Jeremia 3:17 - Baiboly Katolika Amin’izany andro izany i Jerosalema hantsoina hoe: «ny seza fiandrianan’i Iaveh!» Ary ny firenena rehetra hivory ao Jerosalema, amin’ny Anaran’i Iaveh, fa tsy hanaraka ny ditran’ny fony ratsy intsony izy. Baiboly Protestanta Malagasy 2011 Amin’izany andro izany no hanononana an’i Jerosalema hoe sezafiandrianan’NY TOMPO; hivory any ny Jentilisa rehetra noho ny anaran’NY TOMPO any Jerosalema, ary tsy handeha araka ny ditran’ny fo ratsiny intsony izy. DIEM PROTESTANTA Amin’izany fotoana izany i Jerosalema dia hantsoina hoe «Sezafiandrianan’ny TOMPO». Hivory ao ny firenena rehetra hanome voninahitra Ahy TOMPO sady tsy hanaraka intsony ny ditran’ny fony ratsy. Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Amin’izany fotoana izany i Jerosalema dia hantsoina hoe «Sezafiandrianan’ny TOMPO». Hivory ao ny firenena rehetra hanome voninahitra Ahy TOMPO sady tsy hanaraka intsony ny ditran’ny fony ratsy. Baiboly Protestanta Malagasy Amin’izany andro izany no hanononana an’i Jerosalema hoe Seza fiandrianan’i Jehovah; Ary hivory any ny jentilisa rehetra Noho ny anaran’i Jehovah any Jerosalema, Ary izy tsy handeha intsony araka ny ditry ny fo ratsiny. Malagasy Bible Amin'izany andro izany no hanononana an'i Jerosalema hoe Seza fiandrianan'i Jehovah; Ary hivory any ny jentilisa rehetra noho ny anaran'i Jehovah any Jerosalema, ary izy tsy handeha intsony araka ny ditry ny fo ratsiny. La Bible en Malgache Amin’izany andro izany no hanononana an’i Jerosalema hoe sezafiandrianan’NY TOMPO; hivory any ny Jentilisa* rehetra noho ny anaran’NY TOMPO any Jerosalema, ary tsy handeha araka ny ditran’ny fo ratsiny intsony izy. |
Dia nandre hanitra mahafinaritra i Iaveh, ka i Iaveh nanao anakampo hoe: «Tsy hanozona intsony ny tany Aho noho ny olona; fa ratsy hatramin’ny fahatanorany ny fisainan’ny fon’ny olombelona; ary tsy mba hamono ny zavatra manana aina rehetra toy izay nataoko izay intsony Aho.
Ny amin’ny vahiny, izay tsy isan’i Israely vahoakanao fa avy any an-tany lavitra, noho ny amin’ny Anaranao,
dia tsy hanahaka ny razany izay taranaka maditra sy miodina, taranaka manana fo mivadibadika, sy fanahy tsy miraikitra amin’Andriamanitra.
Koa teo amin’ny lalan’ny fitsaranao no niandrasanay Anao, ry Iaveh, ny Anaranao amam-pahatsiarovana Anao, no fanirian’ny fanahinay.
Ary ny hafa firenena izay mifikitra amin’i Iaveh mba hanompo Azy sy ho tia ny Anarany, ary ho mpanompony, izay rehetra mitandrina ny sabata fa tsy mandika azy, sy miraikitra mafy amin’ny fanekeko,
Dia hatahorany hatrany andrefana ny Anaran’i Iaveh, ary hatrany amin’ny fiposahan’ny masoandro, ny voninahiny; fa ny fiaviny ho toy ny ony maria, hampandehanan’ny fofon’ain’i Iaveh.
Tamin’ny taona nahafatesan’i Oziasa, mpanjaka, no nahitako ny Tompo, nipetraka teo ambonin’ny seza fiandrianana avo sy manerinerina, ary nahafeno ny tempoly ny rebareban’akanjo.
Izao no lazain’i Iaveh: Ny lanitra no seza fiandrianako; ary ny tany no fitoeran-tongotro. Ka trano inona no hataonareo ho Ahy, ary fitoerana manao ahoana no ho fitsaharako?
Fa Izaho mahalala ny asany aman-kevitr’izy ireo! Tonga ny fotoana hamoriana ny firenena rehetra mbamin’ny samy hafa fiteny rehetra. Ho avy izy ireo ka hahita ny voninahitro,
Ny rahalahinao rehetra dia naverin’izy ireo, avy amin’ny firenena rehetra, ho fanatitra ho an’i Iaveh; haveriny mitaingin-tsoavaly, ambony kalesy, am-pilanjana, mitaingina mole aman-drameva, ho ao amin’ny tendrombohitro masina, ho any Jerosalema, hoy i Iaveh, toy ny itondran’ny zanak’i Israely ny fanatitra ao anaty lovia, any an-tranon’i Iaveh.
Kanefa izy ireo tsy nihaino na nanongilan-tsofina; fa samy nandeha nanaraka ny ditran’ny fo ratsiny; ka dia notanterahiko taminy ny teny rehetra amin’ity fanekena ity, izay nandidiako azy hotandremany; nefa tsy notandremany.»
Saingy rehefa voaongotro, dia hiantrako indray izy ireo. Ka samy hoentiko ho any amin’ny lovany, samy ho any amin’ny taniny avy.
Ary raha mianatra ny lalan’ny vahoakako izy, ka amin’ny Anarako no hianianany hoe: Velona i Iaveh! toy ny nampianarany ny vahoakako hianiana amin’ny anaran’i Baala, dia voaorina eo amin’ny vahoakako izy.
Noho ny Anaranao, aza dia atao tsinontsinona, aza dia hamavoina ny seza fiandrianan’ny voninahitrao. Tsarovy fa aza tsoahana ny fanekenao taminay.
Ianareo indray nanao ratsy mihoatra noho ny razanareo aza; ka indro fa samy manaraka ny haratsian’ny fo ratsinareo ianareo, mba tsy hihaino Ahy.
Ry Iaveh, heriko ama-mandako, sy fialofako amin’ny andron’ny fahoriana, ho tonga aminao ny firenena maro, avy amin’ny faran’ny tany, ka hanao hoe: Ny razanay tsy nahazo lova afa-tsy ny lainga, sy zava-poana tsy azo atao na inona na inona!
Seza fiandrianana be voninahitra, fiamboniana mandrakizay, fitoeran’ny tranonay masina,
Izy ireo anefa manao hoe: ‹Tsinontsinona izany! Izahay dia hanaraka ny hevitray ihany, sy hanao araka ny ditran’ny fo ratsinay avy ihany.› »
Ary izaho nanao hoe: Ahoana no hametrahako anao, eo amin’ireo zanako, sy homeko tanim-pahafinaretana ianao, dia izay soa indrindra eo amin’ny firenena mba ho lovanao? ary hoy Aho: «Hiantso ahy hoe Raiko, ianao,» sady tsy hitsahatra ny hanaraka Ahy.
Izao no lazain’i Iavehn’ny tafika, Andriamanitr’i Israely: Izao teny izao koa no holazaina any amin’ny tanin’i Jodà, sy amin’ny tanànany, raha avy izay hampodiako ireo lasan-ko babo tamin’izy ireo: Hohasoavin’i Iaveh anie ianao, ry firenen’ny fahamarinana, ry tendrombohitry ny fahamasinana!
Ary ny anaran’ity tanàna ity ho Ahy dia ho anaram-pifaliana sy fiderana amam-boninahitra, any amin’ny firenen-drehetra ambonin’ny tany, izay handre ny soa rehetra hataoko aminy; ho raiki-tahotra sy hangovitra ireny, mahita ny fiadanana amam-panambinana rehetra homeko azy ireo.
Ary raha ianao mianiana hoe: Velona i Iaveh! ka amim-pahamarinana sy hitsiny ary rariny no ianiananao, dia holazain’ny firenena, fa Izy no hanambina azy ireo ary Izy no hireharehan’izy ireo.
Kanefa izy ireo tsy nihaino na nanongilan-tsofina, fa nandeha araka ny saim-pantany, nanaraka ny hamafin’ny fo ratsiny; nihemotra izy fa tsy nandroso.
Noho izany, izao no lazain’i Iaveh Andriamanitr’i Israely: «Indro ity firenena ity hofahanako zava-mangidy, hampisotroiko rano misy poizina.
Eo ambonin’ilay andohalambo nivelatra teo ambonin’ny lohany, nisy hoatra ny vato safira, mitarehin-tseza fiandrianana; ary toa nisy hoatra ny endrik’olona teo ambonin’io mitarehin-tseza fiandrianana io.
Hoy izy tamiko: Ry zanak’olona! Eto no fitoeran’ny seza fiandrianako, fitoerana hametrahako ny faladian-tongotro, honenako eo amin’ny zanak’i Israely na izy na ny mpanjakany, tsy handoto intsony ny Anarako masina, amin’ny fahavetavetany, na ny fati-mpanjakany, na ny fitoerana avony,
Ary 18.000 hakiho ny manodidina azy. Ary ny anaran’ny tanàna hatramin’izay dia hatao hoe: Iaveh no ao.
Avia, ry Siôna, vonjeo ny tenanao, ianao izay monina ao amin’ny zanaka vavin’i Babilôna!
hoentiko mody izy honina ao afovoan’i Jerosalema, ka izy ho vahoakako ary Izaho ho Andriamaniny, amin’ny rariny sy ny hitsiny.»
Ho sahondra ho anareo izany, ary ny fijerena izany dia hahatsiarovanareo ny didin’i Iaveh rehetra mba hanarahanareo azy rehetra, fa tsy hanarahanareo ny fonareo sy ny masonareo, izay mitarika anareo ho amin’ny fivadihana.
fa nahalala an’Andriamanitra izy, nefa tsy nankalaza Azy ho Andriamanitra na nisaotra Azy; fa nanjary zava-poana Izy tamin’ny fisainany, ary tonga maizina ny fony donto.
Fa tsy hanan-kery aminareo ny fahotana, satria ianareo tsy ambanin’ny Lalàna, fa ambanin’ny fahasoavana.
Rehefa maty anefa ny mpitsara dia nihasimba indray izy mihoatra noho ny razany indray aza, ka lasa nanaraka andriamani-kafa mba hanompo azy sy hiankohoka eo anatrehany, fa tsy niala amin’ny hadisoany amam-pikiribibiany.