Joba 30 - Baiboly Katolika

B. Ny fahoriana ankehitriny.

¹ Fa ankehitriny kosa aho, fihomehezan’ny olona tanora noho izaho, izay tsy ho noraisiko akory ny rain’izy ireo fahizany, hatao eo amin’ireo amboa miandry ny ondriko.

² Ho nataoko inona moa ny herin-tsandrin’ireny? tsy manan-kavitrìhana akory ireny.

³ Kaozatry ny fahoriana aman-kanoanana izy, dia miraotra ny efitra, izay tany karankaina, tsy misy zava-maniry hatrizay ela izay.

⁴ Mitsongo tsimo-kazo mangidy any amin’ny hazo kely milobolobo izy, ary tsy manan-kanina afa-tsy ny fakan-kofafambohitra.

⁵ Roahina tsy ho eo amin’ny fikambanan’olombelona izy; sady iantsoantsoana toy ny amin’ny mpangalatra.

⁶ Ka dia monina any an-dohasaha mahatsiravina, any amin’ny zohin-tany sy any amin’ny haram-bato.

⁷ Antsoantson’olon-dia no re ataony any an-kirihitrala, ary mitangorona mandry any anaty roimainty izy.

⁸ Olona adala sy taranaky ny tsy misy hajany ireny, ka roahina amim-panesoana amin’ny tany onenana.

⁹ Kanjo izaho indray izao no ataony an-kira, ataony ambentinteny,

¹⁰ ataony zava-betaveta aho, andosirany: tsy aviliny tsy hankamin’ny tavako ny tsipi-drorany.

¹¹ Manaram-po foana izy manevateva ahy, tsy mahalala fetra eo anatrehako.

¹² Olona tsinontsinona no mitsangana eo ankavanako, ka mitady hanosika ny tongotro, misava ny lalana hamonoana hatraty amiko.

¹³ Dia noravany ny lalako; ny handringana ahy no imasoany, izy ireo izay tsy ho nanana olo-mamonjy.

¹⁴ Toy ny amin’ny fefy banga be no irotsahany amiko, dia miantoraka ao amin’ny korontan-javatra.

¹⁵ Ka voasaron’ny fampahatahorana aho; ny fahafinaretako voafaoka toy ny rivotra, ny fiadanako nandalo toy ny rahona.

¹⁶ Ary ankehitriny ny fanahiko mihanaka toy ny rano ao anatiko, ny andron’ny fahoriana mangeja ahy.

¹⁷ Ny alina misikotra ny taolako, mihinana azy: ny loza mikiky ahy tsy mitsahatra.

¹⁸ Noho ny hamafiny efa tsy mitana ny endriny intsony ny akanjoko, fa mangeja ahy toy ny akanjo vity;

¹⁹ nazeran’Andriamanitra ao anaty fotaka aho, ka tahaka ny vovoka aman-davenona aho izao.

²⁰ Mitaraina aminao aho, nefa tsy valianao akory; mitsangana aho, nefa jerenao fotsiny.

²¹ Tonga loza be amiko Ianao; asianao amin’ny herin’ny sandrinao rehetra aho.

²² Alainao aho, ampanidininao araka izay itondran’ny rivotra ahy aho, ary foananao amin’ny fifofofofon’ny tafio-drivotra.

²³ Satria, fantatro izany, fa entinao ho amin’ny fahafatesana aho; any amin’ny ifamotoanan’ny manana aina rehetra.

²⁴ Kanefa tsy hanandra-tanana va izay efa ho faty, ary tsy handefa feo miantso va izay mby an-tanan-doza?

²⁵ Tsy efa nandatsa-dranomaso tamin’ny ory va aho? Tsy efa nangoraka ny mahantra va ny foko?

²⁶ Nanandrandra fiadanana aho, ka fahoriana no tonga, nanantena fahazavana aho, ka haizina no mitranga.

²⁷ Mandevilevy tsy mety miato ny tsinaiko; mifàntoka amiko ny androm-pahoriana.

²⁸ Mitsaitsaika amim-pisaonana, tsy misy masoandro aho; matoa mitsangana aho eo am-pivoriana, dia handefa fitarainana foana.

²⁹ Nanjary rahalahin’ny amboadia aho, sy tonga naman’ny zanak’ostritsa.

³⁰ Ny hoditro mihelakelaka, mivolom-balala maty; ny taolako mirehitra azon’ny afo ao anatiny.

³¹ Tsy mandefa afa-tsy feom-pisaonana ny lokangako, ary feo mitoreo ihany no avy amin’ny sodiko.