І сказаў я: «Значыць не дарэмна ачысціў я сэрца сваё і ў беззаганнасці вымыў рукі мае;
Дык ці-ж зусім надарма я захоўваў у чыстасьці сэрца маё і абмываў у нявіннасьці рукі мае,
Ты разьдзяліў сілаю Тваёю мора, Ты патрушчыў галовы зьмеям на водах;
Хто такі Усемагутны, каб мы служылі Яму, і што нам за карысць, калі б мы памаліліся Яму?”
Бо ён сказаў: “Няма карысці чалавеку, калі ён чыніць прыязнае Богу”.
Бо сказаў ты: “Што карысці табе? Які прыбытак будзе табе, калі б я ўчыніў грэх?”
Калі скажу я: “Забудуся пра смутак свой, змяню аблічча сваё і стану я вясёлы”,
Калі я такі бязбожны, навошта дарма мардуюся?
то і тады Ты ўвапхнеш мяне ў бруд і будзе брыдзіцца мною адзенне маё.
Бязгрэшны рукамі і чысты сэрцам, хто не ўзняў душу сваю да марнасцей і не прысягнуў падступна.
У знак нявіннасці абмыю я рукі мае і абыду кругом ахвярнік Твой, Госпадзе,
Дай мне пачуць пацеху і весялосць, і ўзрадуюцца косці, якія Ты паламаў.
Вы кажаце: “Надарма служыць Богу! Бо якую карысць мы мелі з таго, што пільнавалі прыказанні Яго і што хадзілі сумныя перад Госпадам Магуццяў?
Туліцеся да Бога, і Ён прытуліць вас. Абмыйце рукі, грэшнікі, ачысціце сэрцы, двудушнікі.