အာဒံနဲ့ဧဝကျူးလွန်ခဲ့တဲ့အပापကြောင့် ကမ္ဘာမြေကျိန်စာသင့်ခဲ့ရတယ်ဆိုတာ သိရတော့ စိတ်မကောင်းဘူးနော်။ ကျမ်းစာထဲမှာ "မင်းရဲ့မိန်းမစကားကို နားထောင်ပြီး ငါ မစားရဘူးလို့မှာထားတဲ့အပင်က အသီးကိုစားမိလို့ မင်းကြောင့် မြေကြီးကျိန်စာသင့်ရလိမ့်မယ်။ မင်းရဲ့တစ်သက်လုံး ပင်ပန်းကြီးစွာနဲ့ မြေကထွက်တဲ့အသီးအနှံကို စားရလိမ့်မယ်" လို့ ဘုရားသခင်မိန့်တော်မူခဲ့တယ် (ကမ္ဘာဦး ၃:၁၇)။
ဘုရားသခင်က ဖန်ဆင်းခြင်းနေ့ရက် ခြောက်ရက်မြောက်မှာ ဖန်ဆင်းထားတဲ့အရာအားလုံးကို ကြည့်ရှုပြီး အလွန်ကောင်းမွန်တယ်လို့ မိန့်တော်မူခဲ့တယ်။ အဲဒီထဲမှာ ကမ္ဘာမြေလည်းပါဝင်တာပေါ့။ ဒါပေမယ့် အပြစ်ကြောင့် ကျိန်စာတွေ၊ ရောဂါတွေ ဝင်ရောက်လာခဲ့တယ်။
ငလျင်လှုပ်တာတွေက ခရစ်တော်ရဲ့အုပ်စိုးမှု ကမ္ဘာမြေပေါ်မှာ တည်ထောင်တော့မယ်ဆိုတဲ့ နိမိတ်လက္ခဏာတစ်ခုပါ။ ကိုယ့်ရဲ့အပြစ်တွေကို တောင်းပန်ပြီး မကောင်းတဲ့လမ်းစဉ်ကနေ စိတ်ရင်းမှန်နဲ့ ပြန်လှည့်ဖို့ သတိပေးချက်တစ်ခုလို့လည်း မြင်နိုင်တယ်။ မဟုတ်ရင် ထာဝရငိုကြွေးခြင်းနဲ့ သွားကြိတ်ခြင်းရှိရာမှာ ကိုယ့်ရဲ့ဝိညာဉ်ဆုံးရှုံးသွားလိမ့်မယ်။
ဘုရားသခင်ရဲ့အလိုတော်က လူတွေ ဖြောင့်မတ်စင်ကြယ်ဖို့၊ မကောင်းမှုတွေ၊ အကျင့်ယိုယွင်းမှုတွေကနေ ဝေးဝေးရှောင်ဖို့ပါပဲ။
ကပ် ရော ဂါ သင့် ရောက် ခြင်း၊ အ စာ ခေါင်း ပါး ခြင်း များ သည် အ ရပ် ရပ် ဖြစ် လျက် ကြောက် မက် ဖွယ် နိ မိတ် မ ဟာ လ က္ခ ဏာ များ လည်း ကောင်း ကင်၌ ထင် ရှား လိမ့် မည်။
လူ တစ် မျိုး နှင့် တစ် မျိုး၊ တစ် နိုင် ငံ နှင့် တစ် နိုင် ငံ ရန် ဘက် ပြု သည့် ပြင် အ ရပ် ရပ် တွင် င လျင် လှုပ် ခြင်း၊ အ စာ ခေါင်း ပါး ခြင်း များ ဖြစ် လျက် ပင် ဒု က္ခ ဦး သာ တည်း။
ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မိုး ချုန်း ခြင်း၊ မြေ လှုပ် ခြင်း၊ တော် လည်း ခြင်း၊ လေ ဗွေ ဝှေ့ ခြင်း၊ မိုး ကြီး ရွာ ခြင်း၊ မီး လျှံ ကျွမ်း လောင် ခြင်း များ နှင့် တ ကွ ကြွ ရောက် တော် မူ သ ဖြင့်၊
သူ တို့ သည် တောင် ခြေ ရင်း ၌ ရပ် နေ ကြ စဉ် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သိ နာ တောင် ထိပ် သို့ မီး တေ ဇော် နှင့် တ ကွ ဆင်း သက် တော် မူ သော ကြောင့် တောင် လုံး နှံ့ မီး ခိုး ထွက်၍ မီး ဖို မှ အ ခိုး တက် သ ကဲ့ သို့ တက် လျက် တစ် တောင် လုံး ပြင်း စွာ တုန် လှုပ် လေ ၏။
ထွက်၍၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့၊ တောင် ပေါ် တွင် ရပ် နေ လော့ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကြွ ချီ တော် မူ ရာ ပြင်း ထန် သော လေ မုန် တိုင်း သည် ရှေ့ တော် မှ တောင် များ ကို ခွဲ၍ ကျောက် ငူ များ ကို ချိုး ဖဲ့၏။ သို့ ရာ တွင် မုန် တိုင်း ၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပါ တော် မ မူ၊ မုန် တိုင်း နောက် မြေ လှုပ် ၏။ မြေ လှုပ် ခြင်း၌ လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပါ တော် မ မူ။
မြေ လှုပ် ခြင်း နောက် မီး လျှံ ပေါ် ၏။ မီး လျှံ ၌ လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပါ တော် မ မူ။ မီး လျှံ နောက် သဲ့ သဲ့ အ သံ ထွက် သည် ကို ဧ လိ ယ ကြား လျှင်
ထို အ ခါ၊ အ မျက် တော် ကြောင့် မြေ ကြီး ညွှတ် လျက် တုန် လှုပ် ခြင်း၊ တောင် များ ၏ အ ခြေ အ မြစ် လှုပ် ရှား ၍ ရွေ့ ခါ ခြင်း များ ဖြစ် ၏။
ယေ ရှု ကို စောင့် ကြပ် သူ တပ် မှူး မှ စ၍ တပ် သား တို့ သည် င လျင် လှုပ် ခြင်း နှင့် တ ကွ အ ဖြစ် အ ပျက် များ ကို မြင် သော် အ လွန် ကြောက် ရွံ့၍ ဤ သူ ကား စင် စစ် ဘု ရား သ ခင့် သား တော် ပေ တည်း ဟု ဆို ကြ ၏။
ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ စေ တ မန် တစ် ပါး သည် လျှပ် စစ် ပ မာ အ ဆင်း မိုး ပွင့် ပ မာ ဖွဲ့ ဖြူ နှင့် ကောင်း ကင် မှ ဆင်း လာ၍ ကျောက် လုံး ကို လှိမ့် ဖယ် ပြီး လျှင် ထို ကျောက် ပေါ် တွင် ထိုင် နေ သည့် အ လျောက်
ထောင့် တိုက် မြစ် ပါ ခါ၍ ချက် ခြင်း တံ ခါး ရှိ သ မျှ ပွင့် လျက် လူ တိုင်း ခြေ ချင်း လက် ထိတ် ကျွတ်၏။
သို့ ဖြစ်၍၊ ပ ထ ဝီ သည် ရွေ့ လျက်၊ တောင် များ လည်း ပင် လယ် ဗ ဟို ထဲ သို့ ကျ ရောက် သော် လည်း ကောင်း၊ ပယ် လယ် ရေ သည် ပွက် ဆူ အော် ဟစ် လျက်၊ လှိုင်း အိ ထ သ ဖြင့်၊ တောင် များ လှုပ် ရှား သော် လည်း ကောင်း၊ ငါ တို့ သည် ကြောက် လန့် ကြ မည် မ ဟုတ်။
လူ တစ် မျိုး နှင့် တစ် မျိုး တစ် နိုင် ငံ နှင့် တစ် နိုင် ငံ ရန် ဘက် ပြု သည့် ပြင် အ စာ ခေါင်း ပါး ခြင်း၊ င လျင် လှုပ် ခြင်း များ သည် အ ရပ် ရပ် ဖြစ် လျက် ပင် ဒု က္ခ ဦး သာ တည်း။
ကောင်း ကင် ဘုံ ရှိ ဘု ရား သ ခင် ဗိ မာန် တော် ပွင့် ၍ အ တွင်း ရှိ ပ ဋိ ညာဉ် တော် သေ တ္တာ ထင် ပေါ် ရာ လျှပ် ပြက် ခြင်း၊ မိုး ချုန်း ခြင်း၊ ထစ် ခြင်း၊ င လျင် လှုပ် ခြင်း၊ သည်း စွာ မိုး သီး ကျ ခြင်း များ ဖြစ် ၏။
ဆ ဌ မ တံ ဆိပ် ကို ဖွင့် တော် မူ သည့် ကာ လ ငါ ကြည့် ပြန် ရာ ပြင်း ထန် သော င လျင် လှုပ် ခြင်း ဖြစ် လျက်၊ နေ သည် အ မွေး ထည် ကဲ့ သို့ မည်း လျက် လ တစ် ဝန်း လုံး သွေး ရောင် ဖြစ် လျက်၊
မြေ ပ ထ ဝီ သည် ပေါက် ပျက် လျက်၊ မြေ ပ ထ ဝီ သည် အက် ကွဲ လျက်၊ မြေ ပ ထ ဝီ သည် တုန် လှုပ် လျက် ရှိ၏။
ပ ရော ဟိတ် သည် လူ ကဲ့ သို့လည်း ကောင်း၊ သ ခင် သည် ကျွန် ယောက်ျား ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း၊ သ ခင် မ သည် ကျွန် မိန်း မ ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း၊ ရောင်း သူ သည် ဝယ် သူ ကဲ့ သို့လည်း ကောင်း၊ မြီ ရှင် သည် မြီ စား ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း၊ အ တိုး စား သူ သည် အ တိုး ဆပ် သူ ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း၊ ဖြစ် ရ ကြ လိမ့် မည်။
မြေ ပ ထ ဝီ သည် မူး ယစ် သူ ကဲ့ သို့ ယိမ်း ယိုင် လျက်၊ လင့် စင် ကဲ့ သို့ လှုပ် ရှား၍၊ လွန် ကျူး ဝန် လေး သ ဖြင့်၊ မ ထ ရ သည့် တိုင် အောင် လဲ လိမ့် မည်။
သို့ ဖြစ်၍၊ ပ ထ ဝီ သည် ရွေ့ လျက်၊ တောင် များ လည်း ပင် လယ် ဗ ဟို ထဲ သို့ ကျ ရောက် သော် လည်း ကောင်း၊ ပယ် လယ် ရေ သည် ပွက် ဆူ အော် ဟစ် လျက်၊ လှိုင်း အိ ထ သ ဖြင့်၊ တောင် များ လှုပ် ရှား သော် လည်း ကောင်း၊ ငါ တို့ သည် ကြောက် လန့် ကြ မည် မ ဟုတ်။
မြေ ပ ထ ဝီ သည် မူး ယစ် သူ ကဲ့ သို့ ယိမ်း ယိုင် လျက်၊ လင့် စင် ကဲ့ သို့ လှုပ် ရှား၍၊ လွန် ကျူး ဝန် လေး သ ဖြင့်၊ မ ထ ရ သည့် တိုင် အောင် လဲ လိမ့် မည်။
လျှပ် ပြက် ခြင်း၊ မိုး ချုန်း ခြင်း၊ ထစ် ခြင်း များ ပြင် မြေ ကြီး ပေါ် မှာ လူ နေ သည် က စ၍ မ ဖြစ် စ ဖူး အ လွန် ကြီး ကျယ် ပြင်း ထန် သော င လျင် လှုပ် ခြင်း ဖြစ် သ ဖြင့်၊
ထို အ ချိန် နာ ရီ၌ င လျင် လှုပ် သ ဖြင့် မြို့ တော် ဆယ် ပုံ တစ် ပုံ ပြို လဲ၍ လူ ဦး ရေ ခု နစ် ထောင် သေ ကြ ရာ ကြွင်း သော မြို့ သူ မြို့ သား တို့ သည် ထိတ် လန့် လျက် ကောင်း ကင် ဘုံ ရှင် ဘု ရား သ ခင့် ဘုန်း တော် ကို ချီး မွမ်း ကြ လိမ့် သ တည်း။
တောင် များ ရွှေ့ ၍၊ ကုန်း များ လှုပ် ရှား ရ သော် လည်း၊ ငါ၏ မေ တ္တာ ကျေး ဇူး သည်၊ သင် မှ မ ရွှေ့။ မ ဟာ မိတ် ပ ဋိ ညာဉ် တော် လည်း၊ မ လှုပ် မ ရှား ရ ဟု သင့် အား က ရု ဏာ သက် တော် မူ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။
ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်။ ဇိ အုန် တောင် ယေ ရု ရှ လင် မြို့ မှ၊ တ ခြိမ် ခြိမ်း ဟုတ် သ ဖြင့်၊ မိုဃ်း မြေ တုန် လှုပ် ရ သော် လည်း။ လူ မျိုး တော့် အ ဘို့ ခို လှုံ ရာ၊ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ အ ဘို့ အား ကိုး ရာ ဖြစ် လိမ့် မည်။
ထို သူ တို့ အား၊ မိုး မြေ ကို မ ဖန် ဆင်း သော ဘု ရား များ သည်၊ မိုး ကောင်း ကင် အောက် မှ လည်း ကောင်း၊ မြေ ပေါ် မှ လည်း ကောင်း၊ ပျောက် ကွယ် ကြ လ တ္တံ့ ဟု ဆို ကြ လော့။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မူ ကား၊ ဟုတ် မှန် သော ဘု ရား၊ အ သက် ရှင် တော် မူ သော ဘု ရား၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရင် မင်း မြတ် ဖြစ် တော် မူ ၍၊ မြေ ပ ထ ဝီ သည်၊ အ မျက် တော် ကြောင့် တုန် လှုပ် လျက်၊ လူ မျိုး ခြား တို့ လည်း၊ ကိုယ် တော်၏ ဒေါ သ ကို မ ခု ခံ နိုင် ချေ။
သို့ ဖြစ်၍ ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဒေါ သ ရှိန် ကြောင့်၊ အ မျက် တော် နေ့ ရက်၌ မိုး ကောင်း ကင် ခါ၍၊ မြေ ပ ထ ဝီ တုန် လှုပ် ရွေ့ သွား ရ သ ဖြင့်၊
ရှု စိတ် တော် မ မူ ခြင်း၊ အ မျက် တော် မီး တောက် ခြင်း ဖြင့် ငါ မိန့် ဆို သည် မှာ၊ ထို ကာ လ၌ ဣ သ ရေ လ ပြည် တွင်၊ ပြင်း ထန် သော င လျင် လှုပ် ခြင်း ရှိ သ ဖြင့်၊
ရှု စိတ် တော် မ မူ ခြင်း၊ အ မျက် တော် မီး တောက် ခြင်း ဖြင့် ငါ မိန့် ဆို သည် မှာ၊ ထို ကာ လ၌ ဣ သ ရေ လ ပြည် တွင်၊ ပြင်း ထန် သော င လျင် လှုပ် ခြင်း ရှိ သ ဖြင့်၊
အ ချင်း လူ့ သား၊ မာ ဂေါ ဂ ပြည်၊ ရော ရှ၊ မေ ရှက်၊ တု ဗ လ လူ မျိုး တို့ အ ရှင် ဂေါ ဂ မင်း ကို မျက် နှာ မူ လျက်၊ ဟော ပြော ဆင့် ဆို ရ မည် မှာ၊
ရေ သ တ္တ ဝါ၊ လေ သ တ္တ ဝါ၊ မြေ သ တ္တ ဝါ၊ မြေ ပေါ် မှာ တွား တတ် သော သ တ္တ ဝါ တို့ သည်၊ မြေ မျက် နှာ ပြင် ရှိ လူ သ တ္တ ဝါ တို့ ပါ၊ ရှေ့ တော် တွင် တုန် လှုပ် လျက်၊ တောင် များ မှောက် လန် ခြင်း၊ ကမ်း ပါး များ ပြို ကျ ခြင်း၊ ရှိ သ မျှ သော မြို့ ရိုး များ ပြို လဲ ခြင်း ကို ခံ ရ လ တ္တံ့။
စစ် မြေ ပြင် ရှိ တပ် စ ခန်း ၌ လည်း ကောင်း၊ လိုက် ပါ သူ အ ပေါင်း တို့ ၌ လည်း ကောင်း၊ ကြောက် ရွံ့ ခြင်း ဖြစ် သည့် ပြင် ကင်း တပ် သား တို့ နှင့် စစ် တံ ခွန် တပ် သား တို့ လည်း ကြောက် ရွံ့ ကြ လေ၏။ မြေ လှုပ် ခြင်း ကြောင့် လည်း အား ကြီး စွာ ကြောက် ရွံ့ လျက်
ရေ သ တ္တ ဝါ၊ လေ သ တ္တ ဝါ၊ မြေ သ တ္တ ဝါ၊ မြေ ပေါ် မှာ တွား တတ် သော သ တ္တ ဝါ တို့ သည်၊ မြေ မျက် နှာ ပြင် ရှိ လူ သ တ္တ ဝါ တို့ ပါ၊ ရှေ့ တော် တွင် တုန် လှုပ် လျက်၊ တောင် များ မှောက် လန် ခြင်း၊ ကမ်း ပါး များ ပြို ကျ ခြင်း၊ ရှိ သ မျှ သော မြို့ ရိုး များ ပြို လဲ ခြင်း ကို ခံ ရ လ တ္တံ့။
ယု ဒ ဘု ရင် ဩ ဇိ မင်း လက် ထက် နှင့်၊ ယာ ရှ မင်း သား တော် ဣ သ ရေ လ ဘု ရင် ယေ ရော ဗောင် မင်း လက် တို့ ထက်၊ င လျင် မ လှုပ် မီ နှစ် နှစ် တွင်၊ ဣ သ ရေ လ ပြည် ကို ရည် လျက်၊ တေ ကော ရွာ နေ သိုး ထိန်း တို့ အ ပါ အ ဝင် ဖြစ် သူ အာ မုတ် မြော် မြင် ဟော ပြော ချက် မူ ကား၊
ရှေ့ တော် တွင် တောင် များ သည် တုန် လှုပ် ခြင်း၊ ကုန်း များ သည် အ ရည် ပျော် ခြင်း မြေ ပ ထ ဝီ နှင့် လော က ဓာတ် သည် တည် ရှိ သ မျှ ပါ ရွေ့ ရှား ခြင်း ခံ ရ ၏။
ယေ ရု ရှ လင် မြို့ အ ရှေ့ မျက် နှာ ရင် ဆိုင် သော သံ လွင် တောင် ပေါ် တွင်၊ ခြေ တော် ကို ချ တော် မူ သ ဖြင့်၊ သံ လွင် တောင် သည် အ ရှေ့ အ နောက် ထက် ခြမ်း ကွဲ လျက်၊ တ ခြမ်း ကား မြောက် မျက် နှာ သို့၎င်း၊ တ ခြမ်း ကား တောင် မျက် နှာ သို့၎င်း၊ ရွေ့ သွား သည့် အ လျောက်၊ အာ ဇ လ မြို့ သို့ ပေါက် သော တောင် ကြား ကြီး ရှိ မည် ဖြစ်၍၊ တောင် တော် ကြား လမ်း ဖြင့် ပြေး ကြ သော သင် တို့ သည်၊ ယု ဒ ဘု ရင် ဩ ဇိ မင်း လက် ထက်၊ င လျင် လှုပ် ခြင်း ကြောင့် ပြေး ရ ကြ သည့် နည်း တူ၊ ပြေး လွတ် ခွင့် ရ ကြ ဦး မည်။ ငါ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်၊ သန့် ရှင်း သော အ ခြွေ အ ရံ တို့ ပါ၊ ကြွ လာ တော် မူ မည့် အ လျောက်။
အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က၊ ထို အ ကြောင်း ကြောင့် နေ ပြည် သည်၊ အိ ဂျစ် မြစ် ရေ ကဲ့ သို့ တက် ခြင်း၊ လျှံ ခြင်း၊ ဆုတ် ခြင်း ခံ ရ သည့် တိုင် အောင် လှုပ် ရှား လျက်၊ နေ ထိုင် သူ အ ပေါင်း တို့ လည်း၊ မြည် တမ်း ရ ကြ လ တ္တံ့။
ဗိ မာန် တော် ရှိ ကန့် လန့် ကာ သည် အ ထက် က အောက် တိုင် နှစ် ဖြာ စုတ် ကွဲ ခြင်း၊ င လျင် လှုပ် ခြင်း၊ ကျောက် တောင် များ အက် ကွဲ ခြင်း သင်္ချိုင်း ဂူ များ ပွင့် ခြင်း ဖြစ် သည့် ပြင်
အိပ် ပျော် သော သန့် ရှင်း သော သူ တို့ အ လောင်း များ လည်း ရှင် ပြန် ထ မြောက်၍
ကိုယ် တော် ရှင် ပြန် ထ မြောက် ပြီ နောက် သင်္ချိုင်း ဂူ များ မှ ထွက် လာ လျက် သန့် ရှင်း သော မြို့ တော် သို့ ဝင်၍ အ များ တို့ ရှေ့ ထင် ရှား ကြ၏။
ယေ ရှု ကို စောင့် ကြပ် သူ တပ် မှူး မှ စ၍ တပ် သား တို့ သည် င လျင် လှုပ် ခြင်း နှင့် တ ကွ အ ဖြစ် အ ပျက် များ ကို မြင် သော် အ လွန် ကြောက် ရွံ့၍ ဤ သူ ကား စင် စစ် ဘု ရား သ ခင့် သား တော် ပေ တည်း ဟု ဆို ကြ ၏။
ဗိ မာန် တော် ရှိ ကန့် လန့် ကာ သည် အ ထက် က အောက် တိုင် နှစ် ဖြာ စုတ် ကွဲ ခြင်း၊ င လျင် လှုပ် ခြင်း၊ ကျောက် တောင် များ အက် ကွဲ ခြင်း သင်္ချိုင်း ဂူ များ ပွင့် ခြင်း ဖြစ် သည့် ပြင်
အ မိန့် တော် အ သံ သည် ထို အ ခါ၌ မြေ ကြီး ကို လှုပ် ရှား၏။ ယ ခု မူ ကား နောက် တစ် ကြိမ် ငါ သည် မြေ ကြီး ကို သာ မ ဟုတ်။ ကောင်း ကင် ပါ လှုပ် ရှား ဦး မည် ဟု က တိ ထား တော် မူ၏။
ဤ ပ ဌ နာ အ ဆုံး၌ စည်း ဝေး ရာ အ ရပ် တုန် လှုပ်၍ ရှိ သ မျှ တို့ သည် သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် နှင့် ပြည့် လျက် ဘု ရား သ ခင့် တ ရား တော် ကို ရဲ ရင့် စွာ ဟော ပြော ကြ ၏။
မြေ ပ ထ ဝီ ကို ကြည့် ရှု တော် မူ သော်၊ တုန် လှုပ် ရ၏။ တောင် များ ကို တို့ တော် မူ သော်၊ မီး ခိုး ထွက် ရ ၏။
အ မိန့် တော် အ သံ သည် ထို အ ခါ၌ မြေ ကြီး ကို လှုပ် ရှား၏။ ယ ခု မူ ကား နောက် တစ် ကြိမ် ငါ သည် မြေ ကြီး ကို သာ မ ဟုတ်။ ကောင်း ကင် ပါ လှုပ် ရှား ဦး မည် ဟု က တိ ထား တော် မူ၏။
နောက် တစ် ကြိမ် ဆို သည် မှာ လှုပ် ရှား မ ခံ ရ သော အ ရာ များ သည် ကျန် ကြွင်း စေ ရန် ဖန် ဆင်း ရာ များ တည်း ဟူ သော လှုပ် ရှား ခံ ရ သော အ ရာ များ ကို ဖယ် ရှား တော် မူ မည် ဟု ဆို လို သ တည်း။
စေ တ မန် တော် သည် မီး ကျီး ခံ ကိုင် လျက် ပူ ဇော် ရာ ပ လ္လင် တော် ရှိ မီ ကျီး အ ပြည့် ထည့် သည့် ပြင် မြေ ပေါ် သို့ ပစ် လိုက် သ ဖြင့် မိုး ချုန်း ခြင်း၊ ထစ် ခြင်း၊ လျှပ် ပျက် ခြင်း၊ င လျင် လှုပ် ခြင်း များ ဖြစ် လေ ၏။
ထို အ ခါ ဝိ ညာဉ် တော် သည် ငါ့ ကို ချီ မ သော်၊ စံ ရာ တော် မှ ထွက် သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဘုန်း တော် သည်၊ မင်္ဂ လာ ရှိ ပါ စေ သော ဟု ငါ့ နောက်၌ ပြင်း ထန် သော တုန် လှုပ် သံ ကို လည်း ကောင်း၊
ကြည့် ကြ လော့။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်၊ စံ ရာ ဘုံ မှ ထွက် ကြွ ဆင်း သက် ပြီး လျှင်၊ မြေ ပ ထ ဝီ ရှိ မြင့် မြတ် ရာ များ ၌ စက် တော် ဖြန့် သ ဖြင့်၊
ဘု ရား သ ခင့် ရှေ့ တော် တွင် မြေ ပ ထ ဝီ တုန် လှုပ်၍၊ မိုး လည်း ရွာ ရ ပါ၏။ ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး တို့ ဘု ရား သ ခင့် ရှေ့ တော်၌၊ သိ နာ တောင် ပင် တုန် လှုပ် ရ ပါ ၏။
နော ဧ သည် သင်္ဘော ထဲ သို့ ဝင် လျှင် ရေ ဘေး သင့်၍ ရှိ သ မျှ ကို ဖျက် ဆီး သည့် နေ့ မ တိုင် မ ချင်း စား သောက် လျက်၊ အိမ် ထောင် လျက်၊ ပေး စား လျက် ရှိ နေ ကြ ရာ နော ဧ လက် ထက် တွင် ဖြစ် သ ကဲ့ သို့ လူ့ သား၏ နေ့ ရက် ကာ လ တွင် ဖြစ် လိမ့် မည်။
လော တ လက် ထက် တွင် လည်း စား သောက် ရောင်း ဝယ် လျက် စိုက် ပျိုး တည် ဆောက် လျက် ရှိ နေ ကြ ရာ၊
သော ဒုံ မြို့ က လော တ ထွက် သွား သည့် နေ့ တွင် ကောင်း ကင် မှ ကန့် မီး ကျ ရွာ၍ ရှိ သ မျှ ကို ဖျက် ဆီး သည့် နည်း တူ၊
ကိုယ် ကို သ တိ မူ ကြ လော့။ ညီ အစ် ကို ချင်း သည် သင့် ကို ပြစ် မှား မိ လျှင် ဆုံး မ လော့။ နောင် တ ရ လျှင် ဖြေ လွှတ် လော့။
လူ့ သား ပေါ် တော် မူ သည့် နေ့ တွင် ဖြစ် လိမ့် မည်။
ထွက်၍၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့၊ တောင် ပေါ် တွင် ရပ် နေ လော့ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကြွ ချီ တော် မူ ရာ ပြင်း ထန် သော လေ မုန် တိုင်း သည် ရှေ့ တော် မှ တောင် များ ကို ခွဲ၍ ကျောက် ငူ များ ကို ချိုး ဖဲ့၏။ သို့ ရာ တွင် မုန် တိုင်း ၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပါ တော် မ မူ၊ မုန် တိုင်း နောက် မြေ လှုပ် ၏။ မြေ လှုပ် ခြင်း၌ လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပါ တော် မ မူ။
တည် ရာ တိုင် များ ကို ငါ ထောက် ခံ ခဲ့ သော် လည်း၊ မြေ ပ ထ ဝီ နှင့် နေ ထိုင် သ မျှ ပါ၊ ပျက် ပြား ရ ကြ၏။
မြေ ကြီး ကို လှုပ် ရှား ရန် ထ တော် မူ သော အ ခါ၊ ဘုန်း အာ နု ဘော် ကြီး၍ ကြောက် မက် ဖွယ် သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား မျက် မှောက် တော် မှ၊ ကျောက် ဂူ၊ မြေ တွင်း များ သို့ လူ တို့ ခို ဝင် ကြ လိမ့် မည်။
ကိုယ် တော် သည် ရှေး ကာ လ၌ မြေ ပ ထ ဝီ ကို တည် ထောင် တော် မူ လျက်၊ မိုး ကောင်း ကင် လည်း၊ လက် တော် နှင့် ဖန် ဆင်း တော် မူ ရာ ဖြစ် ပါ ၏။
ထို အ ရာ များ သည်၊ ပျက် စီး ရ ပါ လိမ့် မည်။ ကိုယ် တော် မူ ကား၊ အ မြဲ တည် တော် မူ ပါ မည်။ ထို အ ရာ ရှိ သ မျှ သည်၊ အ ဝတ် ကဲ့ သို့ နွမ်း ရိ၍၊ အ ဝတ် ကဲ့ သို့ လဲ တော် မူ လိုက် သ ဖြင့်၊ ပြောင်း လဲ ခြင်း ခံ ရ ပါ လိမ့် မည်။
အိုင် ရေ အ လွန် လှုပ် ရှား သ ဖြင့် လှိုင်း များ သည် လှေ ကို လွှမ်း မိုး၏။ ကိုယ် တော် မူ ကား စက် တော် ခေါ် လျက် နေ တော် မူ၏။
တ ပည့် တော် တို့ သည် ချဉ်း ကပ်၍ အ ရှင် ဘု ရား ကယ် တော် မူ ပါ။ သေ ဆုံး ရ ပါ တော့ မည် ဟု လျှောက် ဆို လျက် နှိုး ကြ သော်၊
ကိုယ် တော် က ယုံ ကြည် ခြင်း နည်း ပါး သူ တို့၊ အ ဘယ် ကြောင့် ကြောက် ကြ သ နည်း ဟု မိန့် တော် မူ ပြီး လျှင် ထ၍ လေ နှင့် ရေ ကို ဆုံး မ တော် မူ သ ဖြင့် အ လွန် ငြိမ် ဝပ် ရ လေ ၏။