105 Andinin-teny ao amin’ny Baiboly momba ny fitsiriritana

Ny fialonana dia zavatra manakana antsika tsy hanana fiainana feno sy afaka. Mahatonga alahelo lalina ao amintsika izany, noho ny tsy fananana izay an'ny hafa fotsiny. Toy ny faniriana ratsy ihany koa izy io, ka isika ihany no voa mafy amin'izany.

Maro ny olona hitantsika eto amin'izao tontolo izao no iharan'izany tsy fahafaham-po izany. Tsy sambatra izy ireo ary feno tsy fankasitrahana ny Mpamorona ny fony, na dia efa misy aza ny zavatra omen'Andriamanitra azy. Mifantoka amin'ny an'ny hafa fotsiny izy ireo. Indraindray aza, mahatratra ny faniriana ny tsy fahombiazan'ny namany mihitsy ny fialonan'izy ireo.

Mety ho toa zavatra madinika ny fialonana ho an'ny olona sasany, tsy fantany anefa fa izay manomboka ho faniriana kely tsy misy fotony dia mety hivadika ho aretina, ka hitarika ny olona hanao ratsy eo imason'Andriamanitra. Raha toa ka voafehin'izany karazana gadra izany ianao, dia manasa anao aho hiantso an'i Jesosy mba ho voadio marina tokoa ianao ary hiaina ao anatin'ny fahafahana.

Enta-mavesatra ny fialonana, ary tsy tian'ny Ray handray izany ianao. Aza mitsiriritra izay an'ny namanao, aza malahelo rehefa mahita ny fitahian'ireo manodidina anao. Ny hany tokony hataonao dia ny mifandray amin'i Jesosy avy any Nazareta, izay loharanon'ny fitahiana.

Mazava tsara ny Baiboly momba ny fialonana, tsy ankasitrahan'Andriamanitra izany toe-tsaina izany. Hoy kosa izy: "Andeha isika hitondra tena tsara toy ny amin'ny andro; tsy amin'ny fihinanana tafahoatra sy ny fibobohan-toaka, tsy amin'ny fijangajangana sy ny fijejojejoana, tsy amin'ny fifandirana sy ny fialonana; fa mitafia an'i Jesosy Kristy Tompo, ary aza manao izay hahafa-po ny filan'ny nofo" (Romana 13:13-14). Asehon'ny Soratra Masina antsika fa asan'ny nofo ny fialonana, ary ny hany fomba handresena azy dia ny fananana fiainana ao amin'ny Fanahy.

Ny tsy mampandroso anao androany dia satria tsy avelanao hanapaka ny fiainanao ny Fanahy Masina. Mampirisika anao aho mba hamela Azy hamolavola anao, mba hiainanao fanasitranana tanteraka ary hankafizanao am-pilaminana ny segondra tsirairay amin'ny fiainanao.

fa aza te hoderaina foana amin’izay fifampilàna kisa amam-pifampialonana.

ka rakotra izao karazam-paharatsiana rehetra izao, halozana, fahalotoana, fahalianan-karena, fisomparana, feno fialonana, vonoana olona, fifandirana, fitaka, otri-po, mpanely tsaho,

Nataon’i Davida. Aza tezitra noho ny amin’ny mpanao ratsy, na mitsiriritra ny toetr’izay mpanao heloka.

Aoka tsy hialona ny mpanota ny fonao, fa hitoetra mandrakariva amin’ny fahatahorana an’i Iaveh.

Koa esory avokoa ny faharatsiana rehetra, ny fitaka rehetra, ny fihatsarambelatsihy,

Fa isika koa fahiny mba efa adala, tsy nanaiky, naniasia, andevon’ny faniriana amam-pilàn-dratsin’ny nofo rehetra, mpisompatra sy mpialona ka sady tandrifiny hankahalaina no nifankahala koa.

Fa sosotra tamin’ny tsy mpivavaka aho, nahita ny fiadanan’ny ratsy fanahy.

Ny fitiavana dia sady mahari-po no malemy fanahy; ny fitiavana dia tsy mialona, tsy manaonao foana, tsy mieboebo;

Aza sosotra noho ny amin’ny ratsy fanahy, na mialona an-dry zareo olon-dratsy,

Marina fa noho ny fialonana sy fifandirana no itorian’ny sasany an’i Kristy, nefa ao koa ny manao an-katsaram-po tokoa,

«Tsy hitsiriritra ny tranon’ny namanao ianao, tsy hitsiriritra ny vadin’ny namanao na ny ankizy lahiny na ny ankizy vaviny, na ny ombiny na ny ampondrany, na inona na inona amin’ny zavatry ny namanao.»

Koa esory avokoa ny faharatsiana rehetra, ny fitaka rehetra, ny fihatsarambelatsihy, dia ianareo izay tsy vahoakany akory taloha, fa efa vahoakan’Izy Andriamanitra kosa ankehitriny, ary tsy nahazo famindram-po koa taloha, fa efa nahazo ny famindram-pony kosa ankehitriny. Ry malala, mamporisika anareo hifady ny fanirian’ny nofo izay manohitra ny fanahy aho, noho ny maha-vahiny sy mpivahiny anareo. Manaova fitondran-tena tsara eo afovoan’ny Jentily, mba hankalazany an’Andriamanitra amin’ny andron’ny famangiana, rehefa hitany ny asa soa ataonareo, na dia amin’ny zavatra anaovany anareo ho mpanao ratsy aza. Koa, noho ny Tompo, dia maneke ny lehibe rehetra voatendrin’ny olona: na ny mpanjaka, satria ambony izy, na ny mpifehy, satria nirahiny hamay ny manao ratsy, sy hidera ny manao soa izy. Fa izany no sitrapon’Andriamanitra, mba hanampenanareo ny vavan’ny adala sy tsy mahalala anareo, amin’ny asa soa ataonareo. Olona afaka ianareo, nefa aoka ny fahafahana tsy hoenti-manarona ny ratsy, fa manaova toy ny mpanompon’Andriamanitra. Hajao ny olona rehetra, tiavo ny havana iray finoana, matahora an’Andriamanitra, ary omeo voninahitra ny mpanjaka. Ianareo mpanompo, maneke ny tomponareo, amin-tahotra sy fanajana lehibe, tsy ny tsara sy ny malemy fanahy ihany, fa ny saro-po koa. Fa zavatra ankasitrahin’Andriamanitra ny fiaretan’ny olona ny fampahoriana afitsoka azy tsy an-drariny noho ny fitiavana Azy. maniria fatratra ny rononom-panahy tsy misy famahony, toy ny zaza vao teraka, mba hampitomboany anareo amin’ny famonjena,

Mitsiriritra ianareo, nefa tsy mahazo; mamono sy mialona ianareo, nefa tsy mety manana; mifanditra sy miady ianareo; ary ianareo no tsy mahazo, dia satria tsy mangataka ianareo;

Fa entin’ny hasarotam-piaro ny lehilahy nalainy vady dia misafoaka: ka tsy hamindra fo izy amin’ny andro hamaliany faty.

fanompoan-tsampy, fanaovana ody mahery, fifankahalana, fifandirana, fialonana, fahatezerana, ady lahy, fifampiandaniana, fitokoana,

dia olona mpieboebo foana izany, sy tsy mahalala na inona na inona, fa adalan’ady hevitra aman’ady teny, izay miteraka fialonana, fifandirana, fanaratsiana, fiahiahian-dratsy,

Nony hitan’ireo rahalahiny, fa tian-drainy mihoatra noho izy rehetra i Josefa, dia nankahalainy izy, ka tsy zakany intsony ny hiteny aminy amim-pitiavana.

Atongilano ho amin’ny fampianaranao ny foko, fa tsy ho amin’ny fahazoan-tombony.

Aza mialona ny ratsy fanahy, na maniry hiaraka aminy akory.

Ny fialofan’i Efraima ho foana; ny fandrafian’i Jodà hitsahatra; i Efraima tsy hialona an’i Jodà intsony; ary i Jodà tsy handrafy an’i Efraima intsony.

Mitoera amim-panginana, eo anatrehan’i Iaveh ary manantenà Azy; aza tezitra noho ny amin’izay ambinina amin’ny lalany, dia ny olona mahomby amin’ny tetikadiny.

Mitsiriritra ianareo, nefa tsy mahazo; mamono sy mialona ianareo, nefa tsy mety manana; mifanditra sy miady ianareo; ary ianareo no tsy mahazo, dia satria tsy mangataka ianareo; mangataka ianareo, fa ratsy fangataka, dia ny hahazo izay hiaranan’ny filàn-dratsinareo, ka tsy mahazo ianareo.

satria fantany fa fialonana no nanoloran’izy ireo an’i Jesoa.

Ny mpanapaka tsy manan-tsaina mampitombo ny famoretana, fa izay mankahala ny fierenana kosa, ho lava andro iainana.

Mahita izany ny ratsy fanahy ka lotika, mihidy vazana ary hanin’ny fialonana: ho foana ny fanirian’ny ratsy fanahy.

Aoka isika hitondra tena tsara toy ny amin’ny andro, tsy amin’ny fihinanam-be loatra na fahamamoana, tsy amin’ny fijangajangana na fijejojejoana, tsy amin’ny fifandirana na fialonana;

Fa fialonana amam-pifandirana no hita ao aminareo, ka moa tsy ara-batana sy araka ny fanaon’olombelona va izany?

Halaviro ahy ny henatra amam-panesoana, fa mitandrina ny fampianaranao aho.

Ny ratsy fanahy namoron-tsain-dratsy, hamelezana ny marina, sady manidy vazana aminy. Fa ny Tompo kosa mihomehy ny ratsy fanahy, satria hitany fa tonga ny androny.

Ny adala levona amin’ny hatezerany ary ny foka maty amin’ny fisafoahany.

Ny olona mandoka ny namany, mamela-pandrika ny tongony.

Adala lahy ireo! Noho ny fitondran-tenany mahameloka, sy noho ny helony dia notaritiny hanjò azy ny fijaliana.

Aza mivavaka amin’andriamani-kafa, fa i Iaveh dia saro-piaro no Anarany; satria Andriamanitra saro-piaro Izy.

Ny vehivavy hendry, manorina ny tranony; ny vehivavy adala kosa, mandrava azy amin’ny tanany.

Maimay ny hanan-karena, ny mpialona, tsy fantany fa ho tonga aminy ny tsy fahampiana.

Levona sahady ny fitiavany, sy ny fankahalany amam-pialonany; ary tsy hanana anjara akory na oviana na oviana izy amin’izay atao atỳ ambany masoandro intsony.

Manodidina ahy ny fandriky ny ratsy fanahy, fa tsy manadino ny lalànao aho.

Ny fiadiana rehetra notefena hamelezana anao, tsy hisy asany, ary ny lela rehetra hisondrotra hifanohitra aminao, horesenao lahatra. - Izany no lovan’ny zanak’i Iaveh; izany no fahamarinana ho azony avy amiko. - Teny marin’i Iaveh. -

Ireo rahalahiny nialona azy, fa rainy kosa nitadidy izany.

Miaraha mifaly amin’izay mifaly, ary miaraha mitomany amin’izay mitomany.

Lavitra ny ratsy fanahy ny famonjena, satria tsy asiany raharaha ny lalànao.

fa raha ratsy kosa ny masonao, dia ho maizina avokoa ny tenanao rehetra, ka raha zary maizina àry ny fahazavana izay eo amin’ny tenanao, fahamaizinana manao ahoana izany!

Ny hadalan’ny olona no mahasimba ny lalany; ka i Iaveh no itezeran’ny fony.

Mirehareha amin’ny fitsiriritany ny ratsy fanahy; manamavo an’i Iaveh ny mpandroba mandoza.

Raha lotika ny foko, ka mahatsiaro voatsindrona lalina aho, dia ketrina tsy misy saina intsony aho fa toy ny biby no mitomoetra eo anatrehanao.

Fa isam-batan’olona dia samy taomin’ny filàn-dratsiny, izay manjono sy mitarika azy tsirairay avy. Ny filàn-dratsy kosa, rehefa torontoronina, dia miteraka ota, ary ny ota, rehefa tanteraka, dia miteraka fahafatesana.

Hoy aho amin’i Iaveh: «Tompoko Ianao, Ianao irery no fananako.

mpanendrikendrika, halan’Andriamanitra, miavonavona, misolanandrana, be rehaka, mpamorona sain-dratsy, tsy manoa ray aman-dreny,

Fa raha mifandramatra sy mifampihinana ianareo, tandremo fandrao mifandringana.

dia ny Seoly, ny kibo momba, ny tany tsy vonton-drano, ary ny afo koa, izay tsy mba manao hoe: «Aoka izay!» na oviana na oviana.

ny faharatsiana no ao anatiny; tsy mandao ny kianjany ny famoretana amam-pitaka. Fa tsy mba hoe fahavalo akory no manaratsy ahy; raha izany dia zakako ihany; tsy mba rafilahy no mitsangan-kamely ahy; raha izany, hiery azy aho. Fa ianao izay nataoko toy ny tenako; mpanolo-tsaina tsy anafenana aman-tsakaizako.

Aza mety hofitahina ianareo, fa ny fiarahana amin’ny ratsy manimba ny fitondran-tena tsara.

Ny fankahalana, mihantsy ady; fa ny fitiavana kosa, manarona ny hadisoana rehetra.

Nataon’i Davida. Aza tezitra noho ny amin’ny mpanao ratsy, na mitsiriritra ny toetr’izay mpanao heloka. Raha afaka kelikely foana dia tsy ho eo intsony ny ratsy fanahy; mijery ny fitoerany ianao, fa efa nanjavona izy. Ny malemy fanahy no hanana ny tany; ka ho finaritra mankafỳ fiadanana lehibe. Ny ratsy fanahy namoron-tsain-dratsy, hamelezana ny marina, sady manidy vazana aminy. Fa ny Tompo kosa mihomehy ny ratsy fanahy, satria hitany fa tonga ny androny. Ny ratsy fanahy manatsoaka ny sabany, manenjana ny tsipìkany handavo ny ory sy ny malahelo, hamono izay mahitsy lalana. Ny sabany hiditra amin’ny fony ihany; ary ny tsipìkany ho tapatapaka! Aleo ny kely ananan’ny olo-marina, toy izay ny be ananan’ny olon-dratsy maro; fa ny sandrin’ny mpanao ratsy, ho tapatapaka; ary ny olo-marina kosa hotohanan’i Iaveh. Fantatr’i Iaveh ny andron’ny marina; ary ny lovany haharitra mandrakizay. Tsy mba menatra izy amin’ny andron’ny fahoriany; ary ho voky amin’ny taona mosarena. Fa hojinjaina faingana tahaka ny ahitra ireny, ka halazo tahaka ny ahi-maitso.

Mandritra aina ahy ny fahazotoako, satria manadino ny teninao ireo mpanohitra ahy.

Ny fireharehana dia mialoha ny faharavana, ary ny fiavonavonana dia mialoha ny fahalavoana.

Ka ahoana àry ity ianao no mitsara ny mpiray finoana aminao; ahoana àry izato ianao no dia maneso ny mpiray finoana? Nefa samy hiseho eo amin’ny fitsaràn’Andriamanitra ihany isika rehetra,

Fa raha fialonana mangidy sy fifampiandaniana no ao am-ponareo, dia aza mirehareha, fa mandainga manohitra ny marina. Tsy mba fahendrena avy any ambony izany, fa avy amin’ny tany, sy ara-batana, ary avy amin’ny demony;

Ny olona matimatin-karena, mamelona ady, fa izay mitoky amin’i Iaveh, dia ho voky.

Tao an-toby indray izy ireo nialona an’i Môizy, sy i Aarôna ilay olo-masin’i Iaveh.

Aleo tanana ila feno fiadanana; toy izay tanan-droa feno fisasarana amam-panenjehan-drivotra.

Halako ny olona miroa fo, ary tia ny lalànao aho.

Tsara fo sy manao soa Ianao, ampianaro ny lalànao aho.

Manaova fitondran-tena tsara eo afovoan’ny Jentily, mba hankalazany an’Andriamanitra amin’ny andron’ny famangiana, rehefa hitany ny asa soa ataonareo, na dia amin’ny zavatra anaovany anareo ho mpanao ratsy aza.

Samia mandinika ny asany avy, mba samy ho ny amin’ny tenany ihany no ho reharehany, fa tsy ho ny amin’ny an’olon-kafa,

Fa ny mpikomy kosa haringana avokoa; ny taranaky ny ratsy fanahy hofongorana.

Fifandirana no hany ateraky ny avonavona; fa izay mety toroana no misy fahendrena.

Aza mba mitondra tena amim-pahidiana; mionòna amin’izay anananareo, fa Tenan’Andriamanitra no nilaza hoe: Tsy handao anao Aho, na hahafoy anao akory;

Aleo mitady fialofana amin’i Iaveh, toy izay mitoky amin’olombelona.

Koa raha ny masonao ankavanana no manafintohina anao, dia esory izy ka ario lavitra anao, fa aleo zavatra iray amin’ny tenanao no very toy izay ny tenanao manontolo no ariana any amin’ny gehen’afo. «Sambatra ny mahantra am-panahy, fa azy ny fanjakan’ny lanitra. Ary raha ny tananao ankavanana no manafintohina anao, dia tapaho ka ario lavitra anao, fa aleo rantsam-batana iray amin’ny tenanao no very toy izay ny tenanao manontolo no ariana any amin’ny gehen’afo.

Koa raha mijaly ny rantsam-batana iray, dia miara-mijaly avokoa ny rantsam-batana rehetra; fa raha mahazo voninahitra kosa ny rantsam-batana iray, dia miara-mifaly ny rantsam-batana rehetra.

Nony afaka elaela dia nanatitra vokatry ny tany i Kaina ho fanatitra ho an’i Iaveh. Ary i Abela koa mba nanatitra ny voalohan-terak’ondriny, mbamin’ny taviny. Ary i Iaveh nitsinjo an’i Abela sy ny fanatiny, fa tsy nijery an’i Kaina sy ny fanatiny. Dia tezitra mafy tamin’izany i Kaina, ary kivy endrika izy.

Izay fatra-pikatsaka loatra ny fitomboan-karena manakorontana ny ankohonany; fa izay mankahala kolikoly no ho velona.

Ary noho izy nanao tsirambina ny hahalala tsara an’Andriamanitra, dia navelan’Andriamanitra kosa izy hoentin’ny hevi-dratsiny hanao izay tsy tokony hatao,

Avy aiza ny ady amam-pifandirana ao aminareo? Moa tsy amin’ny filàn-dratsinareo izay miady ao anatin’ny nofonareo va?

Raha lotika ny foko, ka mahatsiaro voatsindrona lalina aho,

Ny manomboka ady, dia toy ny manata-drano, ka mihataha ianao, dieny mbola tsy velona ny fanditra.

Aleo ny kely ananan’ny olo-marina, toy izay ny be ananan’ny olon-dratsy maro; fa ny sandrin’ny mpanao ratsy, ho tapatapaka; ary ny olo-marina kosa hotohanan’i Iaveh.

Ny rakitra azon’ny lela mandainga, dia rehareha mihelina ho an’olona mila faty.

Sambatra izay mitana ny fampianarany; izay mitady azy amin’ny fony rehetra,

Aza tia izao tontolo izao, na ny zavatra amin’izao tontolo izao. Fa izay tia an’izao tontolo izao dia tsy manana ny fitiavana ny Ray ao anatiny. Satria ny zavatra rehetra amin’izao tontolo izao, ny filàn’ny nofo, ny fitiavan’ny maso, ny rehaka amin’izao fiainana izao, dia tsy avy amin’ny Ray, fa avy amin’izao tontolo izao.

Fa tsy misy saina kosa izay manangy vehivavy, manary tena izay olona manao izany; fery amam-pahafaham-baraka no hany azony, sady tsy hiala aminy intsony ny fanazimbana. Fa entin’ny hasarotam-piaro ny lehilahy nalainy vady dia misafoaka: ka tsy hamindra fo izy amin’ny andro hamaliany faty. Tsy hasiany raharaha akory izay vola fanavotana; tsy horaisiny na ataonao miavosa aza ny fanatitra.

Satria ny hoe: Aza mijangajanga, aza mamono olona, aza mangalatra, aza miampanga lainga, aza mitsirirì-javatr’olona, mbamin’ny didy hafa rehetra, dia voalaza fohy amin’ny teny hoe: Tiava ny namanao tahaka ny tenanao.

Atsaharo ny hatezerana, halaviro ny havinirana; aza misafoaka foana ka hipaka amin’ny ratsy.

Aza mialona izay olona mpanao an-keriny, na mifidy izay lalana hombàny kely akory;

Efa saiky nolevoniny eto amin’ny tany aho, fa izaho kosa tsy mba nahafoy ny didinao.

Satria ny fo no iavian’ny hevitra ratsy, ny famonoana olona, ny fakam-badin’olona, ny fijangajangana, ny halatra, ny ampangalainga, ny vava ratsy;

Ny adala miseho ho tezitra miaraka amin’izay; fa ny olona malina kosa mahay mody tsy mahita ny fanesoana azy.

Aza misy mitady ny ho an’ny tenany, fa ny ho an’ny namana.

Iza no hitsangana ho ahy, hanohitra ny ratsy fanahy? Iza no hanohana ahy, hanohitra ireo manao ratsy?

Ny fihavanana sy fifamporisihana ho tsara àry no aoka hokatsahintsika,

tsy hanao na inona na inona amin’ny fifampiandaniana na filan-dera foana, fa samy hanetry tena sy hanao ny namany ho ambony noho ny tenany avy,

Sambatra ny olona izay manam-pahatahorana mandrakariva; fa izay manadonto ny fony kosa ho latsaka anatin’ny fahoriana.

Tsy misy vokany ny fifohazanareo mbola tsy mipoaka ny andro, sy ny iaorianam-pandriana, mihinana ny hanim-pahoriana. Fa ny malalany dia omeny tsy latsaka izany eo am-patoriany fotsiny.

toy izany koa aho hifidy ny fampahoriana azy sy hampianjera amin’izy ireo ny zavatra atahorany, satria miantso Aho, fa tsy nisy namaly; niteny Aho, fa tsy nohenoin’izy ireo; izay ratsy eo imasoko no nataony; ary izay tsy sitrako no nofidiny.

araka ny voasoratra hoe: «Tsy misy marina, na dia iray aza; tsy misy manan-tsaina, tsy misy mitady an’Andriamanitra; samy nania avokoa izy rehetra; tsy misy manao ny tsara na dia iray aza.

Aoka izay alaim-panahy tsy hisy hanao hoe: «Andriamanitra no maka fanahy ahy»; fa Andriamanitra tsy azo alaim-panahy ho amin’ny ratsy, sady tsy maka fanahy olona. Fa isam-batan’olona dia samy taomin’ny filàn-dratsiny, izay manjono sy mitarika azy tsirairay avy. Ny filàn-dratsy kosa, rehefa torontoronina, dia miteraka ota, ary ny ota, rehefa tanteraka, dia miteraka fahafatesana.

Manati-bonjy ho an’ny manetry tena i Iaveh, fa manetry ny ratsy fanahy amin’ny tany kosa.

Ny fo mionona, fiainana ho an’ny nofo; ny fialonana kosa homamiadana amin’ny taolany.

satria izay misy fialonana sy fifampiandaniana, dia tsy maintsy misy fikorontanana sy izao asa ratsy rehetra izao koa.

Fa raha fialonana mangidy sy fifampiandaniana no ao am-ponareo, dia aza mirehareha, fa mandainga manohitra ny marina.

Ary miharihary ny asan’ny nofo, dia fijangajangana, fahalotoana, fijejojejoana, Izao no lazaiko, izaho Paoly, aminareo: Raha mety hoforàna ianareo, dia tsy hahasoa anareo na dia kely aza i Kristy. fanompoan-tsampy, fanaovana ody mahery, fifankahalana, fifandirana, fialonana, fahatezerana, ady lahy, fifampiandaniana, fitokoana, fitsiriritana, famonoana olona, fimamoana, filerana, sy ny zavatra toy izany. Ary lazaiko anareo rahateo, araka ny efa voalazako fahiny koa, fa izay manao izany dia tsy mba handova ny fanjakan’Andriamanitra.

Masiaka ny havinirana, miafonafona ny hatezerana, fa zovy no hahatoetra raha asian’ny fialonana?

Hitako fa ny asa rehetra mbamin’ny fahakingana rehetra amin’ny taozavatra dia ny fialonana mihatra amin’olona avy amin’ny namany ihany; koa dia zava-poana amam-panenjehan-drivotra foana koa izany.

Vavaka amin’Andriamanitra