Առցանց Աստվածաշունչ

Գովազդներ


Ամբողջ Աստվածաշունչը Հին Կտակարան Նոր Կտակարան




ՍԱՂՄՈՍՆԵՐ 56:1 - Նոր Էջմիածին Աստվածաշունչ

Դպրապետին՝ ինչպես «Մի՛ ապականիր»-ը։ Սաղմոս Դավթի, արձանագիր, երբ նա Սավուղի երեսից փախել թաքնվել էր քարայրում

Տես գլուխը

Նոր վերանայված Արարատ Աստվածաշունչ

Ո՜վ Աստված, ողորմի՛ր ինձ, որովհետև մարդն ուզում է կուլ տալ ինձ. ամեն օր պատերազմելով՝ նեղում է ինձ։

Տես գլուխը



ՍԱՂՄՈՍՆԵՐ 56:1
25 Խաչաձեւ Հղումներ  

Օգնեց նրանց իրենց անօրենության ճանապարհին, Որովհետև իրենց մեղքերի պատճառով հույժ տկարացան։


Տերը չի թողնի մեղավորների գավազանը Արդարների ժառանգության վրա, Որ արդարներն իրենց ձեռքերը Չերկարեն անօրենության։


Նրանց որդիները նորատունկի պես հաստատուն են Իրենց մանկությունից, իսկ նրանց դուստրերը Զարդարված ու պճնված են տաճարի նման։


Աղոթք Դավթի Ո՜վ Տեր, լսի՛ր արդարին Եվ նայի՛ր իմ խնդրանքներին, Լսի՛ր աղոթքս, Որ նենգավոր շուրթերով չէ։


«Հուսաց Տիրոջը, Ուրեմն թող ազատի և փրկի նրան, Եթե նա հաճելի է Տիրոջը»։


Լսի՜ր, Տե՜ր, խնդրանքներիս ձայնը, երբ աղաչեմ քեզ, Երբ ձեռքերս քո սուրբ տաճարում բարձրացնեմ։


Մի՛ եղեք ձիերի և ջորիների նման, որոնք ըմբռնում չունեն. Նրանց կզակը սանձով և պախուրցով պետք է ճմլել, Որ քեզ չմոտենան։


Դպրապետին՝ ինչպես «Մի՛ ապականիր»-ը։ Սաղմոս Դավթի, արձանագիր, երբ Սավուղը զորք ուղարկեց պաշարելու նրա տունը և սպանելու նրան


Դպրապետին՝ ինչպես «անցած ժամանակների մասին»-ը։ Սաղմոս Դավթի, արձանագիր, ուսանելու համար,


Մովաբը՝ հույսիս ավազանը, Եդովմի վրա պիտի ուղղեմ իմ քայլերը. Այլազգիները ինձ հնազանդվեցին»։


Դպրապետին՝ քնարով։ Սաղմոս Դավթի


գերեզմանի պես ողջ-ողջ կուլ տանք նրան և երկրից ջնջենք նրա հիշատակը,


Քո բոլոր թշնամիներն իրենց բերանները բացեցին քեզ վրա, սուլում էին և կրճտում իրենց ատամները՝ ասելով. «Եկեք կո՛ւլ տանք սրան. չէ՞ որ սա այն օրն է, որին սպասում էինք. ահավասիկ տեսանք, գտանք ու հասանք նրան»։


Տերն անխնա խորտակեց Հակոբի տան գեղեցկությունը, քանդեց ու չխնայեց, Հուդայի դստեր ամրոցները գետնին հավասարեցրեց, անարգեց նրանց իշխաններին ու թագավորներին։


Տերը, իբրև թշնամի, կործանեց Իսրայելը, կործանեց նրա թագավորին, կործանեց նրա բոլոր ամրոցները և Հուդայի դստեր տառապանքներին տառապանքներ ավելացրեց։


Իսրայելն ընկղմվեց. այժմ ազգերի մեջ եղավ անպիտան անոթի պես։


Եվ երբ այս մահկանացու մարմինը զգեստավորվի անմահությամբ, և այս եղծելի մարմինը՝ անեղծությամբ, այդժամ կիրականանա գրված խոսքը, թե՝ «Մահը կուլ գնաց հաղթանակին (Ես. 25.8)։


Այլազգիների նախարարները, խոժոռ նայելով Դավթին, ասացին Անքուսին. «Հե՛տ դարձրու այդ մարդուն, թող գնա այնտեղ, ուր նշանակել ես նրան, մեզ հետ պատերազմի թող չգա, միգուցե նա դավաճանի մեր բանակին։ Նա ինչո՞վ պիտի հաշտվի իր տիրոջ հետ, եթե ոչ այս մարդկանց գլուխներով։