Matha 5:19 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹⁹ Ar an adhbhar sin, cibé duine bhrisfeas aithne amháin de na h‐aitheantaibh seo is suaraighe, agus mhúinfeas na daoine mar sin, glaodhfar air an duine is lugha i ríoghacht na bhflaitheas: acht cibé duine do‐ghéanas agus mhúinfeas iad, do‐bhéarfar duine mór air i ríoghacht na bhflaitheas.

An Tiomna Nua 1970 (Ó Cuinn)

¹⁹ Mar sin de, cibé duine a dhéanas a bheag den aithne is lú díobh seo agus a chuireas sin ina luí ar dhaoine, is de a ghairfear an té is lú i ríocht neimhe; ach an té a bhíos á saothrú amach agus á dteagasc beidh ainm fir mhóir i ríocht neimhe air.

Na Ceithre Soiscéil agus Gníomhartha na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara

¹⁹ Ar an adhbhar sin, an té a dhéanfas neimhnídh d’aon chionn de na h-aitheanta fhíor-bheaga seo, agus a mhúinfeas amhlaidh do dhaoine, goirfear an té is lugha i ríoghacht na bhflaitheas de: acht an té a chongbhóchas agus a mhúmfeas iad, goirfear duine mór de-sean i ríoghacht na bhflaitheas.

An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

¹⁹ Ar a nadhbharsin giodh bé neach bhrisfeas áonaithne do na haitheantaibh robheagaso, agus theagaisgfeas na dáoine mar sin, goirfidhthear dhe an duine is lúgha a rioghachd neimhe: achd giodh bé neach dhéanas agus theagaisfeas iád, goirfidh thear duine mór dhe a rioghachd neimhe.

Na Cheithre Soisgéil agus Gníoṁartha na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

¹⁹ An t-é d’á bhrígh sin, a mhillfidh aithne des na h-aitheantaibh sin is lúgha, agus do mhúinfidh na daoine mar sin, tabharfar air an t-é is lugha i rígheacht na bhflathas; ach an t-é choimeádfidh iad, agus do mhúinfidh [a gcoimeád] tabharfar duine mór air i rígheacht na bhflathas.

An Tiomna Nua agus Leabhar na Salm 2012

¹⁹ Dá bhrí sin, an té a chuirfidh aon aithne ar ceal den chuid is lú de na haitheanta seo, agus a mhúinfidh do dhaoine eile an rud céanna a dhéanamh, measfar é sin ar an té is lú i Ríocht na bhflaitheas. Ach an té a choimeádfaidh iad agus a mhúinfidh, measfar eisean ina dhuine mór i Ríocht na bhflaitheas.

An Bíobla Naofa 1981

¹⁹ Dá bhrí sin, an té a chuirfidh aon aithne ar ceal den chuid is lú de na haitheanta seo, agus a mhúinfidh do dhaoine eile an rud céanna a dhéanamh, measfar é sin ar an té is lú i ríocht na bhflaitheas. Ach an té a choimeádfaidh iad agus a mhúinfidh, measfar eisean ina dhuine mór i ríocht na bhflaitheas.

Matha 5:19 Tagairtí Cros

Matha 11:11

Adeirim libh go fírinneach, Ó n‐a rugadh ó mhnáibh, níor éirigh aon duine ba mhó ’ná Eoin Baiste: acht cheana, an té is lugha le rádh i ríoghacht na bhflaitheas, is mó é ’ná eisean.

Matha 19:28

Agus dubhairt Íosa leo, Go fírinneach adeirim libh, nuair shuidhfeas Mac an Duine i gcathaoir a ghlóire, san aith‐gheineamhain, sibh‐se do lean mé, suidhfidh sibh ar dhá chathaoir déag, ag breith breithe ar dhá threibh déag Israel.

Matha 20:26

Ní mar sin bhéas eadraibh‐se: acht cibé duine go mba mhian leis bheith mór eadraibh, béidh sé ’n‐a sheirbhíseach agaibh;

Matha 28:20

g‐á theagasc dóibh gach ar órduigheas daoibh do chóimhlíonadh, agus féach, atáim‐se ’n‐bhúr bhfochair i gcómhnaidhe, go deireadh an tsaoghail.

Lúcás 1:15

Óir béidh sé mór i bhfiadhnaise an Tighearna, agus fíon nó deoch meisneamhail ní ólfaidh sé; agus béidh sé lán de’n Spiorad Naomh ó bhroinn a mháthar.

Lúcás 11:42

Acht is mairg daoibh, a Fhairisíneacha! óir gearrann sibh an deachmhadh ar an miontas, agus ar an ruibh, agus ar gach uile luibh, agus ní chuireann sibh suim i mbreitheamhnas ná i ngrádh Dé: acht ba cheart daoibh aire do thabhairt daoibh seo gan faillighe do dhéanamh ionnta súd.

Lúcás 9:48

agus adubhairt sé leo, Cibé duine ghlacfas chuige an leanbh beag so im’ ainm‐se, glacann sé mise: agus cibé duine ghlacfas mise chuige, glacann sé chuige an té do chuir uaidh mé: óir an té is lugha eadraibh uile, is é is mó.

Gníomhartha 1:1

Do‐rinneas an chéad tráchtas, a Théofiluis, ar gach ar thionnscain Íosa do dhéanamh agus do theagasc,

Rómhánaigh 3:8

Agus cad chuige dhúinn gan an t‐olc do dhéanamh chum go dtiocfadh maith as? (mar adeirtear go masluightheach ’n‐ár dtaobh, daoine áirithe g‐á rádh go n‐abraimíd é). Is ceart na daoine úd do chionntú.

Rómhánaigh 6:1

Créad adéarfaimíd mar sin? An amhlaidh fhanfaimíd go seasta san pheacadh chum go méaduightear an grása?

Rómhánaigh 6:15

Créad uime sin? an ndéanfaimíd peacadh de bhrigh nach fá dhlighe atáimíd, acht fá ghrása? Nár leigidh Dia é.

1 Tiomóid 6:11

Acht, a dhuine le Dia, seachain‐se na neithe sin; agus lean de’n fhíréantacht, de’n diadhacht, de’n ghrádh, de’n fhoidhne, de’n cheannsacht.

Títeas 3:8

Is fíor an rádh é, agus ba mhian liom go gcuirfeá ’n‐a luighe ar na daoinibh é, go gcaithfidh an dream chreideas i nDia deagh‐oibreacha do chleachtadh. Is iad so na neithe atá fóghanta, tairbheach do na daoinibh:

1 Peadar 5:4

Agus nuair foillseochar an tÁrd‐Aodhaire, gheobhaidh sibh coróin na glóire nach dtéigheann i n‐éag.

1 Eoin 3:4

Gach aoinneach do‐ghní peacadh sáruigheann sé an dlighe, leis: agus is sárú dlighe an peacadh.

Apacailipsis (Taispeántadh) 2:20

Acht atá an méid seo agam it’ aghaidh, go bhfulaingeann tú an bhean Iesebel, adeir gur ban‐fháidh í féin; agus múineann agus mealann sí mo sheirbhísigh chum striapachas do chleachtadh, agus chum neithe atá íodhbartha d’íodhalaibh d’ithe.