Ласка цароў — вусны справядлівыя; хто гаворыць праўду, таго будуць любіць.
Падабаюцца валадару вусны праведныя, і таго, хто гаворыць праўдзіва, ён любіць.
Прыемныя цару вусны праўдзівыя, а таго, хто гаворыць праўду, ён любіць.
Дапушчаны да цара — разумны слуга, а гнеў выклікае той, хто дзейнічае ганебна.
Грэбуюць цары дзейнічаць бязбожна, бо трон умацоўваецца справядлівасцю.
Гнеў цара — вяшчун смерці, і супакоіць гнеў чалавек мудры.
Хто любіць чысціню сэрца, той будзе мець сябрам цара з-за ласкі вуснаў сваіх.