Вось, я адкрываю вусны свае, і язык мой гаворыць у вуснах маіх.
Вось, я адкрываю вусны мае, язык мой гаворыць у гартані маёй.
Вось, я адкрыў вусны свае, і язык мой гаворыць у горле маім.
Пасьля гэтага Ёў расчыніў вусны свае і наракаў на дзень свой.
Але я не даваў грашыць паднябеньню майму, каб праклінаць душу ягоную.
Дык выслухай, Ёве, прамову маю і прыхілі вуха на ўсе словы мае.
Ад шчырага сэрца плывуць словы мае, і яснае веданьне кажуць вусны мае.
Адчыню я вусны мае ў прыповесьці, буду апавядаць загадкі старадаўнія.
І Ён, расчыніўшы вусны Свае, навучаў іх, кажучы: