Seanfhocal 13 - An Bíobla Naofa 1981

¹ Tugann an mac eagnaí [grá] do smacht a athar; ach ní éisteann fear na fonóide le ceartú.

² Caitheann an fear maith bia fónta, toradh briathra a bhéil; ach is ar an bhforéigean a chothaítear goile na bhfeallairí.

³ An té a chuireann faire ar a bhéal, cosnaíonn sé a bheo, ach an té a bhíonn béalscaoilteach, bíonn thiar air.

⁴ Bíonn an leisceoir ag tnúthán, ach ní bhíonn dada ina chomhair; ach bíonn an saothrach sáitheach.

⁵ Is fuath leis an bhfíréan an bhréag, ach bíonn an t‑urchóideach ag cúlchaint agus ag tarcaisniú.

⁶ Cosnaíonn an tsuáilce an fear dea-bheatha; milleann an urchóid an peacach.

⁷ Ligeann fear gan mhaoin air a bheith saibhir, agus ligeann fear eile lena lán maoine air a bheith dealbh.

⁸ Fuasclaíonn a mhaoin an saibhir, ach níl [sás a ghill] ag an daibhir.

⁹ [Lonraíonn] lóchrann an fhíréin, ach tagann múchadh ar lampa an urchóidigh.

¹⁰ Leanann aighneas stuacacht na n‑éaganta; ach is ag lucht leanta na comhairle atá an eagna.

¹¹ Teipfidh an saibhreas éanuaire; ach beidh maoin ag an té a chnuasaíonn beagán ar bheagán.

¹² Goilleann an dóchas a théann i bhfad ar an gcroí; ach an mhian a shásaítear, déanann crann na beatha di.

¹³ An té ar beag air an briathar, millfidh sé é féin; ach beidh luach a shaothair ag fear comhlíonta na n‑aitheanta.

¹⁴ Foinse beatha is ea teagasc an tsaoi, lena seachnaítear gaistí an bháis.

¹⁵ Tugtar gean don léirthuiscint, ach is guaisiúil í slí na bhfeallairí.

¹⁶ Ní dhéanann an duine críonna beart gan eolas, ach déanann an t‑amadán a bhaois a fhógairt os ard.

¹⁷ Tugann drochtheachtaire an tubaiste ar dhaoine, ach tugann teachtaire dílis íocshláinte.

¹⁸ Bochtaine agus tarcaisne atá i ndán don té a chuireann suas don smacht, ach onóir don té a ghlacann le ceartú.

¹⁹ Is milis leis an anam an mhian a chomhlíontar; ach is fuath le hamadáin droim a thabhairt leis an urchóid.

²⁰ An té a mbíonn caidreamh aige ar dhaoine eagnaí, éiríonn sé féin eagnaí; bíodh amadáin mar chairde aige, agus beidh sé thíos leis.

²¹ Bíonn an mí-ádh sa tóir ar an bpeacach, ach bíonn an rath mar luach saothair ag an bhfíréan.

²² Fágann an fear maith oidhreacht ag sliocht a shleachta; ach is ar mhaithe leis an bhfíréan a bhíonn maoin an pheacaigh á cnuasach.

²³ Tagann bia go flúirseach ó ithir an bhoicht, ach scuabann an éagóir ar shiúl é.

²⁴ An té a choigleann an tslat, fuathaíonn a mhac; an té a bhíonn fial ag ceartú, bíonn grá aige dó.

²⁵ Caitheann an fíréan a sháith, ach bíonn goile an urchóidigh follamh.