103 ကမ္ဘာဦးဖန်ဆင်းခြင်း ကျမ်းစာအခန်းငယ်များ

ကမ္ဘာဦးကျမ်း ၁:၁ မှာ "အစအဦး၌ ဘုရားသခင်သည် ကောင်းကင်နှင့်မြေကြီးကို ဖန်ဆင်းတော်မူ၏" လို့ ရေးထားတယ်။ ဒီ "ဖန်ဆင်း" ဆိုတဲ့ စကားလုံးက ဘုရားသခင်ရဲ့ ဖန်ဆင်းနိုင်တဲ့ မဟာတန်ခိုးကို တွေးတောစေတယ်။ ဒီစကားလုံးက ဘုရားသခင်ဟာ စကြာဝဠာတစ်ခုလုံးကို ဖန်ဆင်းခဲ့တယ်ဆိုတာ ပြတယ်။ ဖန်ဆင်းခြင်းဆိုတာ ဘုရားသခင်တစ်ပါးတည်းသာ လုပ်နိုင်တဲ့အရာပဲ။ ဘယ်သူမှ ဖန်ဆင်းလို့ မရဘူး။ ကျွန်တော်တို့ဟာ တစ်ဆင့်ပြောင်းလဲလာတာ မဟုတ်ဘူး။ ကျွန်တော်တို့ဟာ အနန္တတန်ခိုးရှင် ဘုရားသခင်ရဲ့ လက်ရာပဲ။

ကျွန်တော်တို့ဟာ ဘုရားသခင်ရဲ့ လက်ရာဖြစ်ပြီး ခရစ်တော်ယေရှု၌ ကောင်းသောအကျင့်ကို ကျင့်ဖို့ ဖန်ဆင်းခံရတယ်။ အဲဒီကောင်းသောအကျင့်တွေကို ဘုရားသခင်က ကြိုတင်ပြောပြီးသားပဲ (ဧဖက် ၂:၁၀)။ ဘုရားသခင်ရဲ့ မဟာတန်ခိုးကို သူ့ရဲ့ဖန်ဆင်းခြင်းမှာ မြင်ရသလို မှောင်မိုက်အပေါ် အောင်မြင်ခြင်းတွေမှာလည်း မြင်ရတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့ရဲ့ အကြီးမြတ်ဆုံး အရည်အချင်းကတော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာပဲ။ ချစ်ခြင်းမေတ္တာကြောင့် သူ့ရဲ့သားတော်ကို စေလွှတ်ခဲ့တယ်။ ချစ်ခြင်းမေတ္တာကြောင့် ယေရှုက ကျွန်တော်တို့ရဲ့အပြစ်အတွက် လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ အသက်စွန့်ခဲ့တယ်။

ကောင်းမှုလုပ်ဖို့ ဖန်ဆင်းခံရတယ်ဆိုတာ နားလည်ပါ။ ယေရှုလို ဒီမြေကြီးပေါ်မှာ ကျွန်တော်တို့ လျှောက်လှမ်းစေချင်တာ ဘုရားသခင်ရဲ့ အလိုတော်ပဲ။ ယေရှုဟာ အမြဲတမ်း ကောင်းမှုပြုခဲ့ပြီး သူ့ခမည်းတော်ရဲ့ လမ်းစဉ်အတိုင်း ဖြောင့်မတ်စွာ လျှောက်လှမ်းခဲ့တယ်။ ဖန်ဆင်းခြင်းတွေက ဘုရားသခင်ရဲ့ ကြီးမြတ်မှုကို ထင်ဟပ်စေတယ်။ သဘာဝတရားက ဘုရားသခင်အကြောင်း ပြောပြနေတယ်။ ဒီလောကကြီးကို ခရစ်တော်နဲ့ ရင်ကြားစေ့ရေးလုပ်ဖို့ တာဝန်ပေးအပ်ခံရတဲ့ ကျွန်တော်တို့ဆိုရင် ပိုလို့တောင် ထင်ဟပ်သင့်တာပေါ့။

မွေးဖွားလာပြီး ကြီးပြင်းပြီး သေဆုံးသွားဖို့ပဲ ဖန်ဆင်းခံရတာ မဟုတ်ဘူးဆိုတာ နားလည်ပါ။ ကိုယ့်အချိန်တွေကို ဘယ်လိုသုံးစွဲနေလဲ မသိဘဲ တစ်နေ့ချင်းပဲ ရှင်သန်နေဖို့ ဖန်ဆင်းခံရတာ မဟုတ်ဘူး။ ဘုရားသခင်ရဲ့ လက်ရာနဲ့ ဖန်ဆင်းခံရပြီး သူ့ရဲ့ဝိညာဉ်တော်ရဲ့ အသက်ဓာတ်နဲ့ အသက်ရှင်နေရတာ နေ့စဉ်ဘဝမှာ အပြုသဘောဆောင်တဲ့ သက်ရောက်မှုတွေ ဖြစ်ပေါ်စေဖို့ပဲ။ ဘုရားသခင်ရဲ့ ဖန်ဆင်းတဲ့ တန်ခိုးကို ပြသဖို့ ခေါ်ဆောင်ခံရတဲ့ အမျိုးသား၊ အမျိုးသမီးတွေပဲ။ ဒီမြေကြီးပေါ်မှာ ဘုရားသခင်ရဲ့ ပုံရိပ်ဖြစ်ရမယ်။ အရာအားလုံးကို စီမံခန့်ခွဲရမယ်။

ဘုရားသခင်ကြောင့် ကိုယ်ရှိနေတယ်ဆိုတာ နားလည်ပြီဆိုရင် ကိုယ့်မှာပိုင်ရှင်ရှိတယ်ဆိုတာ သဘောပေါက်လာမယ်။ ပိုင်ရှင်ရဲ့အလိုတော်ကို ဆောင်ရွက်ဖို့ အမြဲတမ်း ရှင်သန်ရမယ်။ ကောလောသဲ ၁:၁၆ မှာ "အကြောင်းမူကား၊ မြင်ရသောအရာ၊ မမြင်ရသောအရာ၊ ရာဇပလ္လင်ဖြစ်စေ၊ အာဏာစက်ဖြစ်စေ၊ မင်းအရာဖြစ်စေ၊ တန်ခိုးအာဏာဖြစ်စေ၊ ခပ်သိမ်းသောအရာတို့သည် ထိုသခင်အားဖြင့်၎င်း၊ ထိုသခင်အဘို့၎င်း ဖန်ဆင်းတော်မူသတည်း" လို့ ရေးထားတယ်။

ကိုယ့်ရဲ့ပျော်ရွှင်မှုတွေနဲ့ အပापတွေမှာပဲ မွေ့လျော်နေဖို့ ဖန်ဆင်းခံရတာ မဟုတ်ဘူး။ ဘုရားသခင်အတွက် ဖန်ဆင်းခံရတာ။ ဒီမြေကြီးပေါ်မှာ ကြီးကျယ်ခမ်းနားတဲ့ အရာတွေ လုပ်ဆောင်ဖို့ ဘုရားသခင်က ဖန်ဆင်းခဲ့တာ။

ဘု ရား သ ခင်၏ ဘုန်း တော် ကို မိုး ကောင်း ကင် ထုတ် ဖော် လျက်၊ လက် မှု တော် ကို မိုး ပိ တာန် ပြ သ ၏။

သင် မ သိ သ လော။ ကြား လည်း မ ကြား သ လော။ ယေ ဟော ဝါ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သ ခင် ဖြစ် သည့် အ လျောက်၊ မြေ ကြီး စွန်း တိုင် အောင် ဖန် ဆင်း တော် မူ သော အ ရှင် ပေ တည်း။ ကိုယ် တော် သည် ပင် ပန်း မော ဟိုက် ရာ ရောက် တော် မူ သည် မ ဟုတ်။ ဉာဏ် တော် ကို လည်း စူး စမ်း၍ မ သိ နိုင် ကြ။

ဘု ရား သ ခင် က လည်း ငါ တို့ ပုံ သ ဏ္ဌာန် အ သွင် လူ ကို ဖန် ဆင်း ကြ ကုန် အံ့။ လူ သည် ရေ သ တ္တ ဝါ တို့ ကို လည်း ကောင်း၊ လေ သ တ္တ ဝါ တို့ ကို လည်း ကောင်း၊ သား ယဉ် တို့ ကို လည်း ကောင်း၊ မြေ တစ် ပြင် လုံး နှင့် တ ကွ မြေ ပေါ် မှာ တွား တတ် သော တိ ရ စ္ဆာန် အ ပေါင်း တို့ ကို လည်း ကောင်း၊ အုပ် စိုး စေ ဟု အ မိန့် တော် ရှိ ၏။ထို သို့ ဘု ရား သ ခင် သည် ပုံ သ ဏ္ဌာန် တော် နှင့် အ ညီ လူ ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ၏။ ဘု ရား သ ခင်၏ ပုံ သ ဏ္ဌာန် တော် နှင့် အ ညီ လူ ကို ဖန် ဆင်း၍ ယောက်ျား နှင့် မိန်း မ ကို ဖြစ် စေ တော် မူ ၏။

မြေ ပ ထ ဝီ ကို ငါ တည် သော အ ခါ၊ သင် ဘယ် မှာ ရှိ သည် ကိုလည်း ကောင်း၊ အ လုံး အ ဝန်း ကို မည် သူ စီ ရင် လျက် တိုင်း တာ ကြိုး ဆွဲ ခဲ့ သည် ကိုလည်း ကောင်း၊ သင်၌ ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန် ရှိ၍ သိ လျှင်၊ ဖော် ပြ လော့။

ငါ သည် မြေ ပ ထ ဝီ ကို ပြု ပြင်၍ မြေ ပေါ် တွင် လူ ကို ဖန် ဆင်း လေ ပြီ။ မိုး ကောင်း ကင် ကို ကိုယ့် လက် ဖြင့် ကြက်၍၊ က မ္ဘာ့ တန် ဆာ ရှိ သ မျှ ကို စီ မံ ပြီး ဖြစ် သည် နှင့် အ ညီ၊

မိုး မြေ နှင့် တ ကွ ရှိ ရှိ သ မျှ သည် ပြီး စီး လျက် ရှိ ကြ ကုန် ၏။ထို ဥ ယျာဉ် ကို စို စွတ် စေ ရန် မြစ် တစ် မြစ် သည် ဧ ဒင် အ ရပ် ထဲ က စီး ထွက် သ ဖြင့် ဥ ယျာဉ့် ပြင် မှ ကွဲ၍ မြစ် ကြီး လေး သွယ် ဖြစ် လေ ၏။ပ ဌ မ မြစ် ကား ဖိ ရှုန် အ မည် ရှိ၏။ ထို မြစ် သည် ရွှေ ရှိ သော ဟ ဝိ လ ပြည် တစ် လျှောက် လုံး ကို လှည့် ၍ စီး သွား လေ ၏။ထို ပြည် မှ ထွက် သော ရွှေ သည် ကောင်း လှ ၏။ ပ ယင်း နှင့် မ ဟူ ရာ ကျောက် လည်း ရှိ ၏။ဒု တိ ယ မြစ် ကား ဂိ ဟုန် အ မည် ရှိ၏။ ထို မြစ် သည် ကု ရှ ပြည် တစ် လျှောက် လုံး ကို လှည့် ၍ စီး သွား လေ ၏။တ တိ ယ မြစ် ကား တိ ဂ ရစ် အ မည် ရှိ၏။ ထို မြစ် သည် အာ ရှု ရိ တိုင်း အ ရှေ့ သို့ စီး သွား လေ၏။ စ တု တ္ထ မြစ် ကား ဥ ဖ ရတ် အ မည် ရှိ ၏။ထို အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သ ခင် သည် လူ ကို ခေါ် ဆောင် ၍ ဧ ဒင် ဥ ယျာဉ် ကို ပြု စု စောင့် ထိန်း စေ ခြင်း ငှါ ထား တော် မူ ၏။ထာ ဝ ရ ဘု ရား သ ခင် က လည်း ထို ဥ ယျာဉ် ၌ ရှိ သ မျှ သော အ ပင်၏ အ သီး ကို သင် စား ခွင့် ရှိ ၏။အ ကောင်း အ ဆိုး သိ ကျွမ်း ရာ အ ပင် ၏ အ သီး ကို ကား မ စား ရ။ စား သော နေ့ တွင် မု ချ သေ ရ မည် ဟု လူ ကို ပ ညတ် ထား တော် မူ ၏။ထာ ဝ ရ ဘု ရား သ ခင် က လည်း လူ သည် တစ်​ယောက် တည်း မ နေ စ ကောင်း။ သူ့ အ ဖို့ တော် သော အ ထောက် အ မ ကို ငါ ဖန် ဆင်း ဦး မည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ထာ၀ ရ ဘု ရား သ ခင် သည် မြေ သ တ္တ ဝါ နှင့် လေ သ တ္တ ဝါ အ ပေါင်း တို့ ကို မြေ ဖြင့် ဖန် ဆင်း တော် မူ ပြီး လျှင် လူ သည် မည် သို့ ခေါ်​ဝေါ် သည် ကို သိ ခြင်း ငှါ ဆောင် ခဲ့ တော် မူ၍ လူ မှည့် ခေါ် သည့် အ တိုင်း သက် ရှိ သ တ္တ ဝါ အ ပေါင်း တို့ အ မည် အ သီး အ သီး ရှိ ကြ ၏။သ တ္တ မ နေ့ ရက် ရောက် လျှင် ဘု ရား သ ခင် သည် ယ မန် ဖန် ဆင်း ခဲ့ သော အ မှု ကို လက် စ သတ် တော် မူ၍ အ မှု အ ရာ ရှိ သ မျှ ကို ဖန် ဆင်း ပြီး မှ ထို သ တ္တ မ နေ့ ၌ ငြိမ် ဝပ် စွာ နေ တော် မူ ၏။

အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ မှု တော် များ လှ ပါ ၍၊ ရှိ ရှိ သ မျှ ကို ဉာဏ် တော် ဖြင့် ဖန် ဆင်း တော် မူ သည့် အ လျောက်၊ ပိုင် ရာ တော် များ နှင့် မြေ ပ ထ ဝီ ကြွယ် ဝ ပြည့် စုံ ပါ သည် တ ကား။မ ရေ တွက် နိုင် အောင် တွား တတ် သည့် သား ငါး အ စ ရှိ သော တိ ရ စ္ဆာန် ကြီး ငယ် များ နေ ရာ၊

ကိုယ် တော် က အ စ အဦး ၌ ဖန် ဆင်း သော အ ရှင် သည် ယောက်ျား နှင့် မိန်း မ ကို ဖြစ် စေ တော် မူ ပြီး လျှင်

ဟာ လေ လု ယ၊ ကောင်း ကင် ဘုံ မှ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ချီး မွမ်း ကြ လော့။ ဘ ဝဂ် ပေါ် မှ ချီး မွမ်း ကြ လော့။တွား တတ် သော တိ ရ စ္ဆာန် နှင့် ပျံ တတ် သော ငှက် မှ စ၍၊မြေ ကြီး ရှင် ဘုရင် တို့ နှင့် ပြည် သူ ပြည် သား ရှိ သ မျှ၊ မြေ ကြီး ပေါ် ရှိ မှူး မတ် တို့ နှင့် တ ရား မင်း ရှိ သ မျှ၊လူ ပျို နှင့် အ ပျို တို့၊ သူ အို နှင့်၊ သူ ငယ် ရှိ သ မျှ တို့၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ချီး မွမ်း ကြ လော့။နာ မ တော် တစ် ပါး တည်း သာ လျှင် မြင့် မြတ် လျက်၊ ဘုန်း တော် သည် မြေ ကြီး နှင့် ကောင်း ကင် ထက် ကြီး မြတ် သော ကြောင့်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နာ မ တော် ကို ချီး မွမ်း ကြ စေ။အ ပါး တော် ၌ ရှိ နေ ရ သော လူ မျိုး၊ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား ဖြစ် သူ၊ ကိုယ် တော် ကို ကြည် ညို သူ အ ပေါင်း တို့ ၏ သ ဒ္ဓိ တင် ရာ ဖြစ် သော ဦး ချို ကို၊ ချီး မြင့် တော် မူ ၏။ ဟာ လေ လု ယ။စေ တ မန် တော် အ ပေါင်း တို့၊ ချီး မွမ်း ကြ လော့။ ဗိုလ် ခြေ တော် အ ပေါင်း တို့၊ ချီး မွမ်း ကြ လော့။နေ နှင့် လ တို့၊ ချီး မွမ်း ကြ လော့။ ထွန်း တောက် သော ကြယ် အ ပေါင်း တို့၊ ချီး မွမ်း ကြ လော့။ကောင်း ကင် အ ထပ် ထပ် နှင့် မိုး ကောင်း ကင် အ ထက် ရှိ ရေ များ တို့၊ ချီး မွမ်း ကြ လော့။ထို အ ရာ များ ကို အ မိန့် တော် နှင့် ဖန် ဆင်း တော် မူ သော ကြောင့်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ နာ မ တော် ကို ချီး မွမ်း ကြ စေ။

ဘု ရား သ ခင် က၊ အ လင်း ဖြစ် စေ ဟု အ မိန့် တော် ရှိ၍ အ လင်း ဖြစ် လေ ၏။

လက် တော် နှင့် စီ ရင် တော် မူ သည့် ကောင်း ကင် ကို လည်း ကောင်း၊ စီ မံ ထား တော် မူ သည့် လ နှင့် ကြယ် နက္ခတ် များ ကို လည်း ကောင်း၊ အ ကျွန်ုပ် ဆင် ခြင် သော်၊လူ သည် မည် သို့ သော သူ ဖြစ် ၍၊ ကိုယ် တော် အ ရေး ယူ တော် မူ ရ ပါ သ နည်း။ လူ့ သား သည် မည် သို့ သော သူ ဖြစ်၍ ကြည့် ရှု တော် မူ ရ ပါ သ နည်း။

မိုး ကောင်း ကင် ကို ဖန် ဆင်း၍ ကြက် တော် မူ ထ သော၊ မြေ ပ ထ ဝီ နှင့် ပေါ် ပေါက် သ မျှ ကို ဖြန့် ခင်း တော် မူ ထ သော၊ မြေ ပေါ် ရှိ လူ သ တ္တ ဝါ တို့ အား အ သက် ကို လည်း‌ ကောင်း၊ သွား လာ တတ် သ မျှ တို့ အား ဇီ ဝ ကို လည်း‌ ကောင်း၊ ပေး တော် မူ သော ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် ကား၊

လ ဟာ အ ထက် မြောက် မျက် နှာ ကို ကြက် တော် မူ လျက်၊ အ တွယ် မ ရှိ ဘဲ မြေ ကြီး ကို ဆွဲ ထား တော် မူ၏။

အ မှု အ ရာ တော် များ သည် အံ့ ဩ ဖွယ် ဖြစ် သည့် အ လျောက်၊ အ ကျွန်ုပ် သည် ကြောက် မက် အံ့ ဩ ဖွယ် ရာ ဖြစ် ကြောင်း၊ စိတ် ဖြင့် သေ ချာ စွာ သိ လျက်၊ ကျေး ဇူး တော် ကို ချီး မွမ်း ပါ မည်။

ဘု ရား သ ခင် က လည်း နေ့ နှင့် ညဉ့် ကို ပိုင်း ခြား စေ ခြင်း ငှါ မိုး ကောင်း ကင် ပိ တာန် ၌ အ လင်း အိမ် များ တည် သ ဖြင့်၊နိ မိတ် လ က္ခ ဏာ၊ ဥ တု ရာ သီ၊ နှစ်၊ လ၊ နေ့ ရက် များ ကို သတ် မှတ် ရန် ဖြစ် လျက်၊ မြေ ကြီး လင်း စေ ရန် မိုး ကောင်း ကင် ပိ တာန် ၌ အ လင်း အိမ် ဖြစ် စေ ဟု အ မိန့် တော် ရှိ သည့် အ တိုင်း ဖြစ် လေ ၏။ထို သို့ ဘု ရား သ ခင် သည် အ လင်း အိမ် ကြီး နှစ် လုံး တည်း ဟူ သော နေ့ ကို အုပ် စိုး ရန် အ ကြီး တစ် လုံး၊ ညဉ့် ကို အုပ် စိုး ရန် အ ငယ် တစ် လုံး နှင့် တ ကွ ကြယ် န က္ခတ် များ ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ ပြီး လျှင်၊မြေ ကြီး လင်း စေ ခြင်း ငှါ လည်း ကောင်း၊ နေ့ နှင့် ညဉ့် ကို အုပ် စိုး စေ ခြင်း ငှါ လည်း ကောင်း၊ အ လင်း နှင့် မှောင် မိုက် ကို ပိုင်း ခြား စေ ခြင်း ငှါ လည်း ကောင်း၊ မိုး ကောင်း ကင် ပိ တာန် ၌ ဘု ရား သ ခင် တည် ထား ၍ ထို အ မှု အ ရာ ကောင်း သည် ကို ရှု မြင် တော် မူ ၏။စ တု တ္ထ ရက် တည်း ဟူ သော ညဉ့် နှင့် နေ့ ဖြစ် လေ ၏။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဉာဏ် ပ ညာ တော် အား ဖြင့် မြေ ပ ထ ဝီ ကို တည် စေ၍၊ ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန် တော် အား ဖြင့်၊ မိုး ကောင်း ကင် ကို မြဲ စေ တော် မူ ပြီ။

ပိုင် တော် မူ ရာ ပင် လယ် ကို ဖန် ဆင်း ၍၊ လက် တော် ဖြင့် ကုန်း ကို ပြု ပြင် တော် မူ ၏။

သင် တို့ မ သိ ကြ သ လော။ ကြား လည်း မ ကြား ကြ သ လော။ ရှေး ကာ လ က ပင် မ ထင် ရှား ခဲ့ သ လော။ မြေ ကြီး တည် သည် က စ၍ နား မ လည် ကြ သ လော။နှံ ကောင် သ ဖွယ် လူ တို့ ထိုင် ရာ မြေ ပ ထ ဝီ အ ထက်၊ မိုး ပိ တာန် ပေါ် စံ နေ တော် မူ ထ သော၊ ပိတ် ချော ကဲ့ သို့ မိုး ကောင်း ကင် ကို ကြက်၍၊ နေ ရာ တဲ ရှင် ကဲ့ သို့ ဖြန့် တော် မူ သော အ ရှင် ပေ တည်း။

ဘု ရား သ ခင် က လည်း သက် ရှိ သ တ္တ ဝါ တို့ ကို ရေ သည် ဖြစ် ပွား များ ပြား စေ။ လေ သ တ္တ ဝါ တို့ လည်း မြေ အ ထက် မိုး ကောင်း ကင် ပိ တာန် ပြင်၀ယ် ပျံ ဝဲ ကြ စေ ဟု အ မိန့် တော် ရှိ ၏။ထို သို့ လျှင် ဘု ရား သ ခင် သည် ငါး ကြီး အာ န န္ဒာ မှ စ၍ ရေ မှ အ မျိုး အ လိုက် ဖြစ် ပွား များ ပြား လျက်၊ လှုပ် ရှား တတ် သော သက် ရှိ သ တ္တ ဝါ အ ပေါင်း တို့ ကို လည်း ကောင်း၊ ပျံ ဝဲ တတ် သော အ မျိုး အ လိုက် လေ သ တ္တ ဝါ အ ပေါင်း တို့ ကို လည်း ကောင်း ဖန် ဆင်း၍ ထို အ မှု အ ရာ ကောင်း သည် ကို ရှု မြင် တော် မူ ၏။ဘု ရား သ ခင် က လည်း များ ပြား စွာ ပေါက် ဖွား ကြ လော့။ ပင် လယ် ရေ များ ကို ပြည့် စေ ကြ လော့။ လေ သ တ္တ ဝါ တို့ လည်း မြေ ပေါ် တွင် ပေါက် ပွား စေ သ တည်း ဟု အ မိန့် တော် ရှိ ၍ ကောင်း ကြီး ပေး တော် မူ ၏။

အ မှု အ ရာ ခပ် သိမ်း ကို အ ခါ သ မ ယ အ လိုက်၊ တင့် တယ် စွာ ဖန် ဆင်း တော် မူ သည့် ပြင်၊ လူ တို့ သည် ဘု ရား သ ခင် ပြု ပြင် တော် မူ ရာ ကို၊ အ စ က အ ဆုံး တိုင် အောင် ရှာ၍ မ တွေ့ လျက် ပင်၊ နိ စ္စ အ ရာ ကို စိတ်၌ စွဲ လမ်း စေ တော် မူ ၏။

မြေ ပ ထ ဝီ ကို၊ မည် သည့် မျှ ကာ လ မျှ မ လှုပ် ရှား နိုင် သော အ မြစ် ပေါ် တွင်၊ တည် တော် မူ ပါ ၏။

က ရု ဏာ တော် သည် ကာ လ အ စဉ် တည်၍၊ ဉာဏ် တော် အား ဖြင့် မိုး ကောင်း ကင် ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ ထ သော၊က ရု ဏာ တော် သည် ကာ လ အ စဉ် တည်၍၊ သ မု ဒ္ဒ ရာ ပေါ် မှာ မြေ ကြီး ကို ဖြန့် တော် မူ ထ သော၊က ရု ဏာ တော် သည် ကာ လ အ စဉ် တည်၍၊ အ လင်း အိမ် ကြီး များ ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ ထ သော၊က ရု ဏာ တော် သည် ကာ လ အ စဉ် တည်၍၊ နေ့ ကို အုပ် စိုး ရန် နေ ကို လည်း ကောင်း၊က ရု ဏာ တော် သည် ကာ လ အ စဉ် တည်၍၊ ညဉ့် ကို အုပ် စိုး ရန် လ နှင့် ကြယ် န က္ခတ် ကိုလည်း ကောင်း၊ ဖန် ဆင်း တော် မူ ထ သော၊

ဘု ရား သ ခင် က လည်း မြေ သည် သက် ရှိ သ တ္တ ဝါ မျိုး တည်း ဟူ သော သား ယဉ် သား ရဲ မျိုး၊ တွား တတ် သော တိ ရ စ္ဆာန် တို့ ကို အ မျိုး အ လိုက် ပေါက် ပွား စေ ဟု အ မိန့် တော် ရှိ သည် အ တိုင်း ဖြစ် လေ ၏။ထို သို့ ဘု ရား သ ခင် သည် သား ရဲ သား ယဉ် မျိုး၊ မြေ ပေါ် မှာ တွား တတ် သော တိ ရ စ္ဆာန် အ ပေါင်း တို့ ကို အ မျိုး အ လိုက် ဖန် ဆင်း ၍ ထို အ မှု အ ရာ ကောင်း သည် ကို ရှု မြင် တော် မူ ၏။

ကြယ် န က္ခတ် များ ကို ရေ တွက်၍၊ ရှိ သ မျှ ကို အ မည် ဖြင့် ခေါ် တော် မူ ၏။ငါ တို့ အ ရှင် ဘု ရား သည် မြင့် မြတ်၍ တန် ခိုး တော် ကြီး လျက်၊ အ န န္တ ဉာဏ် တော် နှင့် ပြည့် စုံ တော် မူ၏။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် မှာ၊ မိုး ကောင်း ကင် သည် ငါ့ ပ လ္လင်၊ မြေ ကြီး သည် ငါ့ ခြေ တင် ရာ ဖြစ် သည် နှင့်၊ မည် သို့ သော ဗိ မာန် ကို ငါ့ အ ဖို့ တည် ဆောက် ကြ မည် နည်း။ မည် သို့ သော နေ ရာ၌ ငါ ကိန်း ဝပ် ရာ ကို ဖြစ် စေ ကြ မည် နည်း။

ကိုယ် တော် သည် အ ရာ ခပ် သိမ်း အ ရင် ဖြစ် တော် မူ၏။ အ ရာ ခပ် သိမ်း လည်း ကိုယ် တော် ကြောင့် တည် မြဲ၏။

ကာ လ အ စဉ် အ ဆက် တည် မြဲ စေ တော် မူ လျက်၊ မ ပျက် ရ သော ဓ မ္မ တာ တ ရား ကို စီ ရင် တော် မူ ပြီ။

မြေ သည် အ ပင် အ မျိုး မျိုး တည်း ဟူ သော၊ အ သီး အ နှံ ဖြစ် စေ သည့် ကောက် ပဲ ကို လည်း ကောင်း၊ မျိုး စေ့ ပါ လျက် အ မျိုး အ လိုက် အ သီး သီး သည့် သစ် ပင် ကို လည်း ကောင်း ပေါက် စေ၍ ထို အ မှု အ ရာ ကောင်း သည် ကို ဘု ရား သ ခင် ရှု မြင် တော် မူ ၏။

ရာ သီ များ အ ဖို့ လ ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ ၍၊ နေ လည်း ဝင် ချိန် ကို သိ ၏။

အ သို့ ဆို သော်၊ ဘု ရား သ ခင် ဖြစ် တော် မူ သည့် အ လျောက်၊ မိုး ကောင်း ကင် ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ ထ သော၊ မြေ ပ ထ ဝီ ကို လည်း စီ ရင် ပြု ပြင် တော် မူ ထ သော၊ လ ဟာ သက် သက် မ ဟုတ်၊ နေ ထိုင် ရာ အ ဖြစ် ဖြင့် ဖန် ဆင်း ပြု ပြင်၍ တည် စေ တော် မူ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ ငါ သာ လျှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖြစ်၏။

နိုင် ငံ တော် အ ရပ် ရပ် ၌ ဖန် ဆင်း ထား တော် မူ လေ သ မျှ တို့၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ဩ ဘာ ဆက် ကြ လော့။ အို ငါ့ အ သက် ဝိ ညာဉ်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ဩ ဘာ ဆက် လော့။

စိုက် ပျိုး ခြင်း၊ ရိတ် သိမ်း ခြင်း၊ ကျီ သွင်း ခြင်း ကင်း သော လေ သ တ္တ ဝါ များ ကို ကောင်း ကင် ဘုံ ရှင် သင် တို့ အ ဘ ကျွေး မွေး တော် မူ ကြောင်း ရှု ကြည့် ကြ လော့။ သင် တို့ သည် ထို သ တ္တ ဝါ များ ထက် သာ၍ မြတ် သည် မ ဟုတ် လော့။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဘုန်း တော် သည် ကာ လ အ စဉ် တည် ၍၊ ကိုယ် တော် သည် အ မှု အ ရာ တော် များ ၌ ရွှင် လန်း တော် မူ ပါ စေ။

အ ချင်း ယော ဘ၊ ဤ စ ကား ကို နား ထောင်၍၊ ဘု ရား သ ခင်၏ အံ့ ဖွယ် မှု များ ကို ဆင် ခြင် လျက် နေ ပါ လော့။ထို အ မှု များ အ ပေါ် တွင် ဘု ရား သ ခင် မိန့် မှာ၍၊ မိုး တိမ် မှ လျှပ် စစ် ထွန်း တောက် စေ တော် မူ သည့် နည်း ကို သင် သိ သ လော။တောင် လေ အား ဖြင့် မြေ ကြီး ဆိတ် ငြိမ် သော အ ခါ၊ အ ဝတ် နွေး ခြင်း ကို ခံ ရ သော သင် သည်၊ အ သိ ပ ညာ နှင့် စုံ လင် သော အ ရှင်၏ အံ့ ဖွယ် သ ရဲ တော် တည်း ဟူ သော မိုး သား နှင့် ညီ ညွတ် ခြင်း အ မှု ကို၊ နား လည် သ လော။

ဘု ရား သ ခင် သည် ထို သူ တို့ အား ကောင်း ကြီး ပေး လျက် များ ပြား စွာ မွေး ဖွား ကြ လော့။ မြေ ကြီး ကို ပြည့် စေ၍ နိုင် နင်း ကြ လော့။ ရေ သ တ္တ ဝါ တို့ ကို လည်း ကောင်း၊ လေ သ တ္တ ဝါ တို့ ကို လည်း ကောင်း၊ မြေ ပေါ် မှာ တွား တတ် သော သက် ရှိ တိ ရ စ္ဆာန် အ ပေါင်း တို့ ကို လည်း ကောင်း အုပ် စိုး ကြ လော့ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

မိုး မြေ ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ထံ တော် မှ၊ မ စ ခြင်း ကို ရ ပါ လိမ့် မည်။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်၊ မ ဆွ က အ မှု တော် အ စ၊ အ လေ့ တော် အ ဦး အ ဖြစ် ဖြင့်၊ ငါ့ ကို ဖြစ် စေ တော် မူ၏။မြေ ကြီး မ ဖြစ် မီ ရှေး မ ဆွ အ န န္တ ကာ လ မှ စ၍၊ ငါ တည် ရ၏။

ဘု ရား သ ခင် က လည်း မြေ တစ် ပြင် လုံး ၌ အ သီး အ နှံ ဖြစ် စေ သော ကောက် ပဲ အ မျိုး မျိုး ကို လည်း ကောင်း၊ မျိုး စေ့ ပါ လျက် အ သီး သီး သော သစ် ပင် အ မျိုး မျိုး ကို လည်း ကောင်း သင် တို့ စား သုံး ရန် ငါ ပေး ၏။ဘု ရား သ ခင် က၊ အ လင်း ဖြစ် စေ ဟု အ မိန့် တော် ရှိ၍ အ လင်း ဖြစ် လေ ၏။မြေ သ တ္တ ဝါ၊ လေ သ တ္တ ဝါ၊ မြေ ပေါ် မှာ တွား တတ် သော သက် ရှိ သ တ္တ ဝါ အ ပေါင်း တို့ စား ကြ ရန် မြက် ပင် အ မျိုး မျိုး ကို ငါ ပေး သည် ဟု မိန့် တော် မူ သည့် အ တိုင်း ဖြစ် လေ ၏။

နေ နှင့် လ တို့၊ ချီး မွမ်း ကြ လော့။ ထွန်း တောက် သော ကြယ် အ ပေါင်း တို့၊ ချီး မွမ်း ကြ လော့။

အာ ခတ် မင်း နေ ချိန် တွင် မွန်း လွဲ ဆယ် ဖ ဝါး ကို ငါ ဆုတ် စေ မည် ဟု သင့် အ ဖ ဒါ ဝိဒ်၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ကြောင်း ကို ဆင့် ဆို လော့ ဟူ၍ တည်း။ ထို အ တိုင်း၊ နေ ချိန် တွင် မွန်း လွဲ ဆယ် ဖ ဝါး ဆုတ် သွား လေ ၏။

ထို အ လင်း ကောင်း သည် ကို ဘု ရား သ ခင် ရှု မြင်၍၊ အ လင်း နှင့် မှောင် မိုက် ကို ပိုင်း ခြား ခွဲ ထား တော် မူ ၏။

မ ထင် ရှား ရာ ၌ အ ကျွန်ုပ် ကို ဖန် ဆင်း၍၊ မြေ ကြီး နက် ရှိုင်း ရာ၌ စေ့ စပ် သော အ ခါ၊ ကိုယ် ခ န္ဓာ ပုန်း ကွယ် လျက် မ နေ ဘဲ၊အ ကျွန်ုပ်၏ သ န္ဓေ ကို မြင် တော် မူ လျက်၊ အင်္ဂါ များ ကို နေ့ စဉ် ပြု ပြင်၍ တစ် စုံ တစ် ခု မျှ မ ပြီး သေး မီ ကာ လ တွင်၊ စာ ရင်း တော် ၌ အ ကုန် အ စင် မှတ် သား လျက် ရှိ ခဲ့ ပါ ၏။

အ ထက် သို့ မော် ကြည့် ကြ လော့။ မြင် ရ သ မျှ ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ သော အ ရှင် ကား၊ မည် သူ နည်း။ ခွန် အား ကြီး လျက် တန် ခိုး နှင့် ပြည့် စုံ တော် မူ သည့် အ လျောက်၊ အ လုံး အ ရင်း ကို အ ရေ အ တွက် အား ဖြင့် ထုတ် ဖော် တော် မူ၍၊ တစ် လုံး မျှ မ မှိန် ရ အောင် အ သီး အ သီး ကို အ မည် ဖြင့် ခေါ် တော် မူ သော အ ရှင် ပေ တည်း။

တိ ရ စ္ဆာန် များ ဖို့ မြက် ပင် ကို လည်း ကောင်း၊ လူ တို့ အ လုပ် အ ကိုင် ဖြင့် ကောက် ပင် ကို လည်း ကောင်း၊ ပေါက် စေ တော် မူ သည့် အ တိုင်း၊လူ တို့ စိတ် ရွှင် လန်း စေ သော စ ပျစ် ရည်၊ မျက် နှာ ပြောင် စေ သော ဆီ၊ အား ဖြည့် တင်း သော ခဲ ဖွယ် များ သည်၊ မြေ ကြီး ထဲ က ပေါ် ရ ၏။

အ လင်း ကို နေ့ ဟူ ၍ လည်းကောင်း၊ မှောင် မိုက် ကို ညဉ့် ဟူ ၍ လည်း ကောင်း ဘု ရား သ ခင် သ မုတ် တော် မူ၏။ တစ် ရက် တည်း ဟူ သော ညဉ့် နှင့် နေ့ ဖြစ် လေ ၏။

လေ သွား ရာ လမ်း ကိုလည်း‌ ကောင်း၊ သ န္ဓေ တည် သော ဝမ်း တွင်း အ ရိုး ရှိ နည်း ကိုလည်း‌ ကောင်း၊ မ သိ နိုင် ကြ သည့် နည်း တူ၊ အ ရာ ခပ် သိမ်း စီ ရင် တော် မူ သော ဘု ရား သ ခင်၏ အ မှု အ ရေး တော် ကို မ သိ နိုင်။

ဤ မြေ ကြီး နှင့် ကြွယ် ဝ ပြည် စုံ သ မျှ၊ လော က နှင့် နေ ထိုင် သ မျှ တို့ သည်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပိုင် တော် မူ ရာ ဖြစ် ၏။ထို ဘုန်း ကြီး တော် မူ သော ဘု ရင် ကား၊ မည် သူ ပါ နည်း။ ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ပင် လျှင်၊ ဘုန်း ကြီး တော် မူ သော ဘု ရင် ပေ တည်း။ကိုယ် တော် သည်၊ သ မု ဒ္ဒ ရာ ပေါ်၌ အ မြစ် ချ၍၊ ရေ အ လျဉ် များ ပေါ် တွင် တည် တော် မူ ပြီ။

ဝမ်း တွင်း က ပင် သင့် ကို ပြု ပြင် ၍ ရွေး နုတ် တော် မူ သော အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ ငါ သည် မိုး ကောင်း ကင် ကို၊ တစ် ပါး တည်း ကြက် ခြင်း၊ မြေ ပ ထ ဝီ ကို၊ တစ် ဆူ တည်း ဖြန့် ခြင်း မှ စ ၍ အ ရာ ခပ် သိမ်း ကို စီ ရင် တော် မူ ထ သော၊

ကုန်း ကို မြေ ဟူ ၍ လည်း ကောင်း၊ ရေ စု ဝေး ရာ ကို သ မု ဒ္ဒ ရာ ဟူ ၍ လည်း ကောင်း၊ ဘုရား သ ခင် သ မုတ် တော် မူ လျက်၊ ထို အ မှု အ ရာ ကောင်း သည် ကို ဘု ရား သ ခင် ရှု မြင် တော် မူ ၏။

ဟာ လေ လု ယ၊ ကောင်း ကင် ဘုံ မှ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ချီး မွမ်း ကြ လော့။ ဘ ဝဂ် ပေါ် မှ ချီး မွမ်း ကြ လော့။တွား တတ် သော တိ ရ စ္ဆာန် နှင့် ပျံ တတ် သော ငှက် မှ စ၍၊မြေ ကြီး ရှင် ဘုရင် တို့ နှင့် ပြည် သူ ပြည် သား ရှိ သ မျှ၊ မြေ ကြီး ပေါ် ရှိ မှူး မတ် တို့ နှင့် တ ရား မင်း ရှိ သ မျှ၊လူ ပျို နှင့် အ ပျို တို့၊ သူ အို နှင့်၊ သူ ငယ် ရှိ သ မျှ တို့၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ချီး မွမ်း ကြ လော့။နာ မ တော် တစ် ပါး တည်း သာ လျှင် မြင့် မြတ် လျက်၊ ဘုန်း တော် သည် မြေ ကြီး နှင့် ကောင်း ကင် ထက် ကြီး မြတ် သော ကြောင့်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နာ မ တော် ကို ချီး မွမ်း ကြ စေ။အ ပါး တော် ၌ ရှိ နေ ရ သော လူ မျိုး၊ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား ဖြစ် သူ၊ ကိုယ် တော် ကို ကြည် ညို သူ အ ပေါင်း တို့ ၏ သ ဒ္ဓိ တင် ရာ ဖြစ် သော ဦး ချို ကို၊ ချီး မြင့် တော် မူ ၏။ ဟာ လေ လု ယ။စေ တ မန် တော် အ ပေါင်း တို့၊ ချီး မွမ်း ကြ လော့။ ဗိုလ် ခြေ တော် အ ပေါင်း တို့၊ ချီး မွမ်း ကြ လော့။

မျက် မှောက် တော် တွင်၊ မ ရ ဏာ့ နိုင် ငံ ဟင်း လင်း ပွင့်၍။ င ရဲ လည်း အ ဖုံး အ ကွယ် မ ရှိ ချေ။

ကိုယ် တော် သည် ရှေး ကာ လ၌ မြေ ပ ထ ဝီ ကို တည် ထောင် တော် မူ လျက်၊ မိုး ကောင်း ကင် လည်း၊ လက် တော် နှင့် ဖန် ဆင်း တော် မူ ရာ ဖြစ် ပါ ၏။

ဖန် ဆင်း ထား သော အ ရာ များ ကို ထောက် ရှု သ ဖြင့် နိ စ္စ တန် ခိုး တော် နှင့် ဘု ရား အ ဖြစ် တော် တည်း ဟူ သော ကွယ် ဝှက် ရာ များ ကို ဤ လော က ဖန် ဆင်း သည် က စ၍ ထင် ရှား ပြီး ဖြစ် သော ကြောင့် ဘု ရား သ ခင် ကို သိ လျက် ပင် ဘု ရား အ နေ နှင့် ဘုန်း တော် ကျေး ဇူး တော် ကို မ ချီး မွမ်း ဘဲ အ ဝိ ဇ္ဇာ စိတ်၌ မှောင် ကျ သည့် တိုင် အောင် အ ချည်း နှီး တွေး ဆ ဆင် ခြင် ကြ သော ထို သူ တို့ သည် ထု ချေ ရန် မ ရှိ။

သင် သည် ကြ တ္တိ ကာ၏ နိ ယ ထုံ ကို နှောင် ဖွဲ့ ခြင်း သော်လည်း ကောင်း၊ အဿ ဝ တီ၏ သီ ဟ ဇာ ကို ဖြေ လွှတ် ခြင်း သော်လည်း ကောင်း၊ တတ် နိုင် သ လော။ဆယ့် နှစ် ခွင် ကြယ် စု ကို ရာ သီ အ လျောက် ထုတ် ဖော် ခြင်း သော်လည်း ကောင်း၊ ခု နစ် စဉ် နှင့် တ ကွ အ ခြံ အ ရံ တို့ အား လမ်း ပြ ခြင်း သော် လည်း ကောင်း၊ တတ် နိုင် သ လော။မိုး ကောင်း ကင် နည်း ဥ ပ ဒေ သ များ ကို သိ၍၊ ၎င်း အာ ဏာ ပိုင် ခွင့် ကို မြေ ကြီး ပေါ် တွင် တည် နိုင် သ လော။

လူ အ မျိုး မျိုး ကို ရေ ပုံး မှ ကျ သော အ စက် ကဲ့ သို့လည်း‌ ကောင်း၊ ရာ ဆူ၌ ကပ် သော မြူ ကဲ့ သို့လည်း‌ ကောင်း၊ မှတ်၍ ကျွန်း ကြီး ကျွန်း ငယ် များ ကို အ ဏု မြူ ကဲ့ သို့ မြှောက် လွင့် တော် မူ၏။

အို ငါ့ အ သက် ဝိ ညာဉ်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ဩ ဘာ ဆက် လော့။ အ ကျွန်ုပ် ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် သည် ကြီး မြတ် လှ ၍၊ ဘုန်း အာ နု ဘော် နှင့် ဆင် ယင် တော် မူ ပါ ၏။ချိုင့် များ ထဲ သို့ လွှတ် ၍၊ တောင် ကြား များ တွင် စီး စေ တော် မူ သော စမ်း ရေ ကို၊တော တိ ရ စ္ဆာန် အ ပေါင်း တို့ သောက် ခွင့်၊ မြည်း ရိုင်း များ အ ငတ် ပြေ ခွင့် ရ လျက်၊ လေ သ တ္တ ဝါ တို့ သည် အ နီး တွင် နေ ရာ ကျ ၍၊သစ် ခက် သစ် လက် များ တွင် ကြွေး ကြော် ကြ ၏။တောင် များ ကို အ ထက် ကြက် သ ရေ ခန်း များ မှ ရေ သွန်း တော် မူ ရာ၊ မြေ ပ ထ ဝီ သည် စီ ရင် တော် မူ ရာ အ ကျိုး နှင့် ရောင့် ရဲ လျက် ရှိ ပါ ၏။တိ ရ စ္ဆာန် များ ဖို့ မြက် ပင် ကို လည်း ကောင်း၊ လူ တို့ အ လုပ် အ ကိုင် ဖြင့် ကောက် ပင် ကို လည်း ကောင်း၊ ပေါက် စေ တော် မူ သည့် အ တိုင်း၊လူ တို့ စိတ် ရွှင် လန်း စေ သော စ ပျစ် ရည်၊ မျက် နှာ ပြောင် စေ သော ဆီ၊ အား ဖြည့် တင်း သော ခဲ ဖွယ် များ သည်၊ မြေ ကြီး ထဲ က ပေါ် ရ ၏။ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ သစ် ပင် စိုက် ထား တော် မူ သော လေ ဗ နုန် သစ် က တိုး ပင် များ သည်၊ ရောင့် ရဲ လျက် ရှိ ကြ ၏။ထို အ ပင် များ ၌ ငှက် များ သည် အ သိုက် ကို လည်း ကောင်း၊ ထင်း ရူး ပင် များ ၌ ငှက် ကျား များ သည် သိုက် မြုံ ကို လည်း ကောင်း၊ လုပ် လျက်၊မြင့် သော တောင် တန်း သည်၊ တောင် ဆိတ် များ အ ဖို့၊ ကျောက် တောင် များ လည်း၊ ခွေး တူ ဝက် တူ များ အ ဖို့၊ မှီ ခို ရာ ဖြစ် ၏။ရာ သီ များ အ ဖို့ လ ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ ၍၊ နေ လည်း ဝင် ချိန် ကို သိ ၏။အ ဝတ် သ ဖွယ် အ လင်း ကို ခြုံ ၍၊ ပိ တာန် သ ဖွယ် မိုး ကောင်း ကင် ကို ကြက် တော် မူ ပါ ၏။မှောင် မိုက် ကို စီ ရင် တော် မူ လျှင်၊ တော သား ရဲ အ ပေါင်း တို့ တွား ထွက် တတ် သော ညဉ့် အ ချိန် ကျ ရာ၊ခြင်္သေ့ ပျို များ သည်၊ သား ကောင် ကို ဟောက် လျက်၊ဘု ရား သ ခင့် ထံ အ စာ ကို ရှာ ပြီး မှ၊ နေ ထွက် သော်၊ ဆုတ် သွား ၍၊ ပုန်း အောင်း ရာ တွင်း များ ၌ ဝပ် နေ ကြ ပါ ၏။လူ တို့ မှာ မူ၊ လုပ် ဆောင် ရန် ထွက် သွား လျက်၊ ည နေ တိုင် အောင် ကြိုး စား အား ထုတ် ရ ပါ ၏။အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ မှု တော် များ လှ ပါ ၍၊ ရှိ ရှိ သ မျှ ကို ဉာဏ် တော် ဖြင့် ဖန် ဆင်း တော် မူ သည့် အ လျောက်၊ ပိုင် ရာ တော် များ နှင့် မြေ ပ ထ ဝီ ကြွယ် ဝ ပြည့် စုံ ပါ သည် တ ကား။မ ရေ တွက် နိုင် အောင် တွား တတ် သည့် သား ငါး အ စ ရှိ သော တိ ရ စ္ဆာန် ကြီး ငယ် များ နေ ရာ၊ကြီး မား ကျယ် ဝန်း သော ထို သ မု ဒ္ဒ ရာ ၌၊ သွား လာ သော သင်္ဘော များ ပြင်၊ မြူး ထူး ရ စေ ရန်၊ ဖန် ဆင်း ထား တော် မူ သော၊ ငါး ကြီး အာ န န္ဒာ ရှိ ပါ ၏။အ ချိန် တန် လျှင်၊ ရှိ ရှိ သ မျှ တို့ သည်၊ ကျွေး မွေး တော် မူ စေ ရန်၊ ကိုယ် တော် ကို စောင့် မျှော် လျက်၊ချ ပေး တော် မူ သော်၊ သိမ်း ယူ ခွင့်၊ လက် တော် ဖွင့် တော် မူ သော်၊ ကောင်း သော အ ရာ နှင့် ရောင့် ရဲ ခွင့် ရ ကြ ပါ ၏။မျက် နှာ တော် လွှဲ တော် မူ သော်၊ ဒု က္ခ ရောက် လျက်၊ အ သက် ကို ရုပ် သိမ်း တော် မူ သော်၊ သေ၍ မြေ မုန့် ဖြစ် ပြန် ရ ကြ ပါ ၏။အ ထက် ကြက် သ ရေ ခန်း ယက် မ များ ကို ရေ ပြင် ပေါ် တွင် တည်၍၊ တိမ် တိုက် ရ ထား ကို စီး လျက်၊ လေ ပြင်း အ တောင် များ ပေါ် တွင်၊ စ ကြာ ဖြန့် တော် မူ ပါ ၏။ဝိ ညာဉ် တော် ကို လွှတ် သော်၊ ဖန် ဆင်း ခြင်း ခံ ရ ၍၊ မြေ မျက် နှာ ပြင် သည်၊ အ သစ် ဖြစ် ရ ပြန် ပါ ၏။ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဘုန်း တော် သည် ကာ လ အ စဉ် တည် ၍၊ ကိုယ် တော် သည် အ မှု အ ရာ တော် များ ၌ ရွှင် လန်း တော် မူ ပါ စေ။မြေ ပ ထ ဝီ ကို ကြည့် ရှု တော် မူ သော်၊ တုန် လှုပ် ရ၏။ တောင် များ ကို တို့ တော် မူ သော်၊ မီး ခိုး ထွက် ရ ၏။ငါ သည် အ သက် ထက် ဆုံး၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား သီ ချင်း ဆို လျက်၊ တည် နေ သ မျှ အ တွင်း၊ ငါ့ ဘု ရား သ ခင် ကို ကျူး ဧ ပါ မည်။ငါ့ ဆင် ခြင် ချက် များ ကို၊ နှစ် သက် တော် မူ သည့် အ လျောက်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၌ ငါ ရွှင် လန်း မည်။အ ပြစ် သား တို့ သည်၊ မြေ ကြီး ပေါ် မှ သုတ် သင် ပယ် ရှား ခြင်း ကို ခံ ရ ၍၊ လူ ဆိုး တို့ သည်၊ ကွယ် ပျောက် ကြ ပါ စေ။ အို ငါ့ အ သက် ဝိညာဉ်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ဩ ဘာ ဆက် လော့။ ဟာ လေ လု ယ။စေ တ မန် တော် တို့ အ ဖြစ် လေ ပြင်း ကို လည်း ကောင်း၊ အ မှု တော် ဆောင် တို့ အ ဖြစ် မီး လျှံ ကို လည်း ကောင်း၊ ထား တော် မူ ပါ ၏။

ဤ အ ကြောင်း အ ရာ ကား ထာ ဝ ရ ဘု ရား သ ခင် သည် မိုး မြေ ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ သော နေ့၊ ဖန် ဆင်း ရာ ကာ လ တွင် မိုး မြေ ၏ မူ လ အ တ္ထု ပ္ပ တ္တိ ပေ တည်း။

မ ရေ တွက် နိုင် အောင် တွား တတ် သည့် သား ငါး အ စ ရှိ သော တိ ရ စ္ဆာန် ကြီး ငယ် များ နေ ရာ၊ကြီး မား ကျယ် ဝန်း သော ထို သ မု ဒ္ဒ ရာ ၌၊ သွား လာ သော သင်္ဘော များ ပြင်၊ မြူး ထူး ရ စေ ရန်၊ ဖန် ဆင်း ထား တော် မူ သော၊ ငါး ကြီး အာ န န္ဒာ ရှိ ပါ ၏။

စာ က လေး နှစ် ကောင် ကို ပိုက် ဆံ တစ် ပြား နှင့် ရောင်း ကြ သည် မ ဟုတ် လော။ သင် တို့ အ ဘ ခွင့် ပြု တော် မ မူ ဘဲ တစ် ကောင် မျှ မြေ သို့ မ ကျ ရ။ဖိ လိ ပ္ပု နှင့် ဗာ သော လ မဲ၊ သော မ နှင့် အ ခွန် ကောက် မဿဲ၊သင် တို့၏ ဦး ဆံ ရှိ သ မျှ ကို ပင် ရေ တွက် လျက် ထား တော် မူ၏။သို့ ဖြစ်၍ မ ကြောက် ကြ နှင့်။ စာ က လေး အ များ ထက် သင် တို့ သည် မြတ်၏။

အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ မှု အ ရာ တော် ဟူ သ မျှ သည် ကျေး ဇူး တော် ကို ချီး မွမ်း လျက်၊ ကြည် ညို သူ တို့ သည် ဩ ဘာ ဆက် လျက်၊ကိုယ် တော်၏ တန် ခိုး နှင့် နိုင် ငံ တော်၏ ဘုန်း အ ကြောင်း တိုင် ပင် နှီး နှော ကြ သ ဖြင့်၊တန် ခိုး ကြီး သော အ မှု တော် များ ကို လည်း ကောင်း၊ နိုင် ငံ တော်၏ ဘုန်း အ သ ရေ ကို လည်း ကောင်း၊ လူ့ သား တို့ သိ သာ ကြ ပါ လိမ့် မည်။

လေ တော် ဖြင့် မိုး ကောင်း ကင် ကို ကြည် လင် စေ၍၊ လက် တော် ဖြင့် အ ပြေး လျင် သော န ဂါး ကြီး ကို ပစ် ခွင်း တော် မူ၏။

မြေ ကြီး နက် ရှိုင်း ရာ များ ကို လက် တော် ဖြင့် ကိုင် လျက်၊ တောင် ထိပ် များ ကို ပိုင် တော် မူ၏။ပိုင် တော် မူ ရာ ပင် လယ် ကို ဖန် ဆင်း ၍၊ လက် တော် ဖြင့် ကုန်း ကို ပြု ပြင် တော် မူ ၏။

မိုး ပိ တာန် ကို ဘု ရား သ ခင် ကြက် တော် မူ၍ မိုး ပိ တာန် အောက်၌ ရှိ သော ရေ နှင့် မိုး ပိ တာန် အ ပေါ် ၌ ရှိ သော ရေ ကို ပိုင်း ခြား တော် မူ သည့် အ တိုင်း ဖြစ် လေ ၏။

ဘု ရား သ ခင့် သား တို့ ပွင့် ခြင်း ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ ရာ များ ပင် တောင့် တ စောင့် မျှော် လျက် နေ ကြ၏။အ သက် ရှင် ခြင်း ဆိုင် ရာ ဝိ ညာဉ် တော် တ ရား သည် အ ပြစ် တ ရား နှင့် သေ ခြင်း တ ရား မှ ခ ရစ် တော် ယေ ရှု အား ဖြင့် ငါ့ ကို လွတ် စေ လေ ပြီ။ဖန် ဆင်း တော် မူ ရာ များ သည် အ န တ္တ အောက် တွင် အ လျောက် ဘာ သာ ကြောင့် မ ဟုတ်။ ထား ခဲ့ တော် မူ သော အ ရှင် ကြောင့် နေ ရ လျက် ပင်၊သခ်ါ ရ တ ရား၏ ကျွန် ခံ ခြင်း အ ဖြစ် နှင့် ကင်း၍ ဘု ရား သ ခင့် သား သ မီး တို့ ဘုန်း ကြီး သော လွတ် ခွင့် အ ဖြစ် ကို မျှော် လင့် ခြင်း ရှိ ကြ သ တည်း။ငါ တို့ သိ ကြ သည့် အ တိုင်း ဖန် ဆင်း တော် မူ သ မျှ သည် ယ ခု တိုင် အောင် တစ် ညီ တစ် ညွတ် တည်း ညည်း တွား လျက် ဝေ ဒ နာ ခံ စား လျက် နေ ရ သည့် ပြင်၊

နိ မိတ် လ က္ခ ဏာ၊ ဥ တု ရာ သီ၊ နှစ်၊ လ၊ နေ့ ရက် များ ကို သတ် မှတ် ရန် ဖြစ် လျက်၊ မြေ ကြီး လင်း စေ ရန် မိုး ကောင်း ကင် ပိ တာန် ၌ အ လင်း အိမ် ဖြစ် စေ ဟု အ မိန့် တော် ရှိ သည့် အ တိုင်း ဖြစ် လေ ၏။

ကောင်း ကင် အ ထပ် ထပ် နှင့် မိုး ကောင်း ကင် အ ထက် ရှိ ရေ များ တို့၊ ချီး မွမ်း ကြ လော့။

မိုး ကောင်း ကင် ကို တည် စေ၍၊ သ မု ဒ္ဒ ရာ မျက် နှာ ပြင် အ ဝန်း ကို သတ် မှတ် တော် မူ သော အ ခါ၊

ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ သစ် ပင် စိုက် ထား တော် မူ သော လေ ဗ နုန် သစ် က တိုး ပင် များ သည်၊ ရောင့် ရဲ လျက် ရှိ ကြ ၏။

ငါ ဖန် ဆင်း လ တ္တံ့ သော မိုး မြေ သစ် သည်၊ မျက် မှောက် တော် တွင် တည် မြဲ အံ့ သည့် နည်း တူ၊ သင် တို့၏ အ မျိုး အ နွယ် နှင့် အ မည် ပါ တည် မြဲ လိမ့် မည် ဟု၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။

က ရု ဏာ တော် သည် ကာ လ အ စဉ် တည်၍၊ ဉာဏ် တော် အား ဖြင့် မိုး ကောင်း ကင် ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ ထ သော၊

မြွက် ဆို တော် မူ ကာ မျှ ဖြင့် ဖြစ် ရ၏။ မိန့် တော် မူ ကာ မျှ ဖြင့် တည် ရ ၏။

ပင် ပန်း သူ့ ကို အား ပေး၍ စွမ်း ရည် မဲ့ သူ ကို လည်း ခွန် အား တိုး တက် စေ တော် မူ၏။ကြွေး ကြော် သူ၏ စ ကား သံ ကား၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကြွ တော် မူ ရာ လမ်း ကို၊ သဲ တော၌ ရှင်း လင်း ကြ လော့။ ငါ တို့ ဘု ရား သ ခင် အ ဖို့ လမ်း မ တော် ကို၊ သဲ က န္တာ ရ၌ ညီ ညွတ် စေ ကြ လော့။ပျို ရွယ် သူ တို့ ပင် ပန်း မော ဟိုက်၍ လု လင် တို့ လဲ ကျ ကြ သော် လည်း။ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို စောင့် စား သူ တို့ ကား၊ အား တိုး သ ဖြင့် ရွှေ လင်း တ ကဲ့ သို့ ပျံ တက် ခွင့်၊ မ ပင် မ ပန်း လျင် မြန် ခွင့်၊ မ မော မ ဟိုက် သွား လာ ခွင့် ရ ကြ လိမ့် သ တည်း။

ထို အ ရာ များ သည်၊ ပျက် စီး ရ ပါ လိမ့် မည်။ ကိုယ် တော် မူ ကား၊ အ မြဲ တည် တော် မူ ပါ မည်။ ထို အ ရာ ရှိ သ မျှ သည်၊ အ ဝတ် ကဲ့ သို့ နွမ်း ရိ၍၊ အ ဝတ် ကဲ့ သို့ လဲ တော် မူ လိုက် သ ဖြင့်၊ ပြောင်း လဲ ခြင်း ခံ ရ ပါ လိမ့် မည်။

တ တိ ယ ရက် တည်း ဟူ သော ညဉ့် နှင့် နေ့ ဖြစ် လေ ၏။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်၊ ကောင်း ကင် ဘုံ၌ ပ လ္လင် တော် ကို တည်၍၊ အာ ဏာ စက် တော် လည်း၊ ရှိ သ မျှ အ ပေါ် တွင် အုပ် စိုး တော် မူ ၏။

လက် တော် ကို ဖွင့် လျက်၊ ဇိ ဝ ရှိ အ ပေါင်း တို့ ကို ကျေး ဇူး တော် နှင့် ရောင့် ရဲ စေ တော် မူ၏။

ထို သို့ လျှင် ဘု ရား သ ခင် သည် ငါး ကြီး အာ န န္ဒာ မှ စ၍ ရေ မှ အ မျိုး အ လိုက် ဖြစ် ပွား များ ပြား လျက်၊ လှုပ် ရှား တတ် သော သက် ရှိ သ တ္တ ဝါ အ ပေါင်း တို့ ကို လည်း ကောင်း၊ ပျံ ဝဲ တတ် သော အ မျိုး အ လိုက် လေ သ တ္တ ဝါ အ ပေါင်း တို့ ကို လည်း ကောင်း ဖန် ဆင်း၍ ထို အ မှု အ ရာ ကောင်း သည် ကို ရှု မြင် တော် မူ ၏။

သင် က၊ အား မ ရ ဟု ဆို လျက်။ နှစ် ပေါင်း များ စွာ နီး ကပ် သော ဒု က္ခ သင့် ရာ နေ့ ရက် များ မ ရောက် မှီ အ တွင်း။ နေ လ ကြယ် များ အ လင်း ကွယ်၍၊ မိုဃ်း ရွာ ပြီး နောက် မ အုံ့ ပြန် မှီ အ တွင်း။ သင့် ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ သော အ ရှင် အား သ တိ ရ လော့။

ဖြောင့် မတ် တော် မူ ခြင်း သည် တောင် တော် ကြီး များ နှင့်လည်း ကောင်း၊ ဆုံး ဖြတ် တော် မူ ချက် များ သည်၊ မ ဟာ ရေ ထု နှင့်လည်း ကောင်း၊ တူ မျှ ပါ၏။ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် သည်၊ လူ သူ တိ ရ စ္ဆာန် မျိုး ကို ထိန်း သိမ်း တော် မူ ပါ၏။

အ စ အ ဦး ၌ ဘု ရား သ ခင် သည် မိုး မြေ ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ ၏။

ယုံ ကြည် ခြင်း အား ဖြင့် ငါ တို့ သည် ဘု ရား သ ခင့် အ မိန့် တော် အ တိုင်း လော က ဓာတ် များ ပေါ် ရ လျက် မျက် မှောက် ရှိ ရာ များ ဖြစ် ပွား ခဲ့ ကြောင်း နား လည် ရ ကြ၏။

နတ် ဘု ရင် များ၊ နတ် မင်း များ၊ အုပ် စိုး ရှင် များ၊ အာ ဏာ ရှင် များ မှ စ၍ ကောင်း ကင် နှင့် မြေ ကြီး ရှိ ရူ ပ၊ အ ရူ ပ အ ရာ ခပ် သိမ်း ကို ကိုယ် တော်၌၊ ကိုယ် တော် ဖြင့်၊ ကိုယ် တော့် အ ဖို့ ဖန် ဆင်း၍ ထား တော် မူ၏။

ထို နောက်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သ ခင် သည် မြေ မှုန့် ဖြင့် လူ ကို ဖန် ဆင်း ၍ သူ့ နှာ ခေါင်း ထဲ သို့ ဇီ ဝ အ သက် ကို မှုတ် သွင်း တော် မူ ရာ လူ သည် အ သက် ရှင် သော သ တ္တ ဝါ ဖြစ် လေ ၏။

အို အ ကျွန်ုပ် တို့ အ ရှင်၊ အ ကျွန်ုပ် တို့ ဘု ရား သ ခင်၊ ကိုယ် တော် ဖန် ဆင်း တော် မူ သည့် အ လျောက် အ ရာ ခပ် သိမ်း သည် အ လို တော် ကြောင့် ဖြစ် ပွား၍ တည် ရှိ သ ဖြင့် ဘုန်း တော်၊ ဂုဏ် တော်၊ တန် ခိုး တော် များ ကို ပိုင် ထိုက် တော် မူ ပါ သည် ဟု ဩ ဘာ ဆက် ကြ သ တည်း။

အစအဦး၌နှုတ်ကပတ်တော်တည်၏။ နှုတ်ကပတ်တော်သည် ဘုရားသခင့်အပါးတော်တွင်ရှိ၏။ ထို နှုတ်ကပတ်တော်သည် ဘုရားသခင်ပေတည်း။ဤလောက၌ ရှိနေတော်မူလျက်ပင်၊ ကိုယ်တော်အားဖြင့်ပေါ်လာသောဤလောကသည် ကိုယ်တော်ကိုမသိ။ကိုယ့်ဒေသအရပ်သို့ ကြွလာတော်မူသော် ကိုယ့်လူမျိုးတော်သည်လက်မခံချေ။နာမတော်ကိုယုံကြည်သူတို့တည်းဟူသော လက်ခံသူဟူသမျှတို့အား၊ ဘုရားသခင်၏ သားဖြစ်ထိုက်သောအခွင့်ကိုသနားတော်မူ၏။ထိုသားတို့သည်အသွေးချင်းအားဖြင့်မဟုတ်။ အသားရမ္မက်အားဖြင့်မဟုတ်။ လူ့ဆန္ဒအားဖြင့်လည်းမဟုတ်။ ဘုရားသခင့်အားဖြင့်ဖွားရကြ၏။နှုတ်ကပတ်တော်သည် လူ့ဇာတိကိုယူဆောင်၍ ကျေးဇူးတော်၊ သစ္စာတော်နှင့်ပြည့်စုံလျက် ငါတို့ဘောင်တွင်ရပ်စံတော်မူရာ အဘဖြစ်သူမှ၊ ဧကပုတ္တသားခံရသောဘုန်းဂုဏ်ကဲ့သို့ ကိုယ်တော်၏ဘုန်းဂုဏ်တော်ကို ငါတို့ဖူးမြင်ရကြ၏။ကိုယ်တော်၏အကြောင်းကိုယောဟန်က၊ ငါ့နောက်မှကြွလာသောအရှင်သည် ငါ့အရင် ရှိတော်မူသည့်အတိုင်း ငါ့ရှေ့ကနေရာတော်ရသည်ဟူ၍ငါဆိုသောသူကား ဤအရှင်တည်းဟုကြွေးကြော်လျက် သက်သေခံ၏။ပညတ်တရားတော်ကိုမောရှေအားဖြင့်ရသည်မှန်၏။ ယေရှုခရစ်အားဖြင့်မူကား ကျေးဇူးတော်နှင့် သစ္စာတော်သက်ရောက်သည်ဖြစ်၍ ငါတို့ရှိသမျှသည် ကိုယ်တော်၏အပြည့်အစုံမှ ကျေးဇူးတော်ကိုအထပ်ထပ်ခံရကြလေပြီ။လူတစ်စုံတစ်ယောက်မျှ ဘုရားသခင်ကိုမမြင်စဘူးသော်လည်း၊ ခမည်းတော်၏ရင်ခွင်စံဧကပုတ္တသားတော်သည် ဖော်ပြတော်မူလေပြီ။သင်မည်သူနည်းဟုမေးစေရန် ယေရုရှလင်မြို့မှ ပရောဟိတ်နှင့်လေဝိဂိုဏ်းသားတို့ကို ယုဒလူမျိုးတို့စေလွှတ်ကြရာ၊အစအဦး၌ပင်၊ ထို နှုတ်ကပတ်တော်သည် ဘုရားသခင်နှင့်အတူရှိ၏။ယောဟန်သည်မငြင်းမဆိုဘဲ ဝန်ခံ၍သက်သေခံသည်မှာ ငါသည်ခရစ်တော်မဟုတ်ဟုဝန်ခံ၏။ထိုသူတို့က၊ မဟုတ်လျှင် ဧလိယလောဟုမေးကြရာ ငါမဟုတ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ထိုပရောဖက်လောဟု မေးကြပြန်သော် မဟုတ်ဟူ၍လည်းကောင်း ဖြေဆိုသည်နှင့်၊ငါတို့ကိုစေလွှတ်လိုက်သူတို့အားပြန်ပြောနိုင်ရန် သင်အသူနည်း။ သင့်ကိုယ်ကိုမည်သို့ဆိုသနည်းဟု မေးမြန်းကြသည့်ကာလ၊ယောဟန်က၊ ငါကား ပရောဖက်ဟေရှာယဆင့်ဆိုချက်အရ၊ ထာဝရဘုရားကြွတော်မူရာလမ်းကို ညီညွတ်စေကြလော့ဟူ၍ သဲတော၌ကြွေးကြော်သူ၏စကားသံတည်းဟုပြန်ဆို၏။ဖာရိရှဲတို့စေလွှတ်သည့်အတိုင်း၊ထိုသူတို့က၊ သင်သည်ခရစ်တော်မဟုတ်။ ဧလိယမဟုတ်။ ထိုပရောဖက်မဟုတ်ခဲ့လျှင် အဘယ်ကြောင့်ဗတ္တိဇံမင်္ဂလာပေးသနည်းဟုမေးကြသော်၊ယောဟန်က၊ ငါသည်ရေနှင့်ဗတ္တိဇံမင်္ဂလာပေးသည်မှန်၏။ ငါ့နောက်ကြွလာ၍၊ သင်တို့မသိသောအရှင်ဖိနပ်တော်ကြိုးကိုမျှ ငါမဖြည်ထိုက်သောအရှင်ကား သင်တို့ဘောင်တွင်တည်ရှိလေပြီဟု ဖြေဆို၏။ဤအခြင်းအရာများသည် ဗတ္တိဇံမင်္ဂလာကိုယောဟန်ပေးလျက်နေရာ ယော်ဒန်မြစ်တစ်ဖက်၊ ဗေသနိရွာတွင် ဖြစ်ပျက်သတည်း။နောက်နေ့၌ယေရှုချဉ်းလာတော်မူသည်ကို ယောဟန်မြင်သော် ရှုကြည့်ကြလော့။ ဤလောကသားတို့၏ အပြစ်ကိုဆောင်သွားသော၊ ဘုရားသခင့်သိုးငယ်တော်တည်း။အရာခပ်သိမ်းသည် ကိုယ်တော်အားဖြင့်ပေါ်လာ၏။ ကိုယ်တော်နှင့်ကင်း၍ ပေါ်လာသောအရာ တစ်စုံတစ်ခုမျှမရှိချေ။

ဖန် ဆင်း ထား သော အ ရာ များ ကို ထောက် ရှု သ ဖြင့် နိ စ္စ တန် ခိုး တော် နှင့် ဘု ရား အ ဖြစ် တော် တည်း ဟူ သော ကွယ် ဝှက် ရာ များ ကို ဤ လော က ဖန် ဆင်း သည် က စ၍ ထင် ရှား ပြီး ဖြစ် သော ကြောင့် ဘု ရား သ ခင် ကို သိ လျက် ပင် ဘု ရား အ နေ နှင့် ဘုန်း တော် ကျေး ဇူး တော် ကို မ ချီး မွမ်း ဘဲ အ ဝိ ဇ္ဇာ စိတ်၌ မှောင် ကျ သည့် တိုင် အောင် အ ချည်း နှီး တွေး ဆ ဆင် ခြင် ကြ သော ထို သူ တို့ သည် ထု ချေ ရန် မ ရှိ။

အ သို့ ဆို သော်၊ ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မိုး၊ မြေ၊ ရေ နှင့် ပါ ရှိ သ မျှ ကို ခြောက် ရက် တွင် ဖန် ဆင်း ပြီ၊ သ တ္တ မ နေ့၌ ငြိမ် ဝပ် စွာ နေ သည် ဖြစ်၍ ဥ ပုသ် နေ့ ကို ကောင်း ကြီး ပေး လျက် သီး သန့် ထား တော် မူ ၏။

သင် မေး မြန်း လျှင်၊ သား ယဉ် သား ရဲ နှင့် လေ သ တ္တ ဝါ တို့ ပင်၊ သွန် သင် ကြား ပြော ကြ လိမ့် မည်။လျှောက် ထား လျှင်၊ မြေ ကြီး မှ စ၍ ရေ သ တ္တ ဝါ များ လည်း၊ သွန် သင် ဖော် ပြ ကြ လ တ္တံ့။လူ အ ပေါင်း တို့၏ ဝိ ညာဉ် များ မှ စ၍၊ သ ဇီ ဝ သ တ္တ ဝါ ခပ် သိမ်း တို့ အ သက် ဝိ ညာဉ် ကို၊ ကိုင် ထား တော် မူ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်၊ ထို သို့ စီ ရင် တော် မူ ကြောင်း ကို၊ မ သိ ဘဲ မည် သည့် သ တ္တ ဝါ ရှိ သ နည်း။

အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် သည် အ စ ဦး၌ မြေ ပ ထ ဝီ ကို တည် ထောင် တော် မူ လျက် မိုး ကောင်း ကင် လည်း လက် တော် နှင့် ဖန် ဆင်း တော် မူ ရာ ဖြစ် ပါ၏။

ဘု ရား သ ခင် က လည်း ငါ တို့ ပုံ သ ဏ္ဌာန် အ သွင် လူ ကို ဖန် ဆင်း ကြ ကုန် အံ့။ လူ သည် ရေ သ တ္တ ဝါ တို့ ကို လည်း ကောင်း၊ လေ သ တ္တ ဝါ တို့ ကို လည်း ကောင်း၊ သား ယဉ် တို့ ကို လည်း ကောင်း၊ မြေ တစ် ပြင် လုံး နှင့် တ ကွ မြေ ပေါ် မှာ တွား တတ် သော တိ ရ စ္ဆာန် အ ပေါင်း တို့ ကို လည်း ကောင်း၊ အုပ် စိုး စေ ဟု အ မိန့် တော် ရှိ ၏။

ထို သူ တို့ သည် ဘု ရား သ ခင် အ မိန့် တော် အ တိုင်း ရှေး မ ဆွ က မိုး ကောင်း ကင် တည် သည် ကို လည်း ကောင်း၊ ရေ ထဲ က ရေ အား ဖြင့် မြေ ပ ထ ဝီ ဖြစ် ပွား သည် ကို လည်း ကောင်း၊ ရေ ဘေး သင့်၍ ထို ကာ လ ရှိ လော က ပျက် စီး သည် ကို လည်း ကောင်း တ မင် မေ့ လျော့ ကြ၏။

ကိုယ် တော် သည် တန် ခိုး တော် အား ဖြင့် မြေ ပ ထ ဝီ ကို ဖန် ဆင်း၍၊ ဉာဏ် ပ ညာ တော် အား ဖြင့် လော က ကို တည် လျက်၊ ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန် တော် အား ဖြင့် မိုး ကောင်း ကင် ကို ကြက် တော် မူ လေ ပြီ။

အ ရာ ခပ် သိမ်း သည် ကိုယ် တော် မှ၊ ကိုယ် တော် ဖြင့်၊ ကိုယ် တော့် အ ဖို့ ဖြစ်၏။ က မ္ဘာ အ ဆက် ဆက် ဘုန်း တော် ကြီး ပါ စေ သ တည်း။ အာ မင်။

မိုး ကောင်း ကင် ကို အ မိန့် တော် အား ဖြင့်လည်း ကောင်း၊ က မ္ဘာ့ တန် ဆာ ရှိ သ မျှ ကို နှုတ် တော် ထွက် သက် အား ဖြင့် လည်း ကောင်း၊ ထာဝ ရ ဘု ရား ဖန် ဆင်း တော် မူ ၏။

ဘုရားသခင်ထံဆုတောင်းပါ။