бо, пакуль яшчэ трывае дыханне ўва мне і [пакуль] Дух Божы — у ноздрах маіх,
пакуль яшчэ трывае дыханьне ў-ва мне, і пакуль Дух Божы ў ноздрах маіх,
што, пакуль яшчэ дыханьне маё ўва мне і дух Божы ў ноздрах маіх,
Тады стварыў Госпад Бог чалавека з пылу зямлі і ўдыхнуў у ноздры яго подых жыцця, і чалавек стаўся жывою душою.
У Яго руцэ — душа кожнай жывой істоты і дух усяго цела чалавечага.
Але, як бачу, дух ёсць у чалавеку і подых Усемагутнага дае разуменне.
Дух Божы ўчыніў мяне, і подых Усемагутнага ажывіў мяне.
Дык не чапайце чалавека, дух якога ў ноздрах яго. Чаго ён будзе варты?
ды не патрабуе паслугі рук чалавечых, як быццам Яму чаго нестае, бо Ён Сам дае ўсім жыццё, і дыханне, і ўсё.