កុំភ្លេចកិច្ចការដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះទំនុកម៉ាស្គីល របស់អេសាភ។ 1 ប្រជាជនរបស់ខ្ញុំអើយ ចូរស្ដាប់ក្រឹត្យវិន័យរបស់ខ្ញុំ ចូរផ្ទៀងត្រចៀករបស់អ្នករាល់គ្នានឹងពាក្យពីមាត់របស់ខ្ញុំចុះ! 2 ខ្ញុំនឹងបើកមាត់របស់ខ្ញុំជាសុភាសិត ខ្ញុំនឹងថ្លែងប្រស្នាតាំងពីបុរាណមក 3 ជាសេចក្ដីដែលយើងធ្លាប់ឮ និងធ្លាប់ដឹង ជាសេចក្ដីដែលដូនតារបស់យើងបានរៀបរាប់ប្រាប់ដល់យើង។ 4 យើងនឹងមិនលាក់ពីកូនចៅរបស់ពួកគាត់ឡើយ គឺយើងនឹងរៀបរាប់ប្រាប់ជំនាន់ក្រោយនូវសេចក្ដីសរសើរតម្កើងនៃព្រះយេហូវ៉ា និងឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះអង្គ ព្រមទាំងកិច្ចការដ៏អស្ចារ្យដែលព្រះអង្គបានធ្វើផង។ 5 ព្រះអង្គបានស្ថាបនាសេចក្ដីបន្ទាល់ក្នុងយ៉ាកុប ហើយតាំងក្រឹត្យវិន័យក្នុងអ៊ីស្រាអែល ដែលព្រះអង្គបានបង្គាប់ដូនតារបស់យើង ឲ្យបង្រៀនក្រឹត្យវិន័យនោះដល់កូនចៅរបស់ពួកគាត់ 6 ដើម្បីឲ្យជំនាន់ក្រោយ គឺកូនចៅដែលនឹងកើតមក បានស្គាល់ នោះពួកគេនឹងក្រោកឡើង ហើយរៀបរាប់ប្រាប់កូនចៅរបស់ពួកគេតទៅទៀត; 7 ធ្វើដូច្នេះ ពួកគេនឹងដាក់ការទុកចិត្តរបស់ពួកគេលើព្រះ ហើយមិនភ្លេចកិច្ចការរបស់ព្រះឡើយ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេនឹងកាន់តាមសេចក្ដីបង្គាប់របស់ព្រះអង្គ 8 ហើយមិនបានដូចដូនតារបស់ពួកគេ ដែលជាជំនាន់ចចេស និងបះបោរ ជាជំនាន់ដែលចិត្តពួកគាត់មិនស្ថិតស្ថេរ ហើយវិញ្ញាណពួកគាត់មិនស្មោះត្រង់នឹងព្រះ។ 9 កូនចៅអេប្រាអិមជាខ្មាន់ធ្នូដែលបំពាក់អាវុធ បានបកក្រោយវិញនៅថ្ងៃនៃសង្គ្រាម។ 10 ពួកគេមិនបានរក្សាសម្ពន្ធមេត្រីរបស់ព្រះ ហើយមិនព្រមដើរក្នុងក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះអង្គឡើយ។ 11 ពួកគេភ្លេចអ្វីៗដែលព្រះអង្គបានធ្វើ និងកិច្ចការដ៏អស្ចារ្យដែលព្រះអង្គបានសម្ដែងដល់ពួកគេ។ 12 នៅចំពោះដូនតារបស់ពួកគេ ព្រះអង្គបានធ្វើកិច្ចការដ៏អស្ចារ្យនៅដែនដីអេហ្ស៊ីប គឺនៅវាលសូអាន។ 13 ព្រះអង្គបានញែកសមុទ្រ ហើយឲ្យពួកគាត់ឆ្លងកាត់ ព្រមទាំងធ្វើឲ្យទឹកឈរឡើងដូចជាគំនរ។ 14 ពេលថ្ងៃ ព្រះអង្គនាំផ្លូវពួកគាត់ដោយពពក ហើយពេញវេលាយប់ ព្រះអង្គនាំផ្លូវពួកគាត់ដោយពន្លឺភ្លើង។ 15 ព្រះអង្គទ្រង់បំបែកថ្មដានៅទីរហោស្ថាន ហើយឲ្យពួកគាត់ផឹក ដូចជាផឹកពីទីជម្រៅដ៏បរិបូរ។ 16 ព្រះអង្គទ្រង់ធ្វើឲ្យទឹកចេញពីថ្មដា ហើយធ្វើឲ្យទឹកហូរចុះដូចទន្លេ។ 17 ប៉ុន្តែពួកគាត់នៅតែបន្តប្រព្រឹត្តបាបទាស់នឹងព្រះអង្គទៀត ដោយបះបោរនឹងព្រះដ៏ខ្ពស់បំផុតនៅទីហួតហែង។ 18 ពួកគាត់បានល្បងលព្រះនៅក្នុងចិត្តរបស់ពួកគាត់ ដោយទាមទារអាហារតាមចំណង់របស់ខ្លួន។ 19 ពួកគាត់និយាយទាស់នឹងព្រះថា៖ “តើព្រះអាចរៀបតុអាហារនៅទីរហោស្ថានបានឬ? 20 មើល៍! ព្រះអង្គបានវាយថ្មដា នោះទឹកក៏បាញ់ចេញមក ហើយជ្រោះទឹកក៏ហៀរ ចុះព្រះអង្គអាចប្រទានអាហារ ឬរៀបចំសាច់សម្រាប់ប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះអង្គបានដែរឬ?”។ 21 នៅពេលព្រះយេហូវ៉ាបានឮ ព្រះអង្គទ្រង់ព្រះពិរោធយ៉ាងខ្លាំង ហើយភ្លើងបានឆេះឡើងទាស់នឹងយ៉ាកុប សេចក្ដីក្រេវក្រោធក៏ឆួលឡើងទាស់នឹងអ៊ីស្រាអែល; 22 ដ្បិតពួកគាត់មិនបានជឿលើព្រះ ហើយមិនបានទុកចិត្តលើសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់ព្រះអង្គឡើយ។ 23 យ៉ាងណាមិញ ព្រះអង្គទ្រង់បង្គាប់ពពកនៅខាងលើ ហើយបើកទ្វារនៃមេឃ; 24 ព្រះអង្គបង្អុរម៉ាណាលើពួកគាត់ ដើម្បីឲ្យពួកគាត់ហូប ហើយប្រទានអាហារពីស្ថានសួគ៌ដល់ពួកគាត់។ 25 មនុស្សបានហូបនំប៉័ងរបស់ទូតសួគ៌; ព្រះអង្គបានបញ្ជូនអាហារដល់ពួកគាត់ឲ្យបានឆ្អែត។ 26 ព្រះអង្គបានធ្វើឲ្យខ្យល់ទិសខាងកើតបក់នៅលើមេឃ ហើយនាំផ្លូវខ្យល់ទិសខាងត្បូងដោយព្រះចេស្ដារបស់ព្រះអង្គ 27 ព្រះអង្គបង្អុរសាច់លើពួកគាត់ដូចធូលីដី ព្រះអង្គបង្អុរសត្វស្លាបដូចគ្រាប់ខ្សាច់នៅឆ្នេរសមុទ្រ 28 ក៏ទម្លាក់ពួកវានៅកណ្ដាលជំរំរបស់ពួកគាត់ នៅជុំវិញលំនៅរបស់ពួកគាត់។ 29 ពួកគាត់ក៏ហូប ហើយឆ្អែតស្កប់ស្កល់ ដ្បិតព្រះអង្គបានប្រទានដល់ពួកគាត់តាមការលោភចង់បានរបស់ពួកគាត់។ 30 ពេលពួកគាត់មិនទាន់បែរចេញពីការលោភចង់បានរបស់ខ្លួន ខណៈដែលអាហារនៅតែនៅក្នុងមាត់របស់ពួកគាត់នៅឡើយ 31 នោះព្រះពិរោធរបស់ព្រះបានឆួលឡើងទាស់នឹងពួកគាត់ ព្រះអង្គក៏សម្លាប់ពួកអ្នកមាំមួនក្នុងចំណោមពួកគាត់ ហើយវាយផ្ដួលពួកមនុស្សកំលោះនៃអ៊ីស្រាអែល។ 32 ទោះបីជាមានការទាំងអស់នេះក៏ដោយ ក៏ពួកគាត់នៅតែប្រព្រឹត្តបាប ហើយមិនបានជឿលើកិច្ចការដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះអង្គឡើយ។ 33 ដូច្នេះ ព្រះអង្គទ្រង់ធ្វើឲ្យថ្ងៃរបស់ពួកគាត់អស់ទៅក្នុងភាពឥតន័យ ហើយធ្វើឲ្យឆ្នាំរបស់ពួកគាត់អស់ទៅក្នុងភាពតក់ស្លុត។ 34 កាលណាព្រះអង្គសម្លាប់ពួកគាត់ ទើបពួកគាត់ស្វែងរកព្រះអង្គ ក៏បែរមកវិញ ហើយខំប្រឹងស្វែងរកព្រះ។ 35 ពួកគាត់ក៏នឹកឃើញថាព្រះជាថ្មដារបស់ពួកគាត់ ហើយនឹកឃើញថាព្រះដ៏ខ្ពស់បំផុតជាព្រះប្រោសលោះរបស់ពួកគាត់។ 36 ប៉ុន្តែពួកគាត់បញ្ជោរព្រះអង្គដោយមាត់របស់ពួកគាត់ ហើយភូតភរព្រះអង្គដោយអណ្ដាតរបស់ពួកគាត់ 37 រីឯចិត្តរបស់ពួកគាត់មិននៅស្ថិតស្ថេរចំពោះព្រះអង្គឡើយ ហើយក៏មិនស្មោះត្រង់នឹងសម្ពន្ធមេត្រីរបស់ព្រះអង្គដែរ។ 38 យ៉ាងណាមិញ ព្រះអង្គមានសេចក្ដីមេត្តាករុណា; ព្រះអង្គលុបលាងអំពើទុច្ចរិតរបស់ពួកគាត់ ហើយមិនបានបំផ្លាញពួកគាត់ទេ។ ព្រះអង្គបានទប់ព្រះពិរោធរបស់ព្រះអង្គជាច្រើនលើកច្រើនសា គឺមិនបានធ្វើឲ្យសេចក្ដីក្រេវក្រោធទាំងអស់របស់ព្រះអង្គឆួលឡើងឡើយ។ 39 ព្រះអង្គទ្រង់នឹកចាំថាពួកគាត់គ្រាន់តែជាសាច់ប៉ុណ្ណោះ ជាខ្យល់ដែលរសាត់បាត់ទៅ ហើយមិនត្រឡប់មកវិញ។ 40 ពួកគាត់បះបោរនឹងព្រះអង្គនៅទីរហោស្ថាន ហើយធ្វើឲ្យព្រះអង្គព្រួយព្រះហឫទ័យនៅទីហួតហែងញឹកញាប់យ៉ាងណាហ្ន៎! 41 ពួកគាត់ល្បងលព្រះម្ដងហើយម្ដងទៀត ហើយរុកកួនអង្គដ៏វិសុទ្ធនៃអ៊ីស្រាអែល។ 42 ពួកគាត់មិនបាននឹកចាំអំពីព្រះហស្តរបស់ព្រះអង្គ នៅថ្ងៃដែលព្រះអង្គបានប្រោសលោះពួកគាត់ពីខ្មាំងសត្រូវឡើយ 43 កាលព្រះអង្គបានសម្ដែងទីសម្គាល់របស់ព្រះអង្គនៅអេហ្ស៊ីប និងបានសម្ដែងការអស្ចារ្យរបស់ព្រះអង្គនៅវាលសូអាន។ 44 កាលនោះ ព្រះអង្គបានធ្វើឲ្យទន្លេនានារបស់អេហ្ស៊ីបក្លាយជាឈាម ហើយពួកគេផឹកពីព្រែករបស់ពួកគេមិនបានឡើយ។ 45 ព្រះអង្គបានចាត់ហ្វូងរបោមឲ្យមកក្នុងចំណោមពួកគេ ដែលស៊ីបង្ហិនពួកគេ ហើយចាត់កង្កែបដែលបំផ្លាញពួកគេ។ 46 ព្រះអង្គបានប្រគល់ភោគផលរបស់ពួកគេទៅដង្កូវ ហើយប្រគល់ផលពីការនឿយហត់របស់ពួកគេទៅកណ្ដូប។ 47 ព្រះអង្គបំផ្លាញដើមទំពាំងបាយជូររបស់ពួកគេដោយដុំទឹកកក ហើយបំផ្លាញដើមឧទុម្ពររបស់ពួកគេដោយសន្សើមកក។ 48 ព្រះអង្គបានប្រគល់ហ្វូងគោរបស់ពួកគេទៅដុំទឹកកក ហើយប្រគល់ហ្វូងសត្វស្រុករបស់ពួកគេទៅរន្ទះ។ 49 ព្រះអង្គបានចាត់ព្រះពិរោធដ៏ក្រេវក្រោធរបស់ព្រះអង្គ សេចក្ដីក្ដៅក្រហាយ សេចក្ដីក្រេវក្រោធ និងទុក្ខវេទនា គឺកងទូតសួគ៌នៃមហន្តរាយ ឲ្យទៅឯពួកគេ។ 50 ព្រះអង្គទ្រង់ធ្វើឲ្យផ្លូវរាបស្មើសម្រាប់ព្រះពិរោធរបស់ព្រះអង្គ ក៏មិនបានសំចៃទុកព្រលឹងរបស់ពួកគេពីសេចក្ដីស្លាប់ឡើយ គឺព្រះអង្គបានប្រគល់ជីវិតរបស់ពួកគេទៅជំងឺរាតត្បាតវិញ។ 51 ព្រះអង្គបានវាយសម្លាប់អស់ទាំងកូនច្បងនៅអេហ្ស៊ីប ជាផលដំបូងនៃកម្លាំងក្នុងរោងរបស់ហាំ។ 52 បន្ទាប់មក ព្រះអង្គទ្រង់នាំប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះអង្គចេញដំណើរដូចហ្វូងចៀម ហើយនាំផ្លូវពួកគាត់ដូចហ្វូងចៀមនៅទីរហោស្ថាន។ 53 ព្រះអង្គបានដឹកនាំពួកគាត់ដោយសុវត្ថិភាព ដើម្បីកុំឲ្យពួកគាត់ភ័យខ្លាច ប៉ុន្តែសមុទ្របានគ្របលើខ្មាំងសត្រូវរបស់ពួកគាត់វិញ។ 54 ព្រះអង្គបាននាំពួកគាត់ទៅដល់ព្រំប្រទល់នៃទឹកដីដ៏វិសុទ្ធរបស់ព្រះអង្គ គឺដល់ភ្នំដែលព្រះហស្តស្ដាំរបស់ព្រះអង្គយកបាន។ 55 ព្រះអង្គបានបណ្ដេញប្រជាជាតិនានាចេញពីមុខពួកគាត់ ហើយបែងចែកមរតកដល់ពួកគាត់ដោយខ្សែរង្វាស់ ក៏ឲ្យបណ្ដាកុលសម្ព័ន្ធនៃអ៊ីស្រាអែលរស់នៅក្នុងរោងរបស់ខ្លួន។ 56 យ៉ាងណាមិញ ពួកគាត់បានល្បងល ហើយបះបោរនឹងព្រះដ៏ខ្ពស់បំផុត ក៏មិនបានរក្សាសេចក្ដីបន្ទាល់របស់ព្រះអង្គឡើយ។ 57 ពួកគាត់បានបកក្រោយ ហើយក្បត់ដូចដូនតារបស់ពួកគាត់; ពួកគាត់បានវៀចដូចធ្នូមិនត្រង់។ 58 ពួកគាត់ធ្វើឲ្យព្រះអង្គក្រេវក្រោធដោយទីខ្ពស់របស់ពួកគាត់ ហើយធ្វើឲ្យព្រះអង្គប្រច័ណ្ឌដោយរូបឆ្លាក់របស់ពួកគាត់។ 59 នៅពេលព្រះបានឮ ព្រះអង្គទ្រង់ព្រះពិរោធយ៉ាងខ្លាំង ហើយបោះបង់អ៊ីស្រាអែលចោលទាំងស្រុង 60 រហូតដល់ព្រះអង្គបានបោះបង់ចោលដំណាក់នៅស៊ីឡូរ ជាព្រះពន្លាដែលព្រះអង្គបានគង់នៅក្នុងចំណោមមនុស្សជាតិ។ 61 ព្រះអង្គបានប្រគល់ឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះអង្គទៅក្នុងភាពជាឈ្លើយសឹក ក៏បានប្រគល់សិរីរុងរឿងរបស់ព្រះអង្គទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់ខ្មាំងសត្រូវ។ 62 ព្រះអង្គក៏ប្រគល់ប្រជារាស្ត្ររបស់អង្គទ្រង់ទៅមុខដាវ ហើយព្រះអង្គទ្រង់ព្រះពិរោធយ៉ាងខ្លាំងចំពោះមរតករបស់ព្រះអង្គ។ 63 ភ្លើងបានស៊ីបំផ្លាញពួកមនុស្សកំលោះរបស់ពួកគេ ហើយពួកស្ត្រីព្រហ្មចារីរបស់ពួកគេក៏បាត់ចម្រៀងអាពាហ៍ពិពាហ៍។ 64 ពួកបូជាចារ្យរបស់ពួកគេបានដួលដោយមុខដាវ ហើយពួកស្ត្រីមេម៉ាយរបស់ពួកគេក៏មិនយំសោកឡើយ។ 65 ពេលនោះ ព្រះអម្ចាស់របស់ខ្ញុំតើនឡើងដូចភ្ញាក់ពីដំណេក ដូចមនុស្សខ្លាំងពូកែស្រែកយ៉ាងខ្លាំងដោយព្រោះស្រា។ 66 ព្រះអង្គវាយពួកខ្មាំងសត្រូវរបស់ព្រះអង្គឲ្យថយទៅវិញ ក៏បន្ថែមសេចក្ដីអាម៉ាស់អស់កល្បជានិច្ចដល់ពួកគេ។ 67 ព្រះអង្គទ្រង់បដិសេធរោងរបស់យ៉ូសែប ហើយមិនបានជ្រើសរើសកុលសម្ព័ន្ធអេប្រាអិមឡើយ 68 ផ្ទុយទៅវិញ ព្រះអង្គបានជ្រើសរើសកុលសម្ព័ន្ធយូដា គឺភ្នំស៊ីយ៉ូនដែលព្រះអង្គទ្រង់ស្រឡាញ់។ 69 ព្រះអង្គបានសាងសង់ទីវិសុទ្ធរបស់ព្រះអង្គ ឲ្យដូចកំពូលខ្ពស់នានា ឲ្យដូចផែនដីដែលព្រះអង្គបានតាំងឡើងឲ្យនៅជារៀងរហូត។ 70 ព្រះអង្គទ្រង់ជ្រើសរើសដាវីឌបាវបម្រើរបស់ព្រះអង្គ ហើយយកគាត់ចេញពីក្រោលចៀម 71 គឺយកគាត់ចេញពីការមើលថែមេចៀមបំបៅកូន ឲ្យឃ្វាលយ៉ាកុបជាប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះអង្គ និងអ៊ីស្រាអែលជាមរតករបស់ព្រះអង្គ។ 72 ដូច្នេះ ដាវីឌក៏ឃ្វាលពួកគេដោយសេចក្ដីគ្រប់លក្ខណ៍នៃចិត្តរបស់គាត់ ហើយដឹកនាំពួកគេដោយថ្វីដៃរបស់គាត់៕ |