Lioka 18 - Baiboly Katolika

Ilay mpitsara ratsy fanahy sy ilay mpitondra tena nanao lemozy

¹ Ary nanao fanoharana tamin’izy ireo koa Izy, momba ny tsy maintsy ivavahana lalandava sy amim-paharetana.

² Hoy Izy: «Tany amin’ny tanàna anankiray nisy mpitsara anankiray tsy natahotra an’Andriamanitra sy tsy menamaso olona.

³ Ary tao amin’izany tanàna izany koa, dia nisy mpitondratena anankiray nankao aminy matetika nanao hoe: ‹Omeo rariny aho amin’ilay miady amiko›;

⁴ fa tsy nanaiky na oviana na oviana izy. Kanjo tamin’ny farany dia hoy izy anakam-po: ‹Na dia tsy matahotra an’Andriamanitra aza aho sy tsy menamaso olona,

⁵ dia manahirana ahy ity mpitondratena ity, ka homeko rariny izy mba tsy hiverimberina mandrakariva hanorisory ahy.›

⁶ Ary henoy, hoy ny Tompo, izay lazain’ilay mpitsara tsy marina,

⁷ ka Andriamanitra indray va no tsy hanome rariny ny olom-pinidiny izay mitaraina aminy andro aman’alina, ary tsy halaky hamonjy azy?

⁸ Lazaiko aminareo fa homeny rariny haingana izy ireo. Kanefa rehefa tonga ny Zanak’olona, moa mba hahita finoana etỳ ambonin’ny tany Izy?»

Ilay Farisianina sy ilay Poblikanina

⁹ Dia nanao ity fanoharana ity koa Izy, mankamin’ny sasany natoky tena ho marina sy nanebaka ny namany:

¹⁰ «Nisy roa lahy niakatra hivavaka tany an-Tempoly: Farisianina ny iray ary Poblikanina ny anankiray.

¹¹ Nitsangana ilay Farisianina ka nivavaka tao am-pony hoe: ‹Andriamanitra ô, misaotra Anao aho fa tsy mba tahaka ny olona hafa izay mpangalatra, tsy marina, mpijangajanga, na tahaka itsy Poblikanina itsy akory aza;

¹² mifady hanina indroa isan-kerinandro aho, ary mandoa ny ampahafolon’ny fananako rehetra.›

¹³ Fa ilay poblikanina kosa nijanona eny lavidavitra eny sady tsy sahy niandrandra ny lanitra akory, fa nandona ny tratrany nanao hoe: ‹Andriamanitra ô, mamindrà fo amiko, fa mpanota aho.›

¹⁴ Lazaiko aminareo fa ity no nidina efa nohamarinina, tany an-tranony, fa tsy ilay anankiray; fa izay rehetra manandra-tena no haetry, ary izay manetry tena no hasandratra.»

I Jesoa sy ny ankizy madinika

¹⁵ Ary nisy koa olona nitondra zazakely ho eo aminy mba hametrahany tanana: fa nony nahita izany ny mpianatra dia niteny azy ireo.

¹⁶ Nefa nantsoin’i Jesoa hankeo aminy kosa ireo ka nataony hoe: «Avelao hanatona Ahy ny zazakely, ary aza sakanana izy, fa ny toa azy no hanana ny fanjakan’Andriamanitra.

¹⁷ Lazaiko marina aminareo, fa izay tsy handray ny fanjakan’Andriamanitra tahaka ny zazakely, dia tsy hiditra any akory.»

Ilay mpanan-karena tsy nanaraka an’i Jesoa

¹⁸ Ary nisy lehibe anankiray nanontany Azy hoe: «Ry Mpampianatra tsara ô, inona no hataoko hahazahoako ny fiainana mandrakizay?»

¹⁹ Dia hoy i Jesoa taminy: «Ahoana àry no iantsoanao Ahy hoe: tsara? Tsy misy tsara afa-tsy Andriamanitra irery.

²⁰ Fantatrao ny didy hoe: ‹Aza mamono olona, aza mijangajanga, aza mangalatra, aza miampanga lainga, manajà ny rainao aman-dreninao.› »

²¹ Dia hoy izy: «Efa nitandrina izany rehetra izany hatry ny fony kely aho.»

²² Nony nandre izany i Jesoa, dia nanao taminy hoe: «Zavatra iray loha no tsy ampy aminao: amidio ny fanananao rehetra ka omeo ny mahantra, dia hanan-drakitra any an-danitra ianao, ary avia hanaraka Ahy.»

²³ Fa nony nandre izany teny izany izy, dia nanjonitra, satria mpanan-karen-doatra izy.

Ny loza ateraky ny harena

²⁴ Koa hoy i Jesoa nony nahita azy nalahelo; «Akory ity hasarotry ny hidiran’ny mpanan-karena amin’ny fanjakan’Andriamanitra!

²⁵ Fa moramora kokoa ny hidiran’ny rameva amin’ny vody fanjaitra noho ny hidiran’ny mpanan-karena amin’ny fanjakan’Andriamanitra.»

²⁶ Dia hoy izay nihaino hoe: «Iza àry no ho voavonjy?»

²⁷ Ka hoy ny navaliny: «Izay tsy azon’ny olona atao, dia azon’Andriamanitra atao.»

Valisoa ho an’izay mahafoy

²⁸ Ary hoy i Piera: «Indro izahay efa nandao ny zavatra rehetra ka nanaraka Anao.»

²⁹ Dia hoy i Jesoa taminy: «Lazaiko marina aminareo fa na iza na iza handao ny tranony, na ny havany, na ny rahalahiny, na ny vadiny, na ny zanany noho ny fanjakan’Andriamanitra,

³⁰ dia sady hahazo bebe kokoa amin’izao fiainana izao, no hanana ny fiainana mandrakizay any aoriana.»

Fanintelony nanambaràn’i Jesoa ny hijaliany

³¹ Nony inona dia nalain’i Jesoa manokana ny roa ambin’ny folo lahy ka nilazany hoe: «Indro miakatra ho any Jerosalema isika, ka ho tanteraka izay rehetra nosoratan’ny mpaminany ny amin’ny Zanak’olona:

³² fa hatolotra amin’ny Jentily Izy ka hoesoina, holatsaina, hororàna,

³³ ary rehefa voakapoka dia hovonoina, fa hitsangan-ko velona avy any amin’ny maty amin’ny andro fahatelo.»

³⁴ Tsy nisy azon’izy ireo anefa izany, fa teny miafina ho azy ka tsy fantany akory izay heviny.

Ilay jamba tao Jerikô

³⁵ Nony mby tao akaikin’i Jerikô Izy, dia nisy kosa jamba anankiray nipetraka nangataka teo amoron-dalana.

³⁶ Ary nony nandre ny vahoaka nandalo izy dia nanontany hoe «Inona izany?»

³⁷ ka nilazana fa i Jesoa avy any Nazareta no nandalo.

³⁸ Dia niantso izy nanao hoe: «Ry Jesoa Zanak’i Davida ô! mamindrà fo amiko.»

³⁹ Noraran’izay teo aloha izy mba hangina, fa vao mainka niantso mafimafy kokoa nanao hoe: «Ry Zanak’i Davida ô! mamindrà fo amiko e!»

⁴⁰ Dia nijanona i Jesoa, ka nasainy nentina mankeo aminy izy. Ary nony tonga teo akaikiny dia nanontaniany hoe:

⁴¹ «Inona no tianao hataoko aminao?» Ary hoy izy: «Mba hahiratra aho, Tompoko.»

⁴² Dia hoy i Jesoa taminy: «Mahirata, ny finoanao no nahavonjy anao.»

⁴³ Niaraka tamin’izay, dia nahiratra izy ka nanaraka azy sy nankalaza an’Andriamanitra. Ary ny vahoaka rehetra nahita izany koa nidera an’Andriamanitra.