Isaia 57 - Baiboly Katolika

¹ Lasa tsy hita intsony ny marina nefa tsy misy misaina ao am-pony; alaina ny olona tia vavaka, nefa tsy misy mihevitra akory fa noesorina ho afaka amin’ny loza ny marina,

² ka miditra ho amin’ny fiadanana izy! Mandry ao amin’ny fandriany, izay nanaraka ny lala-mahitsy.

³ Fa manatòna, ianareo, ry zanak’ikala mpanao ody, ry taranaky ny mpaka vadin’olona sy mpijangajanga!

⁴ Iza no hanihaninareo? Iza no isanasanànareo vava sy itranganareo lela? Tsy zanaky ny mpanao ratsy va ianareo, sy taranaka mpandainga?

⁵ Mirehidrehitra ianareo eo ambanin’ny terebinta, sy eny ambanin’izao hazo maitso rehetra izao! Mamono zaza eny an-dohasaha, ambanin’ny tsefatsefa-karambato!

Hadalan’izay mitoky amin’ny sampy

⁶ Ny vato kilonjy eny an-dohasahan-driaka, no anjaranao, izany dia izany no anjaranao! Fa ireny avy no nanidinanao fanatitra araraka, sy notoloranao fanatitra! Moa tsy maintsy hahafa-po Ahy va izany?

⁷ Nanorina ny fandrianao, tany an-tendrombohitra avo sy manerinerina ianao! Dia niakatra tany ianao hanao sorona.

⁸ Teo ivohon’ny varavarana sy ny tolàm-baravarana ianao, no nametraka ny fahatsiarovanao. Fa lavitra Ahy ianao miala rako-dambam-pandriana, miakatra ao sy manitatra ny fandrianao ianao, ary nandraikitra ny tambinao tamin’izy ireo; mankamamy ny fifamihinany aminao ianao, mandoto ny masonao ianao.

⁹ Miseho eo anatrehan’ny mpanjaka ianao mitondra diloilo: ataonao betsaka ny zava-manitrao; alefanao lavitra ny irakao; mietry hatrany amin’ny Seoly ianao.

¹⁰ Reraka noho ny fandehandehananao matetika ianao; tsy mba nilaza hoe: «Aim-bery foana izany!» Hitanao fa mbola misy hery ny tananao, ka izany no tsy ahatsiarovanao marary.

¹¹ Fa iza àry no atahoranao? iza no ahinao, no dia nivadika amiko ianao, ka tsy mba mahatsiaro Ahy, sy tsy asianao raharaha akory Aho? Moa tsy nangina Aho, ary efa hatry ny ela, dia hatrizay tsy natahoranao Ahy izay?

¹² Izaho no hanambara ny fahamarinanao, ary ny asanao izay tsy mahasoa anao akory.

¹³ Rehefa hitaraina ianao, aoka hamonjy anao ireo antontan’andriamanitrao! Hopaohin’ny rivotra avokoa ireo, hindaosin’ny tsotso-drivotra! Fa izay matoky Ahy no handova ny tany, sy ho tompon’ny tendrombohitra masina.

Tononkalo fanalana alahelo

¹⁴ Ary hisy hilaza hoe: «Savao, savao ny lalana, areno izy, esory ny misakantsakana rehetra eo amin’ny lalan’ny vahoakako!»

¹⁵ Fa izao no lazain’ny Avo Indrindra, izay mipetraka amin’ny fonenana mandrakizay sy antsoina hoe ilay Masina: Mitoetra eo amin’ny fitoerana avo sy masina Aho, ary koa ao amin’ny olona torotoro fo sy manetry tena am-panahy, mba hamelombelona ny fanahin’ny manetry tena, sy hamelombelona ny fon’ny torotoro fo.

¹⁶ Fa tsy te-hifandahatra mandrakariva aho, na hitahiry fahatezerana mandrakizay; satria amin’izany dia ho torana eo anatrehako ny fanahy sy ny aina izay nataoko.

¹⁷ Noho ny fitsiriritany mahameloka, nitezitra Aho ary namely azy noho ny fahatezerako, nefa miery tsy ho hita Aho; ary izy kosa maditra, nanaraka ny lalan’ny sitrapony!...

¹⁸ Hitako ny lalany ary hanasitrana azy Aho; hitari-dalana azy, ary hamerina aminy ny fampiononako, ho azy sy ho an’ireo malahelo eo aminy.

¹⁹ Izay manisy fiderana eo am-bava dia milaza manao hoe: «Fiadanana, fiadanana, ho an’ny lavitra sy ny akaiky, hoy i Iaveh, ary hanasitrana azy Aho!...»

²⁰ Fa ny ratsy fanahy kosa, tahaka ny ranomasina manonja, izay tsy mety mitony, ary manakobana tany dilatra amam-potaka ny onjany.

²¹ Tsy misy fiadanana ho an’ny ratsy fanahy, hoy ny Andriamanitro.