Biblia Todo Logo
Bíobla ar líne
- Fógraí -




2 Tiomóid 1:8 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

8 D’á bhrigh sin ná bíodh aon náire ort fá fhiadhnaise do thabhairt ar son an Tighearna, ná fúm‐sa, príosúnach ar a shon: acht fulaing cruadhtan mar aon liom‐sa ar son an tsoiscéil do réir cumhachta Dé;

Féach an chaibidil Cóip

An Tiomna Nua 1970 (Ó Cuinn)

8 Nára náireach leat é tú féin fianaise a thabhairt ar ár dTiarna, ná ormsa atá i mo phríosúnach aige, ach gabh do pháirt sna pianta atá le fulaingt ar son an tsoiscéil le cumhachtaí Dé,

Féach an chaibidil Cóip

An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

8 Uime sin ná bíodh adhnáire ort fá fhíadhnuise ar Dtíghearna, ná am thimchiollsa priosúnach ar a shon: achd bíodh do chuid agad do bhuáidhirt an tsoisgéil do réir chúmhachd Dé;

Féach an chaibidil Cóip

An Tiomna Nua agus Leabhar na Salm 2012

8 Ná bíodh aon náire ort, dá bhrí sin, fianaise a thabhairt ar ár dTiarna agus ná bíodh aon náire ort fúmsa atá i mo phríosúnach ar a shon. Ní hea, ach fulaing-se cruatan liom ar son an dea-scéil as ucht an chumais atá faighte agat ó Dhia.

Féach an chaibidil Cóip

An Bíobla Naofa 1981

8 Ná bíodh aon náire ort, dá bhrí sin, fianaise a thabhairt ar ár dTiarna agus ná bíodh aon náire ort fúmsa atá i mo phríosúnach ar a shon. Ní hea, ach fulaingse cruatan liom ar son an dea-scéil as ucht an chumais atá faighte agat ó Dhia.

Féach an chaibidil Cóip




2 Tiomóid 1:8
48 Tagairtí Cros  

Óir cibé duine lé’r nár mise agus mo bhriathra i láthair an chinéil adhaltrannaigh pheacamhla so, budh nár le Mac an Duine eisean mar ar gcéadna nuair thiocfas sé i nglóir a Athar, i n‐éinfheacht leis na naomh‐ainglibh.


Óir cibé duine gur nár leis mise agus mo bhriathra, budh nár le Mac an Duine eisean, nuair thiocfas sé ’n‐a ghlóir féin, agus i nglóir a Athar agus na naomh‐aingeal.


agus do‐bheir sibh‐se, leis, fiadhnaise, óir atá sibh im’ fhochair ó thosach.


Agus an té do chonnaic é, thug sé fiadhnaise ’n‐a thaobh; agus atá a fhiadhnaise fíor: agus atá a fhios aige gur fíor a n‐abrann sé, chum go gcreidfeadh sibh‐se, chómh maith.


Agus d’imthigheadar‐san as láthair na h‐árd‐chómhairle, agus athás mór ortha de chionn gur measadh gurbh fhiú iad easonóir d’fhulang ar son an Ainme.


Óir, ní nár liom an soiscéal: mar is é cumhacht Dé é chum gach duine chreideas do shlánú; do’n lúdach ar dtús, agus do’n Ghréagach mar an gcéadna.


Anois, do’n té go bhfuil ar chumas dó sibh do dhaingniú do réir mo shoiscéil‐se, agus do réir seanmóireachta Íosa Críost, do réir foillsighthe na rúndiamhaire do cóngbhuigheadh fá cheilt leis na ciantaibh,


Mar tá scríobhtha, Ar do shon‐sa is eadh marbhthar sinn ar feadh an lae, Meastar sinn mar bhéadh caoirigh fá chómhair an bhróithighe.


fá mar tá scríobhtha, Féach, cuirim i Síon ceap tuislidh agus carraig scannail, Agus cibé chreideas ann, ní náireochar é.


do réir mar daingnigheadh fiadhnaise Chríost ionnaibh;


le grádh gan ceilg, i mbriathar na fírinne, i gcumhacht Dé; le h‐armaibh fíréantachta i gcómhair na láimhe deise agus clé,


Ar an adhbhar sin, mise Pól, príosúnach Íosa Críost ar bhur son‐sa,


D’á bhrigh sin iarraim oraibh gan dul i laige mar gheall ar mo phiantaibh ar bhur son: is iad bhur nglóir iad.


Uime sin, impidhim‐se, príosúnach ar son an Tighearna, impidhim oraibh bhur saoghal do riaradh mar ba chóir do dhaoinibh fuair an ghairm fuarabhair‐se, le gach umhlacht agus ceannsacht,


Is é adeirim d’á bhrigh sin, agus fhógraim daoibh san Tighearna, gan siubhal feasta ar nós na gCineadhach,


óir is ceart dom bheith ar an intinn sin ’n‐bhur dtaobh uile, de bhrigh go bhfuil sibh im’ chroidhe agam, óir im’ chuibhreachaibh, agus ag pléidhe cúise an tsoiscéil dom agus g‐á dhaingniú, atá sibh uile rannpháirteach i ngrása liom.


chum go bhfaighead eolas air, agus ar chumhacht a aiséirighthe, agus ar rannpháirteacht ’n‐ar fhulaing sé, dom’ chur i gcosamhlacht leis ’n‐a bhás;


Ní fhuil nidh nach dtig liom a dhéanamh le cumas an té neartuigheas mé.


sibh daingnighthe le gach neart tré chumhacht a ghlóire, nó go raibh sibh lán‐fhoidhneach, fad‐fhulaingeach le h‐áthas;


Do‐ghním gáirdeachas anois i lár mo bhuaidheartha ar bhur son, agus líonaim suas im’ fheoil féin an méid de phiantaibh Chríost atá i n‐easnamh ar son a chuirp,


Óir nuair bhíomar ’n‐bhur bhfochair, d’inniseamar roimh ré dhaoibh go bhfuil anró le fulang againn; rud tháinig chum críche, mar is eol daoibh féin.


thug é féin mar éiric ar son an uile dhuine, gur tugadh a fhiadhnaise ’n‐a am féin.


acht atá foillsighthe anois tré thaisbeánadh ár Slánuightheora Íosa Críost, do chuir an bás ar ceal, agus thug an bheatha agus an do‐mharbhthacht chum solais tríd an soiscéal,


Is ar an adhbhar sin atáim ag fulang na neithe seo: acht ní fhuil aon náire orm; óir atá a fhios agam cia ann ar chreideas, agus atáim cinnte dhe go bhfuil ar chumas dó a bhfuil curtha fá n‐a chúram agam do choimheád fá chómhair an lae úd.


Go dtugaidh an Tighearna trócaire do theaghlach Onésiforuis; óir is minic thug sé sólás croidhe dhom, agus níor nár leis mo shlabhradh;


Fulaing cruadhtan, mar dhéanfadh saighdiúir maith Íosa Críost.


Cuimhnigh ar Íosa Críost, de phór Dháibhí, d’aiséirigh ó na marbhaibh do réir mo shoiscéil‐se:


go bhfuilim ag fulang ar a shon i gcuibhreachaibh amhail cuirptheoir, acht ní fhuil briathar Dé fá chuibhreachaibh.


Acht do sheas an Tighearna lem’ ais, agus thug sé neart dom, chum go bhfógróchaidhe an teachtaireacht go h‐iomlán tríom‐sa, agus go gcluinfeadh na Cineadhacha go léir í: agus do saoradh mé ó bhéal an leomhain.


Acht bí‐se staidéartha san uile nidh, fulaing cruadhtan, déan gnó an tsoiscéalaidhe, cóimhlíon dualgas do mhiniostrálachta.


atá d’bhur gcumhdach le cumhacht Dé tré chreideamh fá chómhair slánuighthe atá ullamh le n‐a fhoillsiú ins an aimsir dheiridh.


Agus do chonnacamar agus do‐bheirimíd fiadhnaise gur chuir an tAthair a Mhac uaidh mar Shlánuightheoir an domhain.


Anois, do’n té go bhfuil ar chumas dó bhur gcongbháil slán ó thuisleadh, agus bhur gcur i láthair a ghlóire gan smál,


an té do rinne fiadhnaise ar gach a bhfaca sé i dtaobh briathair Dé, agus i dtaobh fiadhnaise Íosa Críost.


Mise Eoin, bhur mbráthair agus bhur gcómhpháirtidhe san anró, agus san ríoghacht, agus san bhfad‐fhulang atá i hÍosa, do bhíos‐sa san oileán ar a dtugtar Patmos ar son briathair Dé, agus ar son fiadhnaise Íosa.


Agus rugadar buaidh air tré fhuil an Uain, agus tré bhriathar a bhfiadhnaise: agus níor chuireadar suim ’na n‐anam go dtí an bás féin.


Agus do thuiteas síos ag a chosaibh chum adhradh do dhéanamh dhó; acht adubhairt seisean liom, Seachain, ná déan é: is cóimh‐sheirbhíseach leat‐sa mé, agus led’ bhráithribh go bhfuil fiadhnaise Íosa aca: déan adhradh do Dhia, óir is í fiadhnaise Íosa spiorad na tarngaireachta.


Lean orainn:

Fógraí


Fógraí