Eoin 4 - Na Cheithre Soisgéil agus Gníoṁartha na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

CAIBIDIOL IV. Críost ag labhairt leis an mnaoí Shamaritánaigh. Mac an riaghaltóra á leigheas aige.

¹ Nuair a chonaic Íosa gur airigh na Fairisínigh go raibh níos mó deisgiobul ag Íosa ’á dhéanamh agus ’á bhaisteadh ’ná mar a bhí ag Eóin

² (bíodh nár bh’ é Íosa a bhí ag baisteadh ach a dheisgiobuil),

³ D’fhág sé Iúdaéa agus d’imthigh sé airís go Gaililí.

⁴ Agus niór bhfoláir dó gabháil tré Shamaria.

⁵ Tháinig sé isteach go cathair i Samaria, gur bh’ ainim dí Sichar, láimh leis an bhfearann a thug Iácób d’á mhac Ióseph.

⁶ Ansan iseadh bhí tobar Iácóib. Bhí Íosa tuirseach ó’n mbóthar agus do shuidh sé mar sin os cionn an tobair; tímpal an sémhadh h-uair ab eadh é.

⁷ Agus tháinig bean ó Shamaria a d’iarraidh uisge.

⁸ Dubhairt Íosa léi: Tabhair dhom deoch. Óir bhí a dheisgiobuil imthighthe isteach sa chathair ag ceannach bídh.

⁹ Agus dubhairt an bhean leis: Conus is féidir duit-se, agus gur Iúdach tu, deoch a d’iarraidh orm-sa, agus gur bean Shamaritánach mé? Ní dheinid Iúdaigh agus Samaritánaigh cómharsanacht eatartha féin.

¹⁰ D’fhreagair Íosa agus dubhairt sé léi: Dá mb’eól duit tabharthas Dé, agus cé h-é a deir leat, Tabhair dhom deoch, is dóigh gur tusa a dh’iarrfadh deoch air-sean, agus thabharfadh sé dhuit uisge beó.

¹¹ Dubhairt an bhean leis: A uasail, ní’l nídh agat chun an uisge thógaint aníos, agus tá an tobar doimhinn; cá bhfuil an t-uisge beó le fághail agat?

¹² An amhlaidh is mó thu ’ná ár n-athair Iácób a thug dúinn an tobar so, agus gur ól se féin as, agus a chlann, agus a áirnéis?

¹³ D’fhreagair Íosa agus dubhairt sé léi: An t-é a d’ólfaidh an t-uisge seo beidh tart airís air; ach an t-é a d’ólfaidh an t-uisge a thabharfad-sa dhó, ní bheidh tart go deó airís air;

¹⁴ Ach an t-uisge a thabharfad dó déanfaidh tobar uisge dhé istigh ann, ag fiaradh chun beatha síoruidhe.

¹⁵ Dubhairt an bhean leis: A Thighearna, tabhair dómh-sa an t-uisge sin, i dtreó ná beidh tart orm agus ná bead ag teacht anso a d’iarraidh uisge.

¹⁶ Dubhairt Íosa léi: Imthigh agus glaoidh ar t’fhear, agus fill anso.

¹⁷ D’fhreagair an bhean agus dubhairt sí: Ní’l aon fhear agam. Dubhairt Íosa léi: Dubhraís go maith é, Ní’l aon fhear agam;

¹⁸ Óir do bhí cúigear fear agat, agus an t-é atá anois agat ní h-é t’fhear-sa é. D’innsis an fhírinne sa méid sin.

¹⁹ Dubhairt an bhean leis: A uasail, chím gur fáidh tu.

²⁰ Is ar an gcnoc so a dhein ar sínsear-ne Dia d’adhradh, agus dar libh-se is i n-Ierúsalem atá an áit ’n-ar ceart Dia d’adhradh.

²¹ Dubhairt Íosa léi: A bhean, creid-se uaim-se go bhfuil an t-am ag teacht nuair nách ar an gcnoc so ná i n-Ierúsalem a dhéanfaidh sibh an t-Athair a dh’adhradh.

²² Adhrann sibh-se an nídh nách eól daoibh. Adhraimíd-ne an nídh is eól dúinn, óir is ó sna Iúdaigh atá an slánú.

²³ Ach tig an uair, agus is anois é, ’n-a ndéanfaid na h-adhar-thóirí fírinneacha an t-Athair a dh’adhradh i spioraid agus i bhfírinne.

²⁴ Spioraid iseadh Dia, agus an mhuintir a dh’adhrann é, is i spioraid agus i bhfírinne is ceart dóibh é dh’adhradh.

²⁵ Dubhairt an bhean leis: Tá fhios agam go bhfuil an Messias ag teacht, an t-é ar a dtugtar Críost; agus nuair a thiocfaidh sé sin neósfaidh sé gach aon rud dúinn.

²⁶ Dubhairt Íosa léi: Is mise é, atá ag caint leat.

²⁷ Agus le n-a linn sin tháinig a dheisgiobuil agus bhí iongna ortha é bheith agh caint leis an mnaoi. Ní dubhairt aoinne, ámhthach, Cad tá uait? ná, Cad ’n-a thaobh duit bheith ag caint léi?

²⁸ Agus d’fhág an bhean an t-árthach ’n-a diaidh, agus d’imthigh sí isteach sa chathair agus dubhairt si leis na daoine:

²⁹ Tagaidh go bhfeicfidh sibh fear a dh’innis dómh-sa gach nídh d’ár dheineas; an féidir gur b’é an Críost é?

³⁰ Agus do ghluaiseadar amach as an gcathair agus thánadar ag triall air.

³¹ Ach sa n-am gcéadna d’iarradar a dheisgiobuil air, agus dubhradar: A Máighistir, ith rud.

³² Agus dubhairt sé leó: Tá agam-sa le n-ithe bia nách eól daoíbh-se.

³³ Agus dubhairt na deisgiobuil eatartha féin: An féidir gur thug aoinne rud le n-ithe chuige?

³⁴ Dubhairt Íosa leó: Isé is bia dhómh-sa go ndéanfainn toil an t-é a chuir uaidh mé, agus go gcuirfinn a ghnó chun cinn.

³⁵ Ná fuil, dar libh-se, an fóghmhar ag teacht i gceann cheithre mhí? Féach mé ’ghá rádh libh: Tógaidh bhúr súile agus féachaidh ar ná críochaibh, conus mar atáid siad geal cheana féin chun an fhóghmhair.

³⁶ Agus an t-é a bhaineann an fóghmhar gheibheann sé a thuarasdal, agus cruinnigheann sé toradh, chun na beatha síoruidhe; ionus go bhfaghadh idir churadóir agus buanaidhe áthas i n-aonfheacht.

³⁷ Óir is fíor sa nídh seo an radh, go gcuireann duine an síol agus go mbaineann duine eile an fóghmhar.

³⁸ Chuireas-sa sibh-se uaim ag baint an fhóghmhair nár dheineabhair a shaothrú; daoine eile a dhein an saothrú, agus chuadh-abhair-se isteach ’n-a saothar.

³⁹ Agus do chreid mórán de Shamaritánaigh na catharach san ann, mar gheall an chaint na mná ag tabhairt na fiadhnaise: D’innis sé dhom gach nídh d’ár dheineas.

⁴⁰ Agus tháinig na Samaritánaigh ag triall air, agus d’iarradar air fanmhaint sa n-áit. Agus d’fhan sé ann dhá lá.

⁴¹ Agus do chreid mórán níba mhó dhíobh ann mar gheall an a chaint féin.

⁴² Agus deiridís leis an mnaoi: Ní mar gheall an do chaint-se a chreidimid anois; mar tá éistithe againn féin leis agus tá fhios againn gur b’é seo go fíor Slánuightheóir an domhain.

⁴³ Ach tar é s dá lá d’fhág sé an áit agus d’imthigh sé go Gaililí.

⁴⁴ Óir do thug Íosa féin fiadhnaise ná faghann fáidh onóir ’n-a dhúthaigh féin.

⁴⁵ Agus nuair a tháinig sé go Gaililí do ghlac muintir na Gaililí é, mar bhíodar tar éis gach nídh a d’fheisgint d’ár dhein Íosa i n-Ierúsalem lá na féile, óir bhíodar tar éis teacht chun na féile.

⁴⁶ Tháinig sé, d’á bhrígh sin, go Cána na Gaililí mar ar dhein sé fíon de’n uisge. Agus bhí taoiseach áirighthe ann go raibh a mhac breóite i gCapharnaum.

⁴⁷ Nuair airigh sé sin Íosa bheith tagaithe ó Iúdaéa isteach i nGaililí d’imthigh sé ag triall air, agus bhí sé ’ghá iarraidh air dul síos agus a mhac do leigheas; óir bhí sé i bpúnc an bhais.

⁴⁸ Agus dubhairt Íosa leis: Gan fearta agus mírbhúiltí a d’fheisgint ní chreideann sibh.

⁴⁹ Ach dubhairt an taoiseach leis: A Thighearna, tar anuas san a bhfaghaidh mo mhac bás.

⁵⁰ Dubhairt Íosa leis: Imthigh leat; tá do mhac beó. Do chreid an duine an focal adubhairt Íosa leis agus d’imthigh sé.

⁵¹ Agus nuair a bhí sé ar an slígh ag gabhail síos do bhuail a sheirbhísigh uime agus d’innseadar dó go raibh a mhac beó.

⁵² Agus d’fhiafraigh sé dhíobh cad é an uair a tháinig feabhas air. Agus dubhradar leis: Indé, ar an seachtmhadh h-uair iseadh dh’imthigh an t-éagcruas de.

⁵³ Agus bhí fhios ag an athair gur le linn na h-uaire sin adubhairt Íosa leis, Tá do mhac beó; agus do chreid sé féinagus a theaghlach go léir.

⁵⁴ B’é sin airís an tarna gníomh mírbhúilteach a dein Íosa tar, éis teacht dó ó Iúdaéa isteach i nGaililí.