103 Вершы з Бібліі пра хлусню

Падумай, сябар, ці сапраўды хлусня такая бяскрыўдная. Перад Богам яна мае вялікую вагу і прыносіць горкія плады тым, хто ёй аддаецца, а потым трапляецца. Не хлусі, каб пазбегнуць адказнасці ці спадабацца камусьці, бо хлусня робіць цябе чалавекам, якому нельга давяраць.

Калі ты хлусіш, ты свядома прымаеш гэтае рашэнне, і калі тваё сумленне не абвінавачвае цябе, гэта значыць, што ты страціў страх Божы і ператварыў хлусню ў звычку. Калі ты можаш хлусіць, гледзячы чалавеку проста ў вочы, ты на няправільным шляху, і не столькі праз тое, што ты робіш гэтаму чалавеку, колькі праз тое, што табе ўсё роўна, як ты выглядаеш у вачах Бога.

Як толькі чалавек пачынае хлусіць, ён становіцца аддаленым і халодным. Спачатку табе можа здацца, што адна хлусня – гэта дробязь, але калі ты паўтараеш гэта зноў, ты адчыняеш дзверы, і калі ты разумееш гэта, ужо позна, ты не можаш спыніцца і ўжо стварыў пралом. Хлусня можа аддзяліць цябе ад Бога і прымусіць цябе страціць каштоўных сяброў і блізкіх.

Хлус, падманваючы іншых, падманвае і самога сябе, губляючы павагу, захапленне і ўпэўненасць. Цяпер, калі ты ведаеш усё гэта, будзь асцярожны са словамі, якія выходзяць з тваіх вуснаў, і не стань рабом злых духаў, якія хочуць, каб ты не казаў праўду.

Хлусня ператвараецца ў пятлю, з якой ты можаш вызваліцца толькі праз прызнанне сваіх грахоў Хрысту, аддаленне ад зла і захаванне шчырага сэрца ў любы момант. Хлусня аддаляе цябе ад Бога, не дазволь сабе жыць без Яго прысутнасці. Ты яшчэ маеш час выправіць свой шлях і зрабіць правільна.

А звонку — сабакі і чараўнікі, і распусьнікі, і забойцы, і ідалапаклоньнікі, і ўсе, якія любяць і чыняць падман.

не хлусіце адзін аднаму, распрануўшыся са старога чалавека з учынкамі ягонымі

Праведнік ненавідзіць слова хлусьлівае, а бязбожнік ганьбіць і зьневажае [сябе].

Хлусьню ненавіджу і брыджуся ёю, Закон Твой люблю.

Сьведка фальшывы не пазьбегне пакараньня, і хто дыхае няпраўдай, не ўратуецца.

Ня будзеш сьведчыць супраць бліжняга твайго сьведчаньнем фальшывым.

А для палахлівых і бязьверных, і брыдотных, і забойцаў, і распусьнікаў, і чараўнікоў, і ідалапаклоньнікаў, і ўсіх хлусьлівых частка іхняя — у возеры, якое палае агнём і серкаю. Гэта — другая сьмерць».

А Пётар сказаў: «Чаму напоўніў шатан сэрца тваё, каб схлусіць Духу Сьвятому ды прыхаваць з цаны за поле?

распусьнікаў, мужаложнікаў, людакрадаў, хлусьлівых, крывапрысяжнікаў і для іншых, што супрацівяцца здароваму вучэньню,

Вусны праўдамоўныя трываць будуць вечна, а язык хлусьлівы — імгненьне.

Ня будзе ў доме маім жыць той, хто здраду кнуе; той, хто гаворыць хлусьліва, ня будзе стаяць перад вачыма маімі.

Сьведка праўдзівы ня схлусіць, а сьведка фальшывы дыхае няпраўдай.

Не пасуе бязглуздаму паважная мова, тым больш шляхетнаму вусны брахлівыя.

Вось шэсьць, якіх ненавідзіць ГОСПАД, і сем, якія агідныя для душы Яго: вочы пыхлівыя, язык хлусьлівы, рукі, што праліваюць кроў нявінную, сэрца, якое задумвае намеры зласьлівыя, ногі, што хутка бягуць на благое, сьведка фальшывы, які дыхае няпраўдай, і той, хто сее нязгоду між братамі.

Рэшта Ізраіля ня будзе рабіць беззаконьне і ня будзе гаварыць хлусьні, і ня знойдзецца ў вуснах іхніх язык падманлівы, бо яны будуць пасьвіцца і супачываць, і ніхто ня будзе палохаць [іх]».

І судзьдзі старанна дасьледуюць, і вось, сьведка той — сьведка фальшывы, ён фальшыва гаварыў на брата свайго, тады зрабіце яму тое, што ён меў намер зрабіць брату свайму, і вынішчыш зло з асяродзьдзя твайго.

Агіда для ГОСПАДА вусны хлусьлівыя, а тыя, што дзейнічаюць сумленна, падабаюцца Яму.

Дзеля гэтага, адкінуўшы хлусьню, гаварыце кожны праўду бліжняму свайму, бо мы члены адзін аднаму.

Горла іхняе — магіла адчыненая; языкамі сваімі ашукваюць, атрута зьмяіная на губах іхніх. Вусны іхнія поўныя абмовы і горычы.

Ваш бацька — д’ябал, і вы хочаце выконваць пажаданьні бацькі вашага. Ён быў чалавеказабойца ад пачатку і ня вытрываў у праўдзе, бо няма ў ім праўды. Калі ён гаворыць хлусьню, гаворыць сваё, бо ён — хлус і бацька хлусьні.

Бо хто хоча жыцьцё любіць і бачыць добрыя дні, няхай стрымлівае язык свой ад ліхоты і вусны свае, каб не гаварылі падступна,

калі прыйшоў Даэг Эдомец, і паведаміў Саўлу, і сказаў яму: «Давід прыйшоў у дом Абімэлеха». Навошта хвалішся злачынствам, волаце? Міласэрнасьць Божая кожны дзень [трывае]! Загубу выдумляе язык твой; як брытва вострая той, які здраду ўчыняе!

Гэта рэчы, якія маеце ра­біць: гаварыце праўду адзін аднаму, [паводле] праўды і суду супакою судзіце ў брамах вашых,

А калі ў вашым сэрцы вы маеце горкую зайздрасьць і сварлівасьць, не вывышайцеся і не хлусіце насуперак праўдзе. Гэта ня ёсьць мудрасьць, якая з вышыні зыходзіць, але зямная, душэўная, дэманава,

Хто хавае нянавісьць, у таго вусны хлусьлівыя, а хто паклёп разносіць, той дурань.

Тыя, што хваляцца сабою, ня будуць стаяць перад вачыма Тваімі, Ты ненавідзіш усіх злачынцаў.

Ня будзеш разносіць весткі марнай, і не давай рукі тваёй бязбожніку, каб быць сьведкам няправасьці.

напоўненыя ўсякай няправеднасьцю, распустаю, зласьлівасьцю, хцівасьцю, ліхотаю, поўныя зайздрасьці, забойства, сваркі, подступу, благіх звычаяў,

Бо з сэрца выходзяць злыя думкі, забойствы, распуснасьць, чужалоства, крадзяжы, фальшывыя сьведчаньні, блюзьнерствы.

марнасьць і слова хлусьлівае аддалі ад мяне, ані беднасьці, ані багацьця не давай мне, сыць мяне хлебам, вызначаным для мяне,

Хто кажа: «Я пазнаў Яго», і прыказаньні Ягоныя не захоўвае, той хлус, і няма ў ім праўды;

I сказаў той: «Брат твой прыйшоў падступна і ўзяў дабраславеньне тваё».

ГОСПАДЗЕ, вызваль душу маю ад вуснаў хлусьлівых, ад языка здрадлівага.

Нікому не аддаючы ліхотай за ліхоту, дбайце пра добрае перад усімі людзьмі.

Ня сьведчы без прычыны супраць бліжняга твайго, і не падманвай вуснамі тваімі.

Ня будзеш ужываць імя ГОСПАДА, Бога твайго, для марноты, бо ГОСПАД не пакіне без пакараньня таго, хто ўжывае імя Ягонае для марноты.

Але ж у сэрцы вы ўчынілі беззаконьне, злачынствы рук вашых на зямлі ўзважылі.

Бо ад мноства заняткаў прыходзіць сон, і мноства словаў [мае] голас дурня.

Зьбіраньне скарбаў языком падманлівым — пара, што зьнікае, і шуканьне сьмерці.

А першасьвятары і старшыні, і ўвесь сынэдрыён шукалі фальшывага сьведчаньня супраць Ісуса, каб забіць Яго, А Ісус быў у Бэтаніі, у доме Сымона пракажонага. і не знаходзілі. І многія фальшывыя сьведкі, што прыходзілі, не знайшлі. Нарэшце, два фальшывыя сьведкі, якія прыйшлі,

Шлях хлусьні аддалі ад мяне, і Закон Твой няхай будзе літасьцівы да мяне.

Як мачуга, меч і вострая страла, так чалавек, які кажа фальшывае сьведчаньне супраць бліжняга свайго.

але адмаўляемся тайных [учынкаў] сораму, ня ходзячы падступна і не перакручваючы Слова Божага, але выяўленьнем праўды адрэкамэндоўваем сябе сумленьню кожнага чалавека перад Богам.

Буду разважаць пра шлях беззаганны. Калі ж Ты прыйдзеш да мяне? Буду хадзіць у беззаганнасьці сэрца майго пасярод дому майго. Не пастаўлю перад вачыма маімі рэчы нягодныя; учынкі паганыя я ненавіджу, не прылепяцца яны да мяне.

Дык ты, вучачы другога, ня вучыш сябе самога.

Беззаганнасьць правых вядзе іх, а крывадушнасьць здрадлівых загубіць іх.

А цяпер вы адкіньце ўсё: гнеў, ярасьць, ліхоту, блюзьнерствы, брыдкаслоўе з вуснаў вашых;

Не падманвайцеся, з Бога не пасьмяешся. Бо што чалавек сее, тое і будзе жаць.

І як хочаце, каб рабілі вам людзі, гэтак і вы рабіце ім.

праз крывадушнасьць тых, якія кажуць фальшыва і выпалілі сумленьне сваё,

Няхай ніхто не падманвае вас пустымі словамі, бо за гэта прыходзіць гнеў Божы на сыноў непакорнасьці.

Бо ГОСПАД любіць суд, і Ён не пакіне багабойных Сваіх, на вякі захавае іх, а насеньне бязбожнікаў будзе зьнішчана.

Кажу ж вам, што ўсякае пустое слова, якое скажуць людзі, аддасцца ім у дзень суду.

Ліхотнік зважае на вусны нягодныя, хлус слухае язык згубны.

Хто ёсьць чалавек, якому даспадобы жыцьцё, які любіць [доўгія] дні, каб убачыць добрае?

Калі мы кажам, што маем супольнасьць з Ім, і ходзім у цемры, хлусім і ня робім праўды.

Бо адкрываецца гнеў Божы з неба на ўсякую бязбожнасьць і няправеднасьць людзей, якія праз няправеднасьць праўду стрымліваюць.

Калі хто сярод вас думае, што ён пабожны, і не цугляе язык свой, але падманвае сэрца сваё, у таго пабожнасьць марная.

Калі хто ўкрадзе вала або ягня, і зарэжа яго або прадасьць яго, тады пяць валоў заплаціць за вала і чатыры авечкі — за ягня.

Калі пан зважае на словы фальшывыя, тады бязбожныя ўсе, што служаць яму.

Той, хто ходзіць беззаганна, і чыніць праведнасьць, і кажа праўду ў сэрцы сваім, хто языком сваім не ачарніў, не ўчыніў ліхога бліжняму свайму і ня ўзьвёў ганьбы на таго, хто побач,

Але калі я ўбачыў, што яны ня ходзяць проста паводле праўды Эвангельскай, я сказаў Пятру пры ўсіх: «Калі ты, будучы Юдэем, жывеш па-паганску, а не па-юдэйску, чаму паганаў змушаеш жыць па-юдэйску?»

Дык адклаўшы ўсякую ліхоту, і ўсякі подступ, і крывадушнасьць, і зайздрасьць, і ўсякія абмаўляньні,

Вусны іхнія поўныя абмовы і горычы.

сьведка фальшывы, які дыхае няпраўдай, і той, хто сее нязгоду між братамі.

Не пастаўлю перад вачыма маімі рэчы нягодныя; учынкі паганыя я ненавіджу, не прылепяцца яны да мяне.

Мы бунтуемся і хлусім супраць ГОСПАДА, і адступіліся ад Бога нашага; гаворым пра прыгнёт і здраду, падманваем і нараджаем у сэрцы словы фальшывыя,

Дзеля гэтага, дом Ізраіля, Я буду судзіць вас кожнага паводле шляхоў вашых, кажа Госпад ГОСПАД. Навярніцеся і адвярніцеся ад усіх злачынстваў вашых, і ня будзе вам нагоды для беззаконьня.

Будзем трымацца няўхільна вызнаньня надзеі, бо верны Той, Які абяцаў,

Той, хто хавае свае правіны, ня будзе мець посьпеху, а хто прызнаецца і пакідае іх, дазнае міласэрнасьці.

Кіраўніку хору: на лад: “Не загубляй!” Залатая песьня Давіда. Перш, чым катлы вашыя адчуюць [агонь ад] цярніны, няхай раскідае бура [цярніну], ці сьвежую, ці распаленую. Узрадуецца праведнік, калі ўбачыць помсту; ён абмые стопы свае ў крыві бязбожнікаў! І скажа [кожны] чалавек: «Сапраўды, ёсьць плод у праведніка! Сапраўды, ёсьць Бог, Які судзіць на зямлі!» Ці сапраўды маўчаньнем прамаўляеце праведна? Ці справядліва судзіце сыноў чалавечых?

Але няхай будзе слова вашае: “Так, так”, “Не, не”, а што больш таго, тое ад злога.

І яны лісьлівілі Яму вуснамі Сваімі, і языком сваім хлусілі перад Ім,

для чыстага сэрцам Ты чыс­ты сэрцам, а для крывадушнага Ты падступны,

Праўду кажу ў Хрысьце, не хлушу, сьведчыць мне сумленьне маё ў Духу Сьвятым,

Сьведка фальшывы не пазьбегне пакараньня, і хто дыхае няпраўдай, загіне.

ня радуецца з няправеднасьці, але цешыцца з праўды;

Шчасьлівыя чыстыя сэрцам, бо яны Бога ўбачаць.

У вусны цалуе той, хто адказвае шчырымі словамі.

Калі б я глядзеў на нягоднае ў сэрцы маім, Госпад мяне б не пачуў!

Дзеткі мае! Будзем любіць ня словам ці языком, але ўчынкам і праўдаю!

Ад слова фальшывага будзь далёка, і не забівай нявіннага і праведнага, бо Я не апраўдаю бязбожніка.

Вочы ГОСПАДА захоўваюць веданьне, Ён касуе словы ліхадзея.

Любоў [няхай будзе] некрывадушная; брыдзьцеся зла, прыляпляйцеся да дабра.

Як хмары і вецер без дажджу, так чалавек, які хваліцца падарункам фальшывым.

Сьцеражыцеся фальшывых прарокаў, якія прыходзяць да вас у авечым адзеньні, а ўнутры яны — ваўкі драпежныя.

Бо хто хоча жыцьцё любіць і бачыць добрыя дні, няхай стрымлівае язык свой ад ліхоты і вусны свае, каб не гаварылі падступна, няхай ухіляецца ад ліха і робіць дабро; няхай шукае супакою і імкнецца да яго.

і будзем зважаць адзін на аднаго, заахвочваючы да любові і добрых учынкаў,

Не цягні мяне [да загубы] разам з бязбожнікамі і злачынцамі, якія кажуць: «Супакой» бліжнім сваім, а ў сэрцах сваіх ліхое [маюць].

Першы ў спрэчцы сваёй [падаецца] справядлівым, але прыйдзе бліжні ягоны і выспрабуе яго.

Не шукайма пустой славы, адзін аднаго раздражняючы, адзін аднаму зайздросьцячы.

Буду разважаць пра шлях беззаганны. Калі ж Ты прыйдзеш да мяне? Буду хадзіць у беззаганнасьці сэрца майго пасярод дому майго.

Праўду кажу ў Хрысьце, не хлушу, сьведчыць мне сумленьне маё ў Духу Сьвятым, I ня толькі, але і Рэбэка зачала за адзін раз ад Ісаака, бацькі нашага. Бо калі яны яшчэ не былі нарадзіўшыся і не зрабілі нічога добрага ці ліхога, каб вызначэньне Божае заставалася паводле выбраньня, не праз учынкі, але праз Таго, Хто кліча, сказана было ёй: «Большы будзе служыць меншаму», як напісана: «Якуба Я палюбіў, а Эзава зьненавідзеў». Дык што скажам? Няўжо няправеднасьць у Бога? Няхай ня станецца! Бо Ён кажа Майсею: «Зьлітуюся над тым, над кім зьлітуюся, і зьяўлю міласэрнасьць таму, каму зьяўлю міласэрнасьць». Таму [выбраньне залежыць] не ад таго, хто хоча, і не ад таго, хто бяжыць, але ад Бога, Які літуецца. Бо Пісаньне кажа фараону: «Дзеля таго Я падняў цябе, каб зьявіць на табе сілу Маю і каб імя Маё было абвешчана на ўсёй зямлі». Дзеля гэтага над кім хоча, літуецца, а каго хоча, закамяняе. Дык ты скажаш мне: «Што Ён яшчэ вінаваціць? Бо хто супрацьстане пастанове Яго?» што вялікі смутак мой і няспынны боль у сэрцы маім, Наадварот, чалавеча! Хто ты такі, што спрачаешся з Богам? Ці скажа зьлепленае таму, хто зьляпіў: «Навошта ты мяне гэтак зрабіў?» Ці ня мае ўлады ганчар над глінаю, каб з таго самага месіва зрабіць адно начыньне на пашану, а другое — на ганьбу? Што, калі Бог, хочучы зьявіць гнеў і зрабіць вядомай магутнасьць Сваю, з вялікай доўгацярплівасьцю ашчаджаў начыньні гневу, прыгатаваныя на загубу, каб таксама зрабіць вядомым багацьце славы Сваёй над начыньнямі міласэрнасьці, якія Ён загадзя прыгатаваў на славу, і над намі, якіх паклікаў ня толькі з Юдэяў, але і з паганаў? Як і ў Осіі Ён кажа: «"Ня Мой народ" назаву Маім народам, і "Нялюбую" — улюбёнай. І будзе, што на месцы, дзе сказана было ім: “Вы — ня Мой народ”, — там будуць названыя сынамі Бога Жывога». А Ісая крычыць пра Ізраіль: «Хаця б лічба сыноў Ізраіля была, як пясок марскі, рэштка будзе збаўлена; бо, сканчваючы слова і прысьпешваючы ў праведнасьці, хутка зьдзейсьніць Госпад слова на зямлі». I як раней сказаў Ісая: «Калі б Госпад Магуцьцяў не пакінуў нам насеньня, мы сталіся б, як Садом, і былі б падобнымі да Гаморы». бо я хацеў бы сам быць адлучаным ад Хрыста за братоў маіх, родных мне паводле цела,

І прыходзяць да цябе, як на сход народу, і сядзіць перад абліччам тваім народ Мой, і слухаюць яны словы твае; але іх не выконваюць, бо тое, што прыемнае ў вуснах іхніх, яны робяць, а сэрца іхняе ідзе за хцівасьцю іхняй.

Лепш бедны, які ходзіць у беззаганнасьці сваёй, чым той, які крывіць шляхі свае, дарма што багаты.

Я напісаў вам не таму, што вы ня ведаеце праўды, але таму, што вы ведаеце яе, і што ніякай хлусьні няма ад праўды.

Прашу вас, браты, зважайце на тых, якія робяць нязгоду і згаршэньні насуперак вучэньню, якому вы навучыліся, і ўхіляйцеся ад іх.

Не спадзявайцеся на магнатаў, на сына чалавечага, у якім няма выратаваньня!

Гэтак і вы звонку выглядаеце людзям праведнымі, а ўнутры поўныя крывадушнасьці і беззаконьня.

Агіда для ГОСПАДА — шалі падманлівыя, а вагі дакладныя даспадобы Яму.

Так што не судзіце перад часам, пакуль ня прыйдзе Госпад, Які і асьветліць схаванае ў цемры, і выявіць намеры сэрцаў; і тады кожнаму будзе пахвала ад Бога.

Псальм Давіда. ГОСПАДЗЕ! Хто будзе жыць у намёце Тваім, хто паселіцца на гары Тваёй сьвятой? Той, хто ходзіць беззаганна, і чыніць праведнасьць, і кажа праўду ў сэрцы сваім,

Малітва да Бога