Цяпер, прашу, паслухайце мяне, бо на вачах вашых не скажу няпраўды.
Але прашу вас, зірнеце на мяне; ці ж буду я казаць няпраўду перад абліччам вашым?
Цяпер, прашу, павярніцеся да мяне, бо перад абліччам вашым не скажу няпраўды.
Ці ж пустая гаворка твая прымусіць людзей маўчаць, і ня будзе каму асароміць цябе?
Бо вы задумалі няпраўду, вы — лекары, нічога ня вартыя.
Калі гэта ня так, хто зможа мяне аспрэчыць і марнотай палічыць словы мае?»
ня скажуць вусны мае няпраўды, і язык мой ня будзе гаварыць хлусьні.
Ад шчырага сэрца плывуць словы мае, і яснае веданьне кажуць вусны мае.
Бо праўдзівыя і без падману словы мае, і з табою я дасканалы ў веданьні.