Дух мой саслабеў, дні мае пагаслыя, і застаецца мне толькі магіла.
Дух мой зламаны, дні мае спыняюцца, [застаецца] мне [толькі] магіла.
Дыханьне маё аслабла; дні мае згасаюць; магілы перад мною.
бо вось, прамінуць кароткія гады, і я пайду шляхам, з якога не вярнуся!
Дні мае прамінулі, думкі мае і памкненні сэрца майго расцерушыліся.
Дыханнем маім брыдзілася жонка мая, і смярдзючы я для дзяцей улоння майго.
І жыў Ёў пасля таго сто сорак гадоў, і бачыў сваіх сыноў і сыноў сваіх сыноў аж да чацвёртага пакалення.
Што за моц мая, каб вытрываць? Або што за канец мой, каб жыць і цярпець?
Дні мае прайшлі хутчэй, чым чаўнок ткацкі, і скончыліся, як кароткая нітка.
Бо не буду вечна спрэчку весці і аж да канца гневацца, бо дух знікаў бы з-прад аблічча Майго істот жывых, якіх Я стварыў.