Biblia Todo Logo
Bíobla ar líne

- Fógraí -




Matha 3:9 - An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

9 Agus na smúainidh a rádh ionnaibh féin, Atá Abraham na athair aguin: óir a deirim ribh, gurab éidir lé Día clan dhéanamh Dabrahám do na clochuibhsi.

Féach an chaibidil Cóip

An Tiomna Nua 1970 (Ó Cuinn)

9 agus ná bíodh sé de dhánacht agaibh a rá in bhur n‑intinn féin, ‘Is é Abracham is athair dúinn’; mar táim á insint daoibh, go bhféadann Dia na clocha seo a chur ina seasamh agus clann Abrachaim a dhéanamh díobh.

Féach an chaibidil Cóip

Na Ceithre Soiscéil agus Gníomhartha na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara

9 Agus ná samhluighigidh a rádh libh féin: Tá Abraham ina athair againn; óir deirim-se libh gur féidhir do Dhia clann a thógáil do Abraham as na clocha sin.

Féach an chaibidil Cóip

Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

9 agus ná h‐abraidh ’n‐bhúr n‐aigne: Atá Abracham ’n‐a athair againn: óir adeirim libh gur féidir le Dia clann do thógáil d’Abracham de na clochaibh seo.

Féach an chaibidil Cóip

Na Cheithre Soisgéil agus Gníoṁartha na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

9 Ná h-abraidh i n-bhúr n-aigne: Tá Ábraham i n-a athair againn; óir deirim-se libh gur féidir do Dhia clann a dhéanamh d’Ábraham des na clochaibh sin.

Féach an chaibidil Cóip

An Tiomna Nua agus Leabhar na Salm 2012

9 agus nárab áil libh a rá libh féin: ‘Tá Abrahám mar athair againn’, óir deirim libh gur féidir le Dia clann a thógáil dʼAbrahám as na clocha seo.

Féach an chaibidil Cóip




Matha 3:9
22 Tagairtí Cros  

A mhic an duine, labhruidh an drong áitreabhas na háite fasuighsi thire Israel, ag rádh, Do bhí Abraham na aónar, agus do ghabh sé oighreacht na dúithche: acht atámáoidne mórán; tugadh an tír dhúinn mar oighreacht.


Oir is ón táobh a sdigh, ó chroidhe na ndáoine, thigid na drochsmúaintighe, adhaltrannas, sdríopachus, dúnmharbhtha,


Agus do smuáin sé ann féin, ag radh, Créd do dhéana mé, oir ní bhfuil áit agam ann a gcruinneocha me mo thórthuighe?


Agus ar néimhghe dhósan an tansin a dubhairt sé, A athair Abraham, déana trócaire oram, agus cuir Lásarus do thumadh barr amheóir a nuisge, agus dfúaradh mo theangtha: óir ataim dom roiphíanadh an sa lasairsi.


Agus ar bhfreagra dhósan a dubhairt sé riu, A deirim ribh, má thochduid so, go néighfid na clocha féin.


Ar a nadhbharsin tabhraidh tórrtha bhus iomchubhaidh don naithrighe úaibh, agus ná tionsgnaidh a rádh ionnaibh féin, A tá Abraham na athair aguinn: oír a deirimsi ribh, Gur ab éidir lé Dia clann do dhúsachd as na clochmibhse féin D'abraham.


Achd ar naithne a smúaintighe Díosa, do fhreagair sé, agus a dubhairt sé ríu; Créd é an ní so smuaintighthísi an bhur gcroidhthibh?


Agus an tan do chonnaire an phairisineach tug an cuirteadh dhósan sin, smuáin sé na inntinn, ag rádh, Dá madh fáidh an fearso, daithnéochadh sé cía agus gá bionnus an bheanso bheanus ris, óir as peacthach í.


Do fhreagradarsan é, Síol Abraham sinne, agus ní dhearnamar seirbhís déunduine ríamh: cionnas a deir tusa, Beithí sáor?


Atá a fhios agam gur do shíol Abraham sibh; gidheadh íarrtháoi misi mharbhadh, óir ní fhagann mo bhríathar ionad ionnuíbh.


An mó thusa ná ar nathair Abraham, noch fuáir bás? agus fuaradar na faidhe bás: créd an neach do ní tusa dhíot fein?


A fheara agus a dhearbhraithreacha, chlann fíne Abraham, agus an mhéid agaibh ar a bhfuil eagla Dé, is chugaibhse do cuireadh bríathar na sláintese.


Dinnis Siomón dáoibh cionnus dféuch Dia ó thosach, chum pobail do bhuáin as na Cíneadhachnibh dhá ainm féin.


Uime sin créd a déaram, go fuáir Abraham ar nathair, do réir na feola?


Lean orainn:

Fógraí


Fógraí