2 Tiomóid 4 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹ Cuirim d’athchuinghe ort i bhfiadhnaise Dé agus i bhfiadhnaise Íosa Críost, bhéarfas breith ar bheodhaibh agus ar mharbhaibh, agus i n‐ainm a thaisbeánta agus a ríoghachta;

² déan an briathar do chraobh‐scaoileadh; bí go díoghrasach i dtráth agus i n‐ántráth; bí ag spreagadh, ag smachtadh, ag gríosadh le gach ceannsacht agus le gach teagasc;

³ Óir tiocfaidh an t‐am nach seasfaidh siad deagh‐theagasc; acht le tocas ’n‐a gcluasaibh, cruinneochaidh siad chuca féin lucht teagaisc do réir a n‐ainmhianta féin:

⁴ agus tionn‐tóchaidh siad a gcluasa ó’n gcreideamh, agus casfaidh siad chum fabhal.

⁵ Acht bí‐se staidéartha san uile nidh, fulaing cruadhtan, déan gnó an tsoiscéalaidhe, cóimhlíon dualgas do mhiniostrálachta.

⁶ Óir atáim‐se anois féin dom’ dhoirteadh amach mar íodhbairt, agus is gearr uaim uair m’imtheachta.

⁷ Do throideas an cómhrac maith, do shroicheas ceann cúrsa, do choimheádas an creideamh;

⁸ ó’n am so amach is í coróin na fíréantachta atá i ndán dom, coróin bhéarfas an Tighearna, breitheamh fíréan, dom san ló úd, agus ní damh‐sa amháin, acht do na daoinibh go léir gur geal leo a theacht.

⁹ Déan do dhícheall chum teacht chugam go luath:

¹⁰ óir do thréig Démas mé tré ghrádh do’n tsaoghal láithreach so, agus atá sé imthighthe go Tesaloníca; atá Crescens imthighthe go Galátia, agus Títus go Dalmátia.

¹¹ Ní fhuil im’ fhochair acht Lúcás amháin. Beir leat Marcus, agus tabhair i n‐éinfheacht leat é: óir atá sé tairbheach dom le h‐aghaidh mo mhiniostrálachta.

¹² Acht atá Tichicus curtha go hEiféis agam.

¹³ Nuair thiocfas tú, beir leat an clóca d’fhágas ag Carpus i dTróas, agus na leabhair, na meamraim go mór‐mhór.

¹⁴ Do rinne Alecsander, saor umha, dochar mór dom: cúiteochaidh Dia leis do réir a ndearna sé:

¹⁵ bí ar t’aire ’n‐a thaobh‐sa: óir do chuir sé go mór i n‐aghaidh ár mbriathra.

¹⁶ Ag pléidhe mo chúise dhom de’n chéad uair níor chuidigh aoinneach liom, acht do thréigeadar uile mé: nár agarthar ortha é.

¹⁷ Acht do sheas an Tighearna lem’ ais, agus thug sé neart dom, chum go bhfógróchaidhe an teachtaireacht go h‐iomlán tríom‐sa, agus go gcluinfeadh na Cineadhacha go léir í: agus do saoradh mé ó bhéal an leomhain.

¹⁸ Saorfaidh an Tighearna ó gach droch‐obair mé, agus béarfaidh sé slán mé chum a ríoghachta neamhdha: dó‐san go raibh an ghlóir go saoghal na saoghal! Amen.

¹⁹ Beannuigh do Phriscus agus d’Acuila, agus do líon tighe Onésiforuis.

²⁰ D’fhan Erastus i gCoirinnt acht d’fhágas Trofimus i Mílétus, agus é tinn.

²¹ Déan do dhícheall chum teacht chugam roimh an ngeimhreadh. Beannuigheann Eúbulus, agus Púdens, agus Línus, agus Claudia, agus na bráithre go léir duit.

²² Go raibh an Tighearna led’ spiorad. Grása go raibh libh.