Matha 3:9 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

⁹ agus ná h‐abraidh ’n‐bhúr n‐aigne: Atá Abracham ’n‐a athair againn: óir adeirim libh gur féidir le Dia clann do thógáil d’Abracham de na clochaibh seo.

An Tiomna Nua 1970 (Ó Cuinn)

⁹ agus ná bíodh sé de dhánacht agaibh a rá in bhur n‑intinn féin, ‘Is é Abracham is athair dúinn’; mar táim á insint daoibh, go bhféadann Dia na clocha seo a chur ina seasamh agus clann Abrachaim a dhéanamh díobh.

Na Ceithre Soiscéil agus Gníomhartha na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara

⁹ Agus ná samhluighigidh a rádh libh féin: Tá Abraham ina athair againn; óir deirim-se libh gur féidhir do Dhia clann a thógáil do Abraham as na clocha sin.

An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

⁹ Agus na smúainidh a rádh ionnaibh féin, Atá Abraham na athair aguin: óir a deirim ribh, gurab éidir lé Día clan dhéanamh Dabrahám do na clochuibhsi.

Na Cheithre Soisgéil agus Gníoṁartha na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

⁹ Ná h-abraidh i n-bhúr n-aigne: Tá Ábraham i n-a athair againn; óir deirim-se libh gur féidir do Dhia clann a dhéanamh d’Ábraham des na clochaibh sin.

An Tiomna Nua agus Leabhar na Salm 2012

⁹ agus nárab áil libh a rá libh féin: ‘Tá Abrahám mar athair againn’, óir deirim libh gur féidir le Dia clann a thógáil dʼAbrahám as na clocha seo.

An Bíobla Naofa 1981

⁹ agus nárab áil libh a rá libh féin: ‘Tá Abrahám mar athair againn,’ óir deirim libh gur féidir le Dia clann a thógáil d'Abrahám as na clocha seo.

Matha 3:9 Tagairtí Cros

Marcas 7:21

Óir is ó’n taobh istigh, amach as croidhe an duine, thig droch‐smaointe, agus striapachas, agus goid, agus dúnmharbhadh,

Lúcás 12:17

agus do‐rinne sé machtnamh ’n‐a aigne g‐á rádh, Créad do‐ghéanad, óir ní fhuil slighe agam chum mo chuid torthaí do chur i dtaisce?

Lúcás 16:24

Agus do liúigh sé agus adubhairt. A athair Abracham, déan trócaire orm, agus cuir uait Lasár, go gcuiridh sé bárr a mhéire i n‐uisce, chum mo theanga d’fhuaradh: óir atáim fá chrádh sa lasair seo.

Lúcás 19:40

Agus d’fhreagair seisean agus adubhairt, Adeirim libh, má éisteann siad‐san a mbéal, go nglaodhfaidh na clocha féin amach.

Lúcás 3:8

Tabhraidh uaibh, d’á bhrigh sin, torthaí oireas do bhúr n‐aithrighe, agus ná tosnuighidh ar a rádh libh féin, Atá Abracham ’n‐a athair againn: óir adeirim libh, gur féidir le Dia sliocht d’Abracham do thógáil ó na clochaibh sin.

Lúcás 5:22

Acht ó ba léir d’Íosa a smaointe, d’fhreagair sé agus adubhairt sé leo. Cad chuige dhaoibh bheith ag ceasnú i n‐bhúr gcroidhthibh?

Lúcás 7:39

Agus an Fairisíneach thug an cuireadh dhó, nuair do chonnaic sé sin, adubhairt sé ’n‐a inntinn féin, Dá mba fáidh an fear so, do bhéadh a fhios aige cia h‐í an bhean so atá ag baint leis, agus caidé an sórt í, gur peacach í.

Eoin 8:33

D’fhreagradar é, De shíol Abrachaim sinne, agus ní rabhamar riamh ’n‐ár seirbhiseachaibh ag aon duine: cionnas adeirir‐se, Saorfar sibh?

Eoin 8:37

Atá a fhios agam gur de shíol Abrachaim sibh; acht atá sibh ag iarraidh mise do mharbhadh, de bhrigh nach bhfaghann mo bhriathra slighe ionnaibh.

Eoin 8:53

An mó tusa ’ná ár n‐athair Abracham atá marbh? agus atá na fáidhe marbh: cia h‐é a deir tusa gur tú, mar sin?

Gníomhartha 13:26

A bhráithreacha, a chlann de shliocht Abrachaim, agus an méid agaibh ar a bhfuil eagla Dé, is dúinne do cuireadh briathar an tslánuighthe seo.

Gníomhartha 15:14

D’innis Símeon cionnas mar d’fhéach Dia ar dtús ar an Cineadhachaibh chum pobal do thoghadh asta d’á ainm féin.

Rómhánaigh 4:1

Créad adéarfaimíd, d’á bhrigh sin a fuair Abracham, ár n‐athair do réir na feola?