Biblia Todo Logo
Bíobla ar líne
- Fógraí -




Lúcás 10:2 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

2 Agus adubhairt sé leo, Is mór é an fóghmhar, acht is suarach iad an lucht oibre: uime sin guidhidh Tighearna an fhóghmhair buanaidhthe do chur amach chum a fhóghmhair.

Féach an chaibidil Cóip

An Tiomna Nua 1970 (Ó Cuinn)

2 Agus dúirt sé leo, “Dá mhéid é an fómhar, níl ach dornán beag oibrithe ann; bígí mar sin ag guí Thiarna an fhómhair buanaithe a chur amach chuig a fhómhar.

Féach an chaibidil Cóip

Na Ceithre Soiscéil agus Gníomhartha na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara

2 Agus dubhairt sé leo: Tá an fóghmhar mór go dearbhtha, acht tá na h-oibridhthe gann. Ar an adhbhar sin, guidhigidh Tighearna an fhóghmhair chun go gcuiridh sé oibridhthe amach chuig a fhóghmhar.

Féach an chaibidil Cóip

An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

2 Ar a nadhbharsin a dabhairt sé ríu, Is mór an foghmhar, achd is beag an luchd oibre: uime sin guidhidh Tighearna an fhoghmhuir, luchd oibre do chur amach chum a fhóghmhair.

Féach an chaibidil Cóip

Na Cheithre Soisgéil agus Gníoṁartha na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

2 Agus dubhairt sé leó: Fóghmhar mór agus meithiol suarach. Iarraidh, d’a bhrígh sin, ar an t-é gur leis an fóghmhar lucht oibre do chur chun an fhóghmhair.

Féach an chaibidil Cóip

An Tiomna Nua agus Leabhar na Salm 2012

2 Dúirt sé leo: “Tá an fómhar fairsing, ach níl ann ach meitheal bheag. Dá bhrí sin, guígí Máistir an fhómhair go gcuirfidh sé meitheal uaidh isteach ina fhómhar.

Féach an chaibidil Cóip

An Bíobla Naofa 1981

2 Dúirt sé leo: “Tá an fómhar fairsing, ach níl ann ach meitheal bheag. Dá bhrí sin, guígí Máistir an fhómhair go gcuirfeadh sé meitheal uaidh isteach ina fhómhar.

Féach an chaibidil Cóip




Lúcás 10:2
48 Tagairtí Cros  

Óir is cosmhail ríoghacht na bhflaitheas le fear tighe do chuaidh amach go moch ar maidin ag cur lucht oibre ar tuarastal ’n‐a fhíonghort.


Mar do bhéadh duine ag imtheacht i bhfad ó bhaile, d’fhág a theach, agus thug an cúram d’á sheirbhíseachaibh, a chuid féin de’n obair do gach duine aca, agus d’órduigh do’n dóirseoir faire do dhéanamh.


Agus adubhairt sé leo, Imthighidh ar fud an domhain uile, agus déanaidh an soiscéal do chraobhscaoileadh do’n chineadh daonna ar fad.


Agus d’imthigheadar‐san, agus do chraobhscaoileadar ins gach uile áit, an Tighearna ag cómhoibriú leo, agus ag neartú an bhriathair leis na cómharthaibh do lean é.


Agus do ghlaodh sé an dáréag chuige, agus thug sé dhóibh cumhacht agus ughdarás ar na deamhnaibh go léir, agus chum galair do leigheas.


Na daoine do scaipeadh mar gheall ar an ngéirleanmhain d’éirigh i dtaobh Stiofáin, do chuadar chómh fada le Foinícia agus le Cuprus, agus le h‐Antuaigh, gan an briathar do labhairt acht leis na h‐Iúdachaibh amháin.


Agus ag friotháileamh gnótha an Tighearna, agus ag déanamh troscaidh dhóibh, adubhairt an Spiorad Naomh, Cuiridh i leathtaoibh Barnabas agus Saul le h‐aghaidh na h‐oibre chum a bhfuil siad ceaptha agam.


Uime sin, do chuadar fá stiúradh an Spioraid Naoimh, síos go Seleúcia; agus as sin do seoladh iad go Cuprus.


Tabhraidh aire dhaoibh féin, agus do’n tréad go léir, ar ar chuir an Spiorad Naomh ’n‐bhúr n‐easbogaibh sibh, leis an eaglais do cheannuigh sé le n‐a fhuil féin, do chothú.


Agus adubhairt sé liom, Imthigh leat: óir cuirfead amach thú as so chum na gCineadhach i gcéin.


Acht an méid díobh do scaipeadh d’imthigh siad rómpa ag craobhscaoileadh an bhriathair.


Agus do cheap Dia daoine san eaglais, abstail ar dtús, san dara h‐áit fáidhí, san treas áit lucht teagaisc, lucht déanta míorbhal annsin, buaidh an leighis ’n‐a dhiaidh sin, buaidh na cabhrach, buaidh an riartha, buaidh na dteangthach.


Acht is tré ghrása Dé atáim mar atáim; agus an grása do bronnadh orm, ní fríth gan éifeacht é; acht is mó an saothar do‐rinneas‐sa ’ná rinne siad uile: gidh nach mise do‐rinne, acht grása Dé do bhí liom.


Agus ag obair i n‐éinfheacht leis dúinne, impighmíd oraibh gan grása Dé do ghlacadh go díomhaoin.


Óir ní h‐iad gnóthaí Íosa Críost, acht a ngnóthaí féin, is cúram leo uile.


Acht do cheapas gur riachtanach Epafróditus, bráthair, agus chómh‐oibridhe, agus cómhshaighdiúir liom, agus bhur dteachtaire‐se, agus an fear d’fhóir orm i n‐am mo ghátair, do chur chugaibh:


toisc go ndeachaidh sé i ngar do’n bhás ar son gnó Chríost, ag cur a anma i mbaoghal báis d’iarraidh a raibh i n‐easnamh ar bhur seirbhís damh‐sa do sholáthar.


Chuige sin is eadh atáim ag obair ar mo dhícheall, ag spairn do réir a chumair oibrigheas go cumhachtach ionnam.


Epafras, duine dhíbh féin, seirbhíseach Íosa Críost, beannuigheann seisean daoibh, agus é ag spairn gan stad ’n‐a urnaighthibh ar bhur son, g‐á ghuidhe go seasfaidh sibh go diongbhálta, lán‐dearbhtha de thoil Dé.


Óir is cuimhin libh, a bhráithre, an saothar agus an duadh fuaramar: ag obair d’oidhche agus de ló, chum nach mbéimís mar ualach ar aon duine agaibh, do sheanmóruigheamar soiscéal Dé dhaoibh.


Impidhmíd oraibh, a bhráithre, cion do bheith agaibh ortha‐san atá ag obair ’n‐bhur measc, iad‐san go bhfuil ceannas aca oraibh san Tighearna, agus bheireas cómhairle bhur leasa dhaoibh;


I ndeireadh scéil, a bhráithre, guidhidh orainne, chum go leathaidh briathar an Tighearna, agus go nglóirightear é, mar tá d’á dhéanamh agaibh‐se;


Óir chuige sin is eadh atáimíd ag saothrú agus ag spairn, toisc ár muinighin bheith againn as an Dia beo, slánuightheoir na ndaoine uile, an méid aca chreideas, go mór‐mhór.


Acht bí‐se staidéartha san uile nidh, fulaing cruadhtan, déan gnó an tsoiscéalaidhe, cóimhlíon dualgas do mhiniostrálachta.


Pól, príosúnach ar son Íosa Críost, agus Timóteus ár mbráthair, chum Filéamóin, cara ionmhain agus cómh‐oibridhe linn,


acht is amhlaidh atá Críost mar Mhac os cionn tighe Dé; agus is sinne a theach‐san, acht ár muinighin agus an dóchas atá mar adhbhar glóire againn do chongbháil go daingean go deireadh.


Scríobh chum aingil na h‐eaglaise i nÉiféis; Is é adeir an té chongbhuigheas na seacht réaltana ’n‐a láimh dheis, an té shiubhlas i lár na seacht gcoinnleoir óir:


Lean orainn:

Fógraí


Fógraí