Matha 5:18 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹⁸ Óir adeirim libh go fírinneach, Nó go dtéidh neamh agus talamh ar neamh‐nidh, ní rachaidh aon ghiota ná aon phonnc de’n dlighe ar neamh‐nidh nó go gcóimhlíontar gach éinnidh.

An Tiomna Nua 1970 (Ó Cuinn)

¹⁸ Mar deirim go fíor libh, go dtí go rachaidh neamh agus talamh as, ní rachaidh aon phonc den dlí ar neamhní go dtí go gcuirtear an t‑iomlán i gcrích.

Na Ceithre Soiscéil agus Gníomhartha na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara

¹⁸ Óir amén adeirim libh, go raibh deireadh le neamh agus talamh, ní rachaidh aon litir ná aon mharc as an dlighe, go dtí go dtárluighidh an t-iomlán.

An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

¹⁸ Oir a deirim ribh go firinneach, No go ndeachaidh neamh agus talamh thort, ní rachaidh éan iota na áonphunc don dligheadh thort, nó go gcoimhlíontar gach éin ní.

Na Cheithre Soisgéil agus Gníoṁartha na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

¹⁸ Óir deirim libh go fírinneach, go dtí go dtéidh an spéir agus an talamh ar neamhnídh ná raghaidh aon ióta amháin ná aon phúnc amháin de’n dlígh ar neamhnídh, go dtagaidh a h-iomláine chun cinn.

An Tiomna Nua agus Leabhar na Salm 2012

¹⁸ Óir deirim libh go fírinneach, is túisce a imeoidh neamh agus talamh ná mar a imeoidh aon litir ná aon ghiota den dlí gan gach aon ní a bheith tagtha i gcrích.

An Bíobla Naofa 1981

¹⁸ Óir deirim libh go fírinneach, is túisce a imeoidh neamh agus talamh ná mar a imeoidh aon litir ná aon ghiota den dlí gan gach aon ní a bheith tagtha i gcrích.

Matha 5:18 Tagairtí Cros

Matha 10:15

Go fírinneach adeirim libh, Is fearr go mór éireochas le tír Shodom agus Ghomorra, lá an bhreitheamhnais, ’ná leis an gcathair sin.

Matha 10:23

Ach nuair déanfar géir‐leanamhain oraibh i n‐aon chathair, teichidh isteach sa gcéad chathair eile: óir adeirim libh go fírinneach, Ní bhéidh deireadh bhúr dturais i gcathrachaibh Israel déanta agaibh sara dtiocfaidh Mac an Duine.

Matha 10:42

Agus cibé duine bhéarfas fiú cupáin fíor‐uisce d’aoinneach de na daoinibh beaga so, i n‐ainm deisceabail, adeirim libh go fírinneach nach gcaillfidh sé a luaigheacht.

Matha 11:11

Adeirim libh go fírinneach, Ó n‐a rugadh ó mhnáibh, níor éirigh aon duine ba mhó ’ná Eoin Baiste: acht cheana, an té is lugha le rádh i ríoghacht na bhflaitheas, is mó é ’ná eisean.

Matha 13:17

Óir adeirim libh go fírinneach, gurbh iomdha fáidh agus fíréanach gur mhian leo na neithe do‐chí sibh‐se d’fheicsin, agus nach bhfacadar iad; agus na neithe do‐chluin sibh‐se do chluinsin, agus nach gcualadar iad.

Matha 16:28

Go fírinneach adeirim libh, Atá cuid díobh‐san atá n‐a seasamh annso, nach mblaisfidh bás nó go bhfeicid Mac an Duine ag teacht ’n‐a ríoghacht.

Matha 17:20

Agus adubhairt seisean leo, Mar gheall ar bhúr n‐easbaidh creidimh: óir adeirim libh go fírinneach, Dá mbéadh oiread le gráinne síl mustáird de chreideamh agaibh, adéarfadh sibh leis an sliabh so, Aistrigh as so annsúd anonn; agus aistreochaidh sé; agus ní bhéidh éinnidh ann nach mbéidh ar chumas daoibh a dhéanamh.

Matha 18:18

Go fírinneach adeirim‐se libh, Cibé neithe cheanglóchas sibh ar talamh ceanglóchar iad ar neamh: agus cibé neithe scaoilfeas sibh ar talamh scaoilfear iad ar neamh.

Matha 18:3

agus adubhairt sé, Go fírinneach adeirim libh, Muna n‐iompuighidh sibh, agus bheith ar nós na leanbh, ní rachaidh sibh isteach i ríoghacht neimhe ar chor ar bith.

Matha 19:23

Agus adubhairt Íosa le n‐a dheisceablaibh, Go fírinneach adeirim libh, Is ar éigean a rachas duine saidhbhir isteach i ríoghacht na bhflaitheas.

Matha 19:28

Agus dubhairt Íosa leo, Go fírinneach adeirim libh, nuair shuidhfeas Mac an Duine i gcathaoir a ghlóire, san aith‐gheineamhain, sibh‐se do lean mé, suidhfidh sibh ar dhá chathaoir déag, ag breith breithe ar dhá threibh déag Israel.

Matha 21:21

Agus nuair do‐chonnaic na deisceabail é, tháinig iongnadh mór ortha, agus adubhradar, Cionnas d’fheogh an crann fige chómh luath sin? Agus d’fhreagair Íosa agus adubhairt sé leo, Go fírinneach adeirim libh, Má bhíonn creideamh agaibh, gan amhras bheith oraibh, do‐ghéanaidh sibh, ní h‐é amháin a ndearnadh do’n chrann fige, acht má deir sibh leis an sliabh so, Tógtar agus teilgthear isteach sa bhfairrge thú, déanfar é.

Matha 21:31

Ciaca de’n bheirt seo do‐rinne toil a athar? Adubhradar‐san leis, An chéad fhear. Adubhairt Íosa leo, Go fírinneach adeirim libh, go rachaidh na poibleacáin agus na striapacha isteach i ríoghacht Dé rómhaibh‐se.

Matha 23:36

Go fírinneach adeirimse libh, Tiocfaidh na neithe sin go h‐iomlán ar an díne seo.

Matha 24:2

Acht d’fhreagair seisean agus adubhairt sé leo, Nach bhfeiceann sibh na neithe seo go léir? go fírinneach adeirim libh, Ní fágfar cloch ar muin cloiche annso, nach leagfar.

Matha 24:47

Go fírinneach adeirim libh, go gcuirfidh sé os cionn a bhfuil aige é.

Matha 25:12

Acht d’fhreagair seisean agus adubhairt, Go deimhin adeirim libh, Ní fhuil aithne agam oraibh.

Matha 25:40

Agus freagróchaidh an Rí agus adéarfaidh sé leo, Go fírinneach adeirim libh, Cibé nidh do‐rinneabhar do’n duine is suaraighe dem’ bhráithribh annso, gur damh‐sa do‐rinneabhar é.

Matha 25:45

Annsin freagróchaidh seisean, g‐á rádh, Adeirim libh go fírinneach, Ó’s rud é nach ndearnabhar é d’aoinneach de na daoinibh seo is suaraighe, nach ndearnabhar damh‐sa é.

Matha 5:26

Adeirim leat go fírinneach, nach dtiocfaidh tú amach as nó go raibh an fheoirling dheiridh íoctha agat.

Matha 6:16

Agus nuair bhíos sibh i n‐bhúr dtroscadh, ná bidhidh gruamdha ar nós luchta an fhuar‐chrábhaidh: óir dorchuighid‐sean a gceann‐aighthe chum go bhfeicfidh na daoine go bhfuilid ’n‐a dtroscadh. Adeirim libh go fírinneach go bhfuil a luach‐saothair fághálta aca.

Matha 6:2

Ar an adhbhar sin, nuair bhíos tú ag tabhairt déirce, ná séid aon adharc rómhat, mar do‐ghní lucht an fhuar‐chrábhaidh ins na sionagógaibh agus ar na sráidibh, d’fhonn onóir d’fhágháil ó na daoinibh. Go fírinneach adeirim libh go bhfuil a luach saothair fághálta aca.

Matha 8:10

Agus nuair dochuala Íosa sin, do bhí iongnadh air, agus adubhairt sé leo‐san do bhí g‐á leanamhain, Go fírinneach adeirim libh, A leithéid sin de chreideamh ní bhfuaras i nIsrael féin.

Marcas 10:15

Adeirim libh go fírinneach, Cibé duine nach nglacfaidh ríoghacht Dé ar nós leinbh, nach rachaidh sé isteach innti choidhche.

Marcas 10:29

Adubhairt Íosa, Adeirim libh go fírinneach, Nach bhfuil aon duine d’fhág teach, nó dearbhráithreacha, nó deirbhsheathracha, nó máthair, nó athair, nó clann, nó talta ar mo shon‐sa, agus ar son an tsoiscéil,

Marcas 11:23

Adeirim libh go fírinneach, Cibé duine adéarfas leis an sliabh so, Tógtar thú, agus caithtear thú sa bhfairrge, gan aon amhras do bheith ’n‐a chroidhe aige, acht go gcreideann sé go dtiocfaidh an nidh adeir sé chum críche; béidh sé aige.

Marcas 12:43

Agus do ghlaodh sé chuige a dheisceabail, agus adubhairt sé leo, Go fírinneach adeirim libh, Is mó do chuir an bhaintreabhach bhocht so isteach ’ná iad‐san uile d’á bhfuil ag cur nidh ann:

Marcas 13:30

Adeirim libh go fírinneach, Ní bhéidh deireadh leis an díne seo nó go ndéantar na neithe seo uile.

Marcas 14:18

Agus nuair do bhíodar ’n‐a suidhe agus ag ithe, adubhairt Íosa, Adeirim libh go fírinneach, Atá duine agaibh‐se, atá ag ithe im fhochair, agus braithfidh sé mé.

Marcas 14:25

Adeirim libh go fírinneach, Ní ólfad feasta de thoradh na fíneamhna, go dtí an lá sin ’n‐a n‐ólfad nua é i ríoghacht Dé.

Marcas 14:30

Agus adubhairt Íosa leis, Adeirim leat go fírinneach, an lá indiu, anocht féin, sara nglaodhfaidh an coileach an dara h‐uair, go séanfair mé fá thrí.

Marcas 14:9

Agus adeirim libh go fírinneach, Cibé áit ar fud an domhain uile ’n‐a gcraobhscaoilfear an soiscéal, inneosfar an gníomh atá déanta ag an mnaoi seo, mar chuimhne uirthi.

Marcas 3:28

Go fírinneach adeirim libh, Maithfear do chlannaibh daoine a bpeacaidhe go léir, agus gach dia‐mhasladh d’á ndéanfaid:

Marcas 6:11

Agus cibé áit nach nglacfaidh sibh, agus nach n‐éistfidh libh, ag imtheacht daoibh as an áit sin, crothaidh an luaithreadh de bhonnaibh bhúr gcos mar fhiadhnaise ’n‐a n‐aghaidh.

Marcas 8:12

Agus do leig sé osna ó íochtar a anma, agus adubhairt sé, Cad chuige do’n chinéal so bheith ag iarraidh cómhartha? Go fírinneach adeirim libh, Ní tabharfar aon chómhartha do’n chinéal so.

Marcas 9:1

Agus adubhairt sé leo, Go fírinneach adeirim libh, Atá cuid díobh‐san atá ’n‐a seasamh annso, agus ní bhlaisfid‐sean an bás nó go bhfeicid ríoghacht Dé ag teacht i gcumhacht.

Marcas 9:41

Agus cibé duine bhéarfas cupán uisce le n’ól daoibh im’ ainm‐se, de bhrigh gur daoine le Críost sibh, adeirim libh go fírinneach, nach gcaillfidh sé a luach‐saothair.

Lúcás 11:51

ó fhuil Aibéil go fuil Shachariais do marbhadh idir an altóir agus an sanctóir: go fírinneach adeirim libh, éileochar é ar an gcineadh so.

Lúcás 12:37

Is aoibhinn do na seirbhíseachaibh sin go bhfaighidh a dtighearna iad ag áirdeall nuair thiocfas sé: go fírinneach adeirim libh go gcuirfidh sé a chrios air féin, agus go gcuirfidh sé ’n‐a suidhe chum bidh iad, agus go dtiocfaidh sé ag déanamh freastail ortha.

Lúcás 13:35

Féach, fágthar bhúr dteaghlach i n‐uaigneas agaibh: agus adeirim‐se libh, Ní fheicfidh sibh mise arís go dtí go n‐abróchaidh sibh, Is beannuighthe an té thig i n‐ainm an Tighearna.

Lúcás 16:17

Acht is fusa do rachadh neamh agus talamh ar ceal, ná go dtuitfeadh ponnc dá laighead de’n reacht.

Lúcás 18:17

Go fírinneach adeirim libh, An té nach nglacfaidh ríoghacht Dé ar nós leinbh bhig ní rachaidh sé isteach innti ar chor ar bhith.

Lúcás 18:29

Agus adubhairt sé leo, Go fírinneach adeirim libh, Ní fhuil aon duine d’fhág teach, nó bean, nó dearbhráithre, nó athair, nó máthair, nó clann,

Lúcás 23:43

Agus adubhairt seisean leis, Go fírinneach adeirim leat, Béidh tú im’ fhochair‐se indiu i bPárrthas.

Lúcás 4:24

Agus adubhairt sé, Ní glactar le fáidh ar bith ’n‐a dhúthaigh féin.

Eoin 1:51

Agus adubhairt sé leis, Go fírinneach adeirim leat, Do chífidh sibh na flaithis ar fhoscailt, agus aingil Dé ag dul suas agus ag teacht anuas ar Mhac an Duine.

Eoin 10:1

Go fírinneach, adeirim libh, an té nach dtagann an doras isteach i gcró na gcaorach, acht dhreapuigheas suas ar bhealach eile, bitheamhnach agus gadaidhe is eadh é.

Eoin 10:7

Annsin adubhairt Íosa leo arís, Go fírinneach adeirim libh, Is mise doras na gcaorach.

Eoin 12:24

Go fírinneach adeirim libh, Muna dtuitidh gráinne cruithneachtan sa talamh agus go n‐éagann sé, fanann sé ’n‐a aonar: acht má éagann sé, do‐bheir sé toradh mór uaidh.

Eoin 13:16

Go fírinneach adeirim libh, Ní mó an seirbhíseach ’ná a mháighistir; agus ní mó an teachtaire ’ná an té do chuir uaidh é.

Eoin 13:38

D’fhreagair Íosa, An dtiubhraidh tú t’anam ar mo shon? Go fírinneach adeirim leat, Ní ghlaodhfaidh an coileach sara séanfair trí h‐uaire mé.

Eoin 14:12

Go fírinneach adeirim libh, An té chreideas ionnam‐sa, na h‐oibreacha do‐ghním‐se, déanfaidh seisean iad mar an gcéadna, agus is mó ’ná iad dhéanfas sé; toisc go bhfuilim ag dul chum an Athar.

Eoin 16:20

Go fírinneach adeirim libh, go ndéanfaidh sibh‐se gol agus caoineadh, acht béidh áthas ar an saoghal: béidh brón oraibh‐se, acht athróchar bhúr mbrón chum gáirdeachais.

Eoin 16:23

Agus ins an lá sin ní chuirfidh sibh ceist orm. Go fírinneach adeirim libh, Má iarrann sibh nidh ar bith ar an Athair, do‐bhéarfaidh sé dhaoibh é im’ ainm‐se.

Eoin 21:18

Go fírinneach, adeirim leat, Nuair do bhí tú óg, do chuirtheá do chrios umat, agus do shiubhalthá id’ rogha áite; acht nuair bhéas tú aosta, sínfidh tú amach do lámha, agus cuirfidh duine eile an crios umat, agus tógfaidh sé thú i n‐áit nach áil leat.

Eoin 3:11

Go firinneach adeirim leat, Innsimíd an nidh atá ar eolas againn, agus do‐bheirimid fiadhnaise i dtaobh a bhfacamar: agus ní ghlacann sibh ár bhfiadhnaise.

Eoin 3:3

D’fhreagair Íosa agus adubhairt sé leis, Go fírinneach adeirim leat, Muna ngeintear duine athuair, ní fhéadann sé ríoghacht Dé d’fheicsin.

Eoin 3:5

D’fhreagair Íosa, Go fírinneach adeirim leat, Muna ngeintear duine ó uisce agus ó’n Spiorad, ní fhéadann sé dul isteach i ríoghacht Dé.

Eoin 5:19

D’á bhrigh sin d’fhreagair Íosa agus adubhairt sé leo, Go fírinneach adeirim libh, Ní fhéadann an Mac éinnidh do dhéanamh uaidh féin, acht an méid do‐chí sé ag an Athair d’á dhéanamh: óir cibé neithe do‐ghní seisean, do‐ghní an Mac iad ar an gcuma chéadna.

Eoin 6:26

D’fhreagair Íosa agus adubhairt sé leo, Go fírinneach adeirim libh, Ní mar gheall ar na cómharthaibh do chonnacabhar atá sibh ’gam’ lorg, acht de chionn gur itheabhar na bollóga, agus gur sásuigheadh sibh.

Eoin 6:32

Annsin adubhairt Íosa leo, Go fírinneach adeirim libh, Níorbh é Maois thug an t‐arán ó neamh daoibh; acht is é m’Athair do‐bheir an fíor‐arán ó neamh daoibh.

Eoin 6:47

Go fírinneach adeirim libh, An té chreideas, atá an bheatha shíorraidhe aige.

Eoin 6:53

D’á bhrigh sin adubhairt Íosa leo, Go fírinneach adeirim libh, Muna n‐ithidh sibh feoil Mhic an Duine, agus muna n‐ólaidh sibh a fhuil, ní fhuil aon bheatha ionnaibh.

Eoin 8:34

D’fhreagair Íosa iad, Go fírinneach adeirim libh, Duine ar bith do‐ghní peacadh is seirbhíseach do’n pheacadh é.

Eoin 8:51

Go fírinneach adeirim libh, Má choimhéadann duine ar bith mo bhriathar, ní fheicfidh sé bás go deoidh.

Eoin 8:58

Adubhairt Íosa leo, Go fírinneach adeirim libh, Sara rugadh Abracham, atáim‐se ann.

1 Peadar 1:25

Acht fanann briathar an Tighearna go síorraidhe. Agus is é briathar an tsoiscéil do craobhscaoileadh dhaoibh é seo.

Apacailipsis (Taispeántadh) 20:11

Agus do chonnacas righ‐chathaoir mhór, gheal, agus an té do bhí ’n‐a shuidhe innti, gur theich an talamh agus neamh ó n‐a ghnúis; agus ní raibh áit le fágháil dóibh.