111 Вершы з Бібліі пра мудрасць

Падумайце, сябры, хіба не лепш прасіць у Бога мудрасці, чым багацця? Бо менавіта мудрасць дапаможа знайсці правільны шлях, што прывядзе да паўнавартаснага жыцця. Больш за тое, з мудрасцю вы зможаце дапамагаць іншым – даваць слушныя парады, падтрымліваць і натхняць, дзяліцца ідэямі і праектамі, якія могуць змяніць жыццё навакольных да лепшага.

Мудрасць – гэта ўменне прымаць правільныя рашэнні, заснаваныя на вопыце, назіраннях і роздуме. Успомніце цара Саламона – ён папрасіў у Бога мудрасці і стаў самым мудрым чалавекам на зямлі. Богу спадабалася просьба Саламона, бо той не імкнуўся да матэрыяльных выгод, а жадаў напоўніць свой дух пазнаннем Божай славы. Мудры чалавек валодае рэдкай цнотай. Божая мудрасць – гэта бясконцае і дасканалае разуменне ўсяго, што ёсць і што можа быць. Гэта Божы дар, які, як напісана ў Пасланні Якава 1:5, Ён хоча, каб мы прасілі.

Бог жадае, каб вы былі напоўнены мудрасцю. Яна будзе весці вас у паўсядзённым жыцці, дапамагаць прымаць рашэнні, аберагаць ад неразумных учынкаў і ўплыву гэтага свету. Бог – крыніца мудрасці і сілы, і страх Гасподні – пачатак мудрасці.

Святы Дух хоча, каб вы дасягалі пастаўленых мэт, выконваючы Божую волю і не адкідаючы Яго слова. Жывіце не як неразумныя, але як мудрыя, шануючы кожную хвіліну, бо дні ліхія (Эфесянаў 5:15-16). Мудрасць праяўляецца ў дзеяннях: калі мудры чалавек штосьці робіць ці кажа, ён ведае, што мае рацыю.

Звяртайцеся да Бога ў малітве, каб Яго Дух быў з вамі і напаўняў вас мудрасцю. Тады вы будзеце ўпэўнены, што ўсё, што вы робіце, кіруецца Ім. Вы станеце разважлівым чалавекам, здольным дапамагаць тым, хто мае патрэбу ў мудрасці. Прасіце ў Бога, і Ён дасць вам удосталь, не толькі для вашай карысці, але і каб вы маглі несці святло тым, хто ў цемры, і весці тых, хто згубіў свой шлях.

Але мудрасьць, якая з вышыні, па-першае, — чыстая, пасьля — мірная, спагадная, саступлівая, поўная літасьці і добрых пладоў, бесстаронная і некрывадушная.

Лічыць дні нашыя навучы Ты нас, каб прыдбаць нам мудрае сэрца.

Прыходзіць пыхлівасьць, прыходзіць і ганьба, а ў пакорлівых — мудрасьць.

Страх перад ГОСПАДАМ навучае мудрасьці, і ўпакораньне папераджае славу.

Галоўнае — мудрасьць; набывай мудрасьць, і за ўсю маёмасьць тваю набывай розум.

Гэтак сама веданьне мудрасьці для душы тваёй. Калі ты знайшоў яе, ёсьць будучыня, і надзея твая не загіне.

Набывай мудрасьць, набывай розум, не забывайся і не ўхіляйся ад словаў вуснаў маіх.

Хто ходзіць з мудрым, будзе мудрым, а хто сябруе з дурнем, загалосіць.

Мудрасьць робіць мудрага мацнейшым за дзесяць уладароў, якія ў горадзе.

І супачыне на Ім Дух ГОСПАДА, дух мудрасьці і розуму, дух рады і магутнасьці, дух веданьня і страху перад ГОСПАДАМ.

І Ён зьмяняе часы і поры, Ён скідае валадароў і ставіць валадароў, дае мудрасьць мудрым і веданьне тым, якія маюць розум.

А мудрасьць мы гаворым сярод дасканалых, але мудрасьць ня гэтага веку і не князёў гэтага веку, што зьнішчаюцца, але гаворым мудрасьць Божую, якая ў тайне, схаваную, якую прадвызначыў Бог перад вякамі на славу нашую,

Хто з вас мудры і мае розум, няхай пакажа гэта справамі сваімі праз добры лад жыцьця з ціхасьцю мудрасьці.

І калі я раздам усю маёмасьць маю, і аддам цела маё на спаленьне, а любові ня маю, няма мне ніякае карысьці.

Ніхто няхай ня зводзіць сам сябе. Калі хто з вас думае быць мудрым у гэтым веку, няхай будзе дурным, каб быць мудрым.

У мудрасьці хадзіце з тымі, што вонкі, выкупляючы час. Слова вашае [няхай будзе] заўсёды ў ласцы [Божай], прыпраўленае сольлю, каб вы ведалі, як кожнаму адказаць.

Бо аднаму даецца праз Духа слова мудрасьці, а другому — слова веданьня праз таго самага Духа;

Нашмат лепш прыдбаць мудрасьць, чым золата, і лепей прыдбаць розум, чым срэбра.

Спадзявайся на ГОСПАДА ўсім сэрцам тваім і не абапірайся на розум твой. Думай пра Яго на ўсіх шляхах тваіх, і Ён выпрастуе сьцежкі твае.

Страх перад ГОСПАДАМ — пачатак мудрасьці; добры розум [маюць] усе, што дзейнічаюць [у страху Божым]. Хвала Ягоная трывае вечна.

Бо ў ценю мудрасьці як у ценю срэбра; і карысьць веданьня [ў тым, што] мудрасьць дае жыцьцё таму, хто мае яе.

Вусны праведніка выказваюць мудрасьць, і язык ягоны гаворыць суд.

Дзеля гэтага і мы з таго дня, як пачулі, не перастаем маліцца за вас і прасіць, каб вы былі напоўненыя пазнаньнем волі Яго ў-ва ўсякай мудрасьці і разуменьні духоўным,

У Гібэоне зьявіўся Салямону ўначы ў-ва сьне ГОСПАД, і сказаў Бог: «Прасі тое, што [хочаш], і Я дам табе». І сказаў Салямон: «Ты зьявіў слузе твайму Давіду, бацьку майму, міласэр­насьць вялікую, калі ён хадзіў перад абліччам Тваім у праўдзе і праведнасьці, і ў правасьці сэрца адносна Цябе. І захаваў Ты яму вялікую міласэрнасьць гэтую, і даў яму сына, які ся­дзіць на пасадзе ягоным, як гэта [ёсьць] сёньня. І цяпер, ГОСПАДЗЕ, Божа мой, Ты зрабіў валадаром слугу Твайго на месцы Давіда, бацькі майго, а я — малады юнак, ня ўмею выходзіць і прыходзіць. І слуга Твой сярод народу Твайго, які Ты выбраў, народу шматлікага, якога нельга ані палічыць, ані перапісаць, бо яго шмат. Дык дай слузе Твайму сэрца, якое слухае, каб судзіць народ Твой і адрозьніваць, што добрае, а што ліхое. Бо хто ж можа судзіць такі шматлікі народ Твой?»

Добраму розуму і веданьню навучы мяне, бо я прыказаньням Тваім веру.

Бо чалавеку, які добры перад абліччам Ягоным, Ён дае мудрасьць, і веданьне, і радасьць, а грэшніку дае занятак, каб зьбіраў, і назапашваў, і [потым] аддаў таму, хто добры перад абліччам Божым. І гэта таксама марнасьць і пагоня за ветрам.

Слова Тваё — сьветач для ног маіх і сьвятло на сьцежцы маёй.

Шлях неразумнага слушны ў вачах ягоных, але мудры той, хто слухае параду.

І сказаў Ён чалавеку: “Страх перад Госпадам — гэта мудрасьць; а пазьбягаць зла — розум”».

ГОСПАДЗЕ, дай мне ведаць шляхі Твае, навучы мяне сьцежкам Тваім. Вядзі мяне ў праўдзе Тваёй і навучы, бо Ты — Бог збаўленьня майго, на Цябе спадзяюся ў-ва ўсякі дзень.

Сэрца разважнае набывае веды, і вуха мудрых шукае веданьня.

і не прыпадабняйцеся веку гэтаму, але перамяняйцеся праз абнаўленьне розуму вашага, каб вам выпрабаваць, што ёсьць воля Божая, што добрае, і прыемнае [Богу], і дасканалае.

каб Бог Госпада нашага Ісуса Хрыста, Айцец славы, даў вам Духа мудрасьці і адкрыцьця ў пазнаньні Яго, прасьветленыя вочы сэрца вашага, каб вы ўбачылі, якая ёсьць надзея пакліканьня Яго, і якое багацьце славы спадчыны Яго для сьвятых,

Хто набывае розум, той любіць душу сваю, хто шукае разважлівасьці — знаходзіць дабро.

Як сыны паспалітыя, так і сыны знакамітыя, разам багатыя і бедныя.

І ўбачыў я, што з мудрасьці большая карысьць, чым з глупоты, падобна як карысьць са сьвятла большая, чым з цемры.

Розум — крыніца жыцьця для тых, хто мае яго, але настаўленьне неразумных — глупства.

Мудрыя захоўваюць веданьне, а вусны неразумнага вядуць да загубы.

каб суцешыліся сэрцы іхнія, злучаныя ў любові і дзеля ўсякага багацьця пэўнага разуменьня, дзеля пазнаньня тайны Бога — і Айца, і Хрыста, Дык калі вы памерлі разам з Хрыстом для стыхіяў сьвету, чаго ж, быццам жывучы ў сьвеце, трымаецеся пастановаў: «Не дакранайся, і не каштуй, і не чапай», што ўсё [вядзе] да сапсутасьці праз [само] ўжываньне, паводле пастановаў і вучэньня чалавечага? Гэтае слова нібыта мае мудрасьць у самавольным набажэнстве, упакорваньні і мардаваньні цела, не ў пашане да таго, што насычае цела. у Якім усе скарбы мудрасьці і веданьня схаваныя.

У сэрцы разумнага жыве мудрасьць, і паміж дурняў яна вядомая.

І будзе бясьпечны час твой, багацьцем збаўленьня [будзе] мудрасьць і веданьне. Страх ГОСПАДАЎ будзе скарбам ягоным.

Бо тое, што дурное ў Бога, мудрэйшае за людзей, і тое, што слабое ў Бога, дужэйшае за людзей.

Ёсьць золата і мноства пэрлінаў, але найкаштоўнейшая рэч — вусны разумныя.

Адкрыцьцё словаў Тваіх асьвятляе, дае разуменьне неразумным.

Прасіце, і будзе вам дадзена; шукайце, і знойдзеце; стукайцеся, і адчыняць вам. Бо кожны, хто просіць, атрымлівае, і хто шукае, знаходзіць, і хто стукаецца, таму адчыняць.

І я сам, браты мае, перакананы адносна вас, што і вы поўныя добрасьці, напоўненыя ўсякім веданьнем і можаце настаўляць адзін аднаго.

Прыхілі да мяне вуха Тваё, хутчэй выратуй мяне! Будзь для мяне скалою, каб абаперціся [мне], домам умацаваным, каб збавіць мяне!

Шчасьлівыя тыя, што захоўваюць сьведчаньні Ягоныя, якія ўсім сэрцам шукаюць Яго,

Сыне мой, няхай гэта не адыходзіць ад вачэй тваіх, захоўвай разумнасьць і разважнасьць. І яны стануцца жыцьцём для душы тваёй і аздобаю для шыі тваёй.

Ускладзі на ГОСПАДА ўсе справы свае, і ўсе намеры твае зьдзейсьняцца.

бо мудрасьць лепшая за пэрлы, і ніякія каштоўнасьці не параўнаюцца з ёю.

Сказаў я ў сэрцы маім пра сыноў чалавечых, што Бог ачышчае іх і паказвае, што яны самі па сабе — як тая жывёла. Бо доля сыноў чалавечых і доля жывёлы — аднолькавая доля; як тыя паміраюць, так і гэтыя паміраюць, і дух [жыцьця] аднолькавы для ўсіх, і няма ў чалавека перавагі над жывёлаю, бо ўсё — марнасьць.

Дай мне зразумець шлях загадаў Тваіх, і я буду разважаць пра цуды Твае.

Прыхілі вуха тваё, і слухай словы мудрых, і сэрца тваё зьвярні да ведаў маіх, бо цудоўна будзе, калі захаваеш іх у нутры тваім, і будуць яны таксама на вуснах тваіх, каб пэўнасьць твая была ў ГОСПАДЗЕ, я вучу цябе сёньня.

Бо вашая паслухмянасьць вядомая ўсім, дык я радуюся дзеля вас, але хачу, каб вы былі мудрыя на добрае і не зьмешаныя з ліхім.

Вось, Я пасылаю вас, як авечак сярод ваўкоў; дык будзьце мудрыя, як зьмеі, і шчырыя, як галубы.

Шчасьлівы чалавек, які пэўнасьць сваю мае ў ГОСПАДЗЕ, і не зьвяртаецца да ганарыстых і тых, якія прыхіляюцца да няпраўды.

Дык глядзіце, хадзіце дакладна, не як бязглуздыя, але як мудрыя, выкупляючы час, бо дні злыя.

Перад абліччам разумнага — мудрасьць, а вочы дурня — на канцы зямлі.

Рукі Твае зрабілі мяне і ўмацавалі; дай мне разуменьне, каб я навучыўся прыказаньням Тваім!

калі ўвойдзе мудрасьць у сэрца тваё, і веданьне ўсьцешыць душу тваю. Разважлівасьць будзе пільнаваць цябе, і розум будзе захоўваць цябе,

Міласэрнасьць Твая, ГОС­ПАДЗЕ, напоўніла зямлю; навучы мяне пастановам Тваім!

Будзьце ж выканаўцамі слова, а не слухачамі толькі, якія ўводзяць у зман саміх сябе.

Госпад ГОСПАД даў Мне язык вучня, каб Я ведаў, як падтрымаць зьняможанага словам бадзёрым. Кожную раніцу Ён абуджае вуха Маё, каб Я слухаў Яго, як вучань.

Навучы мяне, ГОСПАДЗЕ, шляху Твайму, і вядзі мяне роўнай сьцежкай насупраць ворагам маім!

Навучы мяне, ГОСПАДЗЕ, шляху Твайму, каб хадзіў я ў праўдзе Тваёй; зьяднай сэрца маё, каб баялася імя Твайго.

Мудрасьць гукае на вуліцах, на плошчах узьнімае голас свой, на скрыжаваньнях шумлівых дарог кліча, у брамах гарадзкіх гучаць яе словы:

І ты перакананы пра сябе, што ты — павадыр сьляпых, сьвятло тых, што ў цемры,

Ад краю неба выходзіць яно і бяжыць да краю ягонага, і нішто не схаваецца ад гарачыні ягонай. Закон ГОСПАДА беззаганны, ён навяртае душу. Сьведчаньне ГОСПАДА вернае, яно робіць мудрым неразумнага.

Ты загадаў, каб пільна захоўвалі загады Твае.

І цяпер, дзеці, паслухайце мяне, і шчасьлівыя тыя, якія трымаюцца шляхоў маіх. Слухайце настаўленьне, і будзеце мудрымі, і не адкідайце яго.

Нарэшце, браты, што ёсьць праўдзівае, што сумленнае, што справядлівае, што чыстае, што вартае любові, што добрай славы, калі ёсьць якая цнота і якая пахвала, — пра тое думайце.

Дубец і дакор даюць мудрасьць, а дзіцё, пакінутае [само сабе], — сорам для маці яго.

Калі ступіцца жалезная [сякера] і лязо яе не навострана, трэба больш прыкладаць сілы, але больш карысьці будзе скарыстацца мудрасьцю.

Рукі Твае зрабілі мяне і ўмацавалі; дай мне разуменьне, каб я навучыўся прыказаньням Тваім! Тыя, што баяцца Цябе, убачаць мяне і ўзрадуюцца, бо я на слова Тваё спадзяюся.

Яна адкрывае вусны свае з мудрасьцю, і міласэрнае настаўленьне на языку ў яе.

Гэта таксама выйшла ад ГОСПАДА Магуцьцяў, Ён даў цудоўную раду, і вялікая мудрасьць Ягоная.

Бо яны, пазнаўшы Бога, ня славілі [Яго] як Бога і ня дзякавалі, але займаліся марнасьцю ў думках сваіх, і зацемрылася няцямкае сэрца іхняе.

Добраму розуму і веданьню навучы мяне, бо я прыказаньням Тваім веру. Перш, чым я стаўся спакораным, я блукаў; цяпер слова Тваё я захоўваю.

Слухай парады і прыймай настаўленьне, каб стаўся ты мудрым пры канцы [дзён].

Старыя маюць мудрасьць, а хто жыве доўга — разуменьне.

Якім чынам юнак захавае ў чыстасьці сьцежку сваю? [Калі] будзе захоўваць [яе] паводле слова Твайго.

Бо сьведчаньні Твае — пацеха мая і рада.

Слухайце, дзеці, настаўленьне бацькі і ўважайце, каб навучыцца розуму, Слухай, сыне мой, і прыймі словы мае, і памножацца гады жыцьця твайго. Я паказваю табе шлях мудрасьці, вяду цябе сьцежкамі праведнасьці. Калі пойдзеш імі, ня будуць блытацца ногі твае, калі пабяжыш, не спатыкнешся. Трымайся настаўленьня, не занядбоўвай, захоўвай яго, бо яно — жыцьцё для цябе. Не ўзыходзь на сьцежку бязбожнікаў і не хадзі па шляху ліхотнікаў, пазьбягай яго і не хадзі па ім, ухіляйся ад яго і абмінай яго, бо не заснуць яны, калі ня ўчыняць благога, і сон іх ня возьме, калі не давядуць каго да падзеньня. Бо ядуць яны хлеб беззаконьня і п’юць віно гвалту. Але сьцежка праведных — як сьвятло зараніцы, што ўзыходзіць і расьце аж да поўнага дня. Шлях бязбожнікаў цёмны, яны ня ведаюць, дзе спатыкнуцца. бо я даю вам добрую навуку; не пакідайце закону майго.

А што звыш гэтага, сыне мой, таго сьцеражыся: складаньню шматлікіх кнігаў няма канца, і доўгае вучэньне — стома для цела.

Дасьледуй мяне, Божа, і спазнай сэрца маё, выспрабуй мяне і спазнай думкі мае! І паглядзі, ці не на гаротным я шляху, і шляхам вечнасьці вядзі мяне.

Сьцежка для праведніка простая, простыя крокі праведніка Ты робіш роўнымі.

Ці бачыў ты чалавека, спраўнага ў занятку сваім? Перад абліччам валадароў ён будзе стаяць, ня будзе ён стаяць перад прасьцякамі.

О, Цімафею! Захоўвай тое, што перададзена табе, ухіляючыся ад паганага марнаслоўя і перакорлівасьці фальшывага веданьня,

Бо ўсякаму, хто мае, будзе дадзена і памножыцца, а ў таго, хто ня мае, і тое, што мае, будзе ўзята ў яго.

Ты адапхнуў усіх, якія ўхіляюцца ад пастановаў Тваіх, бо хлусьлівы падман іхні.

Бо мудрасьць сьвету гэтага ёсьць глупства перад Богам, бо напісана: «Ён ловіць мудрых у падступнасьці іхняй».

І буду мець пацяшэньне ў прыказаньнях Тваіх, якія я ўзьлюбіў.

А Той, Які дасьледуе сэрцы, ведае, што за думка ў Духа, Які паводле [волі] Бога заступаецца за сьвятых.

Пачатак мудрасьці — страх перад ГОСПАДАМ, і веданьне Сьвятога — розум.

Нахіляй сэрца маё да сьведчаньняў Тваіх, а не да прыбытку.

Шчасьлівыя чыстыя сэрцам, бо яны Бога ўбачаць.

Навучы мяне, ГОСПАДЗЕ, шляху пастановаў Тваіх, і я буду пільнавацца яго аж да канца. Дай мне разуменьне, і буду пільнавацца Закону Твайго і захоўваць яго ўсім сэрцам.

А цьвёрдая страва ёсьць для дасканалых, у якіх праз ужываньне разуменьне спрактыкаванае распазнаваць добрае і ліхое.

Слова Хрыстовае няхай жыве ў вас багата, у-ва ўсякай мудрасьці; навучайце і настаўляйце адзін аднаго псальмамі, і гімнамі, і сьпевамі духоўнымі, у ласцы сьпяваючы Госпаду ў сэрцах вашых.

Калі ж у каго з вас не хапае мудрасьці, няхай просіць у Бога, Які дае ўсім шчыра і не дакараючы, і будзе яму дадзена.

калі шукаць яе будзеш як срэбра, і прагнуць яе будзеш як багацьця,

бо мудрасьць лепшая за пэрлы, і ніякія каштоўнасьці не параўнаюцца з ёю. Я, мудрасьць, жыву разам з цьвярозым мысьленьнем і шукаю веданьня і раз­важ­лівасьці.

каб Бог Госпада нашага Ісуса Хрыста, Айцец славы, даў вам Духа мудрасьці і адкрыцьця ў пазнаньні Яго,

бо Я дам вам вусны і мудрасьць, якой ня здолеюць ані пярэчыць, ані супрацьстаяць усе супраціўнікі вашыя.

Шчасьлівы чалавек, які знайшоў мудрасьць, і чалавек, які прыдбаў разуменьне.

прыхіляючы вуха тваё да мудрасьці і схіляючы сэрца тваё да разважлівасьці,

Бо ГОСПАД дае мудрасьць, і з вуснаў Ягоных — веданьне і разуменьне.

Страх перад ГОСПАДАМ — пачатак веданьня. Неразумныя пагарджаюць мудрасьцю і настаўленьнем.

Малітва да Бога