Adlezenn 4:7 - Bibl Koad 21: Ar Bibl e Brezhoneg evit ar Vretoned Rak pehini eo ar vroad vras he defe he doueoù tost outi evel an AOTROU hon Doue bep gwech ma c'halvomp anezhañ? |
Ha bez' ez eus war an douar ur vroad heñvel ouzh da bobl, heñvel ouzh Israel, a zo bet dasprenet gant Doue evit ober anezhi e bobl, evit ober dezhañ un anv, hag evit ober ez keñver hag e-keñver da vro traoù bras ha spontus, en ur gas kuit dirak da bobl ac'h eus dasprenet evidout eus an Ejipt, broadoù hag o doueoù?
An AOTROU a zo tost d'an holl re a bed anezhañ, d'an holl re a bed anezhañ e gwirionez.
N'en deus graet evel-se da vroad all ebet, ha n'anavezont ket e varnedigezhioù. Meulit an AOTROU!.
Lakaet en deus ur c'horn da sevel evit e bobl, un abeg a veuleudi evit e holl re leal, evit mibien Israel, ar bobl a zo tost dezhañ. Meulit an AOTROU!
Pa gri ar re reizh, an AOTROU a selaou anezho, hag e tieub anezho eus o holl enkrezioù.
Met evidon, tostaat ouzh Doue eo va mad. Lakaet em eus va repu en Aotrou, an AOTROU, evit disklêriañ da holl oberennoù.
Me a selaouo ar pezh a lavar Doue, an AOTROU, rak komz a raio eus peoc'h d'e bobl ha d'e re garet-mat, evit na zistroint ken d'ar follentez.
Peogwir ez out prizius dirak va daoulagad, hag ez out bet enoret, hag e karan ac'hanout, e roin tud evidout, ha pobloù evit da vuhez.
N'en deus ket merzet direizhder e Jakob, n'en deus ket gwelet drougiezh en Israel. An AOTROU e Zoue a zo gantañ, hag e vez klevet eno youc'h ur roue.
E welout a ran eus lein ar reier, hag e sellan outañ a-ziwar an torgennoù, setu ur bobl a vo o chom a-du, ha ne vo ket kontet e-touez ar broadoù.
evit ma klaskint an Aotrou, da welout hag int a c’hellfe e gavout en ur e glask a-dastorn, petra bennak ma n’emañ ket pell diouzh hini ac’hanomp.
hag e lakaio ac'hanout dreist an holl bobloù en deus graet, e meuleudi, anv ha gloar, hag e vi ur bobl santelaet d'an AOTROU da Zoue, evel m'en deus lavaret.
Eürus out, Israel! Piv eo ar bobl a zo heñvel ouzhit, pobl saveteet gant an AOTROU, skoed da sikour, ha kleze da veurded? Da enebourien a vo doñvaet, ha te a vac'ho gant da dreid o lec'hioù uhel.
Goulenn digant an deizioù tremenet a zo bet a-raok dit, adalek an deiz ma krouas Doue an den war an douar, hag adalek penn an neñvoù betek dibenn an neñvoù, hag-eñ ez eus bet un dra ken bras, hag-eñ ez eus bet klevet un dra heñvel?
Piv eo an den hag en defe klevet mouezh an Doue bev o komz a-greiz an tan, hag a vefe chomet bev?
Tostait ouzh Doue hag e tostaio ouzhoc’h. Pec’herien, naetait ho taouarn, tud a galon lodennet, glanait ho kalonoù.