ЛЯМЭД. Чаму стаіш, Госпадзе, далёка, хаваеш Сябе ў часе смутку?
Чаму стаіш здалёк, ГОСПАДЗЕ, хаваешся ў часе трывогі?
Кіроўцу хору. Псальма Давідава. На Госпада спадзяюся; як жа вы кажаце душы маёй: «Як птушка ўзьляці на гару вашу»?
Чаму Ты хаваеш Сваё аблічча і лічыш мяне ворагам Сваім?
Калі далей пайду налева, не знайду Яго; калі павярну направа, не ўбачу Яго.
Бо калі Ён будзе ў супакоі, хто асудзіць; а калі Ён схавае аблічча Сваё, хто можа Яго ўбачыць? Будзе гэта для народа і для аднаго чалавека;
Кіраўніку хору. На спосаб песні «Ласіца на досвітку». Псальм Давідаў.
Не адварочвай аблічча Твайго ад мяне, не адцурайся ў гневе ад слугі Твайго. Ты памочнік мой, не адрынь мяне і не пакінь мяне, Божа збавення майго!
А я сказаў у бестурботнасці маёй: «Не пахіснуся навек».
Прабудзіся, чаму дрэмлеш, Госпадзе? Прачніся і не пакідай [нас] да канца!
Чаму адварочваеш аблічча Сваё, забываешся пра гора наша і бяду нашую?
Кіраўніку хору. Сыноў Корэ. Паводле «Аламот…» Песня.
А я клікаў Цябе, Госпадзе, і раніцай малітва мая апярэдзіць Цябе.
Надзея Ізраэля, Збаўца яго ў часе трывогі, чаму Ты — быццам чужынец у краіне ды быццам падарожнік, які збочвае на начлег?
Чаму Ты — быццам чалавек разгублены, як волат, які не можа ратаваць? Ты ж паміж нас, Госпадзе, і імя Тваё прызываюць у нас, не пакідай нас!»