Biblia Todo Logo
Bíobla ar líne
- Fógraí -




2 Tiomóid 1:9 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

9 do shaor, agus do ghoir le naomh‐ghairm sinn, ní h‐é do réir ár ngníomhartha, acht do réir a rúin agus a ghrása féin, tugadh i nÍosa Críost dúinn ins na h‐aoisibh i bhfad ó shoin,

Féach an chaibidil Cóip

An Tiomna Nua 1970 (Ó Cuinn)

9 a shlánaigh sinn agus a ghlaoigh orainn le naomhghairm, ní as ucht ár n-oibreacha féin ach as ucht an chuspóra a bhí curtha roimhe aige agus as ucht an ghrásta a bhronn sé orainn in Íosa Críost na cianaoiseanna ó shin,

Féach an chaibidil Cóip

An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

9 Noch do sháor sinn, agus do ghoir sinn maille ré gairm náomhtha, ní réir ar noibrightheadh, ahd réir a chinnidh féin agus a ghrás, noch do tugadh dhúinn a Niósa Críosd roimh chrúthughadh an domhuin;

Féach an chaibidil Cóip

An Tiomna Nua agus Leabhar na Salm 2012

9 Mar is é Dia a shlánaigh sinn agus a ghlaoigh orainn le naomh-ghlao, agus ní de bharr aon ní dá ndearnamarna é ach de bharr a thola agus a ghrásta féin. Bhí an grásta seo tugtha dúinn i gCríost Íosa ó thús aimsire

Féach an chaibidil Cóip

An Bíobla Naofa 1981

9 Mar is é Dia a shlánaigh sinn agus a ghlaoigh orainn le naomhghlao, agus ní de bharr aon ní dá ndearnamarna é ach de bharr a thola agus a ghrásta féin. Bhí an grásta seo tugtha dúinn i gCríost Íosa ó thús aimsire

Féach an chaibidil Cóip




2 Tiomóid 1:9
41 Tagairtí Cros  

Béarfaidh sí mac, agus do‐bhéarfaidh tú ÍOSA mar ainm air, óir slánóchaidh sé a phobal ó n‐a bpeacaidhibh.


Le linn na h‐uaire céadna sin do líonadh é de gháirdeachas mór tríd an Spiorad Naomh, agus adubhairt sé, Do‐bheirim a bhuidheachas leat, a Athair, a Thighearna neimhe agus talmhan, gur cheilis na neithe sin ar Lucht eagna agus tuigseana, agus gur nochtais do leanbhaibh iad: do‐rinnis é, a Athair; óir ba é do thoil féin é.


A Athair, is é is mian liom na daoine thugais dom do bheith mar a bhfuilim; go bhfeicfidh siad mo ghlóir, a thugais‐se dhom: óis thugais grádh dhom roimh chruthú an domhain.


Is ortha‐san ghuidhim: ní h‐ar an saoghal ghuidhim, acht ortha‐san thugais dom; óir is leat‐sa iad:


Gach a dtugann an t‐Athair dhom, tiocfaidh sé chugam, agus an té thig chugam ní chuirfidh mé uaim é ar chor ar bith.


Adeir an Tighearna, atá ag cur na neithe sin i dtuigsin ó thosach an tsaoghail.


ag moladh Dé, agus meas ag gach uile dhuine ortha. Agus do chuireadh an Tighearna leo gach lá iad‐san do bhí d’á slánú.


d’fhéachain, má’s féidir dhom, ar chor ar bith, mo bhráithre do réir feola do bhrostú chum éada, agus cuid aca do shlánú.


Óir ní théigheann Dia siar ar a bhronntanaisibh agus ar a ghairm.


Anois, do’n té go bhfuil ar chumas dó sibh do dhaingniú do réir mo shoiscéil‐se, agus do réir seanmóireachta Íosa Críost, do réir foillsighthe na rúndiamhaire do cóngbhuigheadh fá cheilt leis na ciantaibh,


óir ní fíréanóchar duine ar bith ’n‐a fhiadhnaise tré oibreachaibh dlighe: óir is tré dhlighe thagas eolas an pheacaidh.


óir sara rugadh an chlann, gan éinnidh maith ná olc bheith déanta aca, chum go mbéadh cuspóir Dé san togha seasmhach, ní mar gheall ar oibreachaibh é, acht de thoil an té ghlaodhas;


is é sin dúinne, do ghlaodh sé, ní h‐é as na h‐Iúdachaibh amháin, acht as na Cineadhachaibh mar an gcéadna?


Óir do’n dream atá ag dul amugha is ionann briathar na croise agus díth‐céille; acht dúinne atá d’ár slánú is í cumhacht Dé í.


Do rinneadh oidhrí dhínne ann, ar mbeith dhúinn réamhórduighthe do réir rúin an té do‐ghní gach nidh do réir cómhairle a thola féin:


tar a éis dó rúindiamhair a thola do nochtadh dhúinn, fá mar bhí ceaptha ann féin aige, do réir a dhéighmhéine féin,


nuair bhíomar marbh de dheascaibh ár gcionnta, do bheodhuigh sé i n‐éinfheacht le Críost sinn (is tré ghrása do slánuigheadh sibh), agus do thóg sé suas sinn i n‐éinfheacht leis,


do réir a raibh ceaptha aige leis na ciantaibh i nÍosa Críost ár dTighearna:


atáim ag rith fá dhéin an bháire, chum craoibhe árd‐ghairme Dé i nÍosa Críost.


Óir ní chum neamh‐ghlaine do ghlaodh Dia sinn, acht chum naomhthachta.


Pól, abstal Íosa Críost ar órdú Dé ár Slánuightheoir, agus Íosa Críost, ughdar ár ndóchais;


Pól, abstal Íosa Críost, tré thoil Dé, do réir geallamhna na beathadh atá i nÍosa Críost,


i ndóchas na beathadh síorraidhe, do gheall Dia, nach bhféadann bréag do dhéanamh, ins na h‐aoisibh i bhfad ó shoin;


Uime sin, a bhráithre naomhtha, a rannpháirtidhthe san ngairm neamhdha, breathnuighidh Abstal agus Árd‐Shagart an chreidimh admhuighmíd, Íosa Críost;


do réamhórduigheadh roimh bhunadh an domhain, acht do foillsigheadh i ndeireadh na n‐aoiseann ar bhur son‐sa;


Acht cineadh toghtha is eadh sibh‐se, sagartacht ríoghdha, náisiún naomhtha, pobal atá ’n‐a shealbhachas ar leith aige féin; chum go bhfógróchadh sibh tréithe oirdhearca an té do ghlaodh as an dorchadas sibh chum a sholais iongantaigh féin:


Agus bhéarfaidh lucht áitreabha na talmhan adhradh dhó, gach duine nach bhfuil a ainmh scríobhtha i leabhar beathadh an Uain do h‐íodhbaradh ó bhunadh an domhain.


An t‐ainmhidhe do chonnacais, do bhí sé ann, agus ní fhuil sé ann: agus atá sé le teacht aníos as an duibheagán agus imtheacht chum léirscriosta. Agus béidh iongnadh ar lucht áitreabha na talmhan, ar an méid nach bhfuil a n‐ainmneacha scríobhtha ó thosach an tsaoghail i leabhar na beathadh, nuair chífeas siad an t‐ainmhidhe, de bhrigh go raibh sé ann, agus nach bhfuil sé ann, agus go bhfuil sé le teacht.


Lean orainn:

Fógraí


Fógraí