Biblia Todo Logo
Bíobla ar líne
- Fógraí -




Lúcás 9:41 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

41 Agus d’fhreagair Íosa agus adubhairt sé, A shliocht mhíchreidmhigh, chlaoin, cá fhad bhéas mé eadraibh, agus fhuilingeochas mé libh? tabhair chugam do mhac.

Féach an chaibidil Cóip

An Tiomna Nua 1970 (Ó Cuinn)

41 Is é a dʼfhreagair Íosa, “A ghlúin dhíchreidmheach, chlaon, cá fhad atá orm bheith libh nó teacht libh? Tabhair chugam anseo do mhac.”

Féach an chaibidil Cóip

Na Ceithre Soiscéil agus Gníomhartha na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara

41 Agus d’fhreagair Íosa, agus dubhairt: A ghlúin mhíchreidmheach, chlaon, cá fhad a bhéas mé i bhur measc agus a chuirfeas mé suas libh? Tabhair do mhac annseo chugam.

Féach an chaibidil Cóip

An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

41 Agus ar bhfreaga Díosa a dubhairt sé, A chineadh míchreidmheach cláon, ga fad fós bhiás mé eadruibh, agus fhuileongas mé sibh? Tabhair do mhác leachd an so.

Féach an chaibidil Cóip

Na Cheithre Soisgéil agus Gníoṁartha na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

41 Agus d’fhreagair Íosa agus dubhairt: Ó, a shliocht chlaon gan creideamh, an fada a bheidh mé eadraibh ag cur suas libh? Tabhair anso do mhac.

Féach an chaibidil Cóip

An Tiomna Nua agus Leabhar na Salm 2012

41 Dʼfhreagair Íosa agus dúirt: “Ó, a ghlúin dhíchreidmheach chlaon, cá fad a bheidh mé in bhur measc agus a chuirfidh mé suas libh? Tabhair chugam anseo do mhac.”

Féach an chaibidil Cóip

An Bíobla Naofa 1981

41 D'fhreagair Íosa agus dúirt: “Ó a ghlúin dhíchreidmheach chlaon, cá fad a bheidh mé in bhur measc agus a chuirfidh mé suas libh? Tabhair chugam anseo do mhac.”

Féach an chaibidil Cóip




Lúcás 9:41
31 Tagairtí Cros  

Tigidh chugam‐sa, sibh uile ar a bhfuil duadh agus trom‐ualach, agus do‐bhéarfad fionnfhuaradh dhaoibh.


Agus d’fhreagair sé agus adubhairt sé leo, Iarrann droch‐shliocht adhaltrannach cómhartha; agus ní tabharfar cómharta dhóibh acht cómhartha Iónáis fáidh.


Annsin imthigheann sí, agus beireann sí léi seacht spioraidí eile is measa ’ná í féin, agus, téigheann siad isteach, agus cómhnuigheann siad ann: agus is aindeise an duine sin ar deireadh ’ná ar dtús. Agus is mar sin bhéas an scéal ag an droch‐shliocht so.


Bíonn droch‐shliocht adhaltrannach ar lorg cómhartha, acht ní tiubharfar cómhartha dhó, acht cómhartha Iónáis. Agus d’fhág sé iad, agus d’imthigh sé.


Agus d’fhreagair Íosa, agus adubhairt, A shliocht dhíthchreidimh dho‐theagasctha, cá fhad bhéas mé eadraibh? cá fhad fhúlaingeochas mé sibh? tabhraidh chugam‐sa annso é.


Go fírinneach adeirimse libh, Tiocfaidh na neithe sin go h‐iomlán ar an díne seo.


Acht nuair do chonnaic sé mórán de na Fairisíneachaibh agus de na Saddúcíneachaibh ag teacht chum baiste d’fhágháil uaidh, adubhairt sé leo‐san: A shliocht na nathrach nimhe, cia d’fhógair orthaibh‐se teicheath ó’n díbhfheirg atá le teacht?


Acht nuair thug Íosa fá deara sin, do bhí míchéadfadh aige ortha, agus adubhairt sé leo, Leigidh do na leanbhaibh beaga teacht chugam‐sa; ná cuireadh cosc leo: óir is le n‐a leithéidibh‐sin ríoghacht Dé.


Agus do stad Íosa, agus adubhairt sé, Glaodhaidh chugam air. Agus do ghlaodhadar ar an dall, ’g‐a rádh leis, Bíodh meisneach agat; éirigh id’ sheasamh, atá sé ag glaodhach ort.


Agus d’fhreagair seisean agus adubhairt, A shliocht gan chreideamh, cá fhad bhéas mé eadraibh? cá fhad fhuilingeochas mé libh? tabhraidh chugam‐sa é.


Agus adubhairt sé leo, Cá bhfuil bhúr gcreideamh? Agus do bhí eagla ortha agus do bhí iongnadh mór ortha, agus iad g‐á rádh le n‐a chéile, Cia h‐é seo, go dtugann sé órdú do na gaothaibh agus do na tonnaibh féin, agus go n‐umhluighid dó?


Agus d’impidheas ar do dheisceablaibh a cur amach; acht níor fhéadadar a dhéanamh.


Agus ag teacht chuige dhó, do leag an deamhan ar lár é, agus do tharraing sé as a chéile é. Acht do smachtuigh Íosa an spioraid neamh‐ghlan, agus do leigheas sé an buachaill, agus thug sé ar ais d’á athair é.


Adubhairt Íosa leis, An bhfuilim an fhaid sin ’n‐bhúr measc, agus gan aithne agat orm, a Philib? an té do chonnaic mise, do chonnaic sé an t‐Athair; cionnas adeir tusa, Taisbeán an t‐Athair dhúinn?


Adubhairt sé annsin le Tomás, Cuir do mhéar annso, agus féach mo lámha; agus sín annso do lámh, agus cuir isteach im’ thaobh í: agus ná bí díchreidmheach, acht bí creidmheach.


Agus ar feadh dá fhichid bliadhan, nó mar sin, do‐rinne sé foighid le n‐a gcleachtaibh san bhfásach.


Agus do bhrostuigh agus do spreag sé iad le n‐a lán briathar eile, g‐á rádh, Coimhéadaidh sibh sibh féin saor ó’n droch‐gheinealach so.


Nó an beag is fiú leat saidhbhreas a mhór‐mhaitheasa agus a fhad‐fhulaing agus a fhoighde, gan a fhios agat gur ab é maitheas Dé atá gad’ tharraing chum aithreachais?


Chímíd, d’á bhrigh sin, nár fhéadadar dul isteach ann mar gheall ar easbaidh creidimh.


Uime sin déanaimís dícheall chum dul isteach san tsuaimhneas sin, ar eagla go dtuitfeadh aon duine ’n‐a leithéid sin d’easumhlacht.


Óir do craobhscaoileadh an soiscéal dúinne, mar craobhscaoileadh é dhóibh‐sean: acht níorbh aon tairbhe dhóibh an briathar do chualadar, toisc nach raibh creideamh ’n‐a bhun ag na daoinibh do chuala é.


D’á bhrigh sin atá ar chumas dó na daoine thig chum Dé tríd do shlánú ar fad, de bhrigh go maireann sé beo i gcómhnaidhe chum eadarghuidhe do dhéanamh ar a son.


Lean orainn:

Fógraí


Fógraí