2 Tiomóid 1 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹ Pól, abstal Íosa Críost, tré thoil Dé, do réir geallamhna na beathadh atá i nÍosa Críost,

² chum Timóteuis, mac ionmhain liom: Grása, trócaire agus síothcháin, ó Dhia an tAthair, agus ó Íosa Críost ár dTighearna.

³ Do‐bheirim buidheachas le Dia, d’á ndéanaim seirbhís le coinsias glan, fá mar rinne mo shinnsir, go mbím ag síor‐chuimhneamh ort im’ urnaighthibh d’oidhche agus de ló,

⁴ ag tnúth let’ fheicsin, ag athchuimhneamh ar do dheoraibh: chum go líonfar mé de gháirdeachas;

⁵ ag cuimhneamh dhom ar an gcreideamh gan cluain atá ionnat, creideamh do bhí ar dtús id’ shean‐mháthair Lóis, agus id’ mháthair Eúnice; agus atá, mar táim cinnte dhe, ionnat‐sa, leis.

⁶ Is ar an adhbhar sin chuirim i gcuimhin duit an tabhartas ó Dhia atá ionnat tré leagadh mo lámh‐sa, d’athbhrostú.

⁷ Óir ní spiorad eagla thug Dia dhúinn, acht spiorad cumhachta, agus grádha, agus cialldhachta.

⁸ D’á bhrigh sin ná bíodh aon náire ort fá fhiadhnaise do thabhairt ar son an Tighearna, ná fúm‐sa, príosúnach ar a shon: acht fulaing cruadhtan mar aon liom‐sa ar son an tsoiscéil do réir cumhachta Dé;

⁹ do shaor, agus do ghoir le naomh‐ghairm sinn, ní h‐é do réir ár ngníomhartha, acht do réir a rúin agus a ghrása féin, tugadh i nÍosa Críost dúinn ins na h‐aoisibh i bhfad ó shoin,

¹⁰ acht atá foillsighthe anois tré thaisbeánadh ár Slánuightheora Íosa Críost, do chuir an bás ar ceal, agus thug an bheatha agus an do‐mharbhthacht chum solais tríd an soiscéal,

¹¹ chum ar h‐órduigheadh mise im’ sheanmóiridhe, agus im’ abstal, agus im’ theagascthóir de.

¹² Is ar an adhbhar sin atáim ag fulang na neithe seo: acht ní fhuil aon náire orm; óir atá a fhios agam cia ann ar chreideas, agus atáim cinnte dhe go bhfuil ar chumas dó a bhfuil curtha fá n‐a chúram agam do choimheád fá chómhair an lae úd.

¹³ Congbhuigh go daingean sompla na mbriathar maith do chualais uaim, san gcreideamh agus san ngrádh atá i nÍosa Críost.

¹⁴ Coimheád an taisce maith tugadh dhuit tríd an Spiorad Naomh chómhnuigheas ionnainn.

¹⁵ Is eol duit gur thréig a raibh san Áise mé; daoine dhíobh‐san is eadh Figelus agus Hermogenés.

¹⁶ Go dtugaidh an Tighearna trócaire do theaghlach Onésiforuis; óir is minic thug sé sólás croidhe dhom, agus níor nár leis mo shlabhradh;

¹⁷ acht ar mbeith san Róimh dhó do chuaidh sé go dícheallach ar mo lorg, agus fuair sé me.

¹⁸ (Go dtugaidh an Tighearna dhó trócaire d’fhágháil ó’n Tighearna san ló úd): agus is maith atá a fhios agat féin méid na seirbhís do rinne sé dhom i nEiféis.