Jeremia 7 - Baiboly Katolika

2. TENIN’ANDRIAMANITRA, INDRINDRA TAMIN’NY ANDRON’I JÔAKIMA Ny tena fivavahana marina a) Famelezana ny Tempoly

¹ Izao no teny nataon’i Jeremia, tamin’ny anaran’i Iaveh, dia toy izao:

² Mitsangàna eo am-bavahadin’ny tranon’i Iaveh, ka eo no torio izao teny izao, ataovy hoe: «Mihainoa ny tenin’i Iaveh, ianareo rehetra lehilahy amin’i Jodà, izay miditra amin’ireto vavahady ireto, hivavaka amin’i Iaveh.

³ Izao no lazain’i Iavehn’ny tafika, Andriamanitr’i Israely: Ahitsio ny lalanareo aman’asanareo, dia hamponeniko amin’ity tany ity ianareo.

⁴ Aza matoky ny teny laingan-dry zareo manao hoe: Ity no tempolin’i Iaveh, Tempolin’i Iaveh, Tempolin’i Iaveh!

⁵ Fa raha ahitsinareo ny lalanareo aman’asanareo; raha tsarainareo marina ny adin’ny olona amin’ny namany,

⁶ raha tsy ampahorînareo ny vahiny, sy ny kamboty ama-mpitondratena; ary tsy mandatsa-dra marina amin’ity tany ity ianareo, na manaraka andriamani-kafa, hampidi-doza aminareo,

⁷ dia hamponeniko amin’ity tany ity ianareo; amin’ny tany efa nomeko ny razanareo hatramin’ny andro taloha ka hatramin’ny mandrakizay.

⁸ Kanefa ny itokianareo dia teny lainga, tsy mahasoa anareo velively akory!

⁹ Aiza ka dia avy mandainga, mamono olona, maka vadin’olona, mianian-tsy tò, manemboka an’i Baala, ary manaraka andriamani-kafa tsy fantatrareo ianareo!

¹⁰ dia tonga, dia miseho eto anatrehako indray, eto amin’ity trano iantsoana ny Anarako ity, ka manao hoe: ‹Ho afaka isika!› Ary ny mba hanao izany fahavetavetana rehetra izany no anton’izany.

¹¹ Moa zohy fieren’ny mpangalatra eo imasonareo va, ity trano iantsoana ny Anarako ity? Izaho koa mba nahita izany, - teny marin’i Iaveh. -

¹² Mandehana mankany amin’ilay nitoerako any Silô, izay namponenako ny Anarako fahiny, ka zahao ny nanaovako azy, noho ny haratsian’i Israely vahoakako.

¹³ Ary ankehitriny rehefa nanatanteraka izany rehetra izany ianareo, - teny marin’i Iaveh, - ary rehefa niteny taminareo Aho, fa niteny taminareo hatry ny vao maraina Aho, nefa tsy nohenoinareo, ary niantso anareo Aho, nefa tsy novalianareo,

¹⁴ dia ataoko amin’ity trano ity izay niantsoana ny Anarako, izay ametrahanareo ny fitokianareo, dia ity fitoerana izay efa nomeko anareo sy ny zanakareo, izay nataoko tamin’i Silô;

¹⁵ ka hoesoriko eo anatrehako ianareo, toy ny nanesorako ny rahalahinareo rehetra, dia ny taranak’i Efraima rehetra.»

b) Ireo andriamani-kafa

¹⁶ «Ary ianao aza mifona ho an’ity vahoaka ity; aza manandratra fitarainana na fivavahana ho azy, ary aza miambezo amiko, fa tsy hihaino anao Aho.

¹⁷ Tsy hitanao va ny ataon’izy ireo, eny an-tanànan’i Jodà, sy eny an-dalamben’i Jerosalema?

¹⁸ Ny zanaka manangon-kitay; ny ray mandrehitra afo; ny vehivavy mametafeta koba, hanaovana mofo ho an’ny mpanjaka vavin’ny lanitra, sy hanidina fanatitra araraka ho an’andriamani-kafa, mba haniratsirana Ahy.

¹⁹ Moa Izaho va no tsiratsirainy, - teny marin’i Iaveh, - fa tsy ny tenany ihany, ka tsy maintsy hangaihay tava izy amin’izany?»

²⁰ Koa izao no lazain’i Iaveh Tompo: «Indro haidina amin’ity tany ity, ny hatezerako amam-pahavinirako, dia amin’ny olona sy ny biby, amin’ny hazo eny an-tsaha sy ny vokatry ny tany; ary hirehitra izany, ka tsy ho faty.»

d) Fivavahana, nefa ivadihana

²¹ Izao no lazain’i Iavehn’ny tafika, Andriamanitr’i Israely: «Anampio ny soronareo ny sorona doranareo ka hano ny henan’izany;

²² fa tsy misy nolazaiko tamin’ny razanareo, na nandidiako azy ireo, tamin’ny andro nitondrako azy nivoaka avy any amin’ny tany Ejipta, ny amin’ny sorona dorana sy ny sorona.

²³ Fa ny amin’ny didy nomeko azy ireo, dia izao no nolazaiko taminy: Mihainoa ny feoko; ary Izaho no Andriamanitrareo, ary ianareo no vahoakako; mizora amin’ny lalana rehetra handidiako anareo, mba ho sambatra ianareo.»

²⁴ Kanefa izy ireo tsy nihaino na nanongilan-tsofina, fa nandeha araka ny saim-pantany, nanaraka ny hamafin’ny fo ratsiny; nihemotra izy fa tsy nandroso.

²⁵ Hatramin’ny andro nivoahan’ny razanareo tany Ejipta, ka mandrak’androany, dia naniraka ny mpaminany mpanompoko rehetra ho any aminareo aho, naniraka azy vao maraina isan’andro aho;

²⁶ kanefa izy ireo tsy nihaino Ahy, tsy nanongilan-tsofina; fa nanamafy ny hatony, nanao ratsy mihoatra noho ny razany aza.

²⁷ Holazainao aminy izany rehetra izany, nefa tsy hihaino anao izy; hiantsoantso azy ireo ianao, nefa tsy hamaly anao izy.

²⁸ Ka dia izao no holazaiko azy ireo: «Ity no firenena tsy nihaino ny feon’i Iaveh Andriamaniny, sady tsy nety nino anatra; very ny fahamarinana, fa tsy eo am-bavany intsony.»

e) Fanompoan-tsampy indray; sesitany ho avy

²⁹ Harato ny volonao, dia ario; ka miventesa hira fisaonana eny amin’ny havoana, satria nakifik’i Iaveh sy nolaviny, ny taranaka mahatezitra azy.

³⁰ Fa nanao izay ratsy imasoko ny taranak’i Jodà, - teny marin’i Iaveh, - nametraka ny fahavetavetany eo amin’ny trano fiantsoana ny Anarako mba handotoany azy;

³¹ ary nanorina ireo fitoerana avo any Tôfeta, amin’ny lohasahan’ny zanak’i Hinôma, handoroany amin’ny afo ny zanany lahy aman-janany vavy; nefa zavatra tsy mba nodidiako izany, na mba noheverin’ny saiko akory.

³² Noho izany, indro tamy ny andro, - teny marin’i Iaveh, - izay tsy hanaovana hoe Tofeta na lohasahan’ny zanak’i Hinôma intsony, fa hoe «Lohasaha famonoana» kosa, ary any Tofeta aza no handevenana, noho ny hateren’ny tany!

³³ Ka ny fatin’ity firenena ity dia hohanin’ny voromanidina sy ny bibin’ny tany, ary tsy hisy handroaka ireny akory.

³⁴ Hataoko mitsahatra eo an-tanànan’i Jodà, sy eny an-dalamben’i Jerosalema ny feo fifaliana sy ny feo firavoravoana, ny hiran’ny mpampakatra sy ny ampakarina; fa hanjary efitra ny tany.