К іраўніку хору. Паводле «Лілея…» Давідаў.
Кіраўніку хору: на лад “Лілеі”. Давіда.
Кіроўцу хору. Псальма Давідава. На ўспамін.
І ў цемры ты не бачыш, і напор вады прыціскае цябе.
Паклічу я Госпада, вартага хвалы, і буду збаўлены ад ворагаў маіх.
Дзеля таго стане кожны святы маліцца Табе ў час адпаведны. Калі нават узнімуцца велічэзныя воды, да яго не наблізяцца яны.
Ува мне самім душа мая маркотная, таму ўспамінаю Цябе з зямлі Ярдана і Гэрмону, з гары Мізар.
Кіраўніку хору. На мелодыю “Лілія”. Сыноў Корэ. Маскіль, вясельная. Песня кахання.
Кіраўніку хору. Паводле «Лілея закону». Міктам. Давідаў. Дзеля павучання.
Збаў мяне, Божа, бо падступіліся воды аж да горла майго.
Кіраўніку хору. Паводле «Лілея навучання». Асафа. Псальм.
І ўстанаўлю закон за норму і справядлівасць за вагу, і град зруйнуе надзею ашуканства, а сховішча затопяць воды.
Калі пойдзеш праз ваду, з табой буду, і рэкі не затопяць цябе; калі будзеш ісці праз агонь, не згарыш, і полымя не спаліць цябе,
Падымаліся воды над галавою маёй, я сказаў: «Прападаю».
І кажа ён мне: «Воды, што ты бачыў, дзе сядзіць распусніца, – гэта народы, і натоўпы, і плямёны, і мовы.