2 Eoin 1 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹ An seanóir chum na baintighearna toghtha agus chum a clainne, go bhfuil grádh agam dóibh san bhfírinne; agus ní h‐agam‐sa amháin, acht ag na daoinibh uile go bhfuil eolas ar an bhfírinne aca;

² as ucht na fírinne chómhnuigheas ionnainn, agus bhéas linn go síorraidhe.

³ Béidh grása, trócaire agus síothcháin linn ó Dhia an tAthair, agus ó Íosa Críost, Mac an Athar, san bhfírinne agus san ngrádh.

⁴ Ba mhór an gáirdeachas do chuir sé orm cuid ded’ chlainn d’fhágháil ag siubhal san bhfírinne, do réir na h‐aithne fuaramar ó’n Athair.

⁵ Agus impidhim ort anois, a bhaintighearna, ní mar bhéinn ag scríobhadh aithne nuaidhe chugat, acht an aithne do bhí ó thús againn, grádh do thabhairt d’á chéile.

⁶ Agus is é is grádh ann, siubhal do réir a aitheanta. Is í seo an aithne, mar chualabhar ó thús, gur dual daoibh siubhal d’á réir.

⁷ Óir atá a lán mealltóir imthighthe amach san tsaoghal, nach n‐admhuigheann Íosa Críost tháinig san gcolainn. Atá a leithéid seo ’n‐a mhealltóir agus ’n‐a ainchríost.

⁸ Bidhidh ar bhur n‐aire chum nach gcaillfidh sibh a bhfuil saothruighthe agaibh, acht go bhfaighidh sibh lán‐luach saothair.

⁹ Cibé duine théigheas ceann ar aghaidh agus nach gcómhnuigheann i dteagasc Chríost, ní fhuil Dia aige: cibé duine chómhnuigheas san teagasc sin atá an tAthair agus an Mac aige.

¹⁰ Má thig aoinneach chugaibh gan an teagasc so do thabhairt leis, ná glacaidh isteach ’n‐bhur dtigh é, agus ná beannuighidh dhó:

¹¹ óir an té bheannuigheas dó atá sé páirteach ’n‐a dhroch‐ghníomharthaibh.

¹² Is mór a lán do bhéadh agam le scríobhadh chugaibh, acht níorbh áil liom é do scríobhadh le páipéar agus le dubhach; acht atá súil agam teacht chugaibh agus labhairt libh béal le béal, chum go mbéidh gáirdeachas go h‐iomlán agaibh.

¹³ Beannuigheann clann do dheirbhsheathar toghtha dhuit.