ЁВА 17 - Біблія (пераклад А.Бокуна)

Ёў 17

¹ Дух мой зламаны, дні мае спыняюцца, [застаецца] мне [толькі] магіла.

² Насьмешкі навокал мяне, і ў горычы чэзьне вока маё.

³ Ты Сам дай заклад за мяне, бо хто ж паручыцца за мяне, удараючы руку маю?

⁴ Бо Ты закрыў сэрца іхняе на разуменьне, дзеля таго яны не ўзьнімуцца.

⁵ Хто бліжніх сваіх ро­біць здабычай, у сыноў ягоных вочы сьцямнеюць.

⁶ Ён паставіў мяне ў прымаўку народу, і ў твар плююць мне.

⁷ Сасьлепла ад горычы вока маё, і члены цела майго сталіся нібы цень.

⁸ Праведнікі аслупянелі, бачачы гэтае, і нявінны злуецца на бязбожніка.

⁹ Аднак праведнік будзе трымацца шляху свайго, і чысты дадасьць моцы рукам сваім.

¹⁰ Дык апамятайцеся ўсе вы, і прыходзьце, але я не знаходжу між вамі нікога разумнага.

¹¹ Дні мае прамінулі, пагубіліся думкі мае, летуценьні сэрца майго.

¹² А яны ноч замяняюць на дзень, і да цемры сьвятло набліжаюць.

¹³ Ці магу спадзявацца, што адхлань будзе домам маім і ў цемры я пасьцялю ложак сабе?

¹⁴ Кажу дамавіне: “Ты — бацька мой!” А чарвякам: “Маці мая і сястра мая”.

¹⁵ Дык дзе ж тады надзея мая? І хто можа бачыць надзею маю?

¹⁶ У брамы адхлані зыйдзе яна, і разам са мною ў парахне супачыне».