဘု ရား သ ခင့် တ ရား တော် ကို ကြား နာ စောင့် ရှောက် သူ တို့၌ သာ၍ မင်္ဂ လာ ရှိ သည် ဟု မိန့် တော် မူ၏။
ထို အ ခါ လူ တစ် ယောက် သည် ချဉ်း လာ၍ ဆ ရာ ထာ ဝ ရ အ သက် ရ ခြင်း ငှာ မည် သည့် ကောင်း မှု ကို ပြု ရ ပါ မည် နည်း ဟု မေး သော်ကိုယ် တော် က ကောင်း မှု နှင့် စပ်၍ ငါ့ ကို အ ဘယ် ကြောင့် မေး သ နည်း။ ကောင်း သော အ ရှင် တစ် ပါး သာ ရှိ သည်။ အ သက် ရှင် ရာ သို့ သင် ဝင် လို လျှင် ပ ညတ် တော် များ ကို စောင့် ရှောက် လော့ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ထို သူ က လည်း မည် သည့် ပ ညတ် တော် များ နည် ဟု မေး ပြန် သော် ယေ ရှု က သူ့ အ သက် ကို မ သတ် နှင့်။ သူ့ သား အိမ် ရာ ကို မ ပြစ် မှား နှင့်။ သူ့ ဥ စ္စာ ကို မ ခိုး နှင့်။ မု သာ သက် သေ ကို မ ခံ နှင့်။မိ ဘ ကို ရို သေ သ မှု ပြု လော့၊ အ ပေါင်း အ ဖော် ကို ကိုယ် နှင့် အ မျှ ချစ် လော့ ဟု မိန့် တော် မူ သည့် ကာ လ၊ကြီး စွာ သော လူ ပ ရိ သတ် လိုက် လာ ကြ ရာ သူ နာ တို့ ကို ထို အ ရပ် တွင် ကျန်း မာ စေ တော် မူ ၏။ပျို ရွယ် သူ က ထို ပ ညတ် တော် ရှိ သ မျှ တို့ ကို စောင့် ရှောက် ပါ ပြီ၊ မည် သည့် အ ရာ လို ပါ သေး သ နည်း ဟု မေး ပြန် သော်ယေ ရှု က သင် စုံ လင် လို လျှင် သွား၍ ပ စ္စည်း များ ကို ရောင်း ချ လျက် သူ ဆင်း ရဲ တို့ အား ပေး ကမ်း လော့။ သို့ မှ ကောင်း ကင် ဘုံ တွင် ဘဏ္ဍာ ရ ရှိ လိမ့် မည်။ ငါ့ နောက် သို့ လည်း လိုက် လာ လော့ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ထို စ ကား ကို ပျို ရွယ် သူ ကြား လျှင် ဥ စ္စာ ပ စ္စည်း ကြွယ် ဝ သော ကြောင့် နှ လုံး မ သာ ထွက် သွား လေ၏။
ပေါ လု နှင့် ဗာ န ဗ ထွက် သွား ကြ စဉ် နောက် ဥ ပုသ် နေ့ တွင် ထို ဒေ သ နာ ကို ထပ် ဟော စေ ရန် တောင်း ပန် ကြ သည့် ပြင်၊အ စည်း အ ဝေး ကွဲ ပြီး မှ ယု ဒ လူ မျိုး နှင့် ဘု ရား တ ရား ကြည် ညို သော ယု ဒ ဘာ သာ ဝင် အ များ တို့ လိုက် ရာ ဘု ရား သ ခင့် ကျေး ဇူး တော်၌ တည် မြဲ ကြ စေ ရန် ပေါ လု နှင့် ဗာ န ဗ တို့ တိုက် တွန်း နှိုး ဆော် ကြ၏။နောက် ဥ ပုသ် နေ့ ကျ ရောက် သော် ဘု ရား သ ခင်၏ တ ရား တော် ကို ကြား နာ ရန် မြို့ လုံး ကျွတ် မ တတ် စု ရုံး လျက် ရှိ ကြ ရာ၊
ဖြောင့် မတ် သော ဆုံး ဖြတ် တော် မူ ချက် များ ကြောင့်၊ တစ် ရက် လျှင် ခု နစ် ကြိမ် ကိုယ် တော် ကို ချီး မွမ်း ပါ၏။
ဘု ရား သ ခင်၏ နိုင် ငံ တော် သည် စား ခြင်း၊ သောက် ခြင်း၌ မ တည်။ သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် အား ဖြင့် ရ သော ဖြောင့် မတ် ခြင်း၊ ငြိမ် သက် ခြင်း၊ ရွှင် လန်း ခြင်း များ၌ တည်၏။ထို သို့ ခ ရစ် တော်၏ အ စေ တော် ကို ခံ သူ သည် ဘု ရား သ ခင့် စိတ် တော် နှင့် တွေ့ ရာ လူ တို့ ရှေ့ မျက် နှာ ရ ရာ ရောက် လိမ့် မည်။
ငါ သည် ပ ည တ္တိ ကျမ်း၊ ပ ရော ဖက် ကျမ်း များ ကို ပယ် ဖျက် ရန် ရောက် လာ သည် မ ထင် ကြ နှင့်။ ပယ် ဖျက် ရန် မ ဟုတ်၊ ပြည့် စုံ စေ ရန် ငါ လာ ခဲ့ သ တည်း။ကောင်း ကင် နှင့် မြေ ကြီး ပျောက် ပျက် ၍ မ သွား မီ ပည တ္တိ ကျမ်း လုံး မ ပြည့် စုံ ဘဲ အ က္ခ ရာ တစ် လုံး ဝတ် စ တစ် လုံး မျှ မ ပျောက် ပျက် ရ ငါ အ မှန် ဆို ၏။
ယေ ရှု သည် ဝိ ညာဉ် တော်၏ တန် ခိုး တော် နှင့်၊ ဂါ လိ လဲ နယ် သို့ ပြန် ကြွ၍ ပတ် ဝန်း ကျင် အ ရပ် ရပ်၌ ကိုယ် တော့် အ ကြောင်း သ တင်း ကြေ ငြာ လျက်၊ဓ မ္မာ ရုံ များ တွင် ဒေ သ နာ ပေး တော် မူ ရာ ရှိ သ မျှ တို့ က ဘုန်း တော် ကို ချီး မြှောက် ကြ၏။
အ ချို့ တို့ ဓ လေ့ အ တိုင်း စည်း ဝေး ဝတ် ကို မ လှပ် ထား ဘဲ နေ့ တော် နီး ကြောင်း သင် တို့ မျှော် မြင် သည့် အ လျောက် အ ချင်း ချင်း အား အ ထူး နှိုး ဆော် ခြင်း များ ကို ပြု ကြ ကုန် အံ့။
သ တ္တ မ နေ့ သည် သင့် ဘု ရား သ ခင် ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ ဥ ပုသ် နေ့ ဖြစ် သ ဖြင့် သင် မှ စ၍ သား၊ သ မီး၊ ကျွန် ယောက်ျား၊ ကျွန် မိန်း မ၊ တိ ရ စ္ဆာန်၊ တံ ခါး အ တွင်း ဝင် နေ သူ ပါ မည် သည့် အ မှု အ ရေး ကို မျှ မ လုပ် မ ဆောင် ရ။
ခြောက် ရက် အ တွင်း လုပ် ဆောင် ရ သော် လည်း သ တ္တ မ နေ့ သည် ဓ မ္မ စည်း ဝေး ရာ၊ နား နေ ရာ ဥ ပုသ် နေ့ ဖြစ် သ ဖြင့် အ မှု အ ရေး မည် သည် ကို မျှ မ လုပ် မ ဆောင် ကြ ရ။ သင် တို့ နေ ရာ အ ရပ် ရပ်၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ ဥ ပုသ် နေ့ ဖြစ် သ တည်း။
ဘု ရား သ ခင် သည် အ မှု အ ရာ ရှိ သ မျှ ကို ဖန် ဆင်း ပြု ပြင် ပြီး မှ သ တ္တ မ နေ့ ရက် ၌ ငြိမ် ၀ပ် စွာ နေ တော် မူ သော ကြောင့် ထို နေ့ ရက် ကို ကောင်း ကြီး ပေး ၍ သီး သန့် ထား တော် မူ ၏။
သီး သန့် ထား သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား ငါ ဖြစ် သည် ဟု သိ ခွင့် ရ ကြ စေ ခြင်း ငှာ၊ ငါ နှင့် သူ တို့ ကြား တွင် သက် သေ လ က္ခ ဏာ အ ဖြစ်၊ ဥ ပုသ် နေ့ တော် ကို လည်း စီ မံ သေး ၏။
သင် သည် ငါ သီး သန့် ထား သော ဥ ပုသ် နေ့ တွင် ကိုယ့် အ မှု အ ရေး ကို မ ဆောင် ရွက် ဘဲ၊ ခြေ လှမ်း ဖယ် လျက်၊ ဥပုသ် နေ့ ကို မွေ့ လျော် ရာ အ ကြောင်း ဟူ ၍ လည်း ကောင်း၊ ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သီး သန့် ထား သော နေ့ ကို လေး မြတ် ဖွယ် အ ကြောင်း ဟူ၍ လည်း ကောင်း၊ ဝန် ခံ သည် နှင့် ကိုယ့် အ လေ့ အ လာ၊ အ ပြော အ ဆို၊ အ မှု အ ရေး များ ကို မ ပြု မ ကျင့် ဘဲ၊ ရို သေ လေး မြတ် လျှင်၊
ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မိုး မြေ ကို ခြောက် ရက် နှင့် ဖန် ဆင်း ပြီး မှ သ တ္တ မ နေ့၌ ငြိမ် ဝပ် သက် သာ စွာ နေ သ ဖြင့် ငါ နှင့် ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ ကြား တွင် ထာ ဝ ရ သက် သေ လ က္ခ ဏာ ဖြစ် လိမ့် မည် ဟု မော ရှေ အား မိန့် တော် မူ ၏။
မော ရှေ က၊ နက် ဖြန် နေ့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော်၌ နား နေ ရာ သန့် ရှင်း သော ဥ ပုသ် နေ့ ဖြစ်၏။ ယ နေ့ ပေါင်း ရ၊ ပြုတ် ရ သည့် အ တိုင်း ပေါင်း ကြ၊ ပြုတ် ကြ လော့။ ပို မို ရာ တစ် ဖို့ ကို ကား၊ နံ နက် တိုင် စောင့် ထိန်း သို ထား ကြ လော့ ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ကြောင်း ဆင့် ဆို လေ ၏။
ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ သည် သဲ တော တွင် ရှိ နေ ကြ စဉ် ဥ ပုသ် နေ့၌ ထင်း ခွေ သော လူ တစ် ယောက် ကို တွေ့၍၊မော ရှေ၊ အာ ရုန် မှ စ သော အ ပေါင်း ပ ရိ သတ် ရှိ ရာ သို့ ခေါ် သွင်း ရာ၊မည် သို့ စီ ရင် ရန် ဗျာ ဒိတ် မ ရ သေး သော ကြောင့် အ ကျဉ်း ထား ကြ ပြီး နောက်၊မော ရှေ အား ထာ ဝ ရ ဘု ရား က၊ ထို သူ သည် တပ် စ ခန်း ပြင် အ ပေါင်း ပ ရိ သတ်၏ ခဲ ပစ် သတ် ဒဏ် ကို မု ချ ခံ စေ ဟု မိန့် မှာ တော် မူ သည့် အ တိုင်း၊ပ ရိ သတ် သည် တပ် စ ခန်း ပြင် သို့ ထုတ် ပြီး လျှင် ခဲ ပစ် ဒဏ် ခတ် ကြ သ ဖြင့် ထို သူ သေ လေ၏။