Joel 2 - Bibl Koad 21: Ar Bibl e Brezhoneg evit ar Vretoned

Pennad 2

¹ Sonit ar shofar e Sion, grit dezhañ tregerniñ war va menez santel, ra greno holl dud ar vro, rak devezh an AOTROU a zeu, tost emañ,

² devezh a deñvalijenn hag hep gouloù, devezh a goumoul hag a goabr. Evel m'en em astenn ar gouloù-deiz war ar menezioù, setu ur bobl vras ha galloudus, evel n'eus ket bet en holl amzerioù, hag evel na vo ken war he lerc'h a oad da oad.

³ An tan a zebr dirazo, hag ar flamm a lonk war o lerc'h. A-raok dezho e oa ar vro ul liorzh Eden, ha war o lerc'h eo ur gouelec'h spontus. Ha n'eus netra hag a c'hellfe tec'hout diganto.

⁴ O doare a zo evel doare kezeg, hag e redont evel marc'hegerien.

⁵ Evel trouz kirri ez int pa lammont war-lein ar menezioù, evel trouz ur flamm-tan o lonkañ plouz, evel ur bobl c'halloudek renket evit ar brezel.

⁶ Dirazo e kreno ar pobloù, an holl zremmoù a zrouklivo.

⁷ Redek a raint evel brezelerien, pignat a raint war ar mogerioù evel tud a vrezel, kerzhout a raint pep hini en e renk, ne bellaint ket diouzh o hent.

⁸ An eil ne vounto ket egile, pep hini a ya gant e hent, en em deurel a raint a-dreuz ar goafioù hep bezañ gloazet.

⁹ Hag en em strewint e kêr, o redek war ar mogerioù, o pignat war an tiez, hag o vont dre ar prenestroù evel laeron.

¹⁰ An douar a greno dirazo, an neñvoù a vo brañsellet, an heol hag al loar a deñvalaio, hag ar stered a serro o lugern.

¹¹ Hag an AOTROU a raio klevout e vouezh dirak e arme, rak e gamp a zo bras-kenañ; sevener e gomz a zo galloudus. A-dra-sur ez eo bras ha spontus devezh an AOTROU, ha piv a c'hello chom en e sav?

¹² Ha bremañ c'hoazh, eme an AOTROU, distroit din a holl galon, gant yun, daeroù ha klemmvanoù.

¹³ Rogit ho kalonoù ha nann ho tilhad, distroit d'an AOTROU ho Toue, rak trugarezus ha truezus eo, gorrek da gounnariñ ha pinvidik e madelezh, ha keuz en deus da vezañ kaset glac'har.

¹⁴ Piv a oar ha ne zistroio ket ha n'en devo ket keuz, ha ne lezo ket ur vennozh war e lerc'h, un donezon hag un evadkinnig evit an AOTROU ho Toue?

¹⁵ Sonit ar shofar e Sion, santelait ur yun, galvit ur vodadeg veur.

¹⁶ Dastumit ar bobl, santelait ar vodadenn, dastumit an henaourien, dastumit ar vugale hag ar re a zen ar vronn. Ra zeuio ar gwaz-nevez eus e gambr hag ar plac'h-nevez eus he c'hambrig.

¹⁷ Ra ouelo etre ar porched hag an aoter an aberzhourien a ra servij an AOTROU, ha ra lavarint: AOTROU, espern da bobl! Na ro ket da hêrezh d'an dismegañs ha da c'hoap ar broadoù. Perak e vefe lavaret e-touez ar pobloù: Pelec'h emañ o Doue?

¹⁸ An AOTROU a zo gwarizius evit e vro, ha trugarezus e-keñver e bobl.

¹⁹ Hag an AOTROU a responto hag a lavaro d'e bobl: Setu ez an da gas deoc'h gwinizh, gwin hag eoul, hag ho po ho kwalc'h, ha n'ho roin ken d'an dismegañs e-touez ar broadoù.

²⁰ Pellaat a rin diouzhoc'h enebour an hanternoz, hag e kasin anezhañ kuit d'ur vro sec'h ha glac'haret, e rakward etrezek mor ar sav-heol, hag e ward-adreñv etrezek mor ar c'huzh-heol. Hag e vreinadurezh a savo, hag e flaer a savo, rak en deus graet traoù bras.

²¹ Na'z pez ket aon, douar! Trid ha laouena, rak an AOTROU a raio traoù bras.

²² N'ho pet ket aon, loened ar parkeier! Rak peurvanoù ar gouelec'h a adc'hlazo, ar gwez a zougo o frouezh, ar fiezenn hag ar winienn a roio o finvidigezhioù.

²³ Ha c'hwi, mibien Sion, tridit ha laouenait en AOTROU ho Toue, rak e ro deoc'h glav ar c'hentañ amzer hervez an direizhder, hag e kas deoc'h ur glav fonnus eus ar c'hentañ hag eus an diwezhañ amzer, evel gwechall.

²⁴ Al leurioù a vo leun a winizh, hag ar beolioù a fenno a win hag a eoul.

²⁵ Me a roio deoc'h en-dro ar bloavezhioù a zo bet debret gant ar c'hilhog-raden, ar viskoulenn, ar preñvig, ar c'hwil-derv, va arme vras am boa kaset a-enep deoc'h.

²⁶ Debriñ a reot hag ho po ho kwalc'h, hag e veulot anv an AOTROU ho Toue, en devo graet en ho keñver traoù burzhudus. Ha va fobl ne vo biken mezhek.

²⁷ Gouzout a reot ez on e-kreiz Israel, hag ez on an AOTROU ho Toue, ha n'eus hini all ebet. Ha va fobl ne vo biken mezhek.

²⁸ Hag e c'hoarvezo goude an traoù-se ma skuilhin va Spered war bep kig, ho mibien hag ho merc'hed a brofedo, ho tud kozh o devo huñvreoù hag ho tud yaouank o devo gweledigezhioù.

²⁹ En deizioù-se e skuilhin va Spered zoken war ar servijerien ha war ar servijerezed.

³⁰ Burzhudoù a rin en neñvoù ha war an douar, gwad, tan ha peulioù a voged.

³¹ An heol a vo troet e teñvalijenn hag al loar e gwad, a-raok ma teuio deiz bras ha spontus an AOTROU.

³² Hag e c'hoarvezo ma vo salvet piv bennak a c'halvo anv an AOTROU, rak ar silvidigezh a vo war Venez Sion hag e Jeruzalem, evel m'en deus lavaret an AOTROU, hag e-touez an nemorant a vo galvet gant an AOTROU.