2 ЦАРСТВАЎ 16:4 - Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

І сказаў цар Сібе: «Вось, тваё ўсё, што належала Мэрыбаалу». І Сіба сказаў: «Прашу, хай знайду я ласку ў цябе, гаспадар мой, цар».

Біблія (пераклад А.Бокуна)

І сказаў валадар Цыве: «Вось, тваё ўсё, што [належала] Мэфібашэту». І сказаў Цыва: «Я схіляюся! Няхай я знайду ласку ў вачах тваіх, гаспадару мой, валадар».

Біблія (пераклад В. Сёмухі)

І сказаў Сіву: вось табе ўсё, што ў Мэмфівастэя. І адказваў Сіва пакланіўшыся: хай здабуду літасьць у вачах гаспадара майго цара!

2 ЦАРСТВАЎ 16:4 Крыжаваныя спасылкі

2 ЦАРСТВАЎ 14:22

І Ёаб, упаўшы тварам сваім на зямлю, пакланіўся і дабраславіў цара. І сказаў Ёаб: «Сёння даведаўся паслугач твой, што мае ласку ў вачах тваіх, гаспадар мой, цар; бо споўніў ты просьбу паслугача свайго».

2 ЦАРСТВАЎ 14:4

І жанчына з Тэкуа прыйшла да цара, упала перад ім на зямлю, і пакланілася, і сказала: «Выратуй мяне, цар».

2 ЦАРСТВАЎ 14:8

І сказаў цар жанчыне: «Вяртайся да дому свайго, і я выдам загад адносна цябе».

2 ЦАРСТВАЎ 16:3

І пытаўся цар: «Дзе сын гаспадара твайго?» І Сіба адказаў цару: «Ён застаўся ў Ерузаліме, кажучы: “Сёння верне мне дом Ізраэля царства бацькі майго”».

2 ЦАРСТВАЎ 16:5

І прыйшоў цар Давід у Бахурым, і, вось, выйшаў адтуль чалавек з роду дому Саўлава, на імя Сямэй, сын Гэра, і ішоў, на хаду праклінаючы яго,

2 ЦАРСТВАЎ 19:27

Звыш таго, ён яшчэ і абвінаваціў вераломна мяне, паслугача твайго, перад табою, гаспадаром маім, царом. Ты ж, гаспадару мой, цар, як анёл Божы; таму рабі, што табе падабаецца.

2 ЦАРСТВАЎ 9:6

А калі прыбыў Мэрыбаал, сын Ёнатана, сына Саўла, да Давіда, упаў ён на твар свой і пакланіўся. І сказаў Давід: «Мэрыбаал». Ён адказаў: «Тут я, паслугач твой».

2 ЦАРСТВАЎ 9:9

І паклікаў цар Сібу, паслугача Саўла, і сказаў яму: «Усё тое, што належала Саўлу і ўсёй яго сям’і, я перадаю сыну гаспадара твайго.

ВЫХАД 23:8

Не прымай падарункаў, якія асляпляюць нават разважных і абвяргаюць словы справядлівых.

ВЫСЛОЎІ 18:13

Хто спярша гаворыць, а потым слухае, — таму бязглуздасць і ганьба.

ВЫСЛОЎІ 18:17

Хто першы гаворыць у спрэчцы — лічыцца справядлівым, а прыходзіць сябар яго і выкрые яго.

ВЫСЛОЎІ 19:2

Дзе няма ведаў, душы няма дабра, і хто паспешлівы ў нагах — памыляецца.

ДРУГІ ЗАКОН 19:15

Недастаткова будзе аднаго сведкі супраць каго-небудзь, якім бы ні быў яго грэх або яго злачынства; але дастаткова будзе любога слова з вуснаў двух або трох сведкаў.